2011/01/01

Της Βόλτας Το Υστερόγραφο

πώς αποφασίζεις ποια ώρα είναι η ώρα; πώς; πώς το καταλαβαίνεις; πώς νοιώθεται;
σαν χάνουμε την αξιοπρέπεια στην βόλτα το νοιώθω ίσως. μα δεν ξέρω. δεν ξέρω τι να νοιώσω. τι δικαίωμα έχω να νοιώσω. τι καθορίζει της κάθε αξιοπρέπειας το κάθε όριο; και στα μάτια με κοιτάς. και το μόνο που μπορώ να κάνω να σου χαμογελώ είναι. και ας λερώνεις και μένα. δεν το θες. απλά να ελέγξεις δεν μπορείς. πλέον. εσένα. και ας προσπαθείς τόσο. περισσότερο τόσο.
μας είπαν δεν πονάς. καλά μας είπαν; πονάς; τον έλεγχο χάνεις. απλά. πόσο απλά. και σου χαμογελώ. σαν σε ανασηκώνω. να μην νοιώθεις το βάρος. στα πίσω πόδια. και πιο γρήγορα περπατάς. ιδέα μου είναι; ιδέα μου θέλω να είναι. μα κουράζεσαι. αμέσως. σχεδόν αμέσως. και μόλις γυρίζουμε σε μία γωνιά αφήνεσαι. την μέρα όλη. την νύχτα όλη. μόλις που βγαίνεις στην αυλή. και στο κρεβάτι σου γυρνάς. τις ώρες όλες. στο χαλί στον καναπέ πίσω. να με νοιώθεις κοντά σου στο γραφείο; στο χαλί στον καναπέ μπροστά. στο χαλάκι στο κρεβάτι μου δίπλα. και σέρνεσαι. πλέον σέρνεσαι.
πώς ξέρεις ποια ώρα είναι η ώρα;
και όσο περνά ο καιρός σου χαμογελώ. ίσως περισσότερο. έμαθα να βάζω σωστά την σύριγγα. με το σιρόπι. και πλέον αδιαμαρτύρητα καταπίνεις. όχι πως διαμαρτυρόσουνα ποτέ. από την πρώτη ματιά τα χρόνια πριν πάντα τόση εμπιστοσύνη μου είχες. και γλύφεις και εμένα. και σου χαμογελώ. και έχεις μάθει να ανοίγεις το στόμα περισσότερο. να σου αφήνω τα χάπια. έμαθα και την μεριά που τα καταπίνεις αμέσως. μικρά. μεγάλα. δυνατά. και σου χαμογελώ. στα μάτια με κοιτάς. με αυτό το βλέμμα. ψιθυρίζοντάς σου κατάπιε το μομπάκο. για το καλό σου είναι.
αχ βρε συ αυτό το βλέμμα.
και χαμογελώ. με βλέμμα θολό. πώς να αποφασίσω ποιο είναι το καλό σου; το καλύτερό σου;
δεν αντέχεται η εικόνα σου σαν σέρνεσαι. τόση δύναμη στο βλέμμα. τόσο αδυναμία στο κορμί. στα νεύρα. στον έλεγχο. μας είπανε να δοκιμάσουμε και κορτιζόνη. σου πήρα χαπάκια. τόσο μικρά. μα τόσο δυνατά. και τόσο εύκολα τυλίγονται στην φέτα κοτόπουλο. για μέρες λίγες. άντε να δούμε. και αν δεν. θα πλησιάζει η ώρα. και πρέπει να είναι γιορτινή η ώρα. η κάθε ώρα τώρα. ξέρω. το μαθαίνω. πως οι τελευταίες όσο γιορτινές ώρες είναι οι ώρες τώρα.
αντέχονται. τα πάντα αντέχονται. με τον τρόπο τους. τον χρόνο τους.
συγγνώμη βρε μομπάκο. για το θολό το βλέμμα. πάω βόλτα. σε εμένα το ψιθυρίζω. μην γυρνάς το κεφάλι. τις πήγαμε τις βόλτες μας σήμερα. όσο καταφέραμε. δεν θα αργήσω εντάξει; έρχομαι σε λίγο. μέχρι το φυτώριο να πάω; ναι εκεί. να απασχολείται το μυαλό. και έρχομαι σε λίγο. εντάξει;

λες και έλειπα αιώνες βρε. και τόσα χρόνια. κάθε φορά. λαχτάρα ίδια. και περισσότερη. σαν ανακούφιση. στο βλέμμα μέσα. σαν να φωνάζεις ναι γύρισε. είναι εδώ. και ακόμα και τώρα όπου και να είσαι στην πόρτα πίσω σε βρίσκω. απλά πεσμένος είσαι. απλά. σαν την ουρά να κουνήσεις προσπαθείς. έλα ξάπλωσε. μην κουράζεσαι άλλο. δεν πήγα τελικά φυτώριο. δηλαδή πήγα μα δεν πήρα τίποτα. δεν είχε φέρει τίποτα καινούργιο. από το πρωί. ανεβοκατέβαινα πάνω κάτω. στον δρόμο. χωρίς προορισμό. και είπα να πάω να κουρευτώ. αν και πρόσφατα είχα κουρευτεί. εντάξει συμπαθητικότερος δεν μοιάζω; όχι; και εξήγησέ μου γιατί στον καθρέφτη του τα μαλλιά μου φαίνονται πιο γκρίζα από ότι στον καθρέφτη εδώ; οέο; τι ώρα είναι; έλα μομπούλι. για τα χάπια η ώρα. και μετά μεζέ. κοτόπουλο θες ή γαλοπούλα;

βόλτα;
πάμε βόλτα;
δεν ξέρω
δεν ξέρω
δεν θέλω
δεν ξέρω αν πρέπει να θέλω
μαζί
κοντά σου
δίπλα σου
στο βλέμμα σου
στην ανάσα σου
πάμε γαμώτο
πάμε

όμορφη μέρα σήμερα. ζεστή. ηλιόλουστη. όμορφη. εξωτερικά.
το ένοιωσα σήμερα. αυτό που τόσους τελευταίους μήνες έντονα φοβόμουνα. το ένοιωσα. και σαν με κοίταξες. καθιστός. στου δρόμου. την μέση. του πεζοδρομίου. την άκρη. δεν ήθελες να προχωρήσεις άλλο. δεν μπορούσες. και με κοιτούσες. στα χέρια σε πήρα και σπίτι γυρίσαμε. μόλις που έξω βγήκαμε. και είχε μέρα όμορφη σήμερα.
και με κοιτούσες. σαν να μου είπες πάμε βρε συ.
πάμε;
όμορφη μέρα σήμερα. ηλιόλουστη. περίεργη. σε άκουγα στον ύπνο μου. που προσπαθούσες. από την μεριά την μία. στην άλλη. να προσπαθείς. να πας. με άκουγες στον ύπνο σου που σηκώθηκα. και μία. και δύο. και φορές πολλές. τις τελευταίες πολλές μέρες. τις περισσότερες την μέρα που ξημέρωνε. και ξημέρωσε μέρα όμορφη σήμερα. ζεστή. με ήλιο.
το ένοιωσα. πως ίσως αυτή η ώρα είναι η ώρα. μετά την βόλτα. την πολύ προσπάθεια αυτής. και ίσως κατάλαβες.
καθιστός με κοιτούσες. με βλέμμα ίσως κουρασμένο. ίσως ανακουφισμένο. ίσως πάμε.

