2011/12/22

Βόλτα Πάμε

να σκεφτώ. να πράξω. να γράψω. να ονειρευτώ. να χαμογελάσω. μα. δεν ξέρω πλέον. μία σιωπή. χαμόγελα. παγωμένα. παρατηρητής. αμήχανος. καταστάσεις που δεν μας αφήνουν. να χαμογελάσουμε πιο δυνατά. πιο αληθινά. και αυτό το αβέβαιο. πόσο αβέβαιο. και όσο πιο θυμωμένος. τόσο πιο ήρεμος. όσο πιο οργισμένος. τόσο πιο χαμογελαστός.
σιωπηλά. ίσως ανήμπορα. κουρασμένα. ήθελα πολλά. να γράψω. να σκεφτώ. να πράξω. να ονειρευτώ. να χαμογελάσω. λίγα. τόσα όσα. να μπορέσουμε να κάνουμε τα απλά. τα απτά. τα όνειρα. πραγματικότητα. αυτήν που μας κάνει να χαμογελάμε αληθινά. ουσιαστικά.
τόσες σκέψεις. τόσες εικόνες. διάφορες. διαφορετικές.
μα ησυχία. αμηχανία. φόβος.
δεκέμβριος σήμερα. και κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια ψιθυρίζουμε να φύγει. να μην ξανάρθει. χρόνος τέτοιος.
και κάθε φορά. ακόμα πιο αβέβαιος. ακόμα πιο φοβισμένος. ακόμα χαμόγελα περισσότερα. παγωμένα.
μα να σκεφτώ. να πράξω. να γράψω. να ονειρευτώ. να χαμογελάσω.
και όλο βυθίζομαι. μα δεν μπορεί. και δεν γίνεται.
χρόνος νέος έρχεται. ας είναι ο καλός. ουσιαστικός. χαμογελαστός.
με υγεία. και υγεία. και αξιοπρέπεια.
να σκεφτούμε. να πράξουμε. να ονειρευτούμε. να χαμογελάσουμε.
αληθινά
δημιουργικά
ουσιαστικά
για χρόνια καλά και πολλά και καλύτερα

2011/11/20

α[φ][γ]ωνία

2011/10/12

. . .

2011/09/12

Συνδετήρες Απόλυτοι

και εκεί που περνάς από τα πιο ήρεμα από τα πιο διαφορετικά
από τα πιο όμορφα καλοκαίρια
μετά καλοκαίρια τόσα
και χειμώνες τόσους
εκεί που υπάρχουν άνθρωποι
και άνθρωπος
που σου υπενθυμίζουν
πόσο όμορφη και ξέγνοιαστη εποχή μπορεί να είναι το καλοκαίρι
και όχι μόνο αυτό
πόσο γαλήνιος μπορεί και είναι ο σεπτέμβριος
και όχι μόνο αυτός
έρχονται κάποιες δεκάδες συνδετήρες
έτσι ξαφνικά
που σου γαζώνουν στο στομάχι
για αυτό που σου ονομάσανε οξεία διάτρηση και αρχή περιτονίτιδας
και ευτυχώς που προλάβατε
που σε κάνουν να αναρωτιέσαι
για μία ακόμη φορά
υπάρχει πραγματικά απόλυτη ευτυχία;

2011/08/14

ώντας ίζοντας


2011/07/15

Πικροδαφνίζοντας

με εικόνες χωρίς εικόνες
με λέξεις χωρίς λέξεις
με ήχους χωρίς ήχους
με κούραση χωρίς κούραση
με συναισθήματα παλιά νέα διάφορα διαφορετικά
με ανησυχίες προσδιορίσιμα απροσδιόριστες
με χαμόγελο
ό, τι αντέξει
πότε πικρά
πότε γλυκά
και πάνε χρόνια πολλά
από την τελευταία φορά
που ίσως μόνο οι εικόνες θυμίζουν
το μπλε
στα χρώματα
τα νέα
τα παλιά
στο μπλε
στο εκεί
στο εδώ
εκεί που τελειώνει
και αρχίζει
η θάλασσα
ο ουρανός
με την ασφάλεια του είναι που είσαι εδώ
και εκεί
και εδώ
με χαμόγελο
γλυκό

2011/06/01

Ήσυχες Γωνιές Αγαπημένες

φουντώσανε οι γωνιές σου
και κάθε φορά σε σκέφτομαι
αμυδρά χαμογελώντας
να συνηθίσω ακόμα
που κάθε φορά την καρέκλα μου σπρώχνω να σηκωθώ
το κεφάλι γυρνώ να σε δω
να αναρωτιέσαι πού πάω
χωρίς εσένα
με εσένα
τις άδειασα τις γέμισα τις άδειασα τις γέμισα
τις άδειασα και πάλι
τις γέμισα
πάλι
και πάλι
σου έφερα μερικές
εκεί
να γίνει εδώ
από αυλή σε βεράντα
από βεράντα σε αυλή
σε δρόμους
σε πλατείες
φουντώσαμε και εμείς
περιμένοντας
περιμένοντας να γίνει κάτι
καλύτερο
ουσιαστικότερο
χωρίς το αβέβαιο αυτό
την ανησυχία
την μη ηρεμία
και κάθε φορά μου χαμογελάς
αληθινά
αγαπημένα
μήνα μας καλό
να είσαι εδώ
και καλοκαίρι
και εποχές όλες
εδώ
που φουντώνουν οι γωνιές
με σένα

