2008/05/20

Τακ Τοκ Τακ Τοκ

γέλασα όταν είπα να βάλει ταμπέλα γκάλερι και το κρεοπωλείο της γειτονιάς. μειδίασες πνιχτά. σε μια έκθεση βρεθήκαμε. παντού κομμάτια κρέας. από το ταβάνι με τσιγκέλι. αριστερά. δεξιά στο πάτωμα. και αίματα. άλλα από κρεοπωλείο. φρέσκα. άλλα φτιαχτά. ζωγραφισμένα. σαν φρέσκα. μειδίασες περισσότερο όταν σου χαμογέλασα είμαστε πιο προχωρημένοι εμείς. έχουμε κιμά στο σπίτι. ήταν στιγμές απομυθοποίησης. που προκειμένου να δικαιολογηθούν αποφάσεις δεν σκεφτόντουσαν τα λόγια. πώς είναι δυνατόν δυο μυαλά που έχουν συνουσιαστεί τόσο γλυκά έντονα ολοκληρωμένα να σταματούν να επικοινωνούν ξαφνικά;

μείναμε ώρες. ανάμεσα στα κρέατα. τα ξαπλωτά. τα κρεμασμένα. τα σάπια. τα ζωγραφιστά. τα γεμάτα αίμα. αναλύατε αυτό που θέλει να πει ο ποιητής. με τον νέο κολλητό. με αυτόν που έλεγες ότι βρήκατε τις αδελφές ψυχές σας. ένοιωθα να πνίγομαι πνιχτά. συμπαθέστατο παιδί. συμπαθητικό πρόσωπο. γεροδεμένο σώμα. λεφτά. έξυπνος. μορφωμένος. γελαστός. χαρούμενος. με άποψη για όλα. μα ένοιωθα εξάντληση ώρες ώρες. να τα έχει όλα έμοιαζε. να τα ζούσε όλα. μα πάντα αναλωνότανε σε ατέλειωτες συζητήσεις. γιατί βρέθηκε εδώ. στον κόσμο. ποιος είναι και τι κάνει. τι είναι άνθρωπος τι ζωή τι θάνατος τι το σκυλί τι το γατί τι το πουλί που κελαηδεί τι αυτό που μένει βουβό αν μας μιλούν οι πέτρες τι θέλει να πει ο ποιητής τι ο φιλόσοφος τι η αλίκη. ώρες ατέλειωτες στον καναπέ. μπρος πίσω οι ταινίες. τις ίδιες και τις ίδιες σκηνές. με τον κλόουν και την τούρτα, με το πάρτι και την μπανιέρα, με τον σκύλο τον αράπη. ώρες ατέλειωτες στον καναπέ. παρόμοιες συζητήσεις. παρόμοια αστεία. ίδιες σκηνές. μπρος πίσω οι ταινίες. από την πρώτη στιγμή ένοιωσα ένα σφίξιμο. ένοιωθα να μην σε βλέπει σαν αδελφή ψυχή μόνο. στο 'λεγα. μου 'λεγες ότι βλέπω φαντάσματα. μου 'λεγες άλλο αυτός, άλλο εσύ. αυτός είναι αδελφή ψυχή. εσύ είσαι στην ψυχή μου. με φιλούσες και μου 'λεγες σ' αγαπώ. εγώ περισσότερο σου έλεγα. σώπαινα. και δεν σου θύμιζα παλαιότερα που μου 'λεγες ότι είμαι η ψυχή σου