αυτό ήταν; τελείωσε;

και πάντα. μα πάντα. μα πάντα πάντα. όσο αναπνέω. πάντα. τα βλέμματα τα τελευταία. τον αναστεναγμό αυτόν. τον στεναγμό σου. τον ένοιωσα. τον άγγιξα. με βύθισε. τον νοιώθω. όσο αναπνέω. πάντα.
μία εκπνοή. ανακούφισης; αλαφρώματος; χαράς; λύπης; απορίας; φόβου; χαμόγελου;
δευτερόλεπτα. ελάχιστα. για μία εκπνοή. και σε αυτά τα δευτερόλεπτα τα λίγα τα τόσα πολλά των χρόνων όλων σου άφησα.

τέλειωσε;

όμορφη μέρα σήμερα. ηλιόλουστη. σαν να σε έβλεπα. στον καθρέφτη μέσα. στο κάθισμα το πίσω. στο πήγαινε.
και στο έλα πίσω μας ο ήλιος ήταν. πίσω μου. μόνο. μόνος. και μπροστά σύννεφα. για βροχή έτοιμα. μα δεν έβρεξε. ακόμα. αυτήν την μέρα. έξω.

τάκη ο μόμπυ. μόμπυ ο τάκης.
και αν στιγμές θα ήθελα τόσο ασφυκτικά να σε ζω να γερνάμε τώρα που μοιάζει να πραγματοποιήθηκε γιατί πονά τόσο;

όμορφη μέρα σήμερα ήταν.

φοβήθηκα. όλα αυτά που φοβόμουν να αντιμετωπίσω. πόσο τα φοβήθηκα.
και λύγισα. πρώτη φορά. μετά χρόνια τόσα. ίσως φορά πρώτη.
και κάθε φορά που στην σκέψη ανησυχούσα πίσω να γυρίσω γρήγορα φοβόμουν. φοβάμαι.
πως πλέον απλά λόγος δεν υπάρχει. να γυρίσω. γρηγορότερα. πόσο απλά.
το βλέμμα γυρνώ. κάθε φορά. στο χαλί στον καναπέ πίσω. στο κρεβάτι στο κρεβάτι δίπλα. παντού.
τα βήματα αντικείμενα αποφεύγουν. που δεν υπάρχουν. πια. στην κουζίνα. στην κρεβατοκάμαρα. παντού.
και σαν ο ύπνος με πήρε. άκουγα. ένοιωθα. τα χασμουρητά σου. τα τεντώματά σου.
στον ύπνο μου. στο ξύπνιο μου. σε ακούω. σε νοιώθω. σε βλέπω.
θαρρώ ήρθες και με ξύπνησες.
και είναι νωρίς ακόμα. πιο μετά την βόλτα. ναι; πιο μετά. είναι νωρίς ακόμα.

τα δίπλωσα τα χαλιά. πήρα νέα. ωραία είναι. με την σοφία πήγα. με το μηχανάκι. απίστευτη κίνηση. έξω.
πολύχρωμα είναι. λιγότερο έντονα. πια.
και φθηνά. προσφορά από δω προσφορά από κει. μην προσπαθείς να με πείσεις άλλο καλή μου. θα τα πάρω λέμε. από την πρώτη στιγμή που τα είδα μου άρεσαν τόσο. και αν είναι για μπροστά από το τζάκι πειράζει που δεν έχω τζάκι δηλαδή;
τα δίπλωσα τα χαλιά. συγγνώμη. μα τα δίπλωσα. δεν τα άντεχα.
παντού. είσαι παντού. μυρίζεις παντού.
συγγνώμη. μα δεν. τα δίπλωσα.
θα τα δώσω στον πάνο και την νατάσσα. για τον πόζαρ. και την σούζη. και τα γατιά. φτερούλα. ασπρούλα. μαυρούλα. κάτι σε ούλα τέλος πάντων. μισητές γάτες. σαν κατσαριδάκια μου γλυκά.
μετακίνησα και την πολυθρόνα. άσε την στην μέση εκεί. και το τραπέζι. να μάθω βήματα νέα. στο σπίτι μέσα. που είσαι παντού. και τα χαλιά σκόρπια στον διάδρομο. θα τα στρώσω αύριο. μεθαύριο. όποτε. πόσα χρόνια έχω να αφήσω κάτι στον διάδρομο έτσι. πόσα χρόνια πολλά. πώς περάσανε. πολλά. μα τόσο γρήγορα. μια ζωή.

λοιπόν το επόμενο σχέδιο είναι κεραμικά. όχι δεν θα μάθω να φτιάχνω. θα αγοράζω. απλά. σκέφτηκα να γεμίσω μία γωνία με βάζα. πήλινα. σαν πιθάρια. μακρόστενα. ωραιότατα δεν είναι αυτά τα δύο; αν και ολίγον ακριβά. σιχτίρι. και το άλλο που με μάγεψε ακόμα πιο ωραίο. δεν το πήρα βέβαια. πανάκριβο. εντάξει είπαμε. όχι και τόσο. σκέφτομαι να την γεμίσω και με γλάστρες πήλινες. ε άδειες. καλά δεν θα είναι; ή μαλακία; χμ. καλά θα δω πώς θα είναι. και αν δεν. τις βγάζω στην αυλή να τις γεμίσω φυτά. ε πήρα και για την αυλή. σιγά να μην.
κάνα ξεραμένο κλαδί; μπα. κεριά. χμ. κεριά. και μπροστά ένα από τα χαλάκια. αυτά του τζακιού. χα.
πήγα και στο φυτώριο. το τεράστιο. στον δρόμο μας είναι. είχαμε πάει και μαζί. και είχες στριμωχτεί στο πίσω κάθισμα με τα φυτά μετά. πώς κάνεις και εσύ έτσι; σε δέκα λεπτά πίσω ήμασταν. εύγε αττική οδέ. ένα σάστισμα το έπαθα σήμερα η αλήθεια είναι. πόσα καινούργια φυτά. αυτό λέγεται φέστουκα. και αυτό κάρεξ. τις φτέρες τις ξέρεις ήδη.

σου πήρα δωράκι. το καραβάκι. και αυτό το πήρα δωράκι για μένα. μπορείς να το πεις σπιτάκι. σε στύλο πάνω. μπορείς να το πεις και φάρο. εδώ μπαίνει το κερί. θα τα βάλω μαζί. το καραβάκι σου. στο στύλο δίπλα.

βόλτα. άρχισε να φυσά. και για βροχή ετοιμάζεται.
μα τι υπερένταση και αυτή σήμερα.
και χθες. και προχθές.
άστα εδώ τα πράγματα.
μοιραράκη κεραμική ο διάδρομος.
θα τα φτιάξω. όποτε.