2011/05/25

Τέσσερα Τέσσερα

τέσσερα
τέσσερα
πω πω τεσσάρια
μεγαλώνουμε βρε παιδί
στα τόσα ακόμα
επί τουλάχιστον τέσσερα
και τέσσερα
με υγεία να είναι
αληθινά να είναι
χαμογελαστά να είναι
απλά απτά πολύχρωμα
ήρεμα ξέγνοιαστα
ταρατατζούμ
με τέσσερα
και τέσσερα
σαράντα τέσσερα

2011/05/03

Εύκολα Δύσκολα

γιατί τα έχεις κάνει όλα τόσο όμορφα και πάλι

2011/04/17

Σημαντικά Ασήμαντα

η αγάπη νικάει μου χαμογελάς
τα πάντα
και απλά
χαμογελώ
σαν τα ασήμαντα σημαντικά γίνονται
ξέρεις πως αφήνομαι
πώς
να πιστέψω όλα αυτά
να βυθιστώ σε όλα αυτά
που χρόνια τόσα κρυμμένα ήταν
γιατί ίσως δεν αρκεί ένα βλέμμα μόνο
να αλλάξει τα όλα
μα η αλήθεια αυτού
σαν την αγάπη
που πάντα νικάει
και το χαμόγελο στο βλέμμα
σου
το αληθινό τόσο
που πόσο σε ευχαριστώ
σαν σημαντικό με κάνεις
να χαμογελώ

2011/04/02

Τόσο Διαφορετικοί Τόσο Ίδιοι

παγκόσμιες μέρες.
δυσκολεύομαι να κατανοήσω το νόημά τους.
μία μέρα
μόνο
γιατί μπορεί να μην πηγαίνουμε κάθε μέρα σούπερ μάρκετ
μα ο παύλος η μαρία
και ο κάθε παύλος και η κάθε μαρία
είναι δίπλα μας κοντά μας μακριά μας εκεί εδώ πέρα παρά πέρα
κάθε μέρα
και αν αντέχουμε να βλέπουμε να κατανοούμε
να χαμογελάμε
αληθινά
στον παύλο στην μαρία
στον κάθε παύλο στην κάθε μαρία
στην κάθε μέρα
την κάθε μέρα
γιατί την αλήθεια του κάθε χαμόγελού μας
μπορούμε να την χειριστούμε


2/4 είναι η παγκόσμια μέρα του αυτισμού, το κακό με τον αυτισμό είναι ότι βρίσκεται στην αφάνεια, είναι μια διαταραχή που κάνει τους άσχετους με αυτήν να αντιδρούν περίεργα όταν αντιμετωπίζουν ένα αυτιστικό, πολύ συχνά μας κράζουν γιατί είμαστε τόσο χαλαροί με τα "κακομαθημένα παιδιά μας" και ξέρεις, το μόνο που δεν χρειάζονται είναι να τα κλείσουμε μέσα στο σπίτι, βοηθώντας έτσι να μείνει ο αυτισμός και στο μέλλον στην αφάνεια.

γιατί θα με δεις στο σουπερμάρκετ μαζί με τον Παύλο ανυπόμονο, θα με δεις στο δρόμο με το παιδί να πεταρίζει, θα τον ακούσεις σε δημόσιο χώρο να φωνάζει ανάρμοστα όταν δεν μπορεί να γίνει κάτι....και εγώ, και κάθε εγώ-γονιός θα πρέπει να χειριστώ την κατάσταση που εσύ ίσως δεν αντέχεις να βλέπεις.

Αν έχεις blog και θέλεις να βοηθήσεις, βάλε αυτό το βιντεάκι και πες και δυο λόγια, βοήθησε σε αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη...

......να μας κατανοήσεις





2011/03/20

και Λεπτομέρειες

που η μόνη ίσως διαφορά
με την διαφορά που κάνουν
να είναι αυτή η ίδια η
λεπτομέρεια

2011/03/13

Λεπτομέρειες

όταν ανεβαίνεις 999 (εννιακόσια ενενήντα εννιά) και κάτι παρά κάτι σκαλοπάτια και που τα ίδια κατεβαίνεις και με την όλη την καλή την διάθεση και με τα όλα τα καλά τα χαμόγελα τι μπορείς να κάνεις αντικρίζοντας εικόνες τέτοιες;



υγ (αυτά με το ύψιλον και το γάμα. τα ολογράφως νοιώθονται βαριά. ακόμα. και πάντα.)

υγ:
τόσα αμέτρητα τζι με νούμερα και δη συγκεντρωμένα δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί.
τα γνωστά. g13. g7. g∞.
και στα πιο απίθανα σημεία.
ενίοτε και στις φραγκοσυκιές ολούθε.
η υπερβολή τους ξεπερνά τα όρια του γραφικού.
ακόμα και των γράμμα συν γράμμα καρδιά λαβ φορέβερ.
θα ήθελα να ήξερα πόσοι από όλους αυτούς που χαράξανε τις φραγκοσυκιές (και όχι μόνο) τα έχουν ακόμα.

υγ του υγ:
τόσες φραγκοσυκιές φυτρωμένες στα πιο απίστευτα σημεία των βράχων μοιάζει ανεπανάληπτα μοναδικό.

υγ υγ:
στην φυλακή (του κολοκοτρώνη) είναι αναμμένη (μέρα νύχτα φαντάζομαι) λάμπα πυρακτώσεως 60 (εξήντα) watt.
δεν έχει σκεφτεί κάποιος αρμόδιος να αντικατασταθεί με λάμπα εξοικονόμησης ενέργειας;
και αν το ντιζάιν τους μοιάζει παράταιρο για μνημειακούς βράχους υπάρχουν πλέον και απλές και στρογγυλές και ακριβώς ίδιες στην εμφάνιση με την ήδη υπάρχουσα.