απίστευτη πολυθρόνα. με σύρμα. πλεχτή. δύο σύρματα. ένα γκρι ένα μπλε. άτακτο πλέξιμο. μεγάλο μέγεθος. μόνο σύρμα. σαν ένα κουβάρι σύρμα. απλά διέκρινες το κάθισμα, την πλάτη, τα στηρίγματα. τόσο επιβλητική στο χώρο. σε ένα δωμάτιο μόνη. με φωτισμό άσπρο μπλε. στάθηκα και την παρατηρούσα ώρα. μα πιο πολύ με συγκίνησε που διάβασα ότι ήταν χειροτέχνημα. πόσες μέρες. πόσους μήνες. πόσος κόπος. πόσο σύρμα. γύρισα και σου είπα κοίτα. πώς με κάτι τόσο απλό μπορείς να φτιάξεις κάτι τόσο εντυπωσιακό. αρκεί να 'χεις θέληση. υπομονή. τρόπο. κόπο. σου χαμογέλασα κιόλας ότι με υπολογιστή μπορεί και να το 'κανες σε μία ώρα ίσως μόνο. αρκεί να 'χεις θέληση, υπομονή, τρόπο, κόπο. να χειριστείς το πρόγραμμα. αρκεί να είχε άλλος κάποιος θέληση, υπομονή, τρόπο, κόπο. να δημιουργήσει το πρόγραμμα. χαμογέλασες πνιχτά και γύρισες στον ξάδελφο. μιλούσε τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης. το πλέξιμο να 'ναι τυχαίο; τυχαίο το γκρι; τυχαίο το μπλε; γιατί όχι κόκκινο; ή κόκκινο και μαύρο; γιατί σύρμα; πώς θα 'τανε με ξύλο; την είδες την λεπτομέρεια; πώς πνίγεται το μπλε στο άσπρο; πώς αναβλύζει η πλάτη από το κάθισμα; πώς γλείφεται το κάθισμα στα στηρίγματα; και αφήνονται στο πάτωμα;

τρεμόπαιζε το φως. συνέχεια. λάμπα απλή. από ταβάνι κρεμασμένη. με ένα καλώδιο μόνο. σε ένα δωμάτιο κενό. αν δεν παρατηρούσα τους δίπλα προβολείς σταθερούς θα σου 'λεγα να ετοιμαζόμαστε για διακοπή ρεύματος. χαμογέλασα και σου 'πα να πάμε να την βιδώσουμε καλά. κάποιος την άφησε να μην κάνει επαφή καλή. γύρισε άλλος κολλητός. μα δεν την νοιώθεις; την αγωνία του φωτός; να προσαρμοστεί στην επαφή; να μείνει φωτεινό; να μείνει τρεμουλιαστό; να μείνει σκοτεινό; η αγωνία του φωτός. στην προσαρμογή. χαμογέλασα και ρώτησα. οκ όλα αυτά, ίσως να 'ναι και έτσι. δε σε κουράζει το τρεμουλιαστό; κι αν κάποιος απλώς δεν βίδωσε την λάμπα; θες φως; βίδωσέ την να κάνει επαφή. θες σκοτάδι; κλείσε τον διακόπτη. μην την βάλεις καν. σκέφτεται το φως; ή αυτός που βιδώνει την λάμπα;

από μικρό παιδί με ενθουσίαζαν. στον πρώτο υπολογιστή. με την οθόνη πράσινη. με το λειτουργικό ντος. οι έτοιμες εικόνες. σχηματισμένες με δύο αριθμούς μόνο. ένα και μηδέν. ή με το γιώτα και το όμικρον. ι και ο. ή με τελείες. ολόκληρα σχέδια. πρόσωπα. δέντρα. σπίτια. και άλλα πιο αφηρημένα. σκεφτόμουνα πόσο απίστευτο είναι να δίνεις ζωή. σε μια τελεία. να δίνεις μορφή σε κάτι τόσο απλό. συνδυασμός δύο αριθμών. ένα μηδέν. μηδέν ένα. όπως στο σύρμα. που έγινε πολυθρόνα. με συνδυασμό δύο χρωμάτων. θα μπορούσε και με ένα. τι σημασία έχει. και ρωτούσα, το ίδιο δεν είναι; θέληση, υπομονή, τρόπο, κόπο δεν θέλει και στα δυο; και όνειρο να δίνεις ζωή στα άψυχα. σε έναν αριθμό. σε μια τελεία. σε ένα σύρμα. έπαιρνα εικόνες έτοιμες. πρόσθετα χρώμα. εφέ. αντιθέσεις χρωματικές. φωτεινότητα. εφέ. εφέ το ένα πάνω στο άλλο. μέχρι να νοιώσω συναίσθημα. σε αυτό που έβλεπα στην οθόνη. πολλές φορές το αποτέλεσμα τελείως διαφορετικό από την αρχική εικόνα. από μικρός. στον πρώτο υπολογιστή. τον έχω ακόμα. στην αποθήκη. στην ταράτσα πάνω. με την ζωγραφική την απλή. και στην συνέχεια με άλλα σχεδιαστικά. πιο εξελιγμένα. προχωρημένα. πράγματα εξελίσσονται. και αν ο καλλιτέχνης έπλεξε το σύρμα με μηχάνημα αναιρεί τον κόπο; την υπομονή; το αποτέλεσμα;

