2008/05/04

Μπέντζαμιν

δεν θυμάμαι μικρότερος να είχα καμιά ιδιαίτερη ασχολία με τα φυτά. μου αρέσανε. τα έβλεπα. τα μύριζα. τα χάζευα. μέχρι εκεί. στο πρώτο σπίτι που μείναμε μαζί δεν είχε σχεδόν καν μπαλκόνι. ένα ημι-ισόγειο. ένα φυτό εσωτερικού χώρου είχα αγοράσει μόνο. στο επόμενο είχε μεγαλύτερο μπαλκόνι. ίσα που χώρεσε μια σεφλέρα. και έναν πάπυρο, τον οποίον τον αφήσαμε εκεί. και έναν μπέντζαμιν. τον είχα πάρει από την λαϊκή θυμάμαι. μου 'χε πει ότι είναι πολύ καλός. από αυτούς που δεν χάνει τα φύλλα του ποτέ. που αντέχει στο μπαλκόνι. και είχα βάλει και ένα αναρριχώμενο στον φωταγωγό. έβλεπα τους προύνους στον δρόμο, εκεί κοντά, και με μαγεύανε. με τα σκούρα κόκκινα φύλα το καλοκαίρι. τα γυμνά κλαδιά το χειμώνα. τα άνθη νωρίς την άνοιξη. καλλωπιστική δαμασκηνιά βρήκα ότι ονομάζεται. είχε μόνο προύνους ο δρόμος εκείνος. τεράστιους. απίστευτη ομορφιά ένοιωθα όταν τους έβλεπα. έλεγα να ένας ξεχωριστός δρόμος. δεν είχα πάρει ποτέ να βάλω στο μπαλκόνι. δεν ξέρω γιατί. ίσως επειδή τους λυπόμουνα να είναι σε μικρές γλάστρες. ίσως επειδή τους έβλεπα καθημερινά εκεί κοντά. στο τρίτο είχε ακόμα μεγαλύτερο μπαλκόνι. πιο πολλές σεφλέρες. ο ίδιος μπέντζαμιν. δύο τρία ακόμα φυτά. όλα απόχρωση πράσινου. ούτε εκεί έβαλα προύνους
στο δυάρι που βρέθηκα αργότερα, πήρα μόνο τον μπέντζαμιν. έχανε τα φύλλα του τον χειμώνα. έβγαζε πάλι την άνοιξη. είχε ξεραθεί δύο τρεις φορές από τον χιονιά και τον αγέρα. τον κλάδευα. έβγαζε και πάλι φύλλα. εκεί βρήκε μια γωνιά και μεγάλωσε πολύ. το δυάρι εκείνο είχε ένα γλυκύτατο μπαλκόνι. όσο το σπίτι, το μπαλκόνι. με χτιστές ζαρντινιέρες αντί για κάγκελα. εκεί θυμάμαι άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο. το γέμισα μικρές γλάστρες. και πήρα και εφτά προύνους. σε γλάστρες λίγο μεγαλύτερες. και γέμιζα τις χτιστές ζαρντινιέρες με όλων των ειδών τα χρώματα. εποχιακά λουλούδια και μη. πολλά χρώματα. είχα βάλει και κισσό. αυτόν που το φθινόπωρο κοκκινίζουν τα φύλλα. και μένει τον χειμώνα ο κορμός. παρθενόκισσος βρήκα ότι ονομάζεται. τον είχα πλέξει στα στηρίγματα της τέντας, που δεν την κατέβαζα ποτέ. και ας είχε ντάλια ήλιο. είχε σχηματιστεί μια φυσική τέντα. έβαλα και έναν προύνο στην ζαρντινιέρα την χτιστή. κι ας ήξερα ότι θα τον άφηνα εκεί. περνάω μερικές φορές, ακόμα και σήμερα, να τον δω, από κάτω. εκεί είναι, μια χαρά. επιβλητικός. στην μέση ακριβώς του μπαλκονιού. και ο κισσός να κρέμεται από το μπαλκόνι. τα υπόλοιπα που άφησα δεν υπάρχουν. κάτι αγριόχορτα είχα δει μόνο. ή το σπίτι άργησε να νοικιαστεί ή αυτοί που το νοικιάσανε δεν ασχολούνται. ούτως ή άλλως η περιοχή είναι μέσα στο πράσινο και τα χρώματα στο πατρικό που ήρθα, πριν αποφασίσω να 'ρθω, έφερνα τους προύνους. έναν