δικαιολογήθηκα ότι προέκυψε κάτι. προσωπικό. και χαμογέλασα. έφυγα μία ώρα νωρίτερα. όχι πως δεν μπορούσα να πήγαινα μετά το σχόλασμα. αλλά θα αργούσα. και θα ανησυχούσε ο μόμπυ. και μόλις διάβασα ότι κυκλοφόρησε, θέλησα να το ακούσω την ίδια στιγμή. και κυκλοφόρησε μόλις προχθές. στεκόμουνα δέκα λεπτά. στο ράφι. αναζητούσα. αριστερά. δεξιά. πάνω. κάτω. και ήταν μπροστά στα μάτια μου. κυριολεκτικά. χαμόγελο ανακούφισης. δεν θα μπορούσα να περιμένω.
χαμογέλασα. καθώς θυμήθηκα ότι για μερικούς ήχους ακόμα νοιώθω αυτό το συναίσθημα. και ας μεγαλώνω. και νοιώθω σαν να θολώνει ο αυθορμητισμός. σαν να θαμπώνει η ταραχή. όσο ζεις και ζεις νοιώθεις να γίνεσαι πιο στωικός. σαν να μένεις ατάραχος. στα δύσκολα. στα εύκολα. και όσο πιο δύσκολα ίσως και πιο ατάραχα. στα επόμενα. απλά με ένα χαμόγελο. πλάτυνε. καθώς συνειδητοποίησα ότι μερικά πράγματα μοιάζουν να μένουν αναλλοίωτα. στο πέρασμα του χρόνου. ίσως ο τρόπος έκφρασης διαφοροποιείται. μα το συναίσθημα παραμένει. και ας μοιάζει να ξεχνιέται στιγμές.
θύμισες καθώς το έφερνα κοντά μου. μία βιαστική ματιά.
κι η αγάπη πάλι θα καλεί
κατέβηκα. είχε κόσμο στο ταμείο. προσπάθησα να θυμηθώ πώς τους πρωτογνώρισα. σίγουρα από ράδιο. πιθανό από τον Γιάννη Πετρίδη. με βεβαιότητα το 1996. έγινε η απώλεια συνήθειά μας. με είχαν συγκλονίσει και ο ήχος και οι λέξεις και η φωνή. και θυμάμαι με το που άκουσα το κομμάτι πήγα και πήρα το σιντί. έγινε η απώλεια συνήθειά μας
τόσο ευτυχισμένοι. και πάντα είχες την απορία πώς με είχε συγκλονίσει ένας τόσο μελαγχολικός ήχος. και σου έλεγα ότι δεν τον βρίσκω μελαγχολικό. απλά τόσο αληθινό. τόσο κυριολεκτικό. τόσο απίστευτα συναισθηματικό. σου χαμογελούσα. καθώς προσπαθούσα να σου εξηγήσω αυτή την εύθραυστη ισορροπία. του να ζεις. τα δύσκολα. τα εύκολα. τις απώλειες. και να ακουμπάς έναν ήχο. να ακουμπάς σε έναν ήχο. την ισορροπία του να ακουμπάς συναισθήματα σε ήχους, λέξεις, από το να χαθείς σε αυτά. του να βυθίζεσαι από το να πνίγεσαι. του να κολυμπάς από το να επιπλέεις. χαμογελούσα. για την απώλεια. που γινόταν συνήθεια.
ανηφόρισα πανεπιστημίου. μετρό; λεωφορείο; λεωφορείο. βαρέθηκα να περπατήσω το δεκάλεπτο μετά. μα ότι δεν περπάτησα το ένοιωσα κρύο. και με το παραπάνω. χειμώνιασε. χαμογέλασα. περιμένοντας στην στάση. θυμήθηκα την πρώτη συναυλία τους που πήγαμε. ρόδον. 1998. η πρώτη φορά που τους είδα από κοντά. και με συγκλόνισαν. όχι τόσο που οι ήχοι, οι λέξεις, οι μελωδίες αποκτούσαν κίνηση στην ματιά μου. όσο ότι έμοιαζαν τόσο αληθινοί. τόσο εύθραυστοι. σαν να ισορροπούν. στο βυθίζεσαι. στο πνίγεσαι. στο επιπλέεις. βάλτε να πιούμε. και βάλτε και βάλτε και βάλτε. ντίρλα γίναμε. και φύγαμε λίγο πριν το τέλος. και τόσο ευτυχισμένοι.