στο μίλησα χρόνια μετά. που βρεθήκαμε τυχαία. κατέβαζα από τις βιβλιοθήκες βιβλία. αυτά με τα μαγευτικά εξώφυλλα, ούτε που διανοήθηκα να τα γεμίσω άμμο. αυτά τα στοίβαζα πάντα κοντά στα κλικ. φρόιντ για αρχάριους. ντεριντά για αρχάριους. λακάν. να διαβάσω στις παραλίες. που πλέον πηγαίναμε χώρια. τακ τοκ τακ τοκ. ήχος να περνά από πάνω μου. άμμος. ρακέτες. αλμύρα. ιδρώτας. αντηλιακά. χαλίκια. να διαβάζω φρόιντ. να βρω περισσότερα να πω. στο τι θέλει να πει ο ποιητής. ο φιλόσοφος. ο καλλιτέχνης. τα 'κρυβα μέσα στα περιοδικά κλικ. του ιουνίου, του ιουλίου, του αυγούστου. να μην γεμίσουν αλμύρα. μερικές σελίδες λαδωθήκαν. με αντηλιακό. μερικές βραχήκανε. ξεγλίστρησαν από τα κλικ, στην τσάντα μέσα. ακουμπούσαν στην βρεγμένη την πετσέτα. μύρισαν αλμύρα. να πω μια ατάκα περισσότερη. όπως ο ξάδελφος, η αδελφή ψυχή, εσύ. όπως είπε ο ντεριντά, ο λακάν. στον ντεριντά ψιλοκαήκανε και δυο σελίδες. έπεσε του τσιγάρου η καύτρα. την μια από τον αέρα. την άλλη τράβηξα το τσιγάρο απότομα. είχε κολλήσει στα χείλια

ήταν στιγμές απομυθοποίησης. που προκειμένου να δικαιολογηθούν αποφάσεις, δεν σκεφτόντουσαν τα λόγια. δεν αναπτύσσεις το μυαλό. το αφήνεις ακαλλιέργητο. στάσιμο. βλέπεις μια μόνο οπτική. ενώ υπάρχουν τόσες. και να σου πάλι οι συζητήσεις. αν οι επιστήμες οι πρακτικές προϋπήρχαν των λεγόμενων θεωρητικών ή η θεωρία προϋπάρχει της πράξης. αν τα μαθηματικά είναι φιλοσοφία ή η φιλοσοφία μαθηματικά. σου χαμογελούσα και σου 'δειχνα τα σχέδια. σου χαμογελούσα όλο αυτό το αποτέλεσμα. του ένα και του μηδέν. τα τραγούδια που σου 'μαθα να κατεβάζεις . τα τραγούδια τα ίδια. δεν αναπτύσσεις το μυαλό, έλεγες. το αφήνεις ακαλλιέργητο. στάσιμο. βλέπεις μια μόνο οπτική. ενώ υπάρχουν τόσες. σου χαμογελούσα τις πανελλήνιες. την έκθεση. αρωγή και ευδοκίμηση. δεκαοχτώ και μισό. στο δύο τοις εκατό των μαθητών. και αρχαία δεκαεννιά και είκοσι. φοβερός εκείνος ο καθηγητής. αυτός με έκανε να τα αγαπήσω τόσο. στο τσακ ήταν να δηλώσω τρίτη δέσμη. μα με μαγεύανε και τα μαθηματικά πολύ. αφού και ο τάκης πήγε πρώτη δέσμη, να μην χαλάσει η συνταγή

το άφησες ακαλλιέργητο. στάσιμο. βλέπεις μια μόνο οπτική. ενώ υπάρχουν τόσες. σώπαινα. άκουγα το τακ τοκ τακ τοκ της παραλίας. ήταν στιγμές απομυθοποίησης. που προκειμένου να δικαιολογηθούν αποφάσεις, δεν σκεφτόντουσαν τα λόγια