υγ υγ υγ:
μεγαλώνω ε;
ή απλά ήταν πολύς ο καιρός μέσα στης αυλής τα σύνορα;
ναι αλλά από φυσική κατάσταση μια χαρά! με εξέπληξα ακόμα και μένα.
τελικά το πέρα δώθε με τσουβάλια χώμα γλάστρες φυτά έχει αποτέλεσμα.
πάντως και στην παραλία (αγία άννα εύβοιας) του προηγούμενου σουκού της βόλτας τέτοιο χαρτομάνι και σκουπίδι μαζεμένο και διάσπαρτο παντού στην κατά τα άλλα συμπαθή παραλία η μνήμη δεν ανακαλεί.
από σερβιέτες και χαρτιά μιλιμετρέ μέχρι τσόφλια αυγών και κουτάκια μύθος (εντάξει παντού παντού μα)

ουχί το σύνορο μάλλον. είναι που μεγαλώνω τελικά.

λεπτομέρειες

αυτές δεν κάνουν την διαφορά;
ή τουλάχιστον θα έπρεπε;

2011/02/28

του διαδρόμου το υστερόγραφο

είναι που κεφάλαιο κλείνει
ένα
και δύο
και περισσότερα
κλείνουν ποτέ;
είναι που μήνας αλλάζει
ένας
και δύο
και περισσότεροι
είναι που αισθάνθηκα
πρωτόγνωρα
είναι που αποφάσισα. το.
είναι που κατέβηκα. εκεί.
αισθάνομαι
είναι που περνώ
και τα άστρα μετρώ
και χαμογελώ
είναι που σε ευχαριστώ
που και τόσο στα βαθιά με πήγες
και μία
και δύο
και περισσότερες
είναι που μήνας τελειώνει
είναι που μήνας αρχίζει

2011/02/21

2011/02/15

. . . καλύτερα [ ; ! . . . ]

2011/02/02

και εμείς . . .


. . .












. . .
με όλα αυτά
σε όλα αυτά
για όλα αυτά
. . .
που διανύθηκαν
και διαλύονται
και διανύονται
και ακέραια παραμένουν

. . .
τρεις τίτλου τελείες
και για τα τρία χρόνια του ιστολογίου τούτου
. . .
για όσο
στο τόσο όσο
. . .












σας ευχαριστώ
όλους σας
για όλα
αληθινά

την υγεία μας να έχουμε
να χαμογελάμε

στα εύκολα
στα δύσκολα












. . . κατά τα λοιπά
. . . και ζούνε αυτοί καλά

2011/01/01

Της Βόλτας Το Υστερόγραφο

πώς αποφασίζεις ποια ώρα είναι η ώρα; πώς; πώς το καταλαβαίνεις; πώς νοιώθεται;
σαν χάνουμε την αξιοπρέπεια στην βόλτα το νοιώθω ίσως. μα δεν ξέρω. δεν ξέρω τι να νοιώσω. τι δικαίωμα έχω να νοιώσω. τι καθορίζει της κάθε αξιοπρέπειας το κάθε όριο; και στα μάτια με κοιτάς. και το μόνο που μπορώ να κάνω να σου χαμογελώ είναι. και ας λερώνεις και μένα. δεν το θες. απλά να ελέγξεις δεν μπορείς. πλέον. εσένα. και ας προσπαθείς τόσο. περισσότερο τόσο.
μας είπαν δεν πονάς. καλά μας είπαν; πονάς; τον έλεγχο χάνεις. απλά. πόσο απλά. και σου χαμογελώ. σαν σε ανασηκώνω. να μην νοιώθεις το βάρος. στα πίσω πόδια. και πιο γρήγορα περπατάς. ιδέα μου είναι; ιδέα μου θέλω να είναι. μα κουράζεσαι. αμέσως. σχεδόν αμέσως. και μόλις γυρίζουμε σε μία γωνιά αφήνεσαι. την μέρα όλη. την νύχτα όλη. μόλις που βγαίνεις στην αυλή. και στο κρεβάτι σου γυρνάς. τις ώρες όλες. στο χαλί στον καναπέ πίσω. να με νοιώθεις κοντά σου στο γραφείο; στο χαλί στον καναπέ μπροστά. στο χαλάκι στο κρεβάτι μου δίπλα. και σέρνεσαι. πλέον σέρνεσαι.
πώς ξέρεις ποια ώρα είναι η ώρα;
και όσο περνά ο καιρός σου χαμογελώ. ίσως περισσότερο. έμαθα να βάζω σωστά την σύριγγα. με το σιρόπι. και πλέον αδιαμαρτύρητα καταπίνεις. όχι πως διαμαρτυρόσουνα ποτέ. από την πρώτη ματιά τα χρόνια πριν πάντα τόση εμπιστοσύνη μου είχες. και γλύφεις και εμένα. και σου χαμογελώ. και έχεις μάθει να ανοίγεις το στόμα περισσότερο. να σου αφήνω τα χάπια. έμαθα και την μεριά που τα καταπίνεις αμέσως. μικρά. μεγάλα. δυνατά. και σου χαμογελώ. στα μάτια με κοιτάς. με αυτό το βλέμμα. ψιθυρίζοντάς σου κατάπιε το μομπάκο. για το καλό σου είναι.
αχ βρε συ αυτό το βλέμμα.
και χαμογελώ. με βλέμμα θολό. πώς να αποφασίσω ποιο είναι το καλό σου; το καλύτερό σου;
δεν αντέχεται η εικόνα σου σαν σέρνεσαι. τόση δύναμη στο βλέμμα. τόσο αδυναμία στο κορμί. στα νεύρα. στον έλεγχο. μας είπανε να δοκιμάσουμε και κορτιζόνη. σου πήρα χαπάκια. τόσο μικρά. μα τόσο δυνατά. και τόσο εύκολα τυλίγονται στην φέτα κοτόπουλο. για μέρες λίγες. άντε να δούμε. και αν δεν. θα πλησιάζει η ώρα. και πρέπει να είναι γιορτινή η ώρα. η κάθε ώρα τώρα. ξέρω. το μαθαίνω. πως οι τελευταίες όσο γιορτινές ώρες είναι οι ώρες τώρα.
αντέχονται. τα πάντα αντέχονται. με τον τρόπο τους. τον χρόνο τους.
συγγνώμη βρε μομπάκο. για το θολό το βλέμμα. πάω βόλτα. σε εμένα το ψιθυρίζω. μην γυρνάς το κεφάλι. τις πήγαμε τις βόλτες μας σήμερα. όσο καταφέραμε. δεν θα αργήσω εντάξει; έρχομαι σε λίγο. μέχρι το φυτώριο να πάω; ναι εκεί. να απασχολείται το μυαλό. και έρχομαι σε λίγο. εντάξει;