και παιδιά. και σκυλιά. και γατιά. κυριολεκτικά.
και οι ούλες όλες τα τίμησαν τα χαλάκια σου. καλύτερες. και πρώτες.
και ο πόζαρ. μύριζε από δω. μύριζε από κει. στρογγυλοκάθισε. ήρθε και η μίκα.
και το μόνο που μπόρεσα να κάνω. να χαμογελώ. για πολύ όχι. πρόσωπα γνωστά. δεκαετιών. νεανικά. αδυνατισμένα. με δέρμα γερασμένο. βλέπουμε στους άλλους αυτά που να αντικρίσουμε ίσως φοβόμαστε. γεράσαμε. όλοι μας. με παιδιά. με σκυλιά. με γατιά. όλοι σας.
χρόνια πολλά. χρόνια καλά. καλά είσαι; καλά. ο μόμπυ;
χαμόγελο.
και ξαφνικά εγκλωβίστηκα. να γυρίσω ήθελα. μην ανησυχείς. τόσες ώρες μόνος. μα δεν έλειπα πολύ. και έχω αφήσει και τα πράγματα στο διάδρομο. θα τα έχεις κάνει όλα. ανάκατα. και ξαφνικά μόνος. τόσο.
και για τον μάστερ σεφ είπαμε. και για τον τοπ. και για τον τζαστ. και την κρίση αναλύσαμε. και το νησί σχολιάσαμε. και φάγαμε. και ήπιαμε. και γεια στα χέρια σου για το γλυκό. μα ανούσια όλα τόσο. απόμακρα. μπλα μπλα και μπλα. και είναι κλειστά τα φυτώρια αύριο. την τρέλα μου μέσα.
και τι είναι βρε σεις να πάρω άλλο; πλυντήριο που χάλασε από τα άλατα; περίπτωση καμία. ποτέ μην λες ποτέ. μα δεν. και αν ναι. μετά χρόνια άπειρα. μα δεν. φεύγει το παιδί σου. ο αδελφός σου. ο σύντροφός σου. ο ό, τι σου. αναπληρώνεται με κάτι άλλο; και αμέσως; τι προσπαθείτε να με πείσετε;
και μας έκανε η νατάσσα δωράκια. συμβολικά. ξέρεις από αυτά τα γιορτινά. τα συμβολικά. στα πρόσωπα τα όλα. και βλέπεις τι μου πήρε; ωχ καραβάκι χαμογέλασα. και δάκρυσα. συγγνώμη. καραβάκι γυάλινο. πάνγλυκο. μα καραβάκι;
ένα ταξί βρε σεις. κουράστηκα. παντελώς. άρχισε να με χτυπάει και το κρασί; την πόρτα άνοιξα. και από ό, τι περίμενα η δέσποινα με κεραμικές ζαρτιέρες πετάχτηκε. σκατά. και είναι παγωμένα. τα όλα. και ήσυχα τόσο. απελπιστικά σχεδόν.

τα έπιπλα μετακινώ. όλα. ό, τι μετακινείται τουλάχιστον. και είναι απίστευτο το πόσες γωνιές έχει τελικά το σπίτι. παντού. σε κάθε δωμάτιο. γωνιές κενές. μα τόσο. μα τόσο τόσο γεμάτες. μην πιάσουμε την αυλή. τελειωμό δεν έχει. και κάθε γωνιά να την γεμίζω προσπαθώ. να την αλλάξω. παπάρια.
ό, τι να σκεφτώ. ό, τι να βάλω. δικές σου πάντα είναι.
και τώρα κενές. τόσο. μα τόσο τόσο άδειες.
πήγα με την σοφία για φαγητό. και την μαρία. ήταν και η τζένη. και στον γυρισμό το φυτώριο ανοιχτό. αχα! σταματάμε μισό;
πήλινες γλάστρες να πάρω. μεγάλες. μια που έχουμε περισσότερα χέρια και αυτοκίνητο.
τι το 'θελα; αυτή. αυτή. πάρε αυτή. όχι αυτή. μεγάλη είναι. μικρή. σου αρέσει αυτή; αυτή; μα καλά πόσες θα πάρεις; πού θα τις βάλεις;
ααααα αα.και α α. τέτοιος αποσυντονισμός ποτέ. που σε ένα μαγαζί μπαίνω και σε λεπτά μισά άντε δύο αποφασίσει έχω. ούτως ή άλλως στο δευτερόλεπτο ξέρεις. ό, τι προκαλείται. τι το κοιτάς αριστερά και δεξιά και διαγώνια; στο δευτερόλεπτο. ο χρόνος που χρειάζεται να τα γνωρίσεις όλα είναι. όσα μπορείς. όσα προφτάσεις. τρεις πήρα. μεγάλες. και βαριές. για έξω. για κάποιες από τις γωνιές.
η γωνία με τα κεραμικά συμπαθητική γίνεται. την έφτιαχνα το βράδυ χθες. και δέκα φορές την έχω αλλάξει. και τόσες άλλες. ξημέρωμα με πήρε. σχεδόν. και ξύπνησα νωρίς πολύ. κατά τις πέντε. λόγο χωρίς. κάθε μέρα τώρα. και σαν έφθασε η ώρα δέκα και σκεφτόμουνα πού ταιριάζει ποιο. αγχώθηκα ξαφνικά. να ετοιμαστώ. για την βόλτα αργήσαμε.
κάθε μέρα τώρα

δεν σου είπα. αποφάσισα τι να κατεβάσω όταν αποφασίσω να κατέβω. καλό; στο θέμα μας. φορσύθια βερβερίδα φορσύθια βερβερίδα. ή λες φορσύθια φορσύθια βερβερίδα βερβερίδα; ή βερβερίδα φορσύθια φορσύθια βερβερίδα; στην άκρη της μέσης έναν προύνο. ή σφενδάμι; πλάτανο βρε συ. ναι. χμ; θυμάσαι χώρο άπλετο. εκεί. χώμα από εδώ χώμα από εκεί χώμα παραπέρα. δεν θυμάμαι μόνο την πορεία του ήλιου. νομίζω εκεί είναι προς σούρουπο.
και στην μέση φέστουκες. και μία και δύο και τρεις. και περισσότερες. πήρα και βολβούς σήμερα. του είχα παραγγείλει να φέρει φορσύθιες που τελικά βρήκα από τον άλλον που πήγα με το αυτοκίνητο και πήρα και βερβερίδες και φέστουκες και φορσύθιες και τις έβαλα εδώ σε μία γωνιά και δύο και είναι ωραιότατα ταιριαστές και πέρασα να τις πάρω που θα τις έφερνε σήμερα. είναι βαριές οι γλάστρες τελικά και μεγάλες. και είχα κατέβει με τα πόδια. με άδεια χέρια να φύγω; πήρα ανεμώνες. και νεραγκούλες. βολβούς. πενήντα και πενήντα. ένα και μηδέν μηδέν. δεν σημαίνει τίποτα μην αναρωτιέσαι. απλά σκέφτηκα να σημαίνει κάτι το εκατό την ώρα που τους μετρούσα και πού να σταματήσω και στο δευτερόλεπτο το αμέσως αποφασίστηκε να μην σημαίνει το παραμικρό.
και ή έχω ομορφύνει αδιανόητα και απίστευτα και συγκλονιστικά ή ο κόσμος απλά δεν γαμεί. και δεν γαμιέται. με όλο τον σεβασμό. και την καλή την έννοια. δεν εξηγείται διαφορετικά. πέντε γυρίσανε να κοιτάξουνε σήμερα. και τόσοι άλλοι ακολουθήσανε το πέρασμα. ψαχνόμουνα αν με έχει κουτσουλήσει κανένα μισητό περιστέρι. και από όλους. ηλικιωμένοι νέοι νέες γιαγιές. ακόμα και δύο σκύλοι. να είναι τα μαύρα υγρά μελαγχολικά μάτια;
είναι που μοιάζουν αγελαδίσια τελευταία.
και πενήντα να βάλω εδώ. είκοσι πέντε. και είκοσι πέντε. μαζί με τις άλλες. τις εδώ.
και τις νεραγκούλες. και τις ανεμώνες. έχουν εμφανιστεί οι βλαστοί. και τα φύλλα.
εδώ.