ένα απόγευμα, με την αλμύρα ακόμα, κάθισα μπροστά απ' την οθόνη. βρήκα μια εικόνα μου. πρόσθετα, αφαιρούσα χρώματα. εφέ εδώ, εφέ εκεί. αντιθέσεις χρωμάτων. φωτεινότητα. την μεγάλωσα σε τέσσερα φύλλα. άλφα τέσσερα. γυαλιστερό χαρτί. εκτύπωση. κόλλημα στον τοίχο. στον δίπλα απ' το γραφείο. με μπλου τακ. όπως τα αστεράκια. στο ταβάνι. το επόμενο απόγευμα ρώτησες τι είναι όλο αυτό. τέχνη σου χαμογέλασα. κοντοστάθηκες. ωραία είναι. διαφορετικά ωραία. αλλά περίεργη. σκοτεινή. πνιχτή στα χρώματα. πολύ μεγάλη ρε. θα 'ρθουν τα παιδιά σήμερα για βίντεο. θα τρομάξουν. τώρα που την βλέπω ασφυκτική μοιάζει. βγάλτην ρε. προχώρησες στην τουαλέτα, να κάνεις μπάνιο, να ετοιμαστείς. την κατέβασα. την κόλλησα στον δίπλα τοίχο. πίσω από το γραφείο. τα παιδιά μπορεί να μην την πρόσεξαν καν ανάμεσα στις άλλες τις εικόνες

χαμογελώ τώρα που σκέφτομαι ότι δεν κοντοστάθηκες περισσότερο. ίσως ήθελα πραγματικά, από τις λίγες φορές, να ακούσω τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης. γιατί ήξερα τις ατάκες. απ' έξω. με δικά μου λόγια. ίσως πάλι όχι. μιλούσαμε πολλές φορές τι θέλει να πει ο ποιητής. ο καλλιτέχνης. ο ζωγράφος. σκεφτόμουνα πολλές φορές ότι μπορεί να μην θέλει να πει και κάτι ιδιαίτερο. ζωγραφίζει μια θάλασσα. να μια θάλασσα. άλλος θα την δει φουρτουνιασμένη. άλλος γαλήνια. άλλος θα σκεφτεί να πέσει να πνιγεί. άλλος να κολυμπήσει. άλλος θα ακούσει τακ τοκ τακ τοκ. ίσως να του αρέσει μόνο το μπλε. ίσως όλα αυτά και άλλα περισσότερα. όσο απλή. όσο φανταστική. όσο πολύπλοκη. όσο πραγματική. όσο σκληρή. ο καθένας να αφουγκράζεται την δική του αισθητική. την δική του λέξη. την δική του εικόνα. ίσως ο τύπος με τα κρεμασμένα κρέατα να ήταν απλά κρεοπώλης. που του περίσσεψαν τα κρέατα

ένα απόγευμα, με την αλμύρα ακόμα, κάθισα μπροστά απ' την οθόνη. βρήκα μια εικόνα μου. πρόσθετα, αφαιρούσα χρώματα. εφέ εδώ, εφέ εκεί. αντιθέσεις χρωμάτων. φωτεινότητα. την μεγάλωσα σε τέσσερα φύλλα. άλφα τέσσερα. γυαλιστερό χαρτί. εκτύπωση. κόλλημα στον τοίχο. πίσω απ' το γραφείο. με μπλου τακ. όπως τα αστεράκια. στο ταβάνι. το επόμενο απόγευμα ρώτησες τι είναι όλο αυτό. τέχνη σου χαμογέλασα. χαμογελώ τώρα που σκέφτομαι ότι δεν κοντοστάθηκες περισσότερο. ίσως ήθελα πραγματικά, από τις λίγες φορές, να ακούσω τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης. γιατί ήξερα τις ατάκες. απ' έξω. με δικά μου λόγια. ίσως πάλι όχι

34 σχόλια:

the boy with the arab strap είπε...

τελειωσες το κειμενο με μια αρνηση . εμαθες τι θελει να πει ο ποιητης ποτε ? οι εικονες που πλαθεις ειναι μαγικες , ειναι πραγματα που πανω κατω μας αγγιζουν ολους , που δεν εχουμε να πουμε τιποτα μονο να βουτηξουμε πισω .........

tovenito είπε...