λες και έλειπα αιώνες βρε. και τόσα χρόνια. κάθε φορά. λαχτάρα ίδια. και περισσότερη. σαν ανακούφιση. στο βλέμμα μέσα. σαν να φωνάζεις ναι γύρισε. είναι εδώ. και ακόμα και τώρα όπου και να είσαι στην πόρτα πίσω σε βρίσκω. απλά πεσμένος είσαι. απλά. σαν την ουρά να κουνήσεις προσπαθείς. έλα ξάπλωσε. μην κουράζεσαι άλλο. δεν πήγα τελικά φυτώριο. δηλαδή πήγα μα δεν πήρα τίποτα. δεν είχε φέρει τίποτα καινούργιο. από το πρωί. ανεβοκατέβαινα πάνω κάτω. στον δρόμο. χωρίς προορισμό. και είπα να πάω να κουρευτώ. αν και πρόσφατα είχα κουρευτεί. εντάξει συμπαθητικότερος δεν μοιάζω; όχι; και εξήγησέ μου γιατί στον καθρέφτη του τα μαλλιά μου φαίνονται πιο γκρίζα από ότι στον καθρέφτη εδώ; οέο; τι ώρα είναι; έλα μομπούλι. για τα χάπια η ώρα. και μετά μεζέ. κοτόπουλο θες ή γαλοπούλα;

βόλτα;
πάμε βόλτα;
δεν ξέρω
δεν ξέρω
δεν θέλω
δεν ξέρω αν πρέπει να θέλω
μαζί
κοντά σου
δίπλα σου
στο βλέμμα σου
στην ανάσα σου
πάμε γαμώτο
πάμε

όμορφη μέρα σήμερα. ζεστή. ηλιόλουστη. όμορφη. εξωτερικά.
το ένοιωσα σήμερα. αυτό που τόσους τελευταίους μήνες έντονα φοβόμουνα. το ένοιωσα. και σαν με κοίταξες. καθιστός. στου δρόμου. την μέση. του πεζοδρομίου. την άκρη. δεν ήθελες να προχωρήσεις άλλο. δεν μπορούσες. και με κοιτούσες. στα χέρια σε πήρα και σπίτι γυρίσαμε. μόλις που έξω βγήκαμε. και είχε μέρα όμορφη σήμερα.
και με κοιτούσες. σαν να μου είπες πάμε βρε συ.
πάμε;
όμορφη μέρα σήμερα. ηλιόλουστη. περίεργη. σε άκουγα στον ύπνο μου. που προσπαθούσες. από την μεριά την μία. στην άλλη. να προσπαθείς. να πας. με άκουγες στον ύπνο σου που σηκώθηκα. και μία. και δύο. και φορές πολλές. τις τελευταίες πολλές μέρες. τις περισσότερες την μέρα που ξημέρωνε. και ξημέρωσε μέρα όμορφη σήμερα. ζεστή. με ήλιο.
το ένοιωσα. πως ίσως αυτή η ώρα είναι η ώρα. μετά την βόλτα. την πολύ προσπάθεια αυτής. και ίσως κατάλαβες.
καθιστός με κοιτούσες. με βλέμμα ίσως κουρασμένο. ίσως ανακουφισμένο. ίσως πάμε.

αυτό ήταν; τελείωσε;

και πάντα. μα πάντα. μα πάντα πάντα. όσο αναπνέω. πάντα. τα βλέμματα τα τελευταία. τον αναστεναγμό αυτόν. τον στεναγμό σου. τον ένοιωσα. τον άγγιξα. με βύθισε. τον νοιώθω. όσο αναπνέω. πάντα.
μία εκπνοή. ανακούφισης; αλαφρώματος; χαράς; λύπης; απορίας; φόβου; χαμόγελου;
δευτερόλεπτα. ελάχιστα. για μία εκπνοή. και σε αυτά τα δευτερόλεπτα τα λίγα τα τόσα πολλά των χρόνων όλων σου άφησα.

τέλειωσε;

όμορφη μέρα σήμερα. ηλιόλουστη. σαν να σε έβλεπα. στον καθρέφτη μέσα. στο κάθισμα το πίσω. στο πήγαινε.
και στο έλα πίσω μας ο ήλιος ήταν. πίσω μου. μόνο. μόνος. και μπροστά σύννεφα. για βροχή έτοιμα. μα δεν έβρεξε. ακόμα. αυτήν την μέρα. έξω.

