2012/09/28

Τίτλο Σκέψου

σκέφτηκα τίτλο Τουλάχιστον. μα είχε ειπωθεί παλαιότερα. και στο πριν ταξίδεψα. λέξεις. σκέψεις. κείμενα. σχόλια. και χαμογέλασα. κάτι που ξεχασμένο μοιάζει πλέον. πόσο ανέμελα. σχεδόν όλα. τόσα θέματα. τόσα αδιέξοδα. τόσοι διέξοδοι. τόση κούραση. τόση απογοήτευση ενίοτε. και τότε. μα πόσο ανέμελα έμοιαζαν όλα. σχεδόν. τότε.
σκέφτηκα τίτλο Υστερόγραφο. μα σκοτείνιασα. και ίσως φοβήθηκα. τις σιωπές. τους ψίθυρους. τις φωνές.
όπως φοβάμαι ακόμα. και τώρα.
και είναι τόσα στο μυαλό που εκρήγνυνται. μα μόλις φτάνουν εδώ. εξαφανίζονται.
σκέφτομαι τίτλους. να ξανά χρωματίσω. το μετά. στο τώρα. στο μετά. μα δεν ξέρω. πλέον.
δεν βρίσκω χρώματα. και αυτά που βρήκα στους τοίχους απλωμένα είναι.
σκέφτομαι χρώματα. στους ήχους να ξανά βυθίσω.
το μαύρο μου. το άσπρο μου. ίσως να τα γκριζάρω λίγο.
με χρώματα


26 σχόλια:

lena_zip είπε...

Ο φόβος... βαρετός! Έτσι αποφάσισα. Και μοιάζω πιο πολύ με πολεμιστή σε μάχη, αλλά είπα κι εγώ για μια φορά "σε όποιον αρέσει". Κάθε νίκη ενάντια στο φόβο είναι τόσο ηδονική, που χαλάλι λέω η μάχη.

Τα χρώματα... Δεν πειράζει να τα χρησιμοποιήσεις ξανά. Ποιον να πειράξει; Κι ας είναι στους τοίχους και στους ήχους και όπου κι αν είναι. Ε και; Ξανά τα ίδια αν σου δίνουν έστω και λίγο χαμόγελο. Γιατί κι εσύ χαμογελάς.

Τότε... ήταν διαφορετική η διάθεση. Αλλά από την άλλη είναι πολύ μεγάλη η ζωή για να την αφήνουμε να περνάει, χωρίς τη διάθεση.

Και τέλος οι φωνές και οι ψίθυροι... μη σε νοιάζει. Πολεμιστές σε μάχη είμαστε!

BLUEPRINTS είπε...

θα τα ξαναβρείς τα χρώματα και τα σχήματα και τις λέξεις και τους τίτλους, δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια, αφέσου και θα το καταφέρεις

Roadartist είπε...

Νομίζω πως μόνο αν ενωθούν οι άνθρωποι σε παρέες και πάρουν πρωτοβουλίες θα έρθει ξανά το χαμόγελο και το χρώμα στη ζωή.
Αλλά και σε αυτές τις παρέες, αν προκύψουν θα υπάρχει κούραση, μα τουλάχιστον να υπάρχει και έργο, στόχος. Τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα που σε θέτει στο περιθώριο, περισσότερο από πουθενά αλλού, χρειάζονται ΣΥΝεργασίες, αρκετά μείον δεκτήκαμε, δεχόμαστε.
Καλώς μας ήρθες ξανά :)

Μικρές ανάσες είπε...

Ξαφνικά μου αρέσουν πολύ τα χρώματα. Αλλάζουν όλοι μου οι τοίχοι για να έχουν χρώματα... και ας γκριζάρουν λίγο...

Σε φιλώ!

BUTTERFLY είπε...

Καπως ετσι νιωθω κι εγω..ολοι πανω κατω...ειδικα εδω μεσα, ολα ηταν πολυ πιο αναλαφρα, ενα χομπι, ενα μοιρασμα, μια επικοινωνια...νομιζω οτι πρεπει να ξαναγινει ετσι, να το ξανακανουμε ετσι!

karkinos7 είπε...

Μετά από καιρό εδώ για να συμφωνήσω με τη Λένα.
Την Καλησπέρα μου!!!
Όμορφο Σ/Κ να έχεις!!!

Hfaistiwnas είπε...

Μείνε αγαπητέ μου στα ωραία χρώματα! :)
Τα άλλα είναι όλα σκούρα.. καλύτερα μακριά μας!

Margo είπε...

Κι όμως τίποτε δεν έχει αλλάξει. Τα χρώματα είναι εκεί που ήταν πάντα. Τα λουλούδια σου συνεχίζουν να στέκουν εκεί για να μας το θυμίζουν. Κι αν μαραθούν θα βγουν άλλα.
Την ανεμελιά τους ζηλεύω Βασίλη μου, αλλά με την παρουσία τους διδάσκουν ανεμελιά και δείχνουν τις διεξόδους.
Μην χάνεσαι μόνο, ναι;
Φιλιά πολλά!

ΦΟΥΛΗ είπε...

όλοι ετσι είμαστε τον τελευταίο καιρό..ας μιλήσουν τα χρώματα,ίσως μας κανουν να βαλουμε χρώμα στις λέξεις και προτάσεις μας επιβάλετε..
καλημέρα

b|a|s|n\i/a είπε...

[lena_zip]
αέρααααα! :)
α βρε λενάκι. σε πεθύμησα! και όλα μαζί.
ο φόβος βαρετός ίσως ναι. μα και υποχθόνιος. και εκεί που αισθάνεσαι πως τον νίκησες αντιλαμβάνεσαι πως προχωράς ελάχιστα. σαν να βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο συνέχεια. και αυτό είναι βαρετό ίσως ναι.
τα χρώματα στα χρώματα. με όλους τους ήχους. και τα συναισθήματα. παλαιά. νέα.
όλα αυτά που δεν ξεχνιούνται. πώς θα μπορούσαν άλλωστε;
αέρααααα το λοιπόν. όχι αυτόν της αυλής. με εκνευρίζει που αναστατώνει την θέση των φυτών. και ενίοτε τα σπάει.
τον άλλον τον εσωτερικό. τον δικό μας.
φιλιά πολλά και πολλά!

[BLUEPRINTS]
αφήνομαι και όπου βγάλει. δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω και κάτι διαφορετικό.
φιλιά πολλά! καλημέρα!

[Roadartist]
κάτι πρέπει να κάνουμε. τόσο καιρό το σκέφτομαι. μα ειλικρινά δεν ξέρω τι. είμαστε όλοι σε μια διάθεση αναμονής που ενώ γνωρίζουμε τι (άσχημο κυρίως) μας περιμένει και έρχεται κάθε τόσο απλά δεν μπορούμε να αντιδράσουμε αποτελεσματικά. και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί. μας έχουν πάρει την δύναμη. όποια και αν ήταν αυτή. μα κυρίως τα όνειρα. και ο καθένας μας κλείνεται περισσότερο στον μικρόκοσμό του. μέχρι όσο αντέχει. ειλικρινά δεν ξέρω.
ουφ!
καλημέρες πολλές! φιλιά σου πολλά!

[Μικρές ανάσες]
στα μαύρα μας στα άσπρα μας στα γκρίζα μας μα κυρίως στα χρωματιστά μας. έτσι!
φιλί και φιλιά!

[BUTTERFLY]
επιβάλλεται!
αυτό που αισθάνομαι προσωπικά είναι πως ο καθένας μας πλέον έχει τις δυσκολίες του. που είναι περισσότερες από παλαιότερα. λόγω κατάστασης λόγω κρίσης λόγω πολλών. και ο καθένας μας προσπαθεί πλέον απλά να επιβιώσει.
πολλές φορές αυτά που αισθάνομαι και ίσως έχω την ανάγκη να τα επικοινωνήσω βγαίνουν μελαγχολικά. και δυσάρεστα. και απλά δεν θέλω να φορτώσω περισσότερο την ήδη υπάρχουσα σε όλους μας μελαγχολία.
από την άλλη τις φορές που αισθάνομαι χαρούμενα και χαμογελαστά αισθάνομαι σαν τύψεις.
άβυσσος!
καλημέρες πολλές και χρωματιστές!