ξεκλείδωσα. χαμογέλασα. ακούγοντας τον μόμπυ να φυσάει και να ξεφυσάει από την πόρτα πίσω. ίσα που πρόλαβα να ακουμπήσω την σακούλα στον καναπέ. ώρες ώρες δεν ξέρω ποιος πάει βόλτα ποιον. μεγαλώνει και αυτός. μοιάζει περισσότερο κουρασμένος γυρνώντας από την βόλτα. μα τόσο ευτυχισμένος. του μίλησα στην βόλτα. για το πόσο απίστευτος μου ακούγεται ο ήχος τους. μου κουνούσε την ουρά. προχωρούσε μπροστά.
θυμήθηκα που μου απαντούσες ότι δεν μπορούσες να τους ακούσεις πολλή ώρα. τους έβρισκες μελαγχολικούς. και απορούσα. γιατί άκουγες ήχους και διάβαζες λόγια αν όχι το ίδιο, παρόμοια, για σένα, θλιμμένα. απλά σε άλλη γλώσσα. και συζητούσαμε για αυτά που αξίζουν. αυτά που είναι κοινώς αναγνωρίσιμα. αυτά που αξίζουν περισσότερο. απλά μπορεί να μην βρουν την στιγμή της κοινής αναγνώρισης. ή της έστω αναγνώρισης. μιλούσαμε για ήχους. για λέξεις. χαμογελούσα όταν τολμούσα να σου συγκρίνω τα αναγνωρίσιμα με τα μη αναγνωρίσιμα. όταν προσπαθούσα να σου εξηγήσω ότι πέρα από την όποια αξία, είναι και θέμα ευκαιριών. και διάθεσης. αυτών που συναντάς. αυτών που αξιοποιείς. αυτών που έχεις την διάθεση να ανακαλύψεις.
άνοιξα την πόρτα. στην στιγμή νοιώθεις την ζέστη στο πρόσωπο. το κρύο στην πλάτη. κρύο σήμερα. μόμπυ τρέχει στο νερό. χαμογέλασα. λες και θα προλάβει να του το πιει κανείς άλλος. με κοίταξε. τον κοίταξα. ύπνο τώρα μόμπυ. πέρασε η ώρα.
και ένα άκουσμα. και δύο. και περισσότερα. κάθε κομμάτι. και ένα συναίσθημα. και ένα χαμόγελο. αξίζει. είναι από τους ήχους που αξίζουν. να ακουστούν. να βιωθούν. να ακουμπηθούν τα ήδη βιώματα. ισορροπώντας. στο βυθίζω. στο επιπλέω. στο ακουμπώ. στο βυθίζομαι. στο επιπλέομαι. χαμογέλασα. πέρασαν εικόνες. με διαδρομές. με ήχους. διάφανους. με ό, τι απόμεινε απ' την ευτυχία. με λέξεις. τόσο πραγματικές. τόσο διαφορετικά αληθινές. δεν κόβεται στα δυο η ζωή. είναι ήλιος και βροχή. μαζί. άναψα τσιγάρο. κοίταξα οθόνη. σαν να μην έμεινε άλλο μυαλό στα πλήκτρα. αφήνομαι στις εικόνες. που περνούν από μπροστά. τις παλιές. τις τωρινές. τις νέες. και η αγάπη πάλι θα καλεί
χαμογέλασα. καθώς θυμήθηκα ότι για μερικούς ήχους ακόμα νοιώθω αυτό το συναίσθημα. και ας μεγαλώνω. και νοιώθω σαν να θολώνει ο αυθορμητισμός. σαν να θαμπώνει η ταραχή. όσο ζεις και ζεις νοιώθεις να γίνεσαι πιο στωικός. σαν να μένεις ατάραχος. στα δύσκολα. στα εύκολα. και όσο πιο δύσκολα ίσως και πιο ατάραχα. στα επόμενα. απλά με ένα χαμόγελο. πλάτυνε. καθώς συνειδητοποίησα ότι μερικά πράγματα μοιάζουν να μένουν αναλλοίωτα. στο πέρασμα του χρόνου. ίσως ο τρόπος έκφρασης διαφοροποιείται. μα το συναίσθημα παραμένει. και ας μοιάζει να ξεχνιέται στιγμές.
θύμισες καθώς το έφερνα κοντά μου. μία βιαστική ματιά.