τάκη ο μόμπυ. μόμπυ ο τάκης.
και αν στιγμές θα ήθελα τόσο ασφυκτικά να σε ζω να γερνάμε τώρα που μοιάζει να πραγματοποιήθηκε γιατί πονά τόσο;

όμορφη μέρα σήμερα ήταν.

φοβήθηκα. όλα αυτά που φοβόμουν να αντιμετωπίσω. πόσο τα φοβήθηκα.
και λύγισα. πρώτη φορά. μετά χρόνια τόσα. ίσως φορά πρώτη.
και κάθε φορά που στην σκέψη ανησυχούσα πίσω να γυρίσω γρήγορα φοβόμουν. φοβάμαι.
πως πλέον απλά λόγος δεν υπάρχει. να γυρίσω. γρηγορότερα. πόσο απλά.
το βλέμμα γυρνώ. κάθε φορά. στο χαλί στον καναπέ πίσω. στο κρεβάτι στο κρεβάτι δίπλα. παντού.
τα βήματα αντικείμενα αποφεύγουν. που δεν υπάρχουν. πια. στην κουζίνα. στην κρεβατοκάμαρα. παντού.
και σαν ο ύπνος με πήρε. άκουγα. ένοιωθα. τα χασμουρητά σου. τα τεντώματά σου.
στον ύπνο μου. στο ξύπνιο μου. σε ακούω. σε νοιώθω. σε βλέπω.
θαρρώ ήρθες και με ξύπνησες.
και είναι νωρίς ακόμα. πιο μετά την βόλτα. ναι; πιο μετά. είναι νωρίς ακόμα.

τα δίπλωσα τα χαλιά. πήρα νέα. ωραία είναι. με την σοφία πήγα. με το μηχανάκι. απίστευτη κίνηση. έξω.
πολύχρωμα είναι. λιγότερο έντονα. πια.
και φθηνά. προσφορά από δω προσφορά από κει. μην προσπαθείς να με πείσεις άλλο καλή μου. θα τα πάρω λέμε. από την πρώτη στιγμή που τα είδα μου άρεσαν τόσο. και αν είναι για μπροστά από το τζάκι πειράζει που δεν έχω τζάκι δηλαδή;
τα δίπλωσα τα χαλιά. συγγνώμη. μα τα δίπλωσα. δεν τα άντεχα.
παντού. είσαι παντού. μυρίζεις παντού.
συγγνώμη. μα δεν. τα δίπλωσα.
θα τα δώσω στον πάνο και την νατάσσα. για τον πόζαρ. και την σούζη. και τα γατιά. φτερούλα. ασπρούλα. μαυρούλα. κάτι σε ούλα τέλος πάντων. μισητές γάτες. σαν κατσαριδάκια μου γλυκά.
μετακίνησα και την πολυθρόνα. άσε την στην μέση εκεί. και το τραπέζι. να μάθω βήματα νέα. στο σπίτι μέσα. που είσαι παντού. και τα χαλιά σκόρπια στον διάδρομο. θα τα στρώσω αύριο. μεθαύριο. όποτε. πόσα χρόνια έχω να αφήσω κάτι στον διάδρομο έτσι. πόσα χρόνια πολλά. πώς περάσανε. πολλά. μα τόσο γρήγορα. μια ζωή.

λοιπόν το επόμενο σχέδιο είναι κεραμικά. όχι δεν θα μάθω να φτιάχνω. θα αγοράζω. απλά. σκέφτηκα να γεμίσω μία γωνία με βάζα. πήλινα. σαν πιθάρια. μακρόστενα. ωραιότατα δεν είναι αυτά τα δύο; αν και ολίγον ακριβά. σιχτίρι. και το άλλο που με μάγεψε ακόμα πιο ωραίο. δεν το πήρα βέβαια. πανάκριβο. εντάξει είπαμε. όχι και τόσο. σκέφτομαι να την γεμίσω και με γλάστρες πήλινες. ε άδειες. καλά δεν θα είναι; ή μαλακία; χμ. καλά θα δω πώς θα είναι. και αν δεν. τις βγάζω στην αυλή να τις γεμίσω φυτά. ε πήρα και για την αυλή. σιγά να μην.
κάνα ξεραμένο κλαδί; μπα. κεριά. χμ. κεριά. και μπροστά ένα από τα χαλάκια. αυτά του τζακιού. χα.
πήγα και στο φυτώριο. το τεράστιο. στον δρόμο μας είναι. είχαμε πάει και μαζί. και είχες στριμωχτεί στο πίσω κάθισμα με τα φυτά μετά. πώς κάνεις και εσύ έτσι; σε δέκα λεπτά πίσω ήμασταν. εύγε αττική οδέ. ένα σάστισμα το έπαθα σήμερα η αλήθεια είναι. πόσα καινούργια φυτά. αυτό λέγεται φέστουκα. και αυτό κάρεξ. τις φτέρες τις ξέρεις ήδη.

σου πήρα δωράκι. το καραβάκι. και αυτό το πήρα δωράκι για μένα. μπορείς να το πεις σπιτάκι. σε στύλο πάνω. μπορείς να το πεις και φάρο. εδώ μπαίνει το κερί. θα τα βάλω μαζί. το καραβάκι σου. στο στύλο δίπλα.

βόλτα. άρχισε να φυσά. και για βροχή ετοιμάζεται.
μα τι υπερένταση και αυτή σήμερα.
και χθες. και προχθές.
άστα εδώ τα πράγματα.
μοιραράκη κεραμική ο διάδρομος.
θα τα φτιάξω. όποτε.