εκεί. και εδώ

ξέρω έχεις κουραστεί με όλα αυτά που βλέπεις. και είναι το μισό του μισού του εκατομμυριοστού και του δις και του τρις και του και ακόμα τόσο από όλα αυτά που ακούω.
κάθε μέρα τώρα

ήρθε η σοφία. να πάμε στην έκθεση κεραμικών. και την μαρία περιμέναμε. της έδειξα την γωνιά αυτήν. και την άλλη. και την παράλλη. και τις γλάστρες τις καινούργιες στην αυλή. σαν μικρό παιδί. αυτό. και αυτό. και το άλλο. την κρεβατοκάμαρα μην της κοιτάς. άδεια είναι όλη. και την βιβλιοθήκη. την άδειασα. την γεμίζω και πάλι. ένα παραμύθι φτιάχνω. δεν το έχω τελειώσει ακόμα. αυτό σήμερα το έβαλα. ήταν από εκεί. αυτό το πήρα τώρα. με κοίταγε. ωραία είναι. τι να έλεγε. ό, τι και να έλεγε. με κοίταξε παράξενα και αυτή μία δύο φορές και τρεις. την αγελάδα μου μέσα.
και πήρα και χελωνάκια. και σαλιγκαράκια. και κοχλιάκια. και καδράκια. και κάτι σαν στάμνες μισές. για την αυλή. σκέφτομαι να πάρω και άλλα. και άλλα. και άλλα. για μέσα. για έξω. να υπάρχουν. να πετιούνται. από εδώ. και από εκεί. να σπάσει το πολύ πολύ κανένα. και αυτό για τα κεράκια το κεραμικό τι εκπληκτικό. με τα αστεράκια η σφαίρα. το παρατηρούσα το βράδυ χθες. βυθίστηκα στο φως. στο μόνο φως. το τρεμουλιαστό. και με πήρε ο ύπνος στον καναπέ.

κουράστηκα. μα ακίνητος να κάτσω δεν μπορώ. και ξύπνησα νωρίς. κάθε μέρα πριν. κάθε μέρα τώρα. να κάνω κάτι συνεχώς. στον διάδρομο. στην βιβλιοθήκη. στην αυλή. στο δώθε. στο πέρα. εδώ. εκεί. βόλτα πάω. κάθε μέρα τώρα. τις ώρες ίδιες. μόνος. και μαζί. και νοιώθω το συναίσθημα αυτό βαρύ. δεν ξέρω. βαρύ. και παρακαλούσα να μην μου δώσεις την επιλογή. πότε να φύγεις. να αποφασίσεις εσύ. μια ώρα μία. στον ύπνο σου. στις γωνιές σου. μα έπρεπε να αποφασίσω. εγώ. και δεν ξέρω. ποτέ δεν θα ξέρω. αν έπρεπε. τώρα. μετά. λίγο πιο μετά. λίγο πιο τώρα. πότε. βαρύ πολύ. απλά βαρύ.
κουραστεί δεν είχα. πώς θα μπορούσα μαζί σου να κουραστώ; μα στεναχωριόμουνα. πολύ. για σένα. σαν σε έβλεπα να προσπαθείς τόσο. να πέφτεις τόσο. και ψυχολογικά. πολύ. και προσπαθούσα να σου χαμογελώ. στην βόλτα που σε στήριζα. στις ώρες που σε καθάριζα. τις ώρες που δίπλα σου καθόμουνα. σαν κοιμόσουνα. τις ανάσες σου προσπαθούσα να αφουγκραστώ. αναπνέεις; πονάς; στεναχωριόμουνα πολύ. για σένα.
σε όσους πήγαμε το ίδιο. και πήγαμε σε δύο και τρεις. στον έναν έτρεμες πολύ. στον άλλον ηρεμούσες τόσο με την φωνή του. αργά ή γρήγορα. θα έπρεπε. να το συζητήσετε. με την οικογένειά σας. και να αποφασίσετε.
μα η οικογένειά μου είσαι εσύ. και κυρίως εσύ. τα τελευταία πολλά χρόνια. μία ζωή.
που τόσο λίγα μοιάζουν τελικά. και ήταν αργά; γρήγορα;

ποτέ δεν θα ξέρω. και νοιώθω το συναίσθημα βαρύ.
το προετοίμαζα καιρό.
σε περίπτωση που.
στις σκέψεις. στις προοπτικές.
να ετοιμαστώ. να το αντιμετωπίσω. να το συνηθίσω.
να μην πονέσει τόσο. μα τόσο τόσο.
το προετοίμαζα καιρό. με χαμόγελο βαρύ. βλέμμα θολό.

φοβήθηκα. όλα αυτά που φοβόμουν να αντιμετωπίσω. πόσο τα φοβήθηκα.
πρώτη φορά. μετά χρόνια τόσα. ίσως φορά πρώτη. φοβήθηκα.
και κάθε φορά που στην σκέψη ανησυχώ πίσω να γυρίσω γρήγορα φοβάμαι.
που πλέον απλά λόγος δεν υπάρχει. να γυρίσω. γρηγορότερα. πόσο απλά.

περπατούσα σήμερα. και ξαφνικά ανησύχησα. πίσω να γυρίσω.
περπατούσα. στην κηφισίας βρέθηκα. μα πότε την μεσογείων πέρασα;
όμορφα σπίτια αυτά. στα στενά μέσα. στον χρόνο ξεχασμένα. προσεγμένα. όμορφα.
σκέφτηκα σχέδιο επόμενο. μεταλλικά. να σπάσει λίγο ο πηλός.
και μετά γυαλί.
και ξύλο.
τα χέρια να μην πιάνουν ρε γαμώτο.

περπατούσα. το μυαλό πόνεσε.
κάνει και κρύο. περπατώ.
τις διαδρομές τις γνωστές να βρω.
πίσω να γυρίσω.

και είναι
ένα
μία
κάτι
σαν ελευθερία
εγκλωβιστικό
ενοχική
βαρύ

το τρίξιμο της εξώπορτας να αποφύγω προσπαθώ
και στα βήματα τα έντεκα τα δώδεκα μέχρι την πόρτα
αισθάνομαι
την λαχτάρα σου
την ανάσα σου
τα χμφου σου και χμφου σου
τα γρατσουνίσματα σου στον τοίχο
την αγωνία σου
ανοίγω βρε συ περίμενε.

ποτέ δεν θα ξέρω. κάθε μέρα τώρα. μα το ένοιωσα. αυτό που τόσους τελευταίους μήνες έντονα φοβόμουνα. το ένοιωσα. και σαν με κοίταξες. καθιστός. στου δρόμου. την μέση. του πεζοδρομίου. την άκρη. δεν ήθελες να προχωρήσεις άλλο. δεν μπορούσες. και με κοιτούσες. στα χέρια σε πήρα και σπίτι γυρίσαμε. μόλις που έξω βγήκαμε. και είχε μέρα όμορφη. το ένοιωσα. σαν με περίμενες καθιστός. από την μια γωνιά στην άλλη. να συρθείς. βαρύς.

και νομίζω. νομίζω με κοίταξες.
με αυτό το βλέμμα. το δυνατό το βλέμμα.
και νομίζω. νομίζω σε άκουσα.
να ψιθυρίζεις. να μου λες.
πάμε. πάμε μαζί.
την τελευταία αυτή.
βόλτα


συγγνώμη


πόσο σε ευχαριστώ


τέλειωσε
αυτό ήταν


χρόνια πολλά. χρόνια καλά. με υγεία πάνω από όλα. υγεία.
τα άλλα αντέχονται. όλα. στον χρόνο τους. στον τρόπο τους.
τις γλάστρες να αναδιατάξω. να πάρω και καινούργιες. τόσες γωνίες κενές.
της αυλής τις γλάστρες. να τις ξεφυτέψω. να τις φυτέψω. πάλι. και πάλι. και όλες.
στον χρόνο μου. για τον χρόνο μου.