κι η αγάπη πάλι θα καλεί
κατέβηκα. είχε κόσμο στο ταμείο. προσπάθησα να θυμηθώ πώς τους πρωτογνώρισα. σίγουρα από ράδιο. πιθανό από τον Γιάννη Πετρίδη. με βεβαιότητα το 1996. έγινε η απώλεια συνήθειά μας. με είχαν συγκλονίσει και ο ήχος και οι λέξεις και η φωνή. και θυμάμαι με το που άκουσα το κομμάτι πήγα και πήρα το σιντί. έγινε η απώλεια συνήθειά μας
τόσο ευτυχισμένοι. και πάντα είχες την απορία πώς με είχε συγκλονίσει ένας τόσο μελαγχολικός ήχος. και σου έλεγα ότι δεν τον βρίσκω μελαγχολικό. απλά τόσο αληθινό. τόσο κυριολεκτικό. τόσο απίστευτα συναισθηματικό. σου χαμογελούσα. καθώς προσπαθούσα να σου εξηγήσω αυτή την εύθραυστη ισορροπία. του να ζεις. τα δύσκολα. τα εύκολα. τις απώλειες. και να ακουμπάς έναν ήχο. να ακουμπάς σε έναν ήχο. την ισορροπία του να ακουμπάς συναισθήματα σε ήχους, λέξεις, από το να χαθείς σε αυτά. του να βυθίζεσαι από το να πνίγεσαι. του να κολυμπάς από το να επιπλέεις. χαμογελούσα. για την απώλεια. που γινόταν συνήθεια.
ανηφόρισα πανεπιστημίου. μετρό; λεωφορείο; λεωφορείο. βαρέθηκα να περπατήσω το δεκάλεπτο μετά. μα ότι δεν περπάτησα το ένοιωσα κρύο. και με το παραπάνω. χειμώνιασε. χαμογέλασα. περιμένοντας στην στάση. θυμήθηκα την πρώτη συναυλία τους που πήγαμε. ρόδον. 1998. η πρώτη φορά που τους είδα από κοντά. και με συγκλόνισαν. όχι τόσο που οι ήχοι, οι λέξεις, οι μελωδίες αποκτούσαν κίνηση στην ματιά μου. όσο ότι έμοιαζαν τόσο αληθινοί. τόσο εύθραυστοι. σαν να ισορροπούν. στο βυθίζεσαι. στο πνίγεσαι. στο επιπλέεις. βάλτε να πιούμε. και βάλτε και βάλτε και βάλτε. ντίρλα γίναμε. και φύγαμε λίγο πριν το τέλος. και τόσο ευτυχισμένοι.
ξεκλείδωσα. χαμογέλασα. ακούγοντας τον μόμπυ να φυσάει και να ξεφυσάει από την πόρτα πίσω. ίσα που πρόλαβα να ακουμπήσω την σακούλα στον καναπέ. ώρες ώρες δεν ξέρω ποιος πάει βόλτα ποιον. μεγαλώνει και αυτός. μοιάζει περισσότερο κουρασμένος γυρνώντας από την βόλτα. μα τόσο ευτυχισμένος. του μίλησα στην βόλτα. για το πόσο απίστευτος μου ακούγεται ο ήχος τους. μου κουνούσε την ουρά. προχωρούσε μπροστά.
θυμήθηκα που μου απαντούσες ότι δεν μπορούσες να τους ακούσεις πολλή ώρα. τους έβρισκες μελαγχολικούς. και απορούσα. γιατί άκουγες ήχους και διάβαζες λόγια αν όχι το ίδιο, παρόμοια, για σένα, θλιμμένα. απλά σε άλλη γλώσσα. και συζητούσαμε για αυτά που αξίζουν. αυτά που είναι κοινώς αναγνωρίσιμα. αυτά που αξίζουν περισσότερο. απλά μπορεί να μην βρουν την στιγμή της κοινής αναγνώρισης. ή της έστω αναγνώρισης. μιλούσαμε για ήχους. για λέξεις. χαμογελούσα όταν τολμούσα να σου συγκρίνω τα αναγνωρίσιμα με τα μη αναγνωρίσιμα. όταν προσπαθούσα να σου εξηγήσω ότι πέρα από την όποια αξία, είναι και θέμα ευκαιριών. και διάθεσης. αυτών που συναντάς. αυτών που αξιοποιείς. αυτών που έχεις την διάθεση να ανακαλύψεις.
άνοιξα την πόρτα. στην στιγμή νοιώθεις την ζέστη στο πρόσωπο. το κρύο στην πλάτη. κρύο σήμερα. μόμπυ τρέχει στο νερό. χαμογέλασα. λες και θα προλάβει να του το πιει κανείς άλλος. με κοίταξε. τον κοίταξα. ύπνο τώρα μόμπυ. πέρασε η ώρα.