και παιδιά. και σκυλιά. και γατιά. κυριολεκτικά.
και οι ούλες όλες τα τίμησαν τα χαλάκια σου. καλύτερες. και πρώτες.
και ο πόζαρ. μύριζε από δω. μύριζε από κει. στρογγυλοκάθισε. ήρθε και η μίκα.
και το μόνο που μπόρεσα να κάνω. να χαμογελώ. για πολύ όχι. πρόσωπα γνωστά. δεκαετιών. νεανικά. αδυνατισμένα. με δέρμα γερασμένο. βλέπουμε στους άλλους αυτά που να αντικρίσουμε ίσως φοβόμαστε. γεράσαμε. όλοι μας. με παιδιά. με σκυλιά. με γατιά. όλοι σας.
χρόνια πολλά. χρόνια καλά. καλά είσαι; καλά. ο μόμπυ;
χαμόγελο.
και ξαφνικά εγκλωβίστηκα. να γυρίσω ήθελα. μην ανησυχείς. τόσες ώρες μόνος. μα δεν έλειπα πολύ. και έχω αφήσει και τα πράγματα στο διάδρομο. θα τα έχεις κάνει όλα. ανάκατα. και ξαφνικά μόνος. τόσο.
και για τον μάστερ σεφ είπαμε. και για τον τοπ. και για τον τζαστ. και την κρίση αναλύσαμε. και το νησί σχολιάσαμε. και φάγαμε. και ήπιαμε. και γεια στα χέρια σου για το γλυκό. μα ανούσια όλα τόσο. απόμακρα. μπλα μπλα και μπλα. και είναι κλειστά τα φυτώρια αύριο. την τρέλα μου μέσα.
και τι είναι βρε σεις να πάρω άλλο; πλυντήριο που χάλασε από τα άλατα; περίπτωση καμία. ποτέ μην λες ποτέ. μα δεν. και αν ναι. μετά χρόνια άπειρα. μα δεν. φεύγει το παιδί σου. ο αδελφός σου. ο σύντροφός σου. ο ό, τι σου. αναπληρώνεται με κάτι άλλο; και αμέσως; τι προσπαθείτε να με πείσετε;
και μας έκανε η νατάσσα δωράκια. συμβολικά. ξέρεις από αυτά τα γιορτινά. τα συμβολικά. στα πρόσωπα τα όλα. και βλέπεις τι μου πήρε; ωχ καραβάκι χαμογέλασα. και δάκρυσα. συγγνώμη. καραβάκι γυάλινο. πάνγλυκο. μα καραβάκι;
ένα ταξί βρε σεις. κουράστηκα. παντελώς. άρχισε να με χτυπάει και το κρασί; την πόρτα άνοιξα. και από ό, τι περίμενα η δέσποινα με κεραμικές ζαρτιέρες πετάχτηκε. σκατά. και είναι παγωμένα. τα όλα. και ήσυχα τόσο. απελπιστικά σχεδόν.

τα έπιπλα μετακινώ. όλα. ό, τι μετακινείται τουλάχιστον. και είναι απίστευτο το πόσες γωνιές έχει τελικά το σπίτι. παντού. σε κάθε δωμάτιο. γωνιές κενές. μα τόσο. μα τόσο τόσο γεμάτες. μην πιάσουμε την αυλή. τελειωμό δεν έχει. και κάθε γωνιά να την γεμίζω προσπαθώ. να την αλλάξω. παπάρια.
ό, τι να σκεφτώ. ό, τι να βάλω. δικές σου πάντα είναι.
και τώρα κενές. τόσο. μα τόσο τόσο άδειες.
πήγα με την σοφία για φαγητό. και την μαρία. ήταν και η τζένη. και στον γυρισμό το φυτώριο ανοιχτό. αχα! σταματάμε μισό;
πήλινες γλάστρες να πάρω. μεγάλες. μια που έχουμε περισσότερα χέρια και αυτοκίνητο.
τι το 'θελα; αυτή. αυτή. πάρε αυτή. όχι αυτή. μεγάλη είναι. μικρή. σου αρέσει αυτή; αυτή; μα καλά πόσες θα πάρεις; πού θα τις βάλεις;
ααααα αα.και α α. τέτοιος αποσυντονισμός ποτέ. που σε ένα μαγαζί μπαίνω και σε λεπτά μισά άντε δύο αποφασίσει έχω. ούτως ή άλλως στο δευτερόλεπτο ξέρεις. ό, τι προκαλείται. τι το κοιτάς αριστερά και δεξιά και διαγώνια; στο δευτερόλεπτο. ο χρόνος που χρειάζεται να τα γνωρίσεις όλα είναι. όσα μπορείς. όσα προφτάσεις. τρεις πήρα. μεγάλες. και βαριές. για έξω. για κάποιες από τις γωνιές.
η γωνία με τα κεραμικά συμπαθητική γίνεται. την έφτιαχνα το βράδυ χθες. και δέκα φορές την έχω αλλάξει. και τόσες άλλες. ξημέρωμα με πήρε. σχεδόν. και ξύπνησα νωρίς πολύ. κατά τις πέντε. λόγο χωρίς. κάθε μέρα τώρα. και σαν έφθασε η ώρα δέκα και σκεφτόμουνα πού ταιριάζει ποιο. αγχώθηκα ξαφνικά. να ετοιμαστώ. για την βόλτα αργήσαμε.
κάθε μέρα τώρα