ο ήχος της ρακέτας είναι τόσο σπαστικός όταν δεν παίζεις εσύ με το μπαλάκι. και απομυθοποιείς το "άθλημα".
και αυτή η ανάλυση για το τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης; ο καλλιτέχνης λέει αυτά που εισπράττει ο αποδέκτης. δεν υπάρχει μία και μοναδική ερμηνεία.
υγ1. κοράκι! 18,5 έγραψες έκθεση;
για πες και πόσο έγραψες μαθηματικά που είναι και το αγαπημένο σου; (μπλιαχ)
υγ2. ε όχι και τέχνη το 1 και 0! θάνατος στους computer freaks! lol

purple είπε...

δεν ξερω τι θελει να πει ο καλλιτεχνης αλλα εσυ εισαι καλλιτεχνης... ετσι απλα!!!
καλημερες!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Τις καλημέρες μου!
Όπως συνήθως κέντησες πάλι!

Hfaistiwnas είπε...

Καλημέρα!!
Ο τύπος τα ήξερε όλα...
Το είπες και μόνος σου, πολλές φορές ο ποιητής δεν θέλει να πει τίποτα άλλο παρά απο ααυτό που βλέπεις..
Αν θέλεις να το κάνεις πιο δύσκολο το κάνεις... βολεύεσαι στις άπειρες ερμηνείες χωρίς ουσία ενώ αρνείσαι να δεις τα αυτονόητα..
Φρόυντ στη θάλασσα, μα και είσαι και εσύ περίεργος βρε παιδί μου...

Τις καλημέρες μου...

{.πavλος.} είπε...

...thn tak tok tak kalimera mou...

...exw dei xiliades erga texnhs sthn zwh mou...pote den ka8isa na analysw tipota...etsi kai alloiws o ka8e an8rwpos vlepei me diaforetikh matia...protimw na afhsw na mou milhsei to ergo...merikes fores me aggizoun alles oxi...opoio synais8hma kai na dhmiourgei aytos einai o skopos tou...na milaei sto myalo kai tis ais8hseis mas...einai isos aploiko olo ayto ws skepsh...alla panta pisteya oti sta apla pragmata vriskw thn alh8eia pou me exei kanei ayto pou eimai shmera...aplo. :)

filia polla

Unknown είπε...

χαρτιά κολλημένα στον τοίχο. κρεμασμένα ξωτικά να σου βγάζουν τη γλώσσα. πίνακες δικοί σου με λάδι και σπάτουλα. χρώμα. σκιά. ξέσπασμα. ανάσα. βουή. ήχος.χτύπος. κι άλλος χτύπος. κι ένα βλέμμα που φεύγει. όλο φεύγει. και δεν θες να το φέρεις πίσω...

φιλιά βρόχινα...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Βρε αγόρι μου φαντάζομαι οτι το άλλο... μισό σου θα δυσκολεύεται να σε παρακολουθήσει, θα αισθάνεται οτι λύνει σταυρόλεξο μαζί σου..προσελκύεις άτομα που τους αρέσουν να λύνουν δύσκολους κόμπους.Φθάνοντας στη τελευταία ενότητα σου γέλασα γιατί πολλές φορές όταν βαριέμαι κάθομαι στον υπολογιστή βάζω μια φωτογραφία μου και κάνω το ίδιο, δοκιμάζω εφέ, αφαιρώ ,προσθέτω, βάζω και βγάζω χρώμα και βλέποντας το αποτέλεσμα προσπαθώ να δώσω όνομα στη ψυχική μου διάθεση που απεικονίζεται.

blue piccadilly είπε...

Για να ελαφρυνω την ατμοσφαιρα...
Αλικη στο νεκροταφειο
"Τι θα παρετε δεσποινις?"
"Ενα μπακλαβα...ας ειν'και καταιφι"
"Μονο καφε και παξιμαδι εχουμε"
"Καλ ο καφες να λειπει αλλα το παξιμαδι μπολικο, ε?"

b|a|s|n\i/a είπε...

[κρασι & νερο στα ονειρα μας]
αμφιβολία. δεν ξέρω τι θέλει να πει ο κάθε ποιητής, ήξερα για μένα τότε.