[karkinos7]
ε αέραααα το λοιπόν!
και όμορφο και χαμογελαστό και το αυτό και περισσότερο.
φιλιά πολλά!

[Hfaistiwnas]
τόσο μακριά μας όσο και κοντά μας.
στα όμορφα τα χρώματα βυθιζόμαστε, μα...
θα περάσει. πού θα πάει;
φιλιά και πολλά και καλημέρες!

[Margo]
φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που η αλήθεια είναι δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με την αυλή.
και μετανιώνω μάλλον για αυτό. κάθε φορά που αισθανόμουνα κουρασμένος, με την περιποίησή της, όλο και κάτι ξεραινόταν μετά από λίγο. μόνο μερικές πικροδάφνες έβαλα.
μα είναι καταπράσινη ειδικά τώρα τον σεπτέμβριο.
και έχουν αρχίσει και ανθίζουν και πάλι όλα. και τα πολύχρωμα. δείχνοντας μας τον δρόμο;
είμαι εδώ και πολύ καιρό σε μια περίεργη διάθεση. μελαγχολική αισιοδοξία. η οποία αισιοδοξία όλο και συρρικνώνεται.
σας διαβάζω όλους σας. και πολλές φορές έχω τόσο την διάθεση να αφήσω σχόλια. και να πω τόσα. μα μόλις αρχίζω να γράφω απλά σταματά το μυαλό. όπως και εδώ. και θέλω τόσα να βγάλω από μέσα μου.
καλημέρα καλή και όμορφη! φιλιά πολλά πολλά!

[ΦΟΥΛΗ]
έτσι και πότε χειρότερα πότε καλύτερα πότε απαισιόδοξα πότε συγκρατημένα αισιόδοξα.
κάποτε πρέπει να τελειώσει όλο αυτό. απλά δεν πάει άλλο. μέχρι τότε ας, και εγώ δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε αποτελεσματικά, ας χαμογελάμε τουλάχιστον. με χρώματα.
πολύ σου καλημέρα! φιλιά!

Κατερίνα είπε...

Να σου πω πρώτα από όλα ότι χαίρομαι που σε γνώρισα και που σε εντοπίζω και εδώ :))
Σε αυτά που γράφεις αναγνωρίζω όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω και εγώ τον τελευταίο (πολύ) καιρό. Είμαι βουτηγμένη στην απαισιοδοξία (ανέκαθεν μάλλον) και τώρα που τα πράγματα χειροτερεύουν προσπαθώ να φύγω από εκεί καταμετρώντας όλα αυτά που, ενώ τα θεωρώ δεδομένα, δεν είναι και συνεπώς πρέπει να είμαι χαρούμενη που τα έχω. Άλλοτε το πετυχαίνω, άλλοτε όχι. Τα χρώματα είναι μια τακτική επίσης. Για τους φόβους, δεν έχω να πω κάτι. Δεν βρίσκω τρόπο να τους αντιμετωπίσω.
Πάντως σε άκουσα να γελάς, μας άκουσα να γελάμε και άρα υπάρχουν τρόποι να απολαμβάνουμε στιγμές και να χαιρόμαστε :))

Κατερίνα είπε...

και συμπληρώνω: χωρίς τύψεις!! Αυτό το μάθημα το έμαθα

b|a|s|n\i/a είπε...

[Κατερίνα]
βουτηγμένη στην απαισιοδοξία;; δεν σου φαίνεται καθόλου!! και να σου πω και εγώ πως χάρηκα ιδιαίτερα και πολύ και ακόμα περισσότερο που είσαι τόσο γλυκός και θετικός άνθρωπος. το χαμόγελό σου τουλάχιστον αυτό προδίδει. :)
κατά τα άλλα ναι καιρός είναι να τα μάθουμε και εμείς τα μαθήματά μας. και να δίνουμε όντως σημασία στα μικρά στα καθημερινά και σε όλα αυτά που θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα και τόσες φορές αποδεικνύεται πως μόνο δεδομένα δεν είναι.
πολύ σου καλημέρα! μάλλον καλησπέρα! :) φιλιά πολλά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Περνω οπως παντα για να ευχηθω να εχεις εναν ομορφο μηνα απο αυριο με υγεια -χαμογελα και λιγοτερα προβληματα.Να εισαι καλα.Σιγουρα πρεπει να διατηρησουμε τα ομορφα χρωματα για να ομορφυνουμε λιγο τη ζωη μας.Ας ειμαστε λιγακι αισιοδοξοι μηπως....

tovenito είπε...

εύχομαι αυτό που δείχνεις να χάνεις να το βρεις. μέσα σου, στο χρώμα, στους τίτλους, στους άτιτλους, στο όπου και στο όπως (για να μιλήσω τη γλώσσα σου). δεν πιστεύω στο χρώμα που βλέπουν τα μάτια αλλά στο χρώμα της ψυχής. είμαι σίγουρος ότι εκεί το έχεις απλά έχει ξεθωριάσει λίγο ;-)

BUTTERFLY είπε...

Α γεια σου! Κι εγω ακριβως τα ιδια!!!
Οταν εχω τις μαυρες μου λεω τι να γραψω τωρα και να κλαιγομαι εχει ο κοσμος τα δικα του. Οταν εχω κεφια λεω τι να γραφω τωρα, εδω ο κοσμος καιγεται...Αβυσσος οπως το λες! Αλλα τελευταια εχω αποφασισει τα χαρουμενα και δημιουργικα τουλαχιστον να τα γραφω οπωσδηποτε, ας ειμαι εκτος κλιματος, νομιζω ολοι το εχουμε αναγκη!

lena_zip είπε...

Δηλαδή διαλέγεις φουστανέλα και γιαταγάνι. Μπορεί και να σου πάει. Εγώ δερμάτινο φόρεμα και σπαθί. Άσε με έστω στη φαντασία μου να είμαι αμαζόνα!!!
Μωρέ ας προσπαθούμε για τον φόβο. Μήπως έχουμε και τίποτε άλλο να κάνουμε;
Σε όλα αυτά που δεν ξεχνιούνται, ένα φιλί.

b|a|s|n\i/a είπε...

[JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS]
σταθερή αξία όπως πάντα!
πολύ καλό σου μήνα φίλε μου.
ας είναι αληθινά όμορφος και καλύτερος και ναι ας είμαστε και λίγο αισιόδοξοι...
καλησπέρα σου!

[tovenito]
πολλά αισθάνομαι πως ξεθωριάζουν και ενώ μάλλον γνωρίζω τους λόγους έχω την αίσθηση πως ελάχιστα μπορώ να κάνω για αυτό. ήρθαν πχ από τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα όλων των εποχών, που έχω μεγαλώσει μαζί τους, και δεν πήγα στην συναυλία τους. ούτε καν το νέο τους σιντί έχω πάρει ακόμα που σε άλλες εποχές ανυπομονούσα μέρες πριν πότε θα βγει και πότε θα το πάρω. τους έχω δει βέβαια δύο φορές μα μάλλον είναι από τις τελευταίες τους συναυλίες. τι να πει κανείς.
χαμόγελο, ανάσες βαθιές και προχωράμε. στο όπου στο όπως. ;)
φιλιά.

[BUTTERFLY]
αυτό ακριβώς! στα δυσάρεστα και στα μελαγχολικά που συμβαίνουν και διαβάζω και εδώ στεναχωριέμαι και δεν μπορώ να κάνω το ελάχιστο. στα ευχάριστα και στα χαμογελαστά απλά χαμογελώ και αισθάνομαι πως δεν μπορώ να παρασυρθώ.
θα αλλάξουν όλα αυτά κάποτε. ας είναι γρήγορα και προς το καλύτερο.
καλησπέρες πολλές. φιλιά.

[lena_zip]
με το άσπρο καλσόν από μέσα μια χαρά. σκέφτομαι να φορέσω και δερμάτινο γιλέκο να συνδυάσουμε τις εποχές.
προσπαθούμε. δεν μας έχουν μείνει και πολλά άλλα μα όλο και αισθάνομαι πως στην προσπάθεια μένουμε και αποτέλεσμα ουδέν. μα πού θα πάει άλλο. ουστ φόβοι. και όλα τα δυσάρεστα μαζί.
γιατί είναι κάποια πιο σημαντικά. και αξέχαστα. στα παλαιότερα. στα νεότερα. και φιλί