και ένα άκουσμα. και δύο. και περισσότερα. κάθε κομμάτι. και ένα συναίσθημα. και ένα χαμόγελο. αξίζει. είναι από τους ήχους που αξίζουν. να ακουστούν. να βιωθούν. να ακουμπηθούν τα ήδη βιώματα. ισορροπώντας. στο βυθίζω. στο επιπλέω. στο ακουμπώ. στο βυθίζομαι. στο επιπλέομαι. χαμογέλασα. πέρασαν εικόνες. με διαδρομές. με ήχους. διάφανους. με ό, τι απόμεινε απ' την ευτυχία. με λέξεις. τόσο πραγματικές. τόσο διαφορετικά αληθινές. δεν κόβεται στα δυο η ζωή. είναι ήλιος και βροχή. μαζί. άναψα τσιγάρο. κοίταξα οθόνη. σαν να μην έμεινε άλλο μυαλό στα πλήκτρα. αφήνομαι στις εικόνες. που περνούν από μπροστά. τις παλιές. τις τωρινές. τις νέες. και η αγάπη πάλι θα καλεί
46 σχόλια:
όμορφο το συναίσθημα να μη μένει μυαλό στα πλήκτρα. έχεις παρατηρήσει πως κάπως έτσι έρχονται και οι βαθειές ανάσες;
διάφανες...σαν κάτι κρίνα που νιώθεις να σε μουδιάζουν με τις πρώτες νότες...
φιλί στη μουσουδίτσα του μόμπυ...
κι ένα βρόχινο στη δικιά σου...
:)
Η αγάπη πάλι θα καλεί αρκεί να είσαι εκεί να την ακούσεις..θα είσαι..; Καλησπέρες Σαββατιάτικες που στολίζουν δέντρο Χριστουγεννιάτικο και (παραδόξως) σε σκέφτονται (ξανά)..
Φίλε μου αυτά που έγραψες είναι πολύ όμορφα...
Είμαι και εγώ ένας λαθρεπιβάτης στο ταξίδι των κρίνων...ένας υπνοβάτης όπως θα έλεγαν και οι οι ίδιοι..
Μου θύμισες πως τους γνώρισα και εγώ και όπως για σένα η πρώτη συναυλία στο ρόδον είναι ανεπανάληπτη, για μένα η τελευταία στο ρόδον ανασύρει πάντα εικόνες συγκίνησης...
Μας ταξιδεύουν και πάλι και μας φέρνουν παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστρο...
Να σαι καλά
πολύ περίεργος ο ήχος.
"Σβήνω τα ίχνη απ’ τα ψέμματά μας παραπατάω στη σιωπή
έγινε η απώλεια συνήθειά μας κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή."
Τι πόμορφες οι αναμνήσεις από τις συναυλίες. Τι όμορφα που και γλυκά που τα περιγράφεις. Θα βγω από το σπίτι. Στο πρόσωπο το κρύο και στην πλάτη η ζέστη. Τα φιλιά μου στη μουσούδα του Μόμπυ. Χειμώνιασε.. Κι εγώ χαμογελάω.
Πάντα θαύμαζα και εξακολουθώ φυσικά να θαυμάζω τους ανθρώπους που διατηρούν την έναση και την όρμη της πρώτης νιότης, με την οποία απολαμβάνουν τα τις καταστάσεις και τα πράγματα! Είναι εφικτό, αρκεί να το πιστέψει νομίζω κανείς.
Καλσπέρα απο μια βροχερή, μουντή σαλονίκη!
"να ζεις. τα δύσκολα. τα εύκολα. τις απώλειες. και να ακουμπάς έναν ήχο. να ακουμπάς σε έναν ήχο. την ισορροπία του να ακουμπάς συναισθήματα σε ήχους, λέξεις, από το να χαθείς σε αυτά. του να βυθίζεσαι από το να πνίγεσαι. του να κολυμπάς από το να επιπλέεις."
Αυτό ακριβώς κάνω!!!
Ακουμπώ στα εύκολα και στα δύσκολά μου στους ήχους της μουσικής μου, συνήθως μελαγχολικής και τότε ναι δεν πνίγομαι, αλλά ισορροπώ...
Καλό Σ/Κ!!!
Κάποια πράγματα χτυπούν κατευθείαν στην καρδιά μας ακόμη και τα τραγούδια..
Φαντάζομαι θα του αρέσει και του Μόμπυ πλέον!χιχιχι!
Αχ, πόσο μας ταξιδεύει η μουσική Πόσα συναισθήματα αναμοχλεύονται και πλημμυρίζουν την ψυχή, προσφέροντάς της ευτυχισμένες στιγμές.
"...με ό, τι απόμεινε απ' την ευτυχία..."
΄Οχι... όχι λοιπόν, δεν το δέχομαι...τι είναι η ευτυχία, καρβέλι....για να τελειώσει;
Καλές σου ...διάφανες ακροάσεις,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
(υ.γ. χειμώνιασε, ναιιιι!!!!!)