ίσως ήθελα πραγματικά, ίσως πάλι όχι. να κοντοσταθεί περισσότερο

[tovene592]
άστα. κατάλαβα λάθος μια άσκηση από την αρχή και την έχασα τελείως. 13,5

[purple]
:$ καλησπέρες πολλές!
και πολλά χρόνια καλά, πολλά, ευτυχισμένα, ερωτευμένα!

[PAVLOS]
τις καλησπέρες μου!
να 'σαι καλά! φιλιά!

[Hfaistiwnas]
στην θάλασσα, ναι
περίεργο ή όχι, δεν ξέρω, στην θάλασσα πάντως
φιλιά πολλά :)

[.πavλοs.]
;)
φ.ι.λ.ι.ά.κ.α.ι.κ.α.λ.η.σ.π.έ.ρ.ε.ς.!.

[Νεράιδα της βροχής]
το βλέμμα που φεύγει, το αντιμετωπίζεις.
το βλέμμα που δεν κοιτά στα μάτια, πιο δύσκολα

[αχτίδα]
από ένα σημείο και μετά δυσκολευόμασταν και οι δυο, στην παρακολούθηση. αυτό ακριβώς, να δώσεις χρώμα, εικόνα στην ψυχική σου διάθεση.
χιλιόχρονη και πάλι!

[blue piccadilly]
λολ. γελούσα πέντε λεπτά. λολ

μην νομίζεις. εκατοντάδες φορές έχω δει τις ταινίες της, από μωρό παιδί. και έχω κλάψει και έχω γελάσει πολύ.
η τόση υπερβολή με εξάντλησε εκεί.
ώρες ολόκληρες η ίδια σκηνή μπρος πίσω.

http://www.youtube.com/watch?v=qDlm4AZnJZc
http://www.youtube.com/watch?v=1RghpHCFGxA

BLUEPRINTS είπε...

είτε ο ήχος της ρακέτας είτε ο ήχος του ρολογιού (του χρόνου;) είτε οτιδήποτε επαναλαμβανόμενο... πόσες "οπτικές" σου δημιουργεί; δικά σου είναι τα λόγια, όσα κι αν έχεις διαβάσει, όσα κι αν χρησιμοποιείς από αυτά που έχεις διαβάσει, δικά σου είναι, μην προσπαθείς να το αρνηθείς αυτό

LieAsADream είπε...

O ποιητής θέλει να πει πολλά!Εσύ είπες ακόμα περισσότερα,με τον πιο γλυκό τρόπο.
Αυτός είναι και ο ρόλος του ποιητή...
Συνεπώς,γελας με τη δυστυχία και φαίνεσαι καλά.Μάλλον έχεις δίκιο.
Μ'άρεσε πολύ το κείμενο,χαρηκα :)

NY ANNA είπε...

Άκου τι σκέφτομαι... Πως κάθε παράγραφος είναι ασύνδεκτη με την προηγούμενη, με την επόμενη. Αλλά μετά λέω όχι. Πίσω απ' όλες κρύβεται ένα και μόνο πρόσωπο ή μάλλον δύο. Και μια "αφορμή", η τέχνη. Κι έρχονται όοοολα και ενώνονται στην τελευταία παράγραφο. Και χαμογελάω καθώς τη διαβάζω γιατί μου φαίνεται εντελώς αληθινή η σκηνή. Και ξέρεις τι θέλω να ρωτήσω, σχεδόν σαν παιδί; Και μετά; Και μετά, τι έγινε; Έφτασα τόσο και πάλι ρωτάω έτσι ακριβώς όπως όταν μου λέγανε παραμύθια. Παντός είδους. Καλησπέρες. Όμορφα...

ολα θα πανε καλα... είπε...

To θέμα είναι να συμφωνείς με αυτά που θέλει να πει ο εκάστοτε ποιητής.Διαφορετικά δε βγαίνει νόημα ο'υτε ο στίχος ούτε η σχέση.
Καλησπέρα.
Μου αρέσει ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο γράφεις.
Συνέχισε!

b|a|s|n\i/a είπε...

[BLUEPRINTS]
δεν το αρνείται κανείς αυτό.
μα έρχονται στιγμές που δεν ακούγονται καν τα λόγια. και οι όσες οπτικές μένουνε στα λόγια

[LieAsADream]
χάρηκα και 'γω :)
να 'σαι καλά. ούτως ή άλλως ο χρόνος, όλα σχεδόν, τα κάνει μια γλυκιά ανάμνηση

[NY ANNA]
σκέφτεσαι σωστά
και να χαμογελάς
όλες οι σκηνές αλήθειες είναι
αποσπάσματα στιγμών από φσσςςςτ Εισέπνευσες

[όλα θα πάνε καλά...]
όπως επίσης και το θέμα είναι και ο τρόπος που διαφωνείς με τον εκάστοτε ποιητή. πολύ καλό σου βράδυ!

Αστερόεσσα είπε...

Tι θέλει να πει ο ποιητής... Ο ποιητής λέει αυτό που θέλει. Ίσως εκείνη την ώρα κλαίει. Μετά ίσως θέλει να πει κάτι άλλο. Μετά θέλει να παίξει, να γελάσει. Κι η πολλή ανάλυση σκοτώνει τον ποιητή... Είχε δίκιο τελικά ο Eliot που έναν αιώνα τώρα είπε, άσε, βρε χριστιανέ μου το κρυφό νόημα και το μήνυμα, ασχολήσου με τις λέξεις γιατί αυτές κάνουν το ποίημα. (Δεν το είπε ακριβώς έτσι, παραφράζω, όπως το θυμάμαι)

Αλήθεια, ποια ήταν εκείνη η ταινία που ο Γούντυ Άλλεν πάει στον Παράδεισο και συνεχίζει κι εκεί την ψυχανάλυση;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ω, ψυχή μου... μη σκοτίζεις το κεφάλι σου...
΄΄Ασε τον καλλιτέχνη να εκφραστεί για λογαριασμό του όπως θέλει και μη βαδίζεις πάνω στα χνάρια κανενός φιλοσόφου.
Διαχειρίσου την όπως εξυπηρετεί και ευχαριστεί εσένα, βασισμένη πάνω στη δική σου και μοναδική προσωπικότητα

Καλή σου μέρα κι' όμορφη!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

LieAsADream είπε...

Ο χρόνος ναι...Και μετά εμείς τα κάνουμε τέχνη

dyosmaraki είπε...

Ενα είναι σίγουρο! Πως την τέχνη της γραφής την κατέχεις σίγουρα.

Αν ρωτήσεις 10 άτομα "τι θέλει να πει ο ποιητής" θα πάρεις 10 διαφορετικές απαντήσεις.

Αν ρωτήσεις 10 άτομα "τι σημαίνει τέχνη" θα πάρεις 100 απαντήσεις...

Την καλημέρα μου

? είπε...

τελικά η τελευταία φράση, το ίσως πάλι όχι, είναι αυτό που σε κάνει ξεχωριστό! τη καλησπέρα μου

fallen angel είπε...

Σιχαίνομαι τις εκθέσεις τέχνης, με το ζόρι με πηγαίνει ο κολλητός μου λόγω των σπουδών του. Έρχεται ο κάθε παπάρας και σου εξηγεί τη φιλοσοφία του μπακλαβά. Κι εσύ πρέπει να συμφωνήσεις και να πείς ΑΑΑ! τί φοβερό έργο!

Βάσσια είπε...

Αναρωτιέσαι μερικές φορές πως είναι η εικόνα σου στα μάτια σου;
Στου ποιητή;
Στην οθόνη ενός υπολογιστή;

Αναρωτιέμαι πολλές φορές, αν ομοιάζω ή διαφέρω από αυτό που είμαι κι από αυτό που τους φαίνομαι.

Και τελικά ποια έχει αξία;
Έτσι κι αλλιώς πάντα θα υπολείπονται "κομμάτια".

(γράφεις εξαιρετικά, κι όλο και κάπου μας "συναντάς")

Καλό σου απόγευμα
:-)

kat. είπε...

δηλώνω εντυπωσιασμένη!
ελπίζω να μην πειράζει!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Aστερόεσσα]
άσε τον ποιητή στο ντέρτι του και την χαρά του. όλο και κάποιο ντέρτι και χαρά θα βρούμε εκεί

[ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ]
υπάρχουν στιγμές που στο σκοτίζουν άλλοι :) φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

[LieAsADream]
;)

[dyosmaraki]
έτσι είναι μάλλον
για τα νούμερα λέω, όχι για την τέχνη της γραφής :D
την καλή νύχτα μου!

