2009/09/20

Φύλλα

στην αυλή βγαίνω. μέσα μπαίνω. στον διάδρομο περπατώ. έξω βγαίνω. μόμπυ που ακολουθεί. την ώρα όλη. και σαν κάθεται στα πλακάκια ανεβάζει το βλέμμα. να παρακολουθεί. όσο μεγαλώνει τόσο τρέχει. δίπλα μου. μπροστά μου. πίσω μου. τόσο κοιτά στο βλέμμα μέσα. σαν κάτι να θέλει να πει. έξω βγαίνω. να μαζέψω. πούπουλα. φύλλα. καφέ. κόκκινα. κίτρινα. πράσινα. που με ένα άγγιγμα πέφτουν. σε φύλλα άλλα. στα πλακάκια. να σκορπιστούν. να μαζευτούν.
συμβαίνουν τόσα. φεύγουν οι σκέψεις. και ακουμπούν τα φύλλα. που με ένα άγγιγμα πέφτουν. σε φύλλα άλλα. στις γλάστρες μέσα. στο χώμα πάνω. στα πλακάκια. να σκορπιστούν. να μαζευτούν. να σκορπιστούν. να παρασυρθούν. στον αέρα. στην σκούπα. τα συγκεντρώνω. ανεβοκατεβαίνω σκαλιά. παρατηρώ τα φύλλα. στο φαράσι πάνω. που μερικά σκορπίζονται με τον αέρα. σκέφτομαι. δεν σκέφτομαι. μένω απλά στην αυλή. να σκουπίζω και. ξέροντας πως σε ένα λεπτό όλο και κάποιο φύλλο άλλο θα πέσει. σαν το αγγίξει ο αέρας. ανεβοκατεβαίνω σκαλιά. γιατί δεν κατεβάζω την σακούλα κάτω; ίσως να θέλω να παρατηρώ τα φύλλα. πριν μαζευτούν. ή σκορπιστούν. ή μείνουν στα κλαδιά πάνω. ή και όλα αυτά. σαν ολαύτια. χαμογελώ κάθε φορά. με τις λέξεις που σχηματίζει το μυαλό. σε όλα αυτά.
γουλιά καφέ. καπνός. αριστερά κοιτάζω. παρατηρώ την σκόνη. και γύρω από ένα σχήμα. με σκόνη χωρίς. μίας στήλης που απλά δεν είναι εδώ. χαμογελώ. σαν να έφτασαν στον προορισμό τους. ήχοι. σκέψεις στριμώχνονται στο μυαλό. σηκώνομαι. μόμπυ κεφάλι σηκώνει. με βλέμμα αγωνιώδους παράκλησης. έλα βρε μομπάκο. ύπνο τώρα. σε λίγο βόλτα. μόλις πριν πήγαμε. σε λίγο.
λέξεις διαβάζω. σε χαρτιά διπλωμένα. στην θέση των φτερών.
είναι που πήγαμε εκείνη την βόλτα. σαν να είναι αυτό. σε θυμάμαι. χαρούμενο. ερωτευμένο. να περπατάς. δίπλα στην θάλασσα. σε ταξίδια. δικά σου. τι κι αν δίπλα στην θάλασσα δεν ήταν. θάλασσα έβρεχε ο ουρανός. και περπατήσαμε. ανάμεσα. σηκώνομαι. τα χαρτιά να διπλώσω. τα φύλλα να ανοίξω. να τα ακουμπήσω εκεί. στα κλικ δίπλα. χαμογελώ. το ένα είναι εδώ μόνο πλέον. σαν να έφτασε στον προορισμό του.
στην αυλή βγαίνω. μέσα μπαίνω. στον διάδρομο περπατώ. έξω βγαίνω. παρατηρώντας τα φύλλα. άλλα να σκορπιστούν. άλλα να μαζευτούν. άλλα να μείνουν στα κλαδιά. άλλα να αλλάζουν χρώματα. σαν τηλεοπτική σειρά. με συνεχιζόμενα αυτοτελή επεισόδια. που κύκλοι ολοκληρώνονται. και συνεχίζουν. τόσο αυτοτελή. και τόσο συνεχιζόμενα. με πρωταγωνιστές ίδιους. με νέους. με δεύτερους ρόλους. με τρίτους. με πίσω από τις κάμερες. προσπαθώντας να κατανοήσω ακόμα μία φορά αν η ζωή αποτυπώνεται στην τέχνη. ή η τέχνη αποτυπώνεται στην ζωή. σαν μερικά σενάρια της ζωής και στιγμές αυτής είναι πέρα από κάθε λογική. πέρα από κάθε υπερβολικά ευφάνταστο επεισόδιο.
τα παρατηρούσα και χθες. ακολουθώντας την κίτρινη γραμμή. σκεφτόμουνα τις λέξεις που δίνονται σε μερικά πράγματα. σωτηρία. σε κάτι που μοιάζει σωτηρία να μην έχει. ίσως για να γευόμαστε την (ψευδ)αίσθηση της προσπάθειας. ακόμα και της ελπίδας. γραμμές που ξαφνικά καθημερινότητα γίνονται. και ξαφνικά καθημερινότητα θα σταματήσουν να είναι. με σωτηρία χωρίς.
και ίσως πληγές στην θέση των φτερών δεν είναι τα πούπουλα που μένουν. μα τα φτερά τα ίδια. και δεν είναι που δεν μπορείς να κλάψεις. είμαι σίγουρος. σε είδα. τα μάτια θολά. και ξέρεις; ξέρω ότι ξέρεις πλέον. και αισθάνομαι μία γλυκύτητα. μίας παλάμης σαν τυλίγει μία παλάμη άλλη. αισθάνομαι μία γλυκύτητα. σαν δάχτυλα πλέκονται μεταξύ τους. μόνο αφή. μόνο να σε κρατάω από το χέρι. το μυαλό άδειο από σκέψεις. μόνο αφή. να κοιτάζω μπροστά.
στην αυλή βγαίνω. μέσα μπαίνω. έξω βγαίνω. τόσες σκέψεις στριμωγμένες. άλλες που μιλούν. άλλες που σιωπούν. άλλες που ακούγονται. άλλες που χαμογελούν. χαμογελώ στον ήχο. θα πάω την επόμενη φορά. στην μόνικα ντε. δύο φορές ήταν να πάω. μα δεν. σαν δύο πληγές στην θέση των φτερών. που πονούσαν ακόμα. με πόνο τόσο διαφορετικό. και τόσο ίδιο. σαν την απόσταση που έχει η αλήθεια. από την μη αλήθεια. σαν την απόσταση ενός φύλλου. από τον κορμό. από φύλλο άλλο. σαν την απόσταση. του εαυτού σου. από σένα.
και την είδα ξαφνικά σε συναυλία άλλη. και σκέφτηκε το μυαλό να την προλάβω να της μιλήσω. αυτή πρέπει να ήταν. έμοιαζε απίστευτα. να της πω. και τα έχασα. τι να της έλεγα; θα μπέρδευα τα λόγια μου. και πιθανό να μην καταλάβαινε το παραμικρό. και έμοιαζε τόσο απλή. τόσο αληθινή.
σαν την βόλτα που πήγαμε.
σαν τις παλάμες που τυλίξαμε.
σαν τα φύλλα που χρώματα αλλάζουν. που πέφτουν. που μένουν.
που ξαναβγαίνουν.
πάμε μόμπυ. βόλτα.
πάμε πάμε

81 σχόλια:

eirini είπε...