Καιρο τωρα συναντιόμαστε σε διαφορα σπιτακια της γειτονιας.Νομιζω οτι ηρθε η ωρα να σου κανω μια επισκεψη.Αφορμη αυτο το πολυ πολυ ομορφο κειμενο που διαβασα!
Ενα φιλακι στον Μόμπυ και μια καλησπερα για ενα καλο Σαββατοβραδο.
[Νεράιδα της βροχής]
πολλά βρόχινα σήμερα. και στον μόμπυ και σε μένα. μας παρακολουθούσες στην βόλτα ε;
όμορφο το συναίσθημα να μένουν ανάσες. διάφανες. καθάριες.
[Όναρ]
πάντα εδώ είμαι. ακούω. χαμογελώ. καλησπέρες στολισμένες. και αν δεν σκέφτεσαι τον (άι)βασίλη χριστουγεννιάτικα ποιον θα σκέφτεσαι;
[Earentil Aposperiths]
παράξενα νέα από κάποιο άλλο άστρο καθώς κερνούμε τους δαίμονες όταν μας ρωτούν οι χειμώνες πόσο αγνοί αντί για σένα είμαστε μ' ένα άδειο ποτήρι από την κόλαση βαθιά σαν σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά στον τελευταίο σταθμό σβήνοντας σαν ίσκιος στην γη που ανατέλλει σαν η αγάπη πάλι θα καλεί
;) καλώς ήρθες
[tovene592]
από τους πλέον ταξιδιάρικους. των παράξενων νέων από κάποια άλλα άστρα.
κι αυτή η αλήθεια
http://www.youtube.com/watch?v=30HR2k17aLc
[jacki]
και όμορφες αναμνήσεις. για ομορφότερα αύριο. με ομορφότερες αναμνήσεις. και ας γίνονται απώλειες συνήθειά μας.
μόμπυ κούνησε ουρά. ανταποδίδει. ακολουθεί το χαμόγελό σου. σου χαμογελώ και εγώ.
[life_traveller]
μοιάζει να ξεχνιούνται στιγμές. μα τα αληθινά πάντα εδώ είναι. ίσως ο τρόπος έκφρασης διαφοροποιείται. με τον χρόνο. μα το συναίσθημα παραμένει.
καλησπέρες από μια περίεργα όμορφα υγραμένη αθήνα.
[marianaonice]
ακούγοντας στους ήχους τις εύθραυστες ισορροπίες.
πολύ καλό σουκού!!
[Hfaistiwnas]
ο χτύπος της καρδιάς μια μελωδία.
του αρέσουν. περισσότερο τα τραγούδια χωρίς λόγια. :)
[ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ]
δεν τελειώνει η ευτυχία. απλά έρχεται και φεύγει. σκορπίζοντας τα κομμάτια της.
χειμώνιασε! πανικός στα μπουμπούκια που είχαν ξεπροβάλει τελευταία. πολλά διάφανα φιλιά!
[faraona]
μόμπυ; έλα εδώ. έλα. έλα. πάρε. φιλί βρε. η γωνιά μας ανοιχτή. πάντα. καλώς ήρθες. φιλί. οκ μόμπυ. και από εσένα. δεν το ξέχασα. ένα όμορφο βράδυ!
Όμορφος ήχος..Σε ταξιδεύει..
Η αγάπη πάντα καλεί
Και καλείται
Άλλοτε απαντάει
Κι άλλοτε σιωπά
Μέσα από λέξεις.Ανάσες.Ήχους.Στιγμές
Στο χθες.Στο τώρα.Στο αύριο
Στο πρίν.Και το μετά
Νιώσε το κάλεσμα Της.Αφέσου στην αγκάλη Της.Στο φως.Και τα σκοτάδια Της
Κι άκου τί έχει να σου πει...
Φιλί
[Akon]
όμορφα σε ταξιδεύουν
[anima]
για όλα αυτά που ζήσαμε. για όλα αυτά που ζούμε. για όλα αυτά που θα ζήσουμε.
http://www.youtube.com/watch?v=KPTdXEZYsdw
Ένοιωσα σα να ήμουν μέλος της οικογένειας σου , μια μαμά που έβλεπε με αγάπη τη τρυφερή εικόνα που περιέγραψες.Την ανάσα του Μόμπη σου , όπως με περιμένει η Κλώντη μου, το λαχάνιασμα του ..όπως με κοιτά τώρα ..στον υπολογιστή , σα να μου λέει..
-πάμε ..είναι Κυριακή , θέλω βόλτα στη παραλία.
-Βρέχει καλή μου..
-πάμε έστω και στο μαγαζί..θέλω να βγω..βαρέθηκα το μπαλκόνι..