[Νίκος Κ.]
ίσως πάλι όχι
;) καλησπέρες πολλές! :)

[fallen angel]
νομίζω όλα χρειάζονται
η υπερβολή είναι αυτή που εξαντλεί

[Vassia]
όλο και κάπου
πολύ καλό βράδυ! :)

[kat.]
ποιον και γιατί μπορεί να πειράζει όταν εντυπωσιάζεσαι;
να 'σαι καλά! :)

turigr είπε...

Θα σταθώ σε αυτό που λες στην ανάρτησή σου: ..."ο καθένας να αφουγκράζεται την δική του αισθητική. την δική του λέξη. την δική του εικόνα."... Καλό βράδυ.

b|a|s|n\i/a είπε...

[turigr]
στάθηκες σωστά ;)
η υπερβολή αρχίζει όταν η μια αισθητική, λέξη, εικόνα προσπαθεί να επιβληθεί στην άλλη.
πολύ καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Είναι απίστευτο πόσα πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις με κάτι άλλο, μικρό κι ασήμαντο. Αλλά αν και επίμονος, δεν έχω και πολλή υπομονή...
Κάτι δεν κατάλαβα όμως... Το περιστατικό με την καρέκλα και το κρεοπωλείο ανήκουν στο παρελθόν; Αν είναι έτσι τότε η αφήγησή σου μου έδωσε την ψευδαίσθηση του παρόντος... Τόσο ζωντανό! Υποκλίνομαι!

Με τέτοιους βαθμούς απ' ό,τι έχω καταλάβει έχεις τελειώσει Πολυτεχνείο, έτσι; :-)

b|a|s|n\i/a είπε...

[Alexis]
έλα, έλα άσε τις υποκλίσεις :)
να παρατηρείς τις ετικέτες. ναι, του πριν είναι οι στιγμές. αποσπάσματα στιγμών από φσσςςςτ Εισέπνευσες

το πανεπιστήμιο το άφησα κάπου στο τέλος. την σχολή την τέλειωσα με υποτροφία

;) φιλιά πολλά!

Λυδία είπε...

Μια ερώτηση μόνο. Κοντοστάθηκε κανείς ποτέ μπροστά σε εκείνον τον τοίχο, πίσω από το γραφειο? Κόλλησαν μάτια πάνω στην κόλλα α4?

Καλησπέρες... μαγεμένες...!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Λυδία]
στον αρχικό δίπλα τοίχο, για λίγο, ναι. στον πίσω απ' το γραφείο, όχι. τουλάχιστον να το δω εγώ. σε άλλο τοίχο δεν την κόλλησα. η κόλλα α4 είναι η εικόνα εδώ

καληνύχτες χαμογελαστές!

Λυδία είπε...

Μου αρέσει πολύ η εικόνα... σε ρώτησα γιατι νομίζω έχει στύλ "οριακό". Η θα την κοιτάς με τις ώρες, η δεν θα ασχοληθείς μαζι της καθόλου... Μου αρέσει... στο είπα ήδη...
Σαν τα χρώματα να είναι σκέψεις που περιπλανιούνται σε δυο μάτια... λίγο το κόκκινο πολύ το γαλάζιο...

b|a|s|n\i/a είπε...

[Λυδία]
έτσι! σ' ευχαριστώ! φιλιά!

Αρκούρης είπε...

θά'χεις ακούσει μάλλον για κάτι τεστ με εικόνες (Rorschach τα λένε, αν το γράφω σωστά). Αυτά όσο αφορά την τέχνη, την "τέχνη", και την ερμηνεία της. Γιατί και τα κρέατα τέχνη, και η Α4 τέχνη, και εσύ, τεχνίτης του λόγου, με ταξιδεύεις με τα γραφόμενα σου...

b|a|s|n\i/a είπε...

[Αρκούρης]
ναι, κάτι έχει πάρει το αυτί μου. λολ. σωστά το γράφεις. το αναζήτησα και στο γκούγκλ.
ναι, και ο καθένας αφουγκράζεται την δική του αισθητική. και είναι και θέμα οπτικής, εξέλιξης