έναν με το αμάξι. και τους έβαζα στην λωρίδα χώμα. έναν προύνο δίπλα σε κάθε γιούκα, που υπήρχαν ήδη και έχουν γίνει δέντρα ολόκληρα. πήρα και άλλους προύνους μετά. άλλους στο έδαφος και άλλους στις μεγαλύτερες τις γλάστρες. τον μπέντζαμιν τον έφερα με το αμάξι, τελευταίο. και ας μην χωρούσε σχεδόν. και τον μεταφύτευσα στην μεγαλύτερη την γλάστρα. εδώ και αν με κυρίευσαν εμμονές με τα χρώματα και τις ευωδιές. κάθε χρόνο με δύο τρία διαφορετικά είδη. όπου έβρισκα χώρο τα στρίμωχνα την μια χρονιά είχα εμμονή με τους προύνους. βρήκα έδαφος επιτέλους. και είπα να πραγματοποιήσω ένα όνειρο. να μαγεύομαι και εδώ. να μην αγχώνομαι πώς θα μεγαλώσουν στις γλάστρες τις μικρές. πρέπει να είναι τώρα καμιά δεκαπενταριά. μαζί με αυτούς στις μεγαλύτερες τις γλάστρες. δύο δεν αντέξανε. δεν είχε και πολύ ήλιο εκεί. τους περικύκλωσα με ναντίνες και σφενδάμι. έβαλα και μια αμυγδαλιά. μην φανταστείς καμιά έκταση απίστευτη. δύο λωρίδες χώμα είναι. σαν γάμα από την μια μεριά περιμετρικά του σπιτιού. πλάτος όσο δυόμιση πλάκες. και μια μικρή αυλή στο πίσω μέρος την επόμενη, εμμονή με τα αναρριχώμενα. πρέπει να έβαλα πάνω από δέκα αγιοκλήματα και δέκα ρυγχοσπέρματα. και έναν κισσό. αυτόν που το φθινόπωρο κοκκινίζουν τα φύλλα. και μένει τον χειμώνα ο κορμός. παρθενόκισσος. τον άλλον τον πνιγηρό με τα τεράστια τα φύλλα τα πράσινα, χειμώνα καλοκαίρι, που βρήκα εδώ, τον κλάδευα συνέχεια. μέχρι που έκοψα την μια ρίζα από την αυλή. και έχει μείνει μόνο ο κορμός. πατάνε πάνω του τα αγιοκλήματα, τα ρυγχοσπέρματα και ο κισσός. ο παρθενόκισσος. οι άλλες οι ρίζες πίσω από τα κάγκελα, είναι από την μεριά του γείτονα. ντρέπομαι να πάω να τις κόψω. τουλάχιστον κάθε καλοκαίρι καλεί συνεργείο και τον σουλουπώνει την άλλη χρονιά με κυρίευσε μανία με τα φυτά τα αρωματικά. με το χρώμα το γκριζοπράσινο. λεβάντες, λεβαντίνες, δίκταμα, μπαρμπαρόριζες. όπου χώρος ελεύθερος και μια λεβάντα. όπου δέντρο και μια λεβαντίνη από κάτω. κάτι δεν μου καθότανε καλά όμως. κάτι το μονότονο εξακολουθούσε. κι ας έσπαγε το πράσινο το βαθύ κόκκινο των προύνων. και ό,τι έβλεπα σε χρώμα στο φυτώριο, το έφερνα εδώ. υάκινθους, γεράνια, τουλίπες, μαργαρίτες, διμορφοθήκες, κυκλάμινα, ροδόδεντρα, κρίνους, βιγόνιες, κάννα, είκοσι είκοσι τα γλαστράκια. ούτε που θυμάμαι όλα τα ονόματα την παράλλη, εμμονή με τα σφενδάμι και τις ναντίνες. καμιά δεκαπενταριά από το καθένα. τρία και τέσσερα σε κάθε γλάστρα. στις μεγαλύτερες. και τις βερβερίδες, που έχουν φύλλο πράσινο, μετά κόκκινο, μετά κίτρινο λίγο πριν πέσει. και μείνει ο κορμός φέτος με έπιασε μία μικρή μανία με το μπούζι. μικρή γιατί ο χώρος μοιάζει γεμάτος πλέον. είχα βάλει πέρσι μωβ και φούξια. φέτος βρήκα και πορτοκαλί. αντέχουν το