-κι εγώ το σπίτι χρυσό μου ,μα δεν μπορούμε..η γιαγιά θα μείνει μόνη..
-πάμε ..να σου φέρω το λουράκι
-υπομονή θα πάμε κάπου μα δεν μπορώ να σ' αφήσω να τρέξεις ..θα λερωθείς..
-δεν πειράζει , θα μου κάνεις μπάνιο όταν γυρίσουμε , θα το υποστώ κι αυτό ,απλά πάνε με βόλτα!
Καλή Κυριακή φίλε μου!
Ομορφα ακούσματα, γλυκιες μελαγχολίες, τρυφεροί σκύλοι....
Ετσι περνάει ο καιρός στα σβησμένα αστέρια....
:-)))
ποσο μου αρεσε αυτο το αυθορμητο σκασιμο μια ωρα νωριτερα!
ε θα ανησυχουσε και ο μομπυ!
η δικια μου μικρη ακομα 3,5 μηνων χαιρεται τοσο οταν ανοιγω την πορτα που αφηνει....λεκεδες στο πατωμα απο τη χαρα της...:)
μεγαλη θαυμαστρια κι εγω των διαφανων κρινων...πως αλλιως αλλωστε...
πολλα νεραιδενια φιλια σε σενα και στον μομπυ!!!
[αχτίδα]
ακόμα πιο τρυφερή εικόνα περιέγραψες. αυτές οι βόλτες! και όταν είναι η ώρα σε ακολουθούν όπου και να πας μέσα στο σπίτι. και σε κοιτούν με ένα βλέμμα! πολύ καλό βράδυ!
[aKanonisti]
και στα αστέρια που η αγάπη πάλι θα καλεί...;)
[ΝΑΪΑΔΑ]
μα καταλαβαίνει την ώρα. δεν ξέρω πώς γίνεται. αλλά την καταλαβαίνει. όταν τον αφήνω στους γονείς μου και πλησιάζει η ώρα που επιστρέφω από την δουλειά, πηγαίνει και κάθεται στην πόρτα!
είναι έξοχα τα διάφανα κρίνα. δεν περιγράφονται με λόγια.
πολλά φιλιά και χαρούμενες ουρές σε σένα και την μικρή σου.
"θα ανησυχούσε ο μόμπυ"
;)
Πολύ μου αρέσουν τα διάφανα κρίνα.. Στο σχολείο ιδιαίτερα πάρα πολύ.. παρα πολύ όμως..
Καλό βράδυ!
Καθε φράση σου, γεννά εικόνες! Χάρισμα! Καλημέρες!
δεν ακουω τετοια μουσικη!
παντος εχω κι εγω μανια οταν κατι μου αρεσει.
[Roadartist]
μα σοβαρά. ανησυχεί άμα αργώ. :) είναι πολύ καλοί. πολλοί ήχοι τους είναι πλέον βιώματα. φιλιά! πολύ καλό βράδυ.
[dailyscene]
έτσι απλά! ;) τι ώρα είναι; βιάζεσαι να ξημερώσει; καλό ξημέρωμα!
[stella]
να ακούσεις λίγο. είναι πολύ καλοί. :) άσε και εγώ. όταν ακούω κάτι που μου αρέσει θέλω να το αποκτήσω την ίδια στιγμή. καλή εβδομάδα!
βγηκαν μια εποχη που ειχα κολημα με τα ξενα , εμοπιζαν πολυ με tindersticks στην αρχη , ηταν σαν να τους αντιγραφουν , δεν τους συμπαθησα αμεσα, αλλα οκ ειναι απο τα καλυτερα ελληνικα γκρουπ.
ασε που η τοση μελαγχολια τους θα με εκανε κομματια , ειχα αρκετη δικη μου .......
"δεν κόβεται στα δυο η ζωή. είναι ήλιος και βροχή. μαζί."
Να συμπληρώσω πως ακόμη και αν κάποια στιγμή βρέξει, ακολουθεί η ομορφιά από το ουράνιο τόξο, αφού είναι καμωμένο από ήλιο και βροχή, να! σαν τη ζωή....
ΥΓ.Μέσα από τα πλήκτρα σου ένοιωσα τη μουσούδα του μόμπυ να ξεφυσά με ανυπομονησία, τόσο ζωντανή ήταν η αφήγησή σου και ταξίδεψα με τη μουσική σου...να! σαν τη ζωή....