δεν σου είπα. αποφάσισα τι να κατεβάσω όταν αποφασίσω να κατέβω. καλό; στο θέμα μας. φορσύθια βερβερίδα φορσύθια βερβερίδα. ή λες φορσύθια φορσύθια βερβερίδα βερβερίδα; ή βερβερίδα φορσύθια φορσύθια βερβερίδα; στην άκρη της μέσης έναν προύνο. ή σφενδάμι; πλάτανο βρε συ. ναι. χμ; θυμάσαι χώρο άπλετο. εκεί. χώμα από εδώ χώμα από εκεί χώμα παραπέρα. δεν θυμάμαι μόνο την πορεία του ήλιου. νομίζω εκεί είναι προς σούρουπο.
και στην μέση φέστουκες. και μία και δύο και τρεις. και περισσότερες. πήρα και βολβούς σήμερα. του είχα παραγγείλει να φέρει φορσύθιες που τελικά βρήκα από τον άλλον που πήγα με το αυτοκίνητο και πήρα και βερβερίδες και φέστουκες και φορσύθιες και τις έβαλα εδώ σε μία γωνιά και δύο και είναι ωραιότατα ταιριαστές και πέρασα να τις πάρω που θα τις έφερνε σήμερα. είναι βαριές οι γλάστρες τελικά και μεγάλες. και είχα κατέβει με τα πόδια. με άδεια χέρια να φύγω; πήρα ανεμώνες. και νεραγκούλες. βολβούς. πενήντα και πενήντα. ένα και μηδέν μηδέν. δεν σημαίνει τίποτα μην αναρωτιέσαι. απλά σκέφτηκα να σημαίνει κάτι το εκατό την ώρα που τους μετρούσα και πού να σταματήσω και στο δευτερόλεπτο το αμέσως αποφασίστηκε να μην σημαίνει το παραμικρό.
και ή έχω ομορφύνει αδιανόητα και απίστευτα και συγκλονιστικά ή ο κόσμος απλά δεν γαμεί. και δεν γαμιέται. με όλο τον σεβασμό. και την καλή την έννοια. δεν εξηγείται διαφορετικά. πέντε γυρίσανε να κοιτάξουνε σήμερα. και τόσοι άλλοι ακολουθήσανε το πέρασμα. ψαχνόμουνα αν με έχει κουτσουλήσει κανένα μισητό περιστέρι. και από όλους. ηλικιωμένοι νέοι νέες γιαγιές. ακόμα και δύο σκύλοι. να είναι τα μαύρα υγρά μελαγχολικά μάτια;
είναι που μοιάζουν αγελαδίσια τελευταία.
και πενήντα να βάλω εδώ. είκοσι πέντε. και είκοσι πέντε. μαζί με τις άλλες. τις εδώ.
και τις νεραγκούλες. και τις ανεμώνες. έχουν εμφανιστεί οι βλαστοί. και τα φύλλα.
εδώ.

εκεί. και εδώ

ξέρω έχεις κουραστεί με όλα αυτά που βλέπεις. και είναι το μισό του μισού του εκατομμυριοστού και του δις και του τρις και του και ακόμα τόσο από όλα αυτά που ακούω.
κάθε μέρα τώρα

ήρθε η σοφία. να πάμε στην έκθεση κεραμικών. και την μαρία περιμέναμε. της έδειξα την γωνιά αυτήν. και την άλλη. και την παράλλη. και τις γλάστρες τις καινούργιες στην αυλή. σαν μικρό παιδί. αυτό. και αυτό. και το άλλο. την κρεβατοκάμαρα μην της κοιτάς. άδεια είναι όλη. και την βιβλιοθήκη. την άδειασα. την γεμίζω και πάλι. ένα παραμύθι φτιάχνω. δεν το έχω τελειώσει ακόμα. αυτό σήμερα το έβαλα. ήταν από εκεί. αυτό το πήρα τώρα. με κοίταγε. ωραία είναι. τι να έλεγε. ό, τι και να έλεγε. με κοίταξε παράξενα και αυτή μία δύο φορές και τρεις. την αγελάδα μου μέσα.
και πήρα και χελωνάκια. και σαλιγκαράκια. και κοχλιάκια. και καδράκια. και κάτι σαν στάμνες μισές. για την αυλή. σκέφτομαι να πάρω και άλλα. και άλλα. και άλλα. για μέσα. για έξω. να υπάρχουν. να πετιούνται. από εδώ. και από εκεί. να σπάσει το πολύ πολύ κανένα. και αυτό για τα κεράκια το κεραμικό τι εκπληκτικό. με τα αστεράκια η σφαίρα. το παρατηρούσα το βράδυ χθες. βυθίστηκα στο φως. στο μόνο φως. το τρεμουλιαστό. και με πήρε ο ύπνος στον καναπέ.

κουράστηκα. μα ακίνητος να κάτσω δεν μπορώ. και ξύπνησα νωρίς. κάθε μέρα πριν. κάθε μέρα τώρα. να κάνω κάτι συνεχώς. στον διάδρομο. στην βιβλιοθήκη. στην αυλή. στο δώθε. στο πέρα. εδώ. εκεί. βόλτα πάω. κάθε μέρα τώρα. τις ώρες ίδιες. μόνος. και μαζί. και νοιώθω το συναίσθημα αυτό βαρύ. δεν ξέρω. βαρύ. και παρακαλούσα να μην μου δώσεις την επιλογή. πότε να φύγεις. να αποφασίσεις εσύ. μια ώρα μία. στον ύπνο σου. στις γωνιές σου. μα έπρεπε να αποφασίσω. εγώ. και δεν ξέρω. ποτέ δεν θα ξέρω. αν έπρεπε. τώρα. μετά. λίγο πιο μετά. λίγο πιο τώρα. πότε. βαρύ πολύ. απλά βαρύ.
κουραστεί δεν είχα. πώς θα μπορούσα μαζί σου να κουραστώ; μα στεναχωριόμουνα. πολύ. για σένα. σαν σε έβλεπα να προσπαθείς τόσο. να πέφτεις τόσο. και ψυχολογικά. πολύ. και προσπαθούσα να σου χαμογελώ. στην βόλτα που σε στήριζα. στις ώρες που σε καθάριζα. τις ώρες που δίπλα σου καθόμουνα. σαν κοιμόσουνα. τις ανάσες σου προσπαθούσα να αφουγκραστώ. αναπνέεις; πονάς; στεναχωριόμουνα πολύ. για σένα.
σε όσους πήγαμε το ίδιο. και πήγαμε σε δύο και τρεις. στον έναν έτρεμες πολύ. στον άλλον ηρεμούσες τόσο με την φωνή του. αργά ή γρήγορα. θα έπρεπε. να το συζητήσετε. με την οικογένειά σας. και να αποφασίσετε.
μα η οικογένειά μου είσαι εσύ. και κυρίως εσύ. τα τελευταία πολλά χρόνια. μία ζωή.
που τόσο λίγα μοιάζουν τελικά. και ήταν αργά; γρήγορα;

ποτέ δεν θα ξέρω. και νοιώθω το συναίσθημα βαρύ.
το προετοίμαζα καιρό.
σε περίπτωση που.
στις σκέψεις. στις προοπτικές.
να ετοιμαστώ. να το αντιμετωπίσω. να το συνηθίσω.
να μην πονέσει τόσο. μα τόσο τόσο.
το προετοίμαζα καιρό. με χαμόγελο βαρύ. βλέμμα θολό.

φοβήθηκα. όλα αυτά που φοβόμουν να αντιμετωπίσω. πόσο τα φοβήθηκα.
πρώτη φορά. μετά χρόνια τόσα. ίσως φορά πρώτη. φοβήθηκα.
και κάθε φορά που στην σκέψη ανησυχώ πίσω να γυρίσω γρήγορα φοβάμαι.
που πλέον απλά λόγος δεν υπάρχει. να γυρίσω. γρηγορότερα. πόσο απλά.

περπατούσα σήμερα. και ξαφνικά ανησύχησα. πίσω να γυρίσω.
περπατούσα. στην κηφισίας βρέθηκα. μα πότε την μεσογείων πέρασα;
όμορφα σπίτια αυτά. στα στενά μέσα. στον χρόνο ξεχασμένα. προσεγμένα. όμορφα.
σκέφτηκα σχέδιο επόμενο. μεταλλικά. να σπάσει λίγο ο πηλός.
και μετά γυαλί.
και ξύλο.
τα χέρια να μην πιάνουν ρε γαμώτο.

περπατούσα. το μυαλό πόνεσε.
κάνει και κρύο. περπατώ.
τις διαδρομές τις γνωστές να βρω.
πίσω να γυρίσω.

και είναι
ένα
μία
κάτι
σαν ελευθερία
εγκλωβιστικό
ενοχική
βαρύ

το τρίξιμο της εξώπορτας να αποφύγω προσπαθώ
και στα βήματα τα έντεκα τα δώδεκα μέχρι την πόρτα
αισθάνομαι
την λαχτάρα σου
την ανάσα σου
τα χμφου σου και χμφου σου
τα γρατσουνίσματα σου στον τοίχο
την αγωνία σου
ανοίγω βρε συ περίμενε.

ποτέ δεν θα ξέρω. κάθε μέρα τώρα. μα το ένοιωσα. αυτό που τόσους τελευταίους μήνες έντονα φοβόμουνα. το ένοιωσα. και σαν με κοίταξες. καθιστός. στου δρόμου. την μέση. του πεζοδρομίου. την άκρη. δεν ήθελες να προχωρήσεις άλλο. δεν μπορούσες. και με κοιτούσες. στα χέρια σε πήρα και σπίτι γυρίσαμε. μόλις που έξω βγήκαμε. και είχε μέρα όμορφη. το ένοιωσα. σαν με περίμενες καθιστός. από την μια γωνιά στην άλλη. να συρθείς. βαρύς.

και νομίζω. νομίζω με κοίταξες.
με αυτό το βλέμμα. το δυνατό το βλέμμα.
και νομίζω. νομίζω σε άκουσα.
να ψιθυρίζεις. να μου λες.
πάμε. πάμε μαζί.
την τελευταία αυτή.
βόλτα


συγγνώμη


πόσο σε ευχαριστώ


τέλειωσε
αυτό ήταν


χρόνια πολλά. χρόνια καλά. με υγεία πάνω από όλα. υγεία.
τα άλλα αντέχονται. όλα. στον χρόνο τους. στον τρόπο τους.
τις γλάστρες να αναδιατάξω. να πάρω και καινούργιες. τόσες γωνίες κενές.
της αυλής τις γλάστρες. να τις ξεφυτέψω. να τις φυτέψω. πάλι. και πάλι. και όλες.
στον χρόνο μου. για τον χρόνο μου.

καλές χρονιές


και είναι και ιανουάριος σήμερα
οι ιανουάριοι τους ιανουάριους ω ιανουάριοι
και φέτος. δευτέρα προς τρίτη. δεκαεφτά. προς δεκαοχτώ.
δεκαεφτά ιανουάριοι μετά
δεκαεφτά ε;
δεκαεφτά
πόσο λίγοι
πόσο πολλοί
πόσο γεράσαμε
πόσο παιδιά μείναμε
γίνονται οι απώλειες συνήθειές μας
και γίνονται γλυκές
συγχώρεσε με φέτος
μα αυτή η γλυκύτητα μοιάζει να ξεχειλίζει
περισσότερο
αυτόν τον ιανουάριο








γνωριστήκατε;






γαμημένοι ιανουάριοι
και δεκέμβριος μαζί











.