Έκανε τον κύκλο του και το καλοκαιράκι, και μάλλον μας χαμογελά το φθινόπωρο Βασίλη μου! Άσε και λίγα φύλλα κάτω πεταμένα... μην τα μαζεύεις όλα. Μπορεί να δίνουν μία πιο μελαγχολική νότα στον χώρο αλλά τον ομορφαίνουν κιόλας!
Καλησπέρα και πολλά πολλά φιλιά!!!

Τσαλαπετεινός είπε...

Συγνώμη που ρωτάω αλλά από αυτά τα πούπουλα μήπως ήταν μερικά στο χρώμα της κανέλλας; Αν ναι, μάλλον είναι δικά μου και σου υπόσχομαι ότι δε θα ξανασυμβεί...

καλησπέρα και στους δύο

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Τρώω ένα cheeseburger και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω αλλά κράτησα αυτό: "και ίσως πληγές στην θέση των φτερών δεν είναι τα πούπουλα που μένουν. μα τα φτερά τα ίδια."
Το αφιερώνω στον εαυτό μου που τελευταία φοβάται να πετάξει! :)

Hfaistiwnas είπε...

Σκέψεις σαν τα φύλλα του Φθινοπώρου.. μεγαλώνουν και στο τέλος τις αφήνουμε να πέσουν κάτω, δεν μας χρησιμεύουν πια..
Τέτοιες σκέψεις γεμίζουν τις μέρες μου πια..
Καλή η Μόνικα ε;

musicbug είπε...

Opws ta xrwmata twn fyllwn, pesmenwn kai mi, mazemenwn kai mi, dimiourgoun ena apisteyto mosaiko xrwmatwn, etsi kai oi skepseis pou dimiourgountai, pote thlipsi, pote xara, pote melagxolia pote i xara tou avrio. Agapame Monika, den katafera na tin dw live fetos!
Mia omorfi kyriakatiki kalispera!

Unknown είπε...

Βασιλάκη καλό Φθινόπωρο φίλε!
Αντε να πιούμε και κανά αμαρέτο λεμόνι δίπλα σε τζάκι ;-)
Ωραία η Μόνικα!

Υάδα είπε...

είναι αυτά τα απλά καθημερινά που τα έχουμε συνεχώς δίπλα μας και δεν τους δίνουμε την απαραίτητη σημασία.
Και όταν αφήνουμε ελεύθερη τη σκέψη μας, τότε διαπιστώνουμε την αξία τους. Πανέμορφες οι εικόνες που περιγράφεις.

Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα :-)

Ανώνυμος είπε...

κι εγώ παρατηρώ τα φύλλα αλλά τότε οι σκέψεις μου είναι λίγο....ζεν σε αντίθεση με τον χείμαρρο των σκέψεων σου :)

nikos είπε...

Όχι, δεν συμφωνώ. Δεν είναι ψευδαίσθηση η προσπάθεια. Ίσως η ελπίδα να είναι. Αλλά όχι η προσπάθεια. Η αφή δεν είναι μια από τις αισθήσεις; Την γλυκύτητα δεν την ένιωσες; Κανονικά θα έπρεπε να σου φωνάξω κιόλας. Ας μπορούσαν να (ξανα)μπλεχτούν τα δάχτυλα μ'εκείνα που θέλω, και θα σου 'λεγα. Αλλά από την άλλη δεν μπορώ. Είναι που είσαι και μεγαλύτερος. :) Ό,τι και να 'γινε, μάζεψε τα φύλλα, διώξε σιγά σιγά τις σκέψεις σου, κλείσε τις πληγές σου. Σιγά σιγά. Και μη ξεχνάς. Αργά μεν, αλλά στη θέση των καφέ φύλλων που πέφτουν, εκεί κατά τον Απρίλιο, θα ξεμυτίσουν άλλα.
Υ.Γ. Αυτή η σύνταξη "με ... χωρίς" σε κάθε σου κείμενο με σκοτώνει.

Ανώνυμος είπε...

Φύλλα φθινοπωρινά..καμιά φορά θέλω να γράψω πάνω τους τις σκέψεις της στιγμής και να τα αφήσω στο κενό ένα βράδυ που φυσάει δυνατά...πού θα φτάσουν και ποιός θα τα διαβάσει άραγε;
Μάζεψέ τα και πριν τα πετάξεις, διάβασέ τα...

(καλησπέρα..)

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

βολτα...;
μομπυ...βολτα...;
που...;τωρα...;παμε...κι εγω...με μα'ι'ρα...βολτα...;
τρεχω...

τα χρωματα του φθινοπωρου...πολλα,σαν μαγικες δινες σηκωνονται με λιγο αερακι και φτιαχνουν ονειρα...σκεψεις,θυμησες...
μα μονο μερικα ματια και καρδιες εχουν τη δυνατοτητα να τα βλεπουν αυτα...
να σαν τα δικα σου...

σε φιλω με την αγαπη μου!!!

βολτα...;παμε...

aKanonisti είπε...

Εμένα μου αρέσει ο ήχος, όταν θρυματίζονται.... Σαν να έχει ηχώ αυτός ο ήχος... υποσχέσεων, χυμών ζωής, μία σκιάς που ακουμπήσαμε και ξεκουραστήκαμε....

vague είπε...

τα φτερά τα ίδια είναι πληγές, όταν δεν μπορείς να πετάξεις

ή όταν το πέταγμα δεν σε πάει εκεί που θες

VAD είπε...

To φθινοπωράκι εφερε τις ωραιες σκεψεις;
Παρά την υποτιθέμενη φθορά της φύσης τα χρωματά του ειναι ομορφα

ξωτικό είπε...

oι γραμμές γίνονται καθημερινότητα, και μέχρι να πάψει μαθητεύουμε στην τέχνη της ζωής, ελπίζοντας στην σωτηρία της ψυχής,και ονοματίζουμε τις πληγές φτερά ξορκίζοντας γνωστούς φόβους και ψιθυρίζοντας άγωστες ελπίδες.

και πάνω απ'όλα χαμογελάμε!

ΦΡΕΝΤΥ είπε...

Αποφεύγω να πατάω τα φύλλα που έχουν πέσει στο έδαφος, αποφεύγω γενικά όλους τους προειδοποιητικούς θορύβους.

lena_zip είπε...

Δε λέω. Τι θα μπορούσα άλλωστε; Καληνύχτα σου.

logia είπε...

τελικά τα πράγματα είναι τόσο απλά σαν ενα φύλλο που πέφτει, σαν ένα χέρι που απλά κρατάς και είναι ζεστό
αλλά το μυαλό τρέχει με χίλια και τα κάνει τα πράγματα τόσο ασύλληπτα, σαν τα δέντρα που τρέχουν προς τα πίσω έξω απ' το παράθυρο και τα καλώδια της δεη που γίνονται ένα...
την καλησπέρα μου

b|a|s|n\i/a είπε...