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ εύχομαι
Εγω δεν τους ξερω καλα...τους γνωριζω μεσα απο εναν φιλο μου, που τους αγαπαει οπως κι εσυ και μου στελνει καθε φορα στιχους να διαβασω. Οι τελευταιοι που μου εστειλε μου φανηκαν για αλλη μια φορα υπεροχοι:
"Κι οταν σβηνουν τα φωτα, μου σφιγγεις τα χερια και μου λες, το θα γινω αν χαθεις;
Μη φοβασαι μωρο μου, πανω λαμπουν τ' αστερια, εδω κατω λαμπουμε εμεις"
Ειναι παραξενο...η μελαγχολια που βγαζουν οι στιχοι τους αποκαλυπτει μια υπεροχη αισιοδοξια!!!
Καλημερα, καλη εβδομαδα, καλο μηνα!
τζαστ γκοτ ιτ, πάω να το ακούσω και μάλιστα λαμβάνοντας πολύ σοβαρά τη δική σου παρουσίαση. Πρέπει να σου πω ότι είναι λίγο σκοτεινοί για τα γούστα μου. Κάποτε τους είχα "φιλοξενήσει" τηλεφωνικώς στην εκπομπή μου στον Ροκ ΕφΕΜ και ήταν πολύ κουλ τύποι. Εύχομαι καλοτάξιδο (και γι' αυτούς και για 'μας) το σι-ντι τους!
καλό μήνα
;)
www.u-hoo.gr/gianniskafatos
... κάθε κομμάτι και ένα συναίσθημα, κάθε κομμάτι και ένα χαμόγελο...
Αυτό νομίζω τα λέει όλα.
Δεν έχει τύχει να ακούσω Διάφανα Κρίνα.
Πιό πολύ θα έλεγα άκουγα Ξύλινα Σπαθιά.
Αν σου αρέσουν τοσο πολύ όμως,πάει να πει ότι αξίζουν.
Έχω καταλάβει το ωραίο σου γούστο.
Χεράκι με φιλιά.
Καλό μήνα να χεις.
Γαβγίσματα κι από το δικό μου σκυλάκι!
[lost thoughts, light ,love ,life]
θες να μου πεις ότι οι tindersticks είναι λιγότερο μελαγχολικοί; ε ποτέ! :) είναι από τα καλύτερα γκρουπ, γενικώς. με ιδιαίτερο δικό τους ήχο. και εκεί ισορροπείς την όποια μελαγχολία σου στις λέξεις και στους ήχους τους.
[dyosmaraki]
έτσι! ήλιος και βροχή μαζί. και με ουράνιο τόξο ζωή. ταξίδεψες με μουσική διάφανη. των κρίνων. πολύ καλό μήνα!
[BUTTERFLY]
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που ξυπνάνε απ’ τη στάχτη οι πιο άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη, νυσταγμένες μελωδίες στου μυαλού μας τα βάθη οι παλιές μας ουτοπίες, τα ολοκαίνουρια λάθη,
μας προσμένουν οι μεγάλοι, οι απέραντοι δρόμοι, μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμη.
μια γλυκιά μελαγχολική αισιοδοξία.
καλή εβδομάδα, καλύτερο μήνα!
[Giannis Kafatos]
πολύ καλό μήνα! εύχομαι να ταξιδέψεις με τους ήχους τους. τα πάντα είναι θέμα διάθεσης. και οπτικής. καλώς ήρθες!
[Odiporos]
...κάθε χαμόγελο και μία διαδρομή...
καλώς ήρθες!
[Assel...]
όχι;;; :)) νομίζω θα τους λατρέψεις. μερικά τραγούδια τους είναι αριστουργηματικά! οι στίχοι δυνατοί! βαθιά συναισθηματικοί οι περισσότεροι. η φωνή του θάνου ανεστόπουλου είναι από αυτές τις φωνές που με κάνουν και βυθίζομαι. απίστευτη!
χεράκι. διάφανα φιλιά.
πολύ καλό μήνα. καλορίζικη η φώτο. πολύ καλή! γουφ γουφ!
Η αγάπη πάντα μας καλεί..
Σωστά, συνήθως γράφω αργά το βράδυ και μετά είδα ότι ήταν πριν τις 12. Δίδυμος γαρ μην αφήσεις λέξη να πέσει κάτω αλλά και εγώ με την δικαιολογία έτοιμη δεν μπορείς να πεις...
Πως επέλεξες την υπογραφή σου;
[Ταχυδρόμοοοοοοοοοος ! !]
Κι η αγάπη πάλι θα καλεί
στον κόρφο της γλυκά να ’ρθεις
να ξαποστάσεις
να ιστορήσεις μια ζωή
βγάζοντας στεναγμό βαθύ
και στην ποδιά της να τινάξεις
σαν λείψανα αγίων μαρτυρικά
όλες σου τις θλίψεις.
και πάλι. και πάντα. και μετά.