χειμώνα. αντέχουν και το χιόνι. τουλάχιστον τα περσινά αντέξανε. και έχουν τώρα ένα απίστευτα έντονο χρώμα. στον ήλιο όταν ανοίγουν τα άνθη. όταν φεύγει ο ήλιος κλείνουν και αυτά. του χρόνου μαζί με τα πορτοκαλί που θα μεγαλώσουν θα είναι το κάτι άλλο. ελπίζω να πιάσουν είναι ο μήνας τώρα που ανθίζει το ρυγχόσπερμο και το αγιόκλημα. τα απογεύματα, χωρίς αέρα, ευωδιάζουν τρομερά. ο μπέντζαμιν είναι εδώ. όταν τον έφερα τον είχα ντάλα ήλιο. χιόνισε εκείνη την χρονιά. ξεράθηκε και πάλι. στεναχώρια πολύ θυμάμαι. ήταν τόσο μεγάλος και γυαλιστερά τα φύλλα του. τον έβαλα σε μια γωνιά. τον κλάδεψα προσεχτικά και δραστικά. έβγαλε φύλλα και πάλι. εκ νέου. τώρα έχει φτάσει σχεδόν στο πάνω μπαλκόνι. ξεράθηκε και φέτος λίγο με τον χιονιά. και ας είναι προστατευμένος από τον αγέρα. τον κλάδεψα ελαφρά. έχει πάρει τα πάνω του σιγά σιγά. έβαλα και έναν προύνο μαζί για παρέα. νόμιζα ότι δεν θα έβγαζε νέα φύλλα. και θα 'μενε με τον κορμό. και νυχτολούλουδα που δεν αντέξανε τον χιονιά ούτε αυτά. αλλά πρασινίζουν τώρα πάλι την βρήκα την αυλή εδώ. την ένοιωσα μονότονη. γκρι όταν ήρθα. και ένοιωσα ανάγκη στο μυαλό να την χρωματίσω. σκέφτομαι ώρες ώρες πώς τα κουβάλησα όλα αυτά εδώ. απορώ ειλικρινά. πρέπει να είναι περισσότερες από είκοσι γλάστρες. οι μεγαλύτερες που είχα βρει. θυμάμαι γεμίζανε με περισσότερα από είκοσι σακιά χώμα η καθεμία. και είναι και κάτι πήλινες πιο μικρές, πιο βαριές, που έφερα πιο μετά. έναν σεπτέμβρη, που προέκυψε και δεν πήγα πουθενά διακοπές. πόσες βόλτες πέρα δώθε με το αμάξι. πορτμπαγκάζ, οι πίσω θέσεις τίγκα στο σακί. με βλέπανε στο φυτώριο και πριν πω καλημέρα, είχαν βγάλει από καμιά δεκαριά σακιά χώμα. και μετά το κουβάλημα με τα φυτά. χαμόγελο στο φυτώριο μέχρι τα αυτιά ο υπάλληλος. νόμιζε ότι έχω δέκα στρέμματα χωράφι να καλλιεργώ. υπήρχε μια περίοδος που ήταν σαν να τα έκανα όλα αυτά μηχανικά. τόσο κουβάλημα. τόσες γλάστρες. τόσο χώμα. τόση κούραση. τόσος ιδρώτας. τόσο σκάψιμο. τόσο ήλιος. τόση ζέστη. τόσο κρύο. τόση παγωνιά. αλλά ένοιωθα το χρώμα μπροστά μου. την ευωδιά ο βασικός κορμός έχει σχηματιστεί πλέον. αρκετά δεν αντέχουν. από τον καύσωνα. από το χιόνι. από τον αέρα. τ' αντικαθιστώ. με άλλα χρώματα. με ίδια. άλλα παραμένουν ακλόνητα. φτου φτου. συμπαθητική είναι πλέον η αυλή. χαζεύω κάτι άλλους κήπους απίστευτους εδώ στην γειτονιά. και σε άλλες που πάω. άπλα, δέντρα, άνθη, φυτά. αλλά εντάξει. δεν έχω παράπονο. είναι η αυλή. τα γιούκα. οι προύνοι. ο μπέντζαμιν. τα χρώματα. όσο και να με κουράζει ώρες ώρες η φροντίδα της, με ανακουφίζει άλλο τόσο. την αισθάνομαι δικό μου δημιούργημα. από το μηδέν. έχει τόσο κόπο. τόση κούραση. τόσο χρόνο. τόση φροντίδα πάνω της. τόσα χρώματα. τόσες ευωδιές. τόσα όνειρα

56 σχόλια:

Roadartist είπε...

Όντως φοβερή σύμπνοια!! :) Καιρός να αρχίσουμε όλοι να φυτεύουμε λοιπόν... :) Μπορούμε λες, είναι στο χέρι μας?! Καλό ξημέρωμα & σε σένα!

Unknown είπε...

το όνειρο θέλει φροντίδα για να ανθίσει...

και...

φιλιά...βρόχινα...

ΑΝΑΣΑ είπε...

τα αγαπάς τόσο πολύ...και να φανταστεί κανείς τί κακό τους κάνουμε!
Ευτυχώς που η φύση έχει την δική της δύναμη.Πάντα επιβιώνει και προχωράει και χωρίς εμάς .
Βρίσκει χώρο στο χώμα και φυτρώνει ξανά και ξανά .
Χρόνια σου πολλά

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Mια από τις ωραιότερες ασχολίες, και συμπτωματικά στην πλ. Κοτζιά γίνεται έκθεση λουλουδιών αυτόν τον καιρό.
Καλή σου μέρα

Hfaistiwnas είπε...

Φτου φτου αγόρι μου! Όμορφα όλα! Παράδεισο την έχεις κάνιε την αυλή!! Να σου πω, μήπως να παρατήσουμε ότι κάνουμε και να ανοίξουμε φυτώριο;;;; ε;;; :):):):):):):)
Σκέψου το!
Καλημέρα basnia μου!!!
Την καλημέρα μου και στο 2b! Καλή βόλτα!!

Ανώνυμος είπε...

Σαν να βλεπω την μανα μου...
Οταν ημουν μικρος που λες,για κανα μηνα εψαχνε να βρει τι ειδους ζιζανιο ειναι αυτο που προκαλει μπλε στιγματα στα λουλουδια της και εν καιρω τα "καιει".
Τελικα ημουν εγω που εφτιαχνα μειγμα με καθε λογης απορυπαντικα *και λουλακι για χρωματακι*.Τελικα ξυλο δεν εφαγα...αλλα πλεον ποιος καθαριζει κηπους και κλαδευει?

*Ωραια ειναι τα ατιμα...Μιμοζα εχεις???*

+1 γιατι καταφερα και το κατανοησα με την 1η το κειμενο

tovenito είπε...

όσο σκέφτομαι τι σχόλιο μπορώ να αφήσω εδώ. πραγματικά με το ζόρι συγκρατιέμαι..φτου. φτου. εύχομαι ο μπέντζαμιν να κρατήσει για πολύ ακόμα!
γκάμει πόσο στόκος μπορείς να γίνεις πια! επιτέλους μπόρεσες και κατάλαβες τα αυτονόητα. μετά θα σου μάθουμε και να μετράς. στράααααατα στρατουυυυυυυυυυυύλα!

Ανώνυμος είπε...

B|a|s|n\i/a ζητω πολιτικο ασυλο στον ιερο τουτο χωρο για να αποφυγω τις επιθεσεις ηλιθιων που με βριζουν στα σχολια αλλα με γλυφουν στα email.Που συμπληρωνω αιτηση?

tovenito είπε...

πραγματικά η γελιότητα ορισμένων δεν έχει όρια. να μας πουν αυτοί που συκοφαντούν ασύστολα ποιος στέλνει δώρα!

Ανώνυμος είπε...

Αν εχετε τα αρχιδια αγαπητε να μας ξεμπροστιασετε στον χωρο σας παραθετωντας στοιχεια...
ΖΗΤΑΩ ΑΣΥΛΟ!!!!ΒΑΣΙΛΕΙΕ ΒΟΗΘΑ!!!!
Αν το mp3 πιανετε δωρο,τοτε ο Βασιλειος *κατα το Μεγα και οχι κατα το Κωστετσος* μου εχει κανει πολλα.Ναρκισε Tovene592 Ψοφα να ησυχασουμε.Μην σε λουσω με μειγμα απορρυπαντικο-λουλακι.

tovenito είπε...

έτσι έτσι ζήτα βοήθεια, τώρα που στριμώχνεσαι! κλαψιάρη! σιγά μην σε ξεμπροστιάσω στο εξομολογητήριο. ο χώρος εκεί είναι ιερός. όχι, ότι αυτός δεν είναι, μην παρεξηγηθώ. άντε πνίξου ρε που θα με λούσεις κιόλας! σιγά μην αφήσω το αθώο κεφαλάκι μου στα αιμοσταγή σου χέρια!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Roadartist]
:) μα στο χέρι μας είναι. λίγο χρόνο θέλει και λίγη φροντίδα. πολύ καλό απόγευμα

[Νεράιδα της βροχής]
και είναι τα ανθισμένα όνειρα μια γαλήνη απίστευτη. και τα φιλιά τα βρόχινα τροφή

[ΑΝΑΣΑ]
η φύση ξέρει και μας μαθαίνει. όσο και να την κακομεταχειριζόμαστε εμείς. πολύ καλό μήνα!

[PAVLOS]
ναι το άκουσα. αλλά με ψιλοαγχώνουν οι εκθέσεις λουλουδιών. τόσα πολλά που θέλω να πάρω και λίγος ο χώρος πλέον. :) καλό απόγευμα!

[Hfaistiwnas]
συμπαθητική έγινε. να σου πω το σκέφτομαι. σε κανα νησί. μια χαρά! καλό απόγευμα. φιλιά πολλά!

[Γ(κ)αμει くま]
το ζιζάνιο γ(κ)αμει!
τώρα που το σκέφτομαι το ίδιο όνομα δεν έχουμε με την μαμά σου; λολ. μιμόζα όχι, και τώρα που την έψαξα και την βρήκα με έβαλες σε πειρασμό.
είναι που είναι απόγευμα και πίνεις καφέ :)

[tovene592]
παίρνει πάλι τα πάνω του! να θυμηθώ...το 1996 πρέπει να τον αγόρασα. και έχει καεί αρκετές φορές. αλλά πάντα επιβιώνει
νο γκάμει στόκος. νο

[Γ(κ)αμει くま]
δεν χρειάζεται αίτηση Γ(κ)αμει. το έχεις

[tovene592]
τράβηγμα από το αυτί! επαναφορά στην τάξη! έτσι μπράβο

[Γ(κ)αμει くま]
δεν σας προλαβαίνω πλέον! λολ
έλα Γ(κ)αμει
μπορείς να φτιάξεις και οικολογικό. 3/4 νερό, 1/4 οινόπνευμα, 2-3 σταγόνες υγρό σαπούνι για τα πιάτα. κάνει και για την μελίγκρα

[tovene592]
best fm τώρα! γρήγορα. άντε άντε!

ελπίζω να προλάβω :)

το άλλο με τον αχυρώνα το ξέρετε;

Ανώνυμος είπε...

Ειδες Tovene592?
Ουτε μου τραβηξε ΕΜΕΝΑ το αυτι και εχω το ΑΣΥΛΟ ετσι και αλλιως.
Γιατι?Γιατι εγω δαγκωνω στα φανερα..οχι σαν και σενα..μουλωχτη σμερνα!

tovenito είπε...

εγωπαθές αρκούδι, δε σου τράβηξε το αυτί γιατί είναι το μόνο πλέον σημείο του σώματός σου που προεξέχει και δεν ήθελε να στο στερήσει και αυτό. το άσυλο της ανίατης μπουρδολογίας έχεις, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
σιγά που δαγκώνεις στα φανερά!με κλειστά σχόλια και γιαπωνέζικα ορνιθοσκαλίσματα που καταλαβαίνεις εσύ και οι φίλοι σου τα μαλάκια οι γιαπωνέζοι!

Ανώνυμος είπε...

Λεγε οτι θες...αλλα με εμενα ασχολεισαι...αρα?Διερωτησου για το ποιον σου...

tovenito είπε...

το ποιον μου να μην το βάζεις στο στόμα σου..

Ανώνυμος είπε...

Προσεχω πολυ καλα τι βαζω στο στομα μου.Μηπως κατα τυχη το εγραφες αυτο ενω ειχες κανα καθρεπτη και κοιταζοσουνα?

b|a|s|n\i/a είπε...

[Γ(κ)αμει くま]
[tovene592]
τι τρέξιμο και αυτό πέρα δώθε!
σκορπίζουν και τα ποπ κορν
να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο γκαμειεξομολόγηση;
να παρακολουθούμε χαλαρά τουλάχιστον

Ανώνυμος είπε...

Συμπραξη με αυτον?Δεν πεφτω απο το μπαλκονι καλυτερα?
Και σε προλαβαινω Tovene592
Οχι..δεν θα πεσω για να σου κανω την χαρη.

Βασιλη...πλακα πλακα με εκανες και ανατριχιασα απο τρομο...ακου κει...γκαμειεξομολογηση....

b|a|s|n\i/a είπε...

[Γ(κ)αμει くま]
[tovene592]
ωραία τώρα που μοιάζουν να ηρεμήσανε τα πράγματα, να πάω να κάνω ένα μπάνιο. αισθάνομαι τις αράχνες πάνω μου.
για να μην ξεχνιόμαστε φύτεψα μία μαργαρίτα σήμερα και έπλεκα τον κισσό.
φρόνιμα τώρα, οκ;

tovenito είπε...

θα ήθελε πολύ να συμπράξει μαζί μου η ψόφια εκδοχή της ιστορίας!

.......marmarigi....... είπε...

@bas...teleios kipos , to mprvo einai ligo , na eisai kala kai na ton kaneis olo kai pio omorfo !!!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

[tovene592]
πίσω από το μίσος κρύβεται ένας παθιασμένος έρωτας

[κρασι & νερο στα ονειρα μας]
να 'σαι καλά! :) ευχαριστώ. συμπαθής είναι, οκ! και στεναχωριέμαι πραγματικά που βλέπω κάτι πολύ μεγάλους κήπους που έχουν εδώ στην γειτονιά, γύρω γύρω από τα σπίτια, να είναι παρατημένοι

Ανώνυμος είπε...

Ντροπη σου ρε...πετας τετοιες ατακες για να σε αρχισω και εσενα στο μπιρι μπιρι?Ντροπη σου...

(Δεν σε αρχιζω που να κοπανιεσαι.Εχεις προστατη εσυ που με κραταει δεσμιο των ορμων για αιματοχυσια με σενα*

b|a|s|n\i/a είπε...

[Γ(κ)αμει くま]
τον άγγελό μου εννοείς φαντάζομαι. η αλήθεια είναι ότι ντράπηκα λίγο

Ανώνυμος είπε...

Εννοω φυλακα-αγγελο ---- >προστατη...

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω σου αρέσουν τα φυτά.Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες. Καλή βδομάδα!

b|a|s|n\i/a είπε...

[[Γ(κ)αμει くま]
μα το φαντάστηκα!

[Akon]
πολύ καλή βδομάδα!
είναι ωραία. είναι να μην αρχίσεις να ασχολείσαι. άπαξ και ασχοληθείς, κόλλησες!

Strahd είπε...

Ο Μάιος είναι ένας μήνας χρωμάτων. Πάντα έτσι τον έβλεπα μιας και τότε η φύση όλη είναι ανθισμένη και μπορείς να την απολαύσεις. Κι εσύ κατάφερες, έστω και λίγο, να μας μαγέψεις με αυτές τις πανέμορφες φωτογραφίες γεμάτες χρώματα... Είναι πραγματικά υπέροχο να βλέπεις κάποιον να φροντίζει και να ασχολείται με τόσο πάθος με τα φυτά... :) Καλημέρα. :)

Υπερμίκης είπε...

Πολλή ομορφιά βγαίνει απ΄αυτή σου την ανάρτηση.Λουλούδια και φυτά αξεπέραστου κάλλους,εντυπωσιακά χρώματα,μεθυστικά αρώματα!!
Ωραίο το να αφήνεις κάτι απ΄τον εαυτό σου απ΄όπου κι αν περνάς!

dyosmaraki είπε...

Ζηλεεεεεύωωωω που έχεις αυλή! Εγώ παλεύω να συντηρήσω τα φυτά μέσα στις ζαρντινιέρες και στις γλάστρες μα δεν είναι το ίδιο.
Πάντως έγραψα τη συνταγή για το οικολογικό ψέκασμα. Θα το δοκιμάσω γιατί δεν συμπαθώ τα φάρμακα. Πάντως ένας παράδεισος ο κήπος σου....
Καλό μήνα νάχεις και καλή εβδομάδα. Σε ευχαριστώ και για το καλωσόρισμα!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Strahd]
έτσι είναι. και 'γω θεωρώ τον μάιο από τους καλύτερους μήνες. πολλά χρώματα. πολλές μυρωδιές. υποφερτή ζέστη. + ότι είναι και τα γενέθλιά μου! λολ. πολύ καλησπέρα! φιλιά!

[Υπερμίκης]
να 'σαι καλά Υπερμίκη! είναι τα χρώματά τους μαγευτικά. και οι ευωδιές. στην παλιά μου δουλειά είχα πάει δύο προύνους και δύο ρυχόσπερμα. σε αυτή, μόλις σήμερα το πρωί, φύτεψα τρία τέσσερα μπούζι. είναι κρίμα να υπάρχει χώρος και να μην είναι ανθισμένος

[dyosmaraki]
με καθαρό οινόπνευμα. το άσπρο. το έχω δοκιμάσει και για την μελίγκρα είναι μια χαρά. επίσης για τα μυρμήγκια ρίχνεις ξύδι από κει που περνάνε και δεν ξαναπερνάνε. :)
συμπαθητική έχει γίνει η αυλή!
πολύ καλό μήνα και καλή εβδομάδα!

turigr είπε...

Χρώματα κι αρώματα! Σε υπερθετικό βαθμό από τούτο εδώ το blog. Σου το έχω πει, αλλά θα ήθελα να το επαναλάβω: έχεις μια μοναδική ικανότητα να διεγείρεις τις αισθήσεις μέσα από αυτά που γράφεις! Εγώ τουλάχιστον σε ευχαριστώ γι αυτό!
Υ.Γ. Εύχομαι ο μπέντζαμιν να τα καταφέρει! Ο δικός μου, πρόσεξα εχθές το πρωί, άρχισε να πετάει σε δυο σημεία καινούργιους βλαστούς!

Ανώνυμος είπε...