[eirini]
είναι αυτό που λέμε μελαγχολική αισιοδοξία.
καλησπέρα σου! φιλιά πολλά πολλά!

[Τσαλαπετεινός]
τώρα που το λες, ναι ήταν μερικά. μα σίγουρα από περιστέρια. το μαρτυρούν και οι κουτσουλιές. μισητές κουτσουλιές. στα πιο απίθανα και πιθανά σημεία. μην ζητάς συγγνώμη. αγαπάμε τσαλαπετεινούς.
πολύ καλησπέρα σου. και από τους δύο.

[Μάγισσα Κίρκη]
αν δεν πέσεις δεν θα μάθεις. και αν δεν πονέσεις δεν θα χαμογελάσεις. χαμογέλα στον φόβο σου. και πέτα.
και μου άνοιξες και την όρεξη. καλή μας χώνεψη. σουβλάκια παρήγγειλα. :)

[Hfaistiwnas]
σκέψεις άχρηστες; ή σκέψεις αχρησιμοποίητες;
τι να πει κανείς για την μόνικα! δεν την ακούς; τουλάχιστον εξαίσια!
και τόσο μα τόσο βιωματικός ο ήχος της. στο πριν. στο μετά.
φιλιάαααα!!

[musicbug]
την επόμενη φορά θα την δω. και ζωντανά. να τραγουδά. βγάζει και νέο από ότι διάβασα. όπως τα φύλλα. που πέφτουν. μένουν. ξαναβγαίνουν. σαν αυτοτελή συνεχιζόμενα επεισόδια.
μία ομορφότερη κυριακάτικη καληνύχτα!

[bear]
να καπνίζουμε και εμείς. και όχι μόνο το τζάκι. :)
καλό μας φθινόπωρο!

[Υάδα]
και είναι και τα άλλα τα λιγότερο καθημερινά. τα περισσότερο πολύπλοκα. που τα έχουμε συνεχώς δίπλα μας. και όταν αφήνουμε ελεύθερη την σκέψη μας και την αλήθεια μας διαπιστώνουμε την απλότητά τους. και την αξία τους. και όλα ίσως τα συναισθήματα αυτών.
πολύ καλό σου βράδυ! καλή εβδομάδα!

[ηλιογράφος]
οι σκέψεις σου αποτυπώνονται τόσο μοναδικά όμορφα στον χείμαρρο των εικόνων σου. ;)
ένα καλό βράδυ να έχεις!

[nikos]
ψευδαίσθηση δεν είναι. ίσως (ψευδ)αίσθηση. σαν την ελπίδα. που μερικές φορές μοιάζει αίσθηση της αλήθειας που θα ήθελες να είναι. και διαφορετική αλήθεια είναι. μα δεν παύει να είναι αλήθεια. συναισθήματος. που μόνο γλύκα μπορείς να νοιώσεις. σαν αγγίζεις αληθινά. όλα όσα έχεις νοιώσει αληθινότερα. χωρίς πόνο με.
καλησπέρα σου μικρέ! ;)

b|a|s|n\i/a είπε...

[new-girl-on-the-blog]
τα διαβάζω. συμπληρώνοντας τις σκέψεις. αφήνοντάς τα. στο κενό. και στο καινό. να φτάσουν ακόμα παραπέρα.
καλησπέρα σου!

[ΝΑΪΑΔΑ]
τέτοια ώρα; σκοτεινιάζει πιο γρήγορα πλέον. αύριο νωρίτερα. να προλάβουμε το σούρουπο :)
τα χρώματα των εποχών όλων πολλά. σκέψεις. θύμησες. βλέμματα. χρώματα. πολλά. οι αλήθειες συναισθημάτων ίσως λιγότερες. μα μοναδικές. να σαν και τις δικές σου.
φιλιά σου πολλά πολλά!
πάμε! ας είναι και βράδυ. ε και;

[aKanonisti]
μα αρέσει και ο ήχος σαν θρυμματίζονται στο χέρι μέσα. σαν έχουν πλεχτεί στον κορμό ενδιάμεσα. και απλώνεις το χέρι να τα μαζέψεις. θρυμματίσματα χυμών ζωής. που την αγκαλιάσαμε. και την αγκαλιάζουμε. και την φυλάμε στην παλάμη μέσα.
φιλιά σου πολλά!

[Συνοδοιπορος]
όταν το πέταγμα δεν σε πάει εκεί που θες πάντα μπορείς. να κάνεις το θέλω μπορώ.
καλησπέρα σου!

[VaD]
η φύση μοιάζει να φθείρεται εξωτερικά. αυτό το υποθετικά. και εσωτερικά δυναμώνει. αυτό το κυριολεκτικά.
καλησπέρα!!

[ξωτικό]
ειλικρινά; δάκρυσα χαμογελώντας.
σαν να άκουγες σκέψεις. αποτυπώνοντας τόσο μεστά. σκέψεις που δεν άκουγα.
σε ευχαριστώ τόσο πολύ!!

[ΦΡΕΝΤΥ]
στον δρόμο με τις λεύκες, ειδικά τώρα, που είναι και φυλλοβόλες θα πρέπει να πετάς. ;)

[lena_zip]
τι να λέμε τώρα. καλό σου βράδυ!!

[logia]
και ξαφνικά σταματάς. αντικρίζοντας όλες αυτές τις ασύλληπτες εικόνες. αγγίζοντας τες. και απλά μοιάζει να μην γνωρίζεις. αν γίνεσαι ένα με την ταχύτητα. ή αν οι εικόνες γίνονται ένα με το ξαφνικό σου.
πολύ καλησπέρα σου!

Ανώνυμος είπε...

πάμε Μομπυ...βόλτα....
και εύχομαι να αλλάξουν οι σκέψεις...
εξάλλου όλα στο μυαλό δεν παίζουν;

Lilith είπε...

Όταν ήμουνα μικρή, θυμάμαι που κάθε φθινόπωρο-χειμώνα, που τα δέντρα έριχναν τα φύλλα τους στην αυλή, η μητέρα μου τα μάζευε κάθε μέρα ανελλιπώς! Καμιά φορά πήγαινα και τίναζα τα δέντρα για να πέσουν όλα μια φορά να τα μαζέψουμε να τελειώνουμε! :)
Και όταν με μάλωνε, της έλεγα:
"Μα βρε μαμά, αφού θα πέσουν ούτως ή άλλως! Δεν τα βλέπεις; Έτοιμα είναι!"
Και τότε μου απαντούσε:
"Αν ήταν έτοιμα, θα είχαν πέσει από μόνα τους. Δεν χρειάζονται τη βοήθειά σου. Για να μην έχουν πέσει ακόμα, σημαίνει ότι δεν είναι έτοιμα. Άφησέ τα στην ησυχία τους".

Καλησπέρα! :)

karkinos7 είπε...

''Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της Ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
Η νύχτα μεγαλώνει, δίχτυα στο φως απλώνει,
η νύχτα μεγαλώνει... ''
Την Καλησπέρα μου και στους δύο.(Που όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο θα σε κυνηγάει, τόσο περισσότερο θα σε κοιτάει στο βλέμμα μέσα και πως άλλωστε να .....και τόσο περισσότερο θα πρέπει να του δείχνεις τη μοναδικότητα της αγάπης σου.Πολλά φιλιά στο μόμπυ.)

k είπε...

Είδα και άκουσα τη Μόνικα φέτος κάπως απρόοπτα στα Γρεβεννά. Στο ραδιόφωνο μου φαινόταν κάπως πιο μαγική. Κάτι με ξένισε όταν την είδα. Κι ας είναι μόνιμα στο mp3 μου το άλμπουμ της. Δεν ξέρω τι. Ίσως να μην ήταν η μέρα μου.
Που πήγε το will you keep me warm? Γι αυτό περνούσα τόσο συχνα! :(

Οι κινήσεις των φύλλων γράφουν ιστορίες ολόκληρες. Καμιά φορά και τις δικές μας. Καλησπέρα

Hfaistiwnas είπε...

Σκέψεις και άχρηστες και αχρησιμοποίητες.. τι να κάνουμε; δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα..

blogrehab είπε...

Ας μην εγινε. Αλλα χωρις πικρα, μονο ευγνωμοσυνη και τρυφεροτητα. Γι'αυτη τη συναντηση. Για το χαμογελο εκεινης της νυχτας που ακομα αντεχει. Για τη μουσικη. Για τους ηχους. Για τη σιωπη...

the boy with the arab strap είπε...

σε διαβαζα στη δουλεια , ποσες φθινοπωρινες , χρωματιστες σκεψεις μου περασαν απο το μυαλο , η φυση που πεθενει και φοραει χρωματιστα ...οσο για τη μονικα εισαι απαραδεκτος να μην την εχεις δει ακομη ... τωρα τελειωσε τις συναυλιες απο ανοιξη που θα βγαλει και νεο cd θα παμε να τη δουμε οπου παιζει ...καλη εβδομαδα

lena_zip είπε...

Τίποτα.

b|a|s|n\i/a είπε...

[glaykidarling]
κοιμάται. να τον ξυπνήσω;
ίσως όλα στο μυαλό να είναι. τα περισσότερα. αυτά που κάνουν την ψυχή. το σώμα να κινεί. και όλα τα άλλα.
καλό σου βράδυ!

[Lilith]
αυτή είναι και η μόνιμη διαφωνία με την μητέρα μου. που κλαδεύει κλαδιά από τον κισσό! που έχει ανέβει μέχρι τον δεύτερο. στην μία μεριά του σπιτιού. και δεν τα αφήνει καν να κοκκινίσουν. να μην πέσουν τα φύλλα στην αυλή. που στην τελική πέφτουν στην αυλή που σκουπίζω εγώ. αυτός ο κισσός ο ωραίος. ο παρθενόκισσος.
πέρυσι κλάδεψε ένα κλαδί από έναν προύνο να μην πέφτουν τα φύλλα στην αυλή του γείτονα. οϊμέ!!!
φέτος ασχολήθηκε ελάχιστα. και ίσως θα ήθελα να συνεχίζω να διαφωνώ μαζί της.
καλησπέρα σου! :)

[gaykarkinos7]
ένας παλιός σεπτέμβρης. τόσο καινός. τόσο γνώριμος.
την καλησπέρα μας. και από τους δύο. και τα φιλιά μας.

[kayadesigner]
η αλήθεια είναι ότι το έχω ακούσει και από άλλους αυτό. σχετικά με τις συναυλίες της. ίσως να μην ήταν η στιγμή.
ποιο είναι το ημέιλ σου; να στο στείλω. ;)
κάθε ιστορία ήχος νέος. τόσο ίδιος. τόσο διαφορετικός.
καλησπέρα σου!

[Hfaistiwnas]
έχουμε την ικανότητα να σκεφτόμαστε..

[blogrehab]
για την αλήθεια των συναισθημάτων. που μόνο η αλήθεια αντέχει.

[OFF]
θα πάμε ναι. :)
για όλα τα άλλα εικόνες όλων των εποχών.
η φύση δεν πεθαίνει. δυναμώνει. εμείς είναι που την σκοτώνουμε συνήθως.

[lena_zip]
και όλα.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
the boy with the arab strap είπε...

γραψε λαθος για το πεθαινει , ξεκουραζεται λιγακι :)

fragolino είπε...

Είναι το φθινόπωρο, τα φύλλα που φεύγουν, πέφτουν, σκέψεις πολλές χαρούμενες, καλοκαιρινές, κιτρινοκόκκινες φθινοπωρινές. Με μια πνοή ανέμου γεμίζει ο αέρας, της γκρίζας πόλης μας σκέψεις τρελλές χρωματιστές, φεύγουν από τα κλαδιά κι έστω για λίγο τουλάχιστον εκείνες πετούν..
κι ο Μόμπυ εκεί ε.:) πόσο μας λείπει κι εμάς η βόλτα. ο Μάρκος έχει να πάει από τον Φλεβάρη, γιατί τα 15χρονα πόδια μας δεν πάνε πια..Νατος, τωρα κοιτάει και σας χαιρετάει..

ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ είπε...

Κοίτα πόσες σκέψεις σε έκανε να σκεφτείς τα φύλλα ?¨


"ξέρω ότι ξέρεις πλέον. και αισθάνομαι μία γλυκύτητα. μίας παλάμης σαν τυλίγει μία παλάμη άλλη. αισθάνομαι μία γλυκύτητα. σαν δάχτυλα πλέκονται μεταξύ τους. μόνο αφή. μόνο να σε κρατάω από το χέρι. το μυαλό άδειο από σκέψεις. μόνο αφή. να κοιτάζω μπροστά."


το πλέον.

Η αλήθεια που ηχορραγεί. Και καλύτερα να μην τη ξεστομίσεις, διότι χάνει από την αυθεντικότητα της.

Αδειο μυαλό δεν υπάρχει. Η φαντασίωση του άδειου μυαλού υπάρχει.

Ο ερωτισμός που υποθάλπει σε καθε, επαφη σωμάτων.

Καλά να περνάς

jacki είπε...

Είναι η εποχή του σκουπίσματος των φύλλων..
Κι εκείνα όλη την ώρα πέφτουν..
Και εσύ σκέφτεσαι μήπως πέφτονας άφησαν πληγή στα δέντρα..
Θέλω κι εγώ έναν καφέ και λίγο καπνό κερασμένο..
Και μια αγκαλιά.. αλλά σσσςς μην το πεις πουθενά..
Στους άλλους λέω πως τις έκοψα.

Ioulita είπε...

Τι ωραία που έχεις αυλή και φύλλα να σκουπίζεις! Δες τώρα τι ζήλεψα... Εδώ που είμαι δεν ξεχωρίζεις εύκολα τις εποχές. Μόνο από τα χρώματα στον ουρανό όταν συννεφιάζει, εκείνα τα γκρίζα σύννεφα του φθινοπώρου, που μπορεί να κρατάνε για μέρες.
Δεν ξέρω αν το ρήμα "μιμείται" είναι το σωστό. Μάλλον το ένα "είναι" το άλλο. Η ζωή είναι τέχνη και η τέχνη είναι ζωή. Θα το προτιμούσα. Καλημέρα δροσερή!

manetarius είπε...

Αααχ... με όλα αυτά τα φύλλα .. μου θύμησες οτι ο κήπος μας είναι γεμάτος και πρέπει να τον καθαρίσω..!

(το ξέρω.. είμαι πολύ πεζή αλλά κατα βάθος είμαι ευγενική ψυχή)

:))) φιλάκια πολλάάάάά! :)

Σμααααακ (αυτό ήταν του Μόμπυ!) :)

BUTTERFLY είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=MPGjZ4gjOR8

So gone...σαν τις στιγμες που φυγαν και οσες ακομα θα ερθουν και θα φυγουν κι αλλες θα τις διαδεχτουν, ισως πιο ομορφες, ισως πιο σκληρες, μα καινουργιες...
Φιλια Βασιλη! Καλο φθινοπωρο, γεματο με ζεστα χρωματα!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Μπάτλερ]
δεν είχε σκυλιά εκεί. ήταν στην τεχνόπολις στο γκάζι. ρεζίλι των γατιών μετρά; ;))

[OFF]
έτσι! τον χειμώνα μεγαλώνουν οι ρίζες. ;)

[fragolino]
είναι που είναι φθινόπωρο. σαν άνοιξη χειμώνα. θυμίζοντας την άνοιξη που έφυγε. την άνοιξη που έρχεται.
μόμπυ;; έλα έλα. χαιρετίσματα στον μάρκο! κουνά ουρά και φιλά με μουσούδα.
καλό σου απόγευμα!

[Φλεγoμενος]
αυθεντικά είναι τα αληθινά. δεν χάνεις σαν βιώνεις τις αλήθειες σου. κερδίζεις συναισθήματα. αυθεντικά.
να 'σαι πάντα καλά! καλό σου απόγευμα!

[jacki]
σαν τις καλοκαιρινές βροχές. που τα αδύναμα κλαδιά λυγίζουν από το βάρος των βρεγμένων φύλλων.
γλυκό; γάλα; μην φοβάσαι. τσιμουδιά! έλα μία αγκαλιά. τώρα που δεν μας βλέπει κανείς. φιλιά σου πολλά!

[Ioulita]
πού είσαι; να σου στείλω μερικά φύλλα. :)
η ζωή απλά μερικές φορές δημιουργεί τα πιο απίστευτα σενάρια.
καλησπέρα σου!!

[manetarius]
θα φέρω τον μόμπυ να τον πας στην βάρη για τα κοψίδια που του υποσχέθηκες και εγώ θα καθαρίσω τον κήπο. ναι;
μην τάξεις σε παιδί και σε σκύλο. ;))
φιλιά περισσότερααααα!!
σματς σμουτς!
γαφ γουφ!

[BUTTERFLY]
κι άλλη μόνικα. ;)
σαν τις στιγμές τις όλες. στιγμές του πριν. στιγμές του τώρα. στιγμές του μετά.
φιλιά σου πολλά! καλό φθινόπωρο! πολύχρωμα αληθινό.

Ioulita είπε...

Χαχαχα! Εμένα μου λες;...
Καλημέρα από μια γκρίζα πόλη με πολύ τσιμέντο. Δεν διαφέρει από τις άλλες...

dyosmaraki είπε...

Η ζωή αποτυπώνεται στην τέχνη????
Η η τέχνη αποτυπώνεται στην ζωή???
Ισως τέχνη είναι να ζούμε τη ζωή, να την αποτυπώνουμε με λόγια σαν κι αυτά με τα οποία ζωγραφίζεις το διαδίκτυο και να τα ταιριάζουμε με τις κατάλληλες μουσικές όπως αυτές που επιλέγεις....για να αποτυπώνονται όλα μαζί καλύτερα στην ψυχή μας....

Καλημέρα και καλη εβδομάδα

Talisker είπε...

Βασιλη το Μομπυ τι ειναι?
πες μου οτι δεν ειναι τετραποδο!!

χχχχχχχχχχχχχχχχ


εχει κατι αεναο η σκηνη με τα φυλλα
σαν τις σκεψεις
σκουπιζεις και καθαριζεις το μυαλο
τα τακτοποιεις ολα σε ταξη
και ξερεις πως σε λιγο μια αλλη σκεψη θα ερθει να αναστατωσει κι αυτες που συμμαζεψες..
σαν τα φυλλα στο φαρασι..

κοιτα..

εκει στα συννεφα ..σε βλεπω!

χχχ

ξωτικό είπε...

.... υπόκλιση

Margo είπε...

Σαν σκηνή από βουβή ταινία, λείπουν οι μιλιές και φωνάζουν οι σκέψεις..
κι ύστερα "μόνο αφή να με/σε κρατάς/ω απ' το χέρι" πόσο όμορφο να το ζητά κανείς αυτό, τόσο απλό, τόσο αληθινό!

Καλό σου απόγευμα καλέ μου Βασίλη..
Φιλί

.. είπε...

Θα πω μονο καλό Φθινόπωρο
Ο Μπατλερ με καλυψε απολυτα!
Καλά ειναι άπαιχτος τελικά!!!!!!!

One Happy Dot είπε...

Ολη η βολτά της ζωής στα χρώματα των φύλλων...που φυτρώνουν και μεγαλώνουν και μαραίνονται και πέφτουν και πάλι άλλα φυτρώνουν και η βόλτα δεν τελειώνει ποτέ γιατί απλά έτσι είναι...

βιολιστης στη στεγη είπε...

Είναι αυτό το απαλό, πρώτο ξεθώριασμα των χρωμάτων, των εποχών, των στιγμών....
Πονάει γλυκά πρίν αλλάξει μορφή...
Μπορεί, επειδή δεν προλάβαμε να το συνηθίσουμε ακόμη....
Και οι εικόνες πονάνε, όταν ξεθωριάζουν...
Πονάνε λίγο, λίγο πριν γίνουν αναμνήσεις...
Ανεπαίσθητα πονάνε, όσο το βάρος ενός πούπουλου...
Που κάποτε ήταν φτερό...
Φιλί σου στέλνω....

b|a|s|n\i/a είπε...

[Ioulita]
ότι είναι γκρίζο και δεν μας αρέσει ας προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε.
ακόμα και με μία γλάστρα στο μπαλκόνι. καλησπέρα σου! :)

[dyosmaraki]
πολλές φορές αναρωτιέμαι τι αντιγράφει τι. ακόμα και το πιο υπερβολικό σενάριο μερικές φορές μοιάζει τόσο μικρό στα σενάρια που δημιουργεί η ζωή.
καλησπέρα σου! μία πολύ βδομάδα ας έχουμε. φιλιά σου πολλά!

[Talisker]
δεν έχεις γνωρίσει το μόμπυ;;;
ετικέτα με δύο μπι.
αν κατέβεις λίγο πιο κάτω έχει και φωτογραφίες. ;))
καθαρίζει ποτέ το μυαλό; καθαρίζει ποτέ μία αυλή; με δέντρα και φυτά;
δέντρα και φυτά ας υπάρχουν και ας μην είναι ποτέ καθαρή.
εσύ ήσουνα; κάτι υποψιάστηκα. φιλιά σου πολλά!

[ξωτικό]
:) υπόκλιση εγώ.

[Margo]
ακόμα πιο όμορφο να το βιώνει κανείς.
πολύ καλό σου βράδυ! φιλιά σου πολλά!

[lila]
καλό φθινόπωρο ας έχουμε!
δεν είχε σκύλους λέμε. ;)))
ο μπάτλερ είναι απλά (και) μία απίστευτα ευφυής προσωπικότητα.
και ένα από τα καλύτερα παιδιά που είχα την τιμή και την τύχη να γνωρίσω και προσωπικά.
πολύ καλό σου βράδυ!

[One Happy Dot]
γιατί απλά όλη η ζωή μία βόλτα.
φιλιά σου πολλά γλυκό πλάσμα!

[βιολιστης στη στεγη]
είναι όλα αυτά. σε όλα αυτά. είναι που κύκλοι μοιάζουν να κλείνουν. ανοίγοντας άλλους. τόσο ίδιους. τόσο διαφορετικούς. μα ίσως πιο αληθινούς.
φιλί παρέλαβα. φιλί και χαμόγελο σου στέλνω.

Άστρια είπε...

Να σου εκμυστηρευτώ ότι λιγάκι θόλωσαν τα μάτια για τα φυλλαράκια;
Φτεράκια κι αυτά μοναχά, χωρίς σώμα να πετάξουν. Σκέφτηκες το σώμα χωρίς φτερά, και τις πληγές που αφήνουν όταν πέφτουν. Σκέφτηκες όμως και τα φτερά χωρίς το σώμα, ότι έχουν σημάδια της πληγής κι αυτά πάνω τους;

Καλό βράδυ, τα φύλλα και τα φτερά ξαναβγαίνουν:))
give a kiss and a big hug to dear Moby :))
Και η Monica μου αρέσει κι εμένα.

Άνεμος είπε...

Μια ωραία περιγραφή μια φθινοπωρινής ημέρας...απογεύματος...

Μάλλον η τέχνη εμπνέεται απο τη ζωή... Κάπως έτσι πιστεύω ότι ξεκινάει και μετά κάνει τις παραλλαγές της...

Καλησπέρα!

Unknown είπε...

και σε φαντάζομαι έτσι σκεπτικό. πάνω απ' τα πλήκτρα. μέσα σε σκέψεις. με τον καπνό να ανεμίζει και να τον αφήνεις να σου καλύπτει τα μάτια. τις σκέψεις. τον ορίζοντα. χωρίς να κάνεις μια έτσι με το χέρι για να τον διαλύσεις. γιατί μέσα εκεί ανακατεύονται όλα. το πριν, το τώρα, το μετά. το ίσως, το θα, το ξανά...

χέρια τυλιγμένα, ασύστολα ή με συστολή. ιδρωμένα ή κλείνοντας βροχή ανάμεσά τους. μα ότι αποτυπώνει το βλέμμα, δεν χωρά πουθενά...

κομμάτια μας...που μένουν λίγο παραπάνω στα φύλλα της καρδιάς...

...μέχρι να πέσουν με το πρώτο αγέρι...

άραγε πόσα να χουμε να ρίξουμε ακόμη; κι ίσως σημασία έχει τελικά...

...ο τρόπος που λικνίζονται και πέφτουν καθώς κι ο ήχος που κάνουν όταν ακουμπάνε στη γη που ανήκουν...

φιλιά βρόχινα μάτια μου...

Maria Tzirita είπε...

Υπέροχη φθινοπωρινή ανάρτηση, ταίριαξε θαυμάσια με τον καιρό τις τελευταίες μέρες. Και το τραγούδι που ακούγεται κι αυτό ταιριαστό... Να'σαι καλα!

Roadartist είπε...

Όποτε περνάω από εδώ με κάνεις να βουρκώνω. Πέρασα και εχτές κ δε μπόρεσα να σου αφήσω σχόλιο. Το άφησα και σήμερα..αλλά και πάλι τα ίδια.. ουφ!

ruth_less είπε...

Γιατί όλο μαζεύουμε ότι πέσει κάτω; Γιατί σώνει και καλά να συγυρίζουμε συνεχώς; Yπάρχει μια μελαγχολική ομορφιά σε όλη αυτή την πολυχρωμία... κίτρινο, καφέ, καφεκόκκινο, πορτοκαλί... μια ποικιλία, όπως τη ζωή την ίδια.

Μ΄αρέσει που βλέπεις όλα όσα εμείς προσπερνούμε. Αυτό σε κάνει τόσο ξεχωριστό... Φιλιά πολλά

marianaonice είπε...

σαν την βόλτα που πήγαμε.
σαν τις παλάμες που τυλίξαμε.
σαν τα φύλλα που χρώματα αλλάζουν. που πέφτουν. που μένουν. που ξαναβγαίνουν.
πάμε μόμπυ. βόλτα.
πάμε πάμε...

Κι έχουν μια θλίψη αυτα τα πεσμένα φύλλα...
Καλό βράδυ!
:)

Giota Houliara είπε...

υπεροχες απλες φθινοπωρινες σκεψεις.. τι ομορφη που ειναι η ζωη οταν βλεπουμε τα απλα,,

ειναι στιγμες που θα θελα να ειμαι ενα φυλλο στην αυλη σου...

καλημερα...

leondokardos είπε...

Εναλλαγές πόνου και ελπίδας. Φύλλα που είχαν το πρώτο όμορφο χρώμα τους και το άλλαζαν ανάλογα με τις στιγμές.

b|a|s|n\i/a είπε...

[Άστρια]
ίσως τίποτα δεν είναι τυχαίο. και όλα γίνονται για κάποιον σκοπό.
ακόμα και αυτή η πορεία ενός μόνο φύλλου. είτε ταξιδεύει με τον άνεμο. είτε ταξιδεύει με τον κορμό.
σαν έχει ρίζες ο κορμός. τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα (ξανα)γίνονται.
καλημέρα σου! τι να πει κανείς για την μόνικα;

[Άνεμος]
σκέψεις. (και) φθινοπωρινών ημερών. απογευμάτων. βραδιών.
σκέψεις των εποχών όλων.
(και) μίας καθημερινότητας. τόσο ίδιας. τόσο διαφορετικής.
καλημέρα σου!!

[Νεράιδα της βροχής]
με παρακολουθείς; ;)
κομμάτια μας. που πάντα στην καρδιά παραμένουν.
έτσι απλά.
φιλιά σου πολλά! και αληθινά. και καθημερινά. (και) με καπνό χωρίς.

[Maria Tzirita]
να 'σαι πάντα καλά μαρία. καλημέρα σου!
έχει μία ομορφιά το φθινόπωρο. και δύο. και περισσότερες.