καλές χρονιές


και είναι και ιανουάριος σήμερα
οι ιανουάριοι τους ιανουάριους ω ιανουάριοι
και φέτος. δευτέρα προς τρίτη. δεκαεφτά. προς δεκαοχτώ.
δεκαεφτά ιανουάριοι μετά
δεκαεφτά ε;
δεκαεφτά
πόσο λίγοι
πόσο πολλοί
πόσο γεράσαμε
πόσο παιδιά μείναμε
γίνονται οι απώλειες συνήθειές μας
και γίνονται γλυκές
συγχώρεσε με φέτος
μα αυτή η γλυκύτητα μοιάζει να ξεχειλίζει
περισσότερο
αυτόν τον ιανουάριο








γνωριστήκατε;






γαμημένοι ιανουάριοι
και δεκέμβριος μαζί











.

63 σχόλια:

ΦΟΥΛΗ είπε...

Βασίλη μου, πέρασα να πω χρόνια σου πολλά πολύχρονος!!!
καλή χρονιά και ότι επιθυμείς...
το ποστ θα το διαβάσω αύριο...
πολλά γλυκά φιλιά...

Μαίρη Τρακάδα είπε...

Βασίλη μου δεν ξέρεις ποτέ πότε είναι η ώρα... Κι όσο κι αν το περιμένεις και προετοιμάζεσαι, όταν έρχεται αυτή η γαμημένη ώρα............

18 μέρες σήμερα που έπαψα να του σηκώνω τα πίσω πόδια για να μην τον βαραίνουν και πέφτει και σέρνεται... 18 μέρες που έπαψα να του βάζω χαπάκια μέσα σε τυράκι και τη σύριγγα στο κορμάκι του... 18 μέρες και δεν το πιστεύω πως δεν είναι σε κάθε γωνιά του σπιτιού και πίσω από κάθε έπιπλο... μετά από 14 υπέροχα χρόνια!
Δεν ήθελα να διαβάσω τέτοιο ποστ από 'σένα απόψε γαμώτο...
Είμαστε πολύ τυχεροί που μας διάλεξαν για φίλους τους αυτά τα υπέροχα πλάσματα!
Αυτό να ξέρεις! Πως σε διάλεξε για να ζήσει μαζί σου την πιό όμορφη ζωή που μπορούσε να φανταστεί!
Αυτά μου λέω κι εμένα... 18 μέρες τώρα...

Χρόνια πολλά να έχεις Βασίλη μου και θα είναι πάντα εκεί κι αυτός! ΠΑΝΤΑ!

fish eye είπε...

βασιλη μου γλυκε..
ποσα συναισθηματα σ αυτο το ποστ; ποσα!

τα χρονια μου πολλα.. για το ονομα και για τη χρονια.. χωρις λυπες μωρε.. φιλι τεραστιο!

Ουρανίσκος είπε...

Χρόνια σου πολλά και χρόνια μας πολλά και κυρίως καλά, με αγκαλιές, φιλιά και υγεία.

Απόψε η διάθεση ήταν απρόσμενα μελαγχολική, μα ελπίζω όλα να αλλάξουν προς το καλύτερο.

Ας αισιοδοξούμε για όλους μας και ας προχωρήσουμε σε μια νέα χρονιά με οδηγό την αγάπη.

Βασίλη να είσαι καλά και να μην ξεχνάς ποτέ σου τις όμορφες στιγμές που έζησες με τον καλό σου τετράποδο φίλο.

Απόψε είμαι απογοητευμένος απο κάποιους ανθρώπους και νομίζω πως οι στιγμές που πέρασα τόσα χρόνια με τους δικούς μου τετράποδους φίλους είναι πολυ πιο σπουδαίες απο πολλές που πέρασα με αυτούς τους κάποιους ανθρώπους...

ολα θα πανε καλα... είπε...

Αγαπητέ μου Βασίλη,
είχα πάρα πολυ καιρό να περάσω από εδώ.Σκέφτηκα τις ευχές να σου δώσω για μια καλή χρονιά,σκέφτηκα και την ονομαστική σου εορτή,γι αυτό και ήρθα.Αλλά λυπήθηκα τόσο,μα τόσο πολύ,διαβάζοντας την ανάρτηση.
Και σε καταλαβαίνω και δε θέλω να σε καταλάβω και δεν ξέρω κι εγώ αν με περιμένει το ίδιο να αντιμετωπίσω μέσα στους επόμενους μήνες...
Εύχομαι να διατρέξεις τον πόνο όσο γίνεται πιο απαλά,δεν ξέρω ποια άλλη λέξη να πω.
Σε φιλώ,να προσέχεις.Νομίζω πως ξέρω πόσο τον αγαπούσες...

Ανώνυμος είπε...

της βόλτας το πρινόγραφο είχε ζεστασιά, αγάπη και γενικώς και ειδικώς πολλά γουφ και κουνιστές ουρές και χμφου. άσε που επιτέλους στο σουβλάκι κοτόπουλο υπήρχε και ένας άξιος συνδαιτυμόνας. :Ρ

ίσως ένα κάποιο νόημα του υστερόγραφου που χωράει στο μυαλό, είναι πως ότι γίνεται μνήμη, δεν μπορεί να το πάρει κανένας γαμημένος ιανουάριος η δεκέμβριος μακριά. τόσο απλά. :)

φιλιά πολλά και καλά. τι; μόνο τα χρόνια; και ζεστά και γλυκά και γενικώς όχι ότι κι ότι. και τα φιλιά και τα χρόνια. αμ πώς! :)

Margo είπε...

Aχ βρε Βασίλη δεν συνηθίζεται ποτέ η απώλεια.. λυπάμαι ειλικρινά..
Και το βλέμμα αυτό που ζητά βοήθεια σου σπαράζει τη καρδιά και η ανασφάλεια του τέλους που πλησιάζει.. σαν άνθρωπος, περισσότερο από άνθρωπος..
Αγάπη σου στέλνω και ευχές για ότι σε κάνει να χαμογελάς, να ελπίζεις..
Χρόνια σου πολλά Βασίλη μου

Side21 είπε...

Πέρασα για τα ...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!
και μ' άφησε σύξυλο ...
η αίσθηση της απώλειας !!!
Η αγάπη φίλε δεν πεθαίνει ...
μένει πάντα σαν γλυκειά ανάμνηση !!!
Εύχομαι ένα 2011 με υγεία, ελπίδα,
αγάπη κι αισιοδοξία και προπαντός ...
Χωρίς κανένός είδους απώλειες !!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καλη χρονια!
Και χρονια πολλα Βασίλη!

Άστρια είπε...

Πόση ώρα σε διαβάζω θολά.. κατάβαθα σε νιώθω... κι έχω βουρκώσει για όλα.. Η αγάπη τους δεν ξεπερνιέται ποτέ..κι ακόμα πιο πολύ δεν ξεπερνιέται η σιγουριά, ότι είναι τόσο ανοιχτοί στη δική μας αγάπη.

Αυτές οι στιγμές μου θύμισαν το δικό μου, όταν τότε που δεν μπορούσε να περπατήσει, το έπαιρνα αγκαλιά στο μπαλκόνι σαν μωράκι και το σεργιανούσα, για να μυρίσει τον αέρα της βόλτας. Κι έβγαζε τη γλωσσίτσα του αμυδρά όπως όταν έλεγε ευχαριστώ. Όλα τα ένοιωθε, όλα τα αναγνώριζε και δεν σταμάτησε ποτέ να δείχνει την αγάπη του.

Σε φιλώ πολύ πολύ, είναι από τις πιο υπέροχες εμπειρίες στη ζωή, είναι ευλογία, να γνωρίσει κανείς εκτός από την αγάπη των ανθρώπων και τη δική τους αγάπη..

Όμως παραλίγο να ξεχάσω, πέρασα να σου ευχηθώ Καλή Χρονιά γεμάτη αγάπη και Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου, με όμορφες μαγικές στιγμές που θα έρθουν!

Σου εύχομαι από καρδιάς!

karkinos7 είπε...

Σε δακρυσμένα μάτια,απλά θα σου χαμογελάσω.
Βασίλη...
Χρόνια Πολλά.
Πολύχρονος.
Καλή Χρονιά.
Θα ελαφρύνει η ψυχή και θα χαμογελάσει χρωματιστά.
Καλημέρα.
Φιλιά Σας Πολλά!!!

Βάσσια είπε...

Δεν το περίμενα φίλε μου αυτό που διάβασα....

Και δεν έχω λόγια άλλα, παρά μόνο ότι ίσως με το καιρό ημερέψουν τα αισθήματα. Αλλά δεν θα ξεχαστεί ποτέ!

Αυτό του αρμόζει.

Μέσα από τη καρδιά μου σου εύχομαι καλύτερους Ιανουάριους!

Χρόνια σου πολλά φίλε μου!
Φιλιά

oneiro είπε...

Δυο ημέρες που σταματήσαμε τις ενέσεις στα πλευράκια του μετά απο δυο μήνες..ελπίζοντας πως όλα θα πάνε καλά..Μακάρι..Ελπίδα..δεν έχει μείνει και τίποτε άλλο να πιστέψουμε σε αυτό..

Ευχές για να είναι όλα καλά..για όλους μας.

Το Λαγωνικό είπε...

Πως να αποχωρηστείς μια τέτοια αγάπη.
Χριστουγεννα ήταν θυμαμαι.
Στο τηλεφωνο η μητερα να κλαιει.
Έφυγε ο Χαρουλης μου ειπε.

Του αρεσε η θαλασσα.
Στην παραλια, στην απεραντη παχια αμμο επιστρεψαμε το κορμακι του, να τον σκεπαζει το δροσερο το κυμα τις μερες που ο ηλιος θα πυρωνει την αμμο που τον σκεπασε.
Στο κυμα που τοσο του αρεσε και του μιλουσε γαυγιζοντας.

Δεν τον αντικατεστησε ποτε τιποτα.

aKanonisti είπε...

Γαμημένοι Ιανουάριοι...
Γαμημένοι Μάρτιοι...
Γαμημένοι Αυγουστοι...
Γαμημένοι μήνες...
Γαμημένοι χρόνοι....
Γαμημένες ζωές...

Τόση πίκρα για μία αγκαλιά.. για ένα απλό χαμόγελο... για μία στιγμή χαράς...

Αν αξίζει???

Ναι....αξίζει...

Και ο πόνος...και το κλάμα.. και η μοναξιά μετά...

Γιατί το απέραντο κενό... δημιουργήθηκε από την αρχική αγάπη...

Φιλιά Βασίλη μου....
και μία αγκαλιά....
για να κλάψουμε παρέα...
για την αγάπη που μας χαρίστηκε τόσο απλόχερα....

Φιλιά...

BLUEPRINTS είπε...

πολύχρονος αρχικά και μια πραγματικά καλύτερη χρονιά σου εύχομαι, κράτα τα όμορφα βλέμματα, τις όμορφες βόλτες, τον όμορφο μπι, τα όμορφα που περάσατε μαζί, δύσκολοι πολύ οι αποχωρισμοί ειδικά από πλάσματα που έχεις μοιραστεί τόσα μα τόσα, σε φιλώ

Άιναφετς είπε...

Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου...
Χρόνια πολλά για το 2011...
Πολλά τα χρόνια που θα θυμάσαι το Μομπάκο σου...το ξέρω αυτό το βλέμμα...και τέτοιες μέρες ο πόνος γίνεται αβάσταχτος. αφ.

ruth_less είπε...

Σπαραξε η ψυχή μου Βασίλη μου.. το τελευταίο που περίμενα να διαβάσω.. αχ τι να πω... μόνο όσα ζησατε μαζί να θυμάσαι και να χαμογελάς όσο κι αν πληγώνει η θύμηση τους... τυχεροί κι οι δύο που τα μοιράστηκατε. Σωστός χρονος είναι αυτός που βάζεις την ανάγκη του άλλου πάνω από την δική σου... και σωστά μέτρησες καλέ μου.

Τις ευχές μου για ένα Νέο Χρόνο, με νέα χαμόγελα, νέες ελπίδες. Χρόνια πολλά Βασίλη μου

roundel είπε...

Ποτέ δε ξέρεις πότε θα έρθει η ώρα, μόνο εκείνο το βλέμμα στην άκρη του δρόμου το ξέρει και στο λέει λίγο πριν, όσο και αν το προετοιμάζεις, έτοιμος δεν είσαι να δεχτείς την απώλεια γιατί οι κενές γωνίες του σπιτιού και της αυλής είναι άδειες από ανάσες και χασμουρητά, από ξάπλες και τεντώματα, όσο και αν είσαι έτοιμος τίποτα δε μπορεί να αντικαταστήσει το κενό της απώλειας, το καταλαβαίνω αυτό το αχ...

Το 2010 έφυγε και πήρε μαζί του τον σκυλάκο σου, τον έκανε αστέρι ψηλά στον ουρανό να κοιτάει και να σου χαμογελά, όπως του χαμογελούσες και συ τόσα χρόνια που ήταν κοντά σου...

Εύχομαι οι επόμενες μέρες να απαλύνουν λίγο τη ψυχούλα σου...
Όλα φτιάχνουν θα δεις...

Χρόνια πολλά για τη γιοτυή σου Βασίλη μου να είσαι καλά και όλα θα γίνουν...

Καλή χρονιά σου εύχομαι:)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

πριν ένα περίπου χρόνο έφυγε ο Όσκαρ -φτυστός ο Μόμπυ και στην ίδια ηλικία
πριν μερικούς μήνες η Ζουζού που ήταν οικογένεια τα τελευταία 18 χρόνια
και μετά ένα αυτοκίνητο με έκανε να μην περιμένω πια, μετά από 13 χρόνια, στο παράθυρο για την Αφροδίτη

δεν συνηθίζεται...
γλυκαίνει μόνο
κι αυτό το βλέμμα απομένει να είναι ο εξομολογητής σου...

χρόνια πολλά
κι ένα χαμόγελο...

man about town είπε...

Αφού δε μου επιτρέπεις ν'αφήσω το σχόλιο που θέλω, θα πω απλά χρόνια πολλά και καλή χρονιά. Και αλήθεια συναισθημάτων βεβαίως βεβαίως ;-)

nikos είπε...

Ποταμός ήσουν. Ποταμός συγκίνησης τις πρώτες ώρες του χρόνου. Διαβάζεις και βουρκώνεις και θέλεις να διαβάσεις κι άλλο. Και δεν ξέρεις τι σκατά (συγνώμη κιόλας) να γράψεις.
Δεν υπάρχουν γαμημένοι Ιανουάριοι ούτε Δεκέμβριοι Βασίλη. Έτσι είναι, όποτε είναι.
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Και να θυμάσαι ότι σίγουρα γνωρίστηκαν. Είναι σε καλά χέρια.

Hfaistiwnas είπε...

Το διάβασα όταν το ανέβασες, δεν ήμουν για σχολιασμό όμως, δυστυχώς, καταλαβαίνω πολλά, και στην αίσθηση και στην νόηση, δύσκολες ώρες είναι, και θα μας έρχονται έτσι οι εικόνες όποτε γυρνάμε πίσω..
Θα μπορούσα να γράφω σειρές και σειρές..
Να είσαι καλα΄και δυνατός!!
Υγεία θα ευχηθώ για το νέο έτος..

VAD είπε...

Εκτος απ'τα αναπόφευκτα δυσάρεστα υπάρχει και η γιορτή μας,αν δε γιορτάσουμε εμεις,δεν ανοιγει η χρονιά:)
Χρόνια μας Πολλά...

Lilith είπε...

Αχ, Θεέ μου...
Μάτωσε η καρδιά μου!
Διάβαζα τόση ώρα αυτό το ποστ το γεμάτο συναισθήματα και έλπιζα να φτάσω στο τέλος και να μην έχω καταλάβει καλά...
Να έχω κάνει λάθος.
Λυπάμαι τόσο πολύ, Βασίλη μου...
Πέρασα όχι για να ΣΟΥ ευχηθώ Χρόνια Πολλά. Για να ΣΑΣ ευχηθώ. Γιατί τον αγαπούσα και ας μην τον είχα γνωρίσει ποτέ!
Δεν ξέρω τι να πω...
Σε θαυμάζω που αντέχεις.
Σε ζηλεύω που έζησες τόσα χρόνια μαζί του. Μην αναρωτιέσαι αν έκανες το σωστό. Είμαι σίγουρη ότι σου το είπε το σωστό. Μ' αυτό το βλέμμα που λες... Και το έκανες.
Η αγάπη δεν κάνει λάθος.
Και όσο πιο μεγάλη είναι, τόσο πιο μεγάλο κενό αφήνει...
Να είσαι καλά.
Για να χαμογελάει.

Ανώνυμος είπε...

Ας είναι η νέα χρονιά μια χρονιά με λιγότερο πόνο και περισσότερη αγάπη..
Λυπάμαι για την απώλεια..κράτα τη σκέψη σου ζωντανή..

(..με χαμόγελο!)

Ανώνυμος είπε...

Αχ…basnia…

Λυπάμαι τόσο που έφυγε…

Εύχομαι να εστιάσεις την σκέψη σου στις όμορφες βόλτες σας…


Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω…

Μια μεγάλη αγκαλιά από μένα…
Πολλά φιλιά!

Roadartist είπε...

Χρόνια πολλά και καλά. Γεμάτα αγάπη, υγεία και ανοικτή καρδιά για όσα θα ακολουθήσουν. Πονάνε πολύ τέτοιες στιγμές.. όμως να σκέφτεσαι πως ήσουν τυχερός που τον είχες στη ζωή σου. Έτσι να το βλέπεις.. Ως τύχη.. Σε φιλώ, καλή χρονιά!

{.πavλος.} είπε...

:(

kserw oti einai dyskoles meres...8ymamai thn prwth kai teleytaia fora pou sas eida mazi...lypamai poly...as einai kala ekei pou einai twra.

filia polla!

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα μια φορά από χθες που μπαίνω διαβάζω θολώνω γράφω σβήνω φεύγω γυρνάω θολώνω ξαναφεύγω. Κι όλο ακούω φωνές και τζαμάκια που τρίζουν από τον αέρα.

Μάλλον τα ξέρεις όλα όσα θέλω να σου πω και μια αγκαλιά που θέλω να σε πάρω κι αυτή την ξέρεις κι ένα φιλί το ίδιο, ας μη πω τίποτα λοιπόν.

καλημέρα είπε...

Δύσκολος αποχωρισμός. Βασίλη, δεν εχω ζήσει κάτι παρόμοιο, μπορεί να μην είχα ποτε εναν τετραποδο φίλο, τον πόνο σου όμως νομίζω πως μπορώ να τον καταλάβω. Λυπαμαι. Απώλεια που δεν θα γίνει συνήθεια, αυτό σου εύχομαι.

Χρόνια πολλά καλε μου για τη γιορτή σου, κι ας μοιαζει παραταιρο να σου ευχομαι σε ενα τετοιο ποστ. Καλή χρονια με πολλή δύναμη σου εύχομαι και σε φιλώ.

Unknown είπε...

σ' αγαπώ.

να προσέχεις...

dyosmaraki είπε...

Πέρασα να πω χρόνια πολλά για την ονομαστική σου γιορτή.

Συγκλονίστηκα με την ανάρτησή σου...
Και δεν πρόλαβα ούτε να τον γνωρίσω...

Για τους ανθρώπουες λένε πως όταν "φεύγουν" τέτοιες μέρες σημαίνει πως ήταν πολλοί καλοί άνθρωποι.

Για τους πιστούς μας συντρόφους δεν έχει πει κανείς τίποτα....

Μέρες φορτισμένες, μέρες χαρούμενς, μέρες μελαγχολίας...

Μέρες που περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη μας. Για εκείνες τις μοναδικές στιγμές που μας πρόσφερε ο πιστός μας σύντροφος, για εκείνες τις στιγμές που πιστεύω πως όχι μόνο δεν θα λησμονηθούν μα θα εξακολουθήσουν να μας συντροφεύουν για πολύ-πολύ καιρό ακόμη...

Καλή χρονιά εύχομαι

Ioulita είπε...

Καλή χρονιά σου εύχομαι!
Όποτε αποχαιρέτησα κάποιον,
πάντα αυτό ένιωθα..."μια ανάσα είναι τελικά", έλεγα... Μια ανάσα. Κάποιος φροντίζει να είναι μια ανάσα και, δεν μπορεί, κάτι όμορφο θα νιώθει ή θα βλέπει ή θα ακούει όποιος φεύγει εκείνη την ώρα. "Δεν μπορεί", πάντα λέω. Το πιστεύω βαθιά...

lena_zip είπε...

Εμένα κάθε φορά με αγκάλιαζε. Κι εσύ τον μάλωνες. Φτου σου.
Του είχα πει κι ένα μυστικό όταν εσύ δεν έβλεπες. Το κράτησε κρυφό, το ξέρω.

stella είπε...

χρονια πολλα βασιλη και ναι κλαιω
γιατι καμια φορα τον μαλωνω και φοβαμαι τοσο μην ερθεο τετοια ωρα
ουτε γεναρης ουτε ποτε ποτε ποτε
οχι το δικο μου μωρο
σε φιλο γλυκα και να τον αγαπας παντα
οσο σάγαπησε,αραγε ξερουμε ποιος αγαπαει περισσοτερο απο τον αλλο?

leondokardos είπε...

Χείμαρρος η ανάρτησή σου Βασίλη, με τόσα συναισθήματα. Όλα όμως περνούν.
Χρόνια σου πολλά, με υγεία και εκπλήρωση κάθε σου επιθυμίας.

ξωτικό είπε...

Tην πρώτη φορά δεν κατάφερα να γράψω.....
Έζησε τόσο όμορφα κοντά σου !! μέσα στην αγάπη σου !! τυχερός και ευτυχής ο αγαπημένος σου !! καλή του ανάπαυση !!
Ξέρω τον πόνο , δυό φορές τον έζησα ,ένα κομμάτι απ'την καρδιά σου ξεριζώθηκε και σπαράζει αλλά για φαντάσου να μην είχες γνωρίσει αυτη την αγάπη....