Πω πω πω! Η φρεσκάδα και το άρωμα μου ήρθε ως εδώ! :-)
Εμένα πιο πολύ μ' αρέσουν αυτά που τρώγονται, πχ. μαρούλια, μαϊντανοί, κρεμμύδια κλπ. Τώρα που το σκέφτομαι, πριν καιρό έξω στο μπαλκόνι μου είχα κάτι μαρούλια.. [Πού πήγανε;!]
Άμα έχεις τόσο ωραίο κήπο και ήλιο, βάλε και κανά ηλιοτρόπιο... Κι αυτό υπέρ της παραγωγής είναι...!

Φιλάκια basnia μου!

b|a|s|n\i/a είπε...

[turigr]
να 'σαι καλά. η δικιά σου ιστορία νομίζεις πήγε πίσω; υπερθετικός βαθμός και κει.
πετάει και μένα, αλλά έχει ταλαιπωρηθεί πλέον. τον έχω και χρόνια πολλά. καλό βράδυ!

[Alexis]
τα κρεμμύδια από ότι θυμάμαι κάνουν ένα τρομερό άνθος.
κάπου θα το στριμώξω και αυτό. είχα βάλει παλιά. λολ
πολλά φιλιά αλέξη

purple είπε...

διαβαζω για χρωματα.. βλεπω τα χρωματα.. και στην ακρη κρυμμενη μια σκια...

fallen angel είπε...

άκουσα καλά??? ο γ(κ)αμεί ανέφερε ένα φυτό που λέγεται "πιπόζα"???? Ντροπή!

b|a|s|n\i/a είπε...

[purple]
διαβάζεις καλά! ... και τα χρώματα ... και τις σκιές ...

[fallen angel]
μι βρε fallen, μι, μιμό :)

APSOY είπε...

Ώστε αυτός είναι ο Μπέντζαμιν?
;)

χεχε

Άστρια είπε...

Mπήκα τυχαία στην ιστοσελίδα. Ωραίο οδοιπορικό, γεμμάτο χρώματα, πόσος χρόνος και φροντίδα! Μία παράλληλη ζωή.
Και ο δικός μου benjamin έχει ιστορία. (Ίσως επειδή αυτά τα φυτά είναι τελικά ανθεκτικά, ζουνε αρκετά χρόνια και επίσης μεταφέρονται, έχουν συνήθως κάποια ιστορία;)
Άσχετα με τα πιο πάνω καιίσως παράδοξο, δεν ξέρω γιατί, έκλεψαν από το γραφείο μου μία γλάστρα με σπαθύφυλλο πολλών ετών. Μεγάλη λύπη,είχε και αυτό την ιστορία του.
Καλή συνέχεια και επιτυχία με τα φυτά.

mmexer είπε...

Μύρισε άνοιξη!!!! Άντε να αρχίσουν να ανθίζουν και τα λουλούδια του κήπου μου γιατί δεν με βλέπω καλά :)

Τέλειες φώτο!

b|a|s|n\i/a είπε...

[APSOY]
αυτός! ;)

[Άστρια]
έχουν και αυτά την ιστορία τους. όπως και ζωές. και ο μπέντζαμιν δε, ζωή παράλληλη
να 'σαι καλά!

[mmexer]
μύρισε! ακόμα να ανθίσουν; :)
τα περιποιήσε καθόλου ή απλά τα κοιτάς; καλημέρες!

Dr_MAD είπε...

Α! Μου φαίνεται ότι πρέπει να σας δείξω όλους το μίνι κήπο που φιλοξενώ στη βεράντα μου! ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ! χαχαχα

Μπέντζαμιν... το όνομα του μικρού μου bro και το αγαπημένο λουλουδικό της μάνας μου... άτιμε, με έριξες πάλι (και μ'αυτό και με τα υπόλοιπα)

Κι εμείς μένουμε και θα μένουμε στην πόλη... γκρρρ

PS: αρκούντως επεξηγηματικό το post περί του nick σου. Σα να λείπουν όμως κάποια σημεία. ε? γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος. πού πέφτεις? πού σηκώνεσαι? και τι άλλαξε?

NY ANNA είπε...

Πριν από χρόνια, περνούσα μια πολύ δύσκολη περίοδο. Ένιωθα πως το μυαλό μου γλιστρούσε και πως δεν μπορούσα να το συγκρατήσω. Ανέκαθεν με τα λουλούδια είχα μια ιδιαίτερη σχέση, τότε όμως θυμάμαι πως συνέβη το εξής: ένα σκοτισμένο απόγευμα άρχισα να ασχολούμαι με το κατάφυτο μπαλκόνι μου, με τα λουλούδια, ακόμα και με τα λαχανικά και τα μυρωδικά που μ' αρέσει να μεγαλώνω μόνη μου. ΘΥμάμαι πως όταν τελείωσα διαπίστωσα πως είχαν περάσει ώρες, πως το μυαλό μου είχε ξαστερώσει και τα μέσα μου είχαν πάρει τις αποφάσεις τους. Χωρίς περίπλοκες σκέψεις, χωρίς διεργασίες... Σκαλίζοντας, ξεβοτανίζοντας, κλαδεύοντας είχα επιτέλους απελευθερωθεί. Σε λίγες μέρες φόρτωσα τη γαρδένια, τη γιασεμιά, τους βασιλικούς και τους δυόσμους κι έφυγα, μαζί με 13 κούτες. Thats the story. Συγνώμη για το τόσο "άπλωμα" στο χώρο σου και σ' ευχαριστώ πολύ που μου τα θύμισες όλα αυτά. Καλώς σε βρήκα. Καλημέρες.

? είπε...

πρόσκληση!

b|a|s|n\i/a είπε...

[MAD]
άντε λοιπόν :)
καλώς γύρισες!
στις πόλεις μένουμε. λίγη όρεξη χρειάζεται. λίγη διάθεση. λίγο χρόνο. για χρώματα

υγ προσεχώς. αλλά γνωρίζεις πάντα τα όριά σου εκ των προτέρων;

[NY ANNA]
να απλώνεσαι όσο θες!
δύσκολες περίοδοι αυτές.
δεν πήρα κούτες. σχεδόν καμιά. το μπαλκόνι στο δυάρι βοήθησε στην δική μου απελευθέρωση. η αυλή αυτή ίσως είναι και μια προέκταση αυτής.
καλώς σε βρήκα. καλησπέρες!

[Νίκος Κ.]
:) οκ λοιπόν

mahler76 είπε...

Αυτά όλα είναι από την αυλή σου???? Πότε να έρθω για καφέ??? Και γίνεται να φέρω και τη μάνα μου (που όλα σχεδόν τα λέλουδα στις γλάστρες μας ξεραίνονται πρίν της ώρας τους) για καμία συμβουλή κηπουρικής???

b|a|s|n\i/a είπε...

[mahler76]
από εκεί ναι. από εδώ μάλλον. εδώ είναι, λολ! όποτε θες, να το κανονίσουμε! είσαι σίγουρος ότι τα ποτίζει; μήπως τα ποτίζει πολύ; :)

Αρκούρης είπε...

θα ήθελα να αναλάβεις τον κήπο μου! Μάλλον όχι: θέλω να αναλάβεις τον κήπο μου! Μάλλον όχι: πρέπει να αναλάβεις τον κήπο μου! Πες "ναι" πλς!!! ;)

μα τι οργασμός χρωμάτων/φυλλομάτων/αρωμάτων είναι αυτός?!?!?!? Μπράβο και πάλι μπράβο!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Αρκούρης]
να 'σαι καλά. ευχαρίστως!!
μόνο να μην κουβαλήσω άλλα σακιά χώμα. δεν αντέχω άλλο χώμα! από έναν πρόχειρο υπολογισμό πρέπει να κουβάλησα πέρα δώθε, πάνω από 600 σακιά. όχι άλλο σακί χώμαααα!
;) καλημέρα

Αρκούρης είπε...

όχι αγαπητέ, όχι άλλο χώμα! Γι'αυτές τις δουλειές θα υπάρχει ημίγυμνο τεκνό (και ιδρωμένο ένεκα καλοκαιριού) που θα τα πηγαινοφέρνει κατά πως το διατάξεις! (απόλογίες που χάθηκα, αλλά τώρα επανήλθα δριμύτερος:)

b|a|s|n\i/a είπε...

[Αρκούρης]
αν είναι να κουβαλήσει τόσα σακιά, να υπάρχει ακόμα ένα. ε όλο και κάτι θα κουβαλήσουμε και εμείς. κρίμα τα παλικάρια με τόση ζέστη, τόσο κουβάλημα.
καλή επάνοδο ;)

Αρκούρης είπε...

θες δύο, ε? Άπληστε άντρα εσύ!!! Ανάλαβε εσύ το πρότζεκτ, και θα σου κανονίσω δύο τότε ;)

b|a|s|n\i/a είπε...

[Αρκούρης]
μα να ξεκουράζει το ένα το άλλο.
όχι τίποτα άλλο!
:)

Αρκούρης είπε...

λες να τα αφήνουμε έτσι χωρίς ξεκούραση? Ντροπή μας θα'ταν!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Αρκούρης]
ε μα ναι. έχουμε και μία παιδεία.
:)