[Roadartist]
χμ! περίμενε να βρω καμιά φωτογραφία να σε κάνω να γελάσεις. ;))
ουφ! στιγμές χαμογελαστές. στιγμές λιγότερο χαμογελαστές. μα κυρίως στιγμές αληθινές.
καλημέρα σου!! φιλιά σου πολλά πολλά!!

[ruth_less]
όλοι ξεχωριστοί είμαστε. τόσο διαφορετικοί στην ομοιότητά μας.
και όλα αυτά που (προς)περνάμε. που μας (προς)περνάνε στιγμές του τώρα γίνονται.
αληθινές στιγμές του τώρα στο πριν του μετά. κυρίως στο μετά.
καλημέρα σου! φιλιά πολλά!

[marianaonice]
(και) μελαγχολική αισιοδοξία.
καλή σου μέρα! :)

[Γιώτα the gossip girl]
και πόσο πιο όμορφη όταν βιώνουμε τα απλούστερα.
καλημέρα σου! αειθαλές να ήσουνα. από αυτά που διαδέχονται όλα τα χρώματα. και κορμοί γίνονται.

[leondokardos]
μερικά φύλλα το φθινόπωρο αποκτούν τόσο όμορφο χρώμα. στις εναλλαγές στιγμών. καλημέρα σου!

ναδα.- είπε...

Είναι όμορφα να παρατηρείς τα φύλλα
Μερικά έρχονται από άλλες γειτονιές
Σε ένα ταξίδι
Στον αέρα
:)

Λi είπε...

Θέλω από προχθές να σου γράψω...
αλλά στ' ορκίζομαι... δεν ξέρω τι!..

Πολλά πάντως...
Ν' αρχίσω να πατώ πλήκτρα χωρίς σταματημό...

Μπαίνω και ξαναμπαίνω κλεφτά...
Χρόνος μηδέν όμως...
Πολύ ζόρικη περίοδος...
Δε θέλω άλλο έτσι...
Κουράστηκα..
Όχι δεν γκρινιάζω... Αυτό που νιώθω λέω..

Θέλω πάλι διακριτοαδιάκριτους μπυροκαφέδες... Αλήθεια...

Μπήκε είναι φθινόπωρο ε?...

Και που πήγε το καλοκαίρι?...
Πέρασε?!?!?!....

Μααα...
Πότε...
Εγώ.. ακόμη το περιμένω...

http://www.youtube.com/watch?v=5eR8oW9F-f0
(υπεργκρουπάρα)

Τιγροφιλί από την καρδιά του μελαγχολικού Σεπτέμβρη...

(…φυσικά και στον μόμπ(μπ)υ ένα! )

Ταχυδρόμος! είπε...

Αγόρι γλυκό θέλω χάρη! Στείλε μου το κομμάτι με mail!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Οι λεξεις σου μου κολλαν στον ουρανισκο :-).. (ευγε για το μουσικο χαλι)

Ανώνυμος είπε...

Ομορφος λόγος σαν σοκολάτα τόσο καφέ πια. Πολλά φύλλα βρε παιδί μου. Και εμείς να τα μαζέυουμε για να τα υποχρεώσουμε όλα να κινουνται στη δική μας τάξη πραγματων τα οποία δεν αλλάζουν απλά κάνουν κύκλους. Καλημέρες γεμάτες φύλλα. Φιλιά

b|a|s|n\i/a είπε...

[Νάδα .-]
όπως μερικά ταξιδεύουν σε γειτονιές άλλες. στο ίδιο ταξίδι. αυτό το τόσο ίδιο. και τόσο διαφορετικό.
καλημέρα σου!

[tiger_lilious]
και αυτό που (μόνο) κατάφερες είναι να με βάλεις σε έξοδα πάλι. ;))
τι απίστευτο τραγούδι! ευτυχώς έχουν βγάλει ένα μόνο σιντί από ότι ανακάλυψα. :)
φθινόπωρο είναι! από τα πιο μελαγχολικά αισιόδοξα.
και ούζα. και τσίπουρα. και μεζέδες. και κρασιά.
καλημέρες. με φιλιά πολλά. και από τον μόμπυ πολλά!

[Ταχυδρόμος!]
για αυτό και το γλυκό ε; :))
το έλαβες. να πάρεις το σιντί. είναι εκπληκτικό!
και είναι από αυτά τα πράγματα που αξίζει να τα αγοράζει κανείς. καλημέρα σου!

[spacepuke]
το εύγε στην μόνικα. και πολλά της ευχαριστώ!
ελπίζω να καταπίνονται εύκολα. και να χωνεύονται χαμογελαστά. :)
καλημέρα σου! καλώς ήρθες!

[dailyscene]
όμορφο μελαγχολικά αισιόδοξο φθινόπωρο. πολύχρωμο. στην όποια μονοχρωμία του.
και εμείς πότε θεατές και πότε πρωταγωνιστές (και) στην δική του τάξη πραγμάτων.
καλημέρες γεμάτες χρώματα. φιλιά πολλά!

Λi είπε...

Βασίληηηη??? Ετοιμάσου για πολλάαα.....
ΑΑΑΑαααρρρρΡΓΓγγγΚΚκκκΚΚΡΡρρΡΡρρ...!!!

~ ~All Hour Cymbals~ ~

Είναι δισκάρα!!!! Βγήκε το '07 και τα κομμάτια τους είναι ΕΝΑ και ΕΝΑ λέμεεε!!!
Τεράστια η έκπληξή μου όταν τους ανακάλυψα! Yeasayer!!! Τους προτείνω παντού!
Αχ! Πολύ χάρηκα που σου άρεσαν!

Πολλά πολλά τιγοφιλιάαα!!!

jf είπε...

Χμ! μ' αρέσει να βλέπω τα πεσμένα φθινοπωρινά φύλλα στις αυλές... των άλλων :)))
Την πολύ-καλημέρα μου

Slevin Kelevra είπε...

Ε, ο καιρός τους είναι...
Και θα περάσει και το Φθινόπωρο και θα ρθει ο Χειμώνας και θα τον ακολουθήσει η Άνοιξη και πάει λέγοντας...

Το είπες εσύ καλύτερα άλλωστε:
Μετά, τώρα, πριν...

Την καλημέρα μου.

Όναρ είπε...

Φύλλα σαν πευκοβελόνες και καρδιές με φύλλα πευκοβελόνες..η εποχή της λήθης σου φαίνεται να μην πέρασε ακόμα..μα οι εποχές προχωρούν όπως και ο χρόνος..μα εσύ εκεί..ακίνητος..πού είσαι..; Καλησπέρες αόρατες..

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

διαβαζοντάς σε μαθαίνω να ξεγυμνώνω μια σάρκα αμαθη σε αυτά, κι ενα μυαλό αχρηστευμένο απο τις πολλές πληροφορίες. στην επανάληψη λέξεων δένομαι σφιχτά κι αφηνομαι να παρασυρθώ. είναι ενα βήμα αυτό. θελω πολυ ακόμη για μια βόλτα. ακόμη περισσότερο για μια βολτά μαζι με...

Ανώνυμος είπε...

καταπινονται μια χαρα :o) Καλως σας βρηκα

ceralex είπε...

Τα σέβη μου...

Δεν έχω και πολλά να πω...
Τα είπες όλα μ' ένα τρόπο που μ' έκανες...φύλλο και φτερό...

b|a|s|n\i/a είπε...

[tiger_lilious]
πόσες συγκινήσεις να αντέξει κανείς; θα το παραγγείλω το σιντί. το ανακάλυψα.
βρέθηκα στην τεχνόπολις σήμερα και εκεί που πίναμε ένα ποτάκι ήρεμα και όμορφα ήρθε ένας ήχος και με τάραξε. μιλάμε για ταραχή απίστευτη!
magenta flaws!!
άλλο να το ακούς μέσα στα αυτιά σου και μέσα στο μυαλό σου και άλλο από την σελίδα. είναι και χαμηλά εκεί.
απίστευτοι είναι!! προσπαθώ να ανακαλύψω αν έχουν κυκλοφορήσει κάνα σιντί.
φιλιά σου πολλά!!

[JamanFou]
;)) έχεις αειθαλή φυτά;
πολύ καλησπέρα σου!

[Kelevra]
και σιωπώντας και δακρύζοντας και χαμογελώντας.
και όλα αυτά με όλα αυτά σε όλα αυτά. με την αλήθεια συναισθημάτων.
την καλησπέρα μου! ένα όμορφο ξημέρωμα! και την καλημέρα μου!

[Όναρ]
τώρα; στο γραφείο. με τσιγάρο και κόκα κόλα.
άσε το πεύκο ξεράθηκε. γεμάτο πευκοβελόνες έτοιμες να πέσουν με τον πρώτο δυνατό αέρα. οϊμέ!
έχουμε καλέσει, οι γειτόνοι όλοι, συνεργείο του δήμου να το κλαδέψουν.
καλησπέρες ορατά ρεαλιστικές. ;))

["Αισθηματική ηλικία"]
βλέποντάς σε μαθαίνω πώς ξεγυμνώνονται οι λέξεις. την κάθε φορά. με ακόμη περισσότερη αλήθεια συναισθημάτων.
καλησπέρα σου!

[spacepuke]
και απλά! ;)) καλώς βρεθήκαμε!

[ceralex]
ελπίζω όχι φτερό στον άνεμο. :)
δεν έχω τι να πω. απλά να σε ευχαριστήσω για όλα τα μοναδικά κατάστιχα που τόσο μαγικά μοιράζεις.
πολύ καλό σου ξημέρωμα!

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

Όλα έχουν την λογική τους @ την γλύκα τους.
Σίγουρα εσύ υπερτερείς των υπολοίπων μας.

Με τέτοια μουσική που ντύνεις το φθινόπωρό σου.
Με έστειλες πρωί πρωί.

χαχα


Πολύ καλημέρα.

Κώστας
vloutis.blogspot.com
vloutis.wordpress.com
twiter.com/kostasvloutis

Κράμα είπε...

Βασιλούκω
πάμε μια βόλτα μωρέ...
πάμε να δούμε τα φύλλα που πέφτουν και στο πάρκο, έξω από την αυλή;
Μα δε μπορώ ακόμη μωρέ!
Είμαι στο κρεβάτι πάλι.
:(
και δεν αντέχω άλλο αυτή την οριζόντια στάση...
δεν την αντέχω.
Φιλιά
Να με σκέφτεσαι.

Κράμα είπε...

Πολύ ωραίο το άσμα που παίζει,σχεδόν με γονάτισε ψυχολογικά.
Τι να σου πω πια.
Αμάν.

Greek Rose είπε...

Μέρες τώρα πέφτουν τα φύλλα και δεν το είχα πάρει είδηση!
Ωραία είναι κι όταν πέφτουν κι ας γεμίζει το γκαράζ:)
Όλα κάνουν κύκλο ακόμα και τα φύλλα
Βγαίνουν,πέφτουν ,ξαναβγαίνουν
Καλημέρα Basnia!:)

wilma είπε...

Δεν είναι φανταστικό μέρος οι αυλές? ακόμη κι όταν είναι έρημες είναι γεμάτες από τους απόντες που έχουν καθήσει σε αυτές. Σου δίνουν διαρκώς μια αίσθηση ότι κάτι έγινε, κάτι πέρασε και κάτι θα γίνει και θα ξανάρθει. Να έχεις μια όμορφη μέρα και νύχτα Βασίλη

b|a|s|n\i/a είπε...

[ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ]
όλα έχουν την λογική τους. τον παραλογισμό τους. τον συναισθηματισμό τους. την αλήθεια τους.
να 'σαι πάντα καλά! πολύ καλησπέρα σου!

[Εβιτα]
ανασήκω λίγο. καλύτερα; και όταν γιάνεις να την πάμε την βόλτα.
φιλιά σου πολλά πολλά!! και περαστικάάάάά!!

[Εβιτα]
μόνικα!!
το σχεδόν κάνει την διαφορά.

[Greek Rose]
με χρώματα πολλά. σε χρώματα περισσότερα. με χρώματα χωρίς.
πολύ καλησπέρα σου! :)

[wilma]
σαν φθινόπωρο. με χώμα βρεγμένο.
της άνοιξης που πέρασε. της άνοιξης που θα έρθει.
των εποχών που είναι εδώ. των εποχών που είναι εκεί.
πολύ καλό σου απόγευμα!

ολα θα πανε καλα... είπε...

ξέρεις τι μου θύμισες τώρα;Εκείνη την υπέροχη σκηνή με τα κίτρινα,ξερά,φθινοπωρινά φύλλα που χορεύουν στον αέρα στην αρχή της ταινίας American beauty...Υπέροχη σκηνή...
Είσαι τυχερός που μαζεύεις φύλλα κι ας είναι κουραστική η δουλειά στον κήπο ή στο μπαλκόνι.Θυμάμαι που έχεις πολλά φυτά που φροντίζεις και αγαπάς.Φιλιά στον Μόμπυ σου.Είστε τυχεροί που έχετε ο ένας τον άλλον!
Σε φιλώ!

b|a|s|n\i/a είπε...

[ολα θα πανε καλα...]
μας φροντίζουν και αυτά. και μας αγαπούν. και η όποια κούραση ξεχνιέται. να σαν και το άγχος που προκαλεί ο μόμπυ κάθε πέντε λεπτά που έρχεται και με κοιτά στα μάτια με την αγωνία της βόλτας που τόσο περιμένει. αυτό το γλυκό άγχος. φιλιά σου πολλά! και από τους δύο. καλημέρα!

Λi είπε...

Ωχ! Bas μου!!!
Τι ήταν αυτό?!?!?

~ magenta flaws ~

ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΟΙ!!!!!

Θα ψάξω και εγώ περισσότερο...
Ότι βρεις πάντως ενημέρωνεεε!!!
Τιγροκιςςς!

b|a|s|n\i/a είπε...

[tiger_lilious]
μα δεν είναι καταπληκτικοί;;
ταραχή μεγάλη!!
σιντί δεν ανακάλυψα ακόμα. ίσως το ετοιμάζουν οσονούπω.
φιλίιιιιιιιιιιι!!