Καλή χρονιά να έχεις Βασίλη ,όση αγάπη σου πήρε στην αρχή της , διπλή να σου φέρει !!!

marilia είπε...

...

πιάσε ένα φιλάκι αλμυρό

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ..ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΠΗΡΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΟΝΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΙΛΟ ΤΟΝ ΜΟΜΠΥ ΣΟΥ.

Ανώνυμος είπε...

Ποσο δυσκολο να ευχηθεις μετα απο τετοιο ποστ..
πως να πεις "λυπαμαι" και μετα "χαμογελα"?
Καλη Χρονια αγαπητε.. χωρις κορδελες και περιτυλιγματα, να σαι παντα καλα, ετσι απλα.

kikop80 είπε...

Εγώ ποτέ μου δεν είχα ζωάκι που κάποιοι θα το πουν. Αλλά έκλαψα σαν διάβασα πως έφυγε μια ψυχή και ακόμα δάκρυα βγάζω γιατί ήταν ενας δικός σου αγαπημένος....
Τίποτε άλλο δεν θα πω η σιωπή μόνο ταιριάζει...

mamma είπε...

Βασίλη, μόλις τώρα μπήκα να σε διαβάσω αλλά δεν τα κατάφερα. Μέχρι τη μέση έφτασα αλλά δεν μπορώ να διαβάσω άλλο. Δεν βλέπω, θόλωσαν τα μάτια μου κι έχω και το μωρό που κλαίει μέσα. Δεν θα διαβάσω άλλο. Σου εύχομαι να είσαι γερός να θυμάσαι τον Μόμπυ κι όλα τα υπέροχα που σου χάρισε.

Πολλά φιλιά.

BUTTERFLY είπε...

Μπηκα, διαβασα, εφυγα...Ξαναμπηκα, ξαναδιαβασα, παλι δεν μπορεσα να γραψω...Εγω ενα καθυστερημενο "Χρονια Πολλα" ηθελα να αφησω, για τη γιορτη σου και τη νεα χρονια...
Λυπαμαι, ποτε δεν ειναι η καταλληλη στιγμη, ποτε δεν μπορεις να προετοιμαστεις αρκετα...Ομως, εζησε ομορφα κοντα σου, πηρε κι εδωσε πολλη αγαπη και χαρα! Αυτος δεν ειναι ο λογος που καθε πλασμα ερχεται στον κοσμο...
Ας ειναι καλα εκει που ειναι!
Καλημερα!

Earentil Aposperiths είπε...

Είχα καιρό να περάσω από εδώ.

Δεν περίμενα...

Δεν ξέρω τι να πω...

καταραμένα κλισέ...

Ελπίζω μόνο...

Να σαι καλά και να θυμάσαι!!!

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

μονο γιατι στο υποσχεθηκα μπορω να γραψω αποψε εδω...
αν και με δυσκολια...
μετα την μαλακια που ειπα...μα δεν ηξερα...δεν ειχα διαβασει...ειχα καιρο να μπω...
συγχωρα με...

δεν χωρουν λογια...
το ξερω...το ξερεις...
η απωλεια μερος της ζωης μας...
δεν συνηθιζεται η γ.......νη...δεν συνηθιζεται...

εγω ακομα θα του στελνω φιλια...
και η Μα'ι'ρα γαβ πολλα...
ξερει εκεινος...

σε φιλω με αγαπη πολυ...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΠΟΝΕΣΑ.... γα σένα περισσότερο....
Τις ξέρω και τις έχω ζήσει αυτές τις απώλειες... και σχετικά πρόσφατα.
Το βλέμμα τους εκείνο το ...βαθιά στα δυο σου μάτια... σαν να σου μίλαγε... βασανιστική εικόνα.
΄Ομως να χαμογελάς γιατί έζησε κοντά πανέμορφα και έφυγε, θα έλεγα, πλήρης

Φιλί και μεγάλη Γλαρένια αγκαλιά

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εδώ είμαι ακόμη ... δάκρυσα πάλι για τους Ιανουάριους...

Φιλί και ακόμη μια μεγάλη αγκαλιά

Ephemeron είπε...

Ο πονος φερνει παγωνιά,
αλλα με το χρονο ο πονος θα χαθει σιγα-σιγα,
και τον αδειο χωρο που θα αφησει πισω του,
θα τον καλυψει η αγαπη,
η αγαπη που υπηρχε,
που υπαρχει,
και που θα συνεχισει να υπαρχει,
μεσα σου,
για να σε ζεσταινει,
για παντα...

manetarius είπε...

:((((

travelbug είπε...

hi se olus! yia logus anoteras vias, anagazomai na kleiso to paron blog mu ke metaferomai edo:
http://oramiden-eli.blogspot.com/
kopiaste!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΦΗΝΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;ΧΑΘΗΚΕΣ.

Leviathan είπε...

poli kali sou evdomada my friend! polla polla filia! :)

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου
αυτο ειναι το δικο μου TOP 10 γι' αυτη την εβδομαδα :
http://anisixos.blogspot.com/2011/01/anisixos-top-10_26.html

Αν θες κανε κι εσυ ποστ με το δικο σου TOP 10 σχολιαζοντας τα τραγουδια που επελεξες και σχολιασε αν θες και το TOP 10 των αλλων μπλογκερ.

Ανώνυμος είπε...

Το κειμενο σου ειναι τοσο μεγαλο που με απωθει οπως με απωθει και ο τιτλος του μπλογκ σου που ειναι πολυ κουλος.

mamma είπε...

@anisixos

Το ξέρεις πως είσαι τρολ ή η ανοησία σου σε προφύλαξε από αυτή τη γνώση;

karkinos7 είπε...

@ anisixos
Το κείμενο αναφέρεται σε μια ψυχή που έφυγε...είναι κατάθεση ψυχής πρώτα διαβάζουμε και μετά σχολιάζουμε...διαφορετικά δε μιλάμε.
Την Καλησπέρα μου.

logia είπε...

έλειπα
έμαθα
ήρθα
κοιτα
μεγάλη αγκαλιά αφήνω
και χαμόγελο αγάπης

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ;

b|a|s|n\i/a είπε...

μοιάζει να είναι κάτι πολύ περισσότερο.
αληθινότερο.
βαθιά συναισθηματικό.
αφορμές και αιτίες μέσω των όποιων αυτών διαδικασιών ίσως γνωριζόμαστε βαθύτερα.
με εμάς πρωτίστως.
αληθινότερα. ουσιαστικότερα.
με συναισθήματα. πράξεις. όρια.
που ίσως πρωτοβιώνουμε.
διέξοδοι ο διάδρομος.
τοίχοι. ταβάνια. αυλή.
πηλός. μέταλλο. γυαλί. ξύλο. χαρτί. κλαδιά.
καθρέφτες. αστεράκια.
ό, τι άλλο

σας ευχαριστώ ειλικρινά πάρα πολύ για τα σχόλια σας.
να είστε όλοι σας καλά!
οι ήσυχοι. και οι ανήσυχοι.
καλό μήνα που ακολουθεί να έχουμε.
χαμογελαστό
όμορφο
αληθινό!

marilia είπε...

Πιάσε ένα φιλάκι σβουριχτό ;)

lena_zip είπε...

Έχασες το 00:00
Φιλί. :)