[dailyscene]
;) τώρα ξημέρωσε! καλημέρα!
το μπάσνια εννοείς;
η ιστορία εδώ: | | | \ /
oraio kommati!!!de tous ixera!!filia kai kalo apogeuma! :)
εντάξει, ξέρω πως το κείμενο γράφηκε ορμώμενος από τον ήχο, την μουσική, το συναίσθημα που σου προκάλεσε.
κι όμως διαβάζοντας το κείμενο σου κι ακούγοντας τους διάφανους ήχους των κρίνων είμαι σίγουρος πως αν τους το ζητούσαν θα μπορούσαν να ντύσουν τις λέξεις σου, τις σκέψεις σου, τους ψιθύρους σου, με ακριβώς αυτές τις νότες, αυτούς τους ήχους.
κι εμείς θα συνεχίζαμε να ταξιδεύαμε στις ίδιες εικόνες.
χαμογελώ κι εγώ.
από μια ζεστή για την εποχή μα επηρεασμένη από την υψηλή υγρασία θεσσαλονίκη, καλό μας απόγευμα.
:)
κι ένα χάδι στον μόμπυ.
η αγάπη πάντα θα καλεί.
θα μας καλεί.
θα τους καλεί.
εμείς?
να πώ την αλήθεια μόνο ως όνομα τους ξέρω. Τότε εγώ έκανα pop καριέρα στη μουσική. άλλα μπήκα στο τριπάκι να το ψάξω λίγο. αν χρειαστώ βοήθεια θα σου πώ.
Φιλάκια.
[Leviathan]
α πρέπει να τους μάθεις! φιλιά πολλά και ένα πολύ καλό βράδυ!
[HaLiaS]
θα καλούμε και εμείς! του πηγαδιού είμαστε; μόμπυ αγουροξύπνησε. χαμογέλασε. ανταποδίδει.
θα συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε. σε ίδιες εικόνες. σε παλιές εικόνες. σε νέες εικόνες. θα συνεχίσουμε. να ταξιδεύουμε.
χαμόγελα. φιλιά! από μία ξαφνικά βροχερή αθήνα.
[mahler76]
στην διάθεσή σου! και νομίζω ότι η φωνή του θάνου ανεστόπουλου θα έκανε, πώς τους λέτε εσείς, της όπερας; βαρύτονους; φιλιά πολλά!
μου δωσες τώρα τη καλύτερη πληροφορία!
Μετά από την ανάγνωση του πόστ για το όνομά σου, ομολογώ ότι δεν κατάλαβα το γιατί όπως λένε τα παιδάκια... Αλλά υποθέτω ότι σε λένε Βασίλη. χιχιχι
Ωραίο κείμενο, το χεις όπως λένε.
Καλημέρες!
[Νίκος Κ.]
δεν μένει παρά να την αξιοποιήσεις ;)
[dailyscene]
σωστά υποθέτεις :) άρα κατάλαβες! πολλές και καλές καλημέρες. καλό ξημέρωμα πρώτα!
.kalimera.
:)
h.u.g.Z.z & k.i.s.s.e.s
μ αρέσουν τα ταξίδια.
για τις εικόνες, τους ήχους, τις γεύσεις, τα χρώματα, τα συναισθήματα που μας προσφέρουν.
κι εδώ μέσα (όπως και 4-5 ακόμη βλογκς) "ταξιδεύω".
και είναι όμορφο αυτό.
καλημέρα.
Λατρεύω τα διάφανα κρίνα, αλλά φοβάμαι να ακούσω αυτές τις μέρες που είμαι στα κάτω μου..
[.πavλοs.]
.κ.α.λ.η.μ.έ.ρ.α.!.;).
.φ.ι.λ.ι.ά.!.
[HaLiaS]
ταξιδεύεις. ταξιδεύω. ταξιδεύουμε. και θα ταξιδεύουμε. όμορφα. πιο όμορφα. καλημέρα!
[Κώστας]
είναι απίστευτοι! να ακούσεις. να επιπλεύσεις. και να χαμογελάσεις.
Φίλε μου
Βασίλη
μας ενώνουν καθώς φαίνεται
πολλά
μα θαρρώ
πως αυτή η "διάφανη" αγάπη
είναι που μας ενώνει πάνω απ'όλα
και για όλα
και
δεν θα μαραθεί ποτέ
για τα κρίνα που αγαπάμε
αιώνια πια.
[Ουρανίσκος]
και τόσο διάφανα!
και είναι όλα αυτά που προκάλεσαν. και προκαλούνται.
μέσα από τις λέξεις τους. τους ήχους τους.
τα τόσο διάφανα. και τα παντοτινά.
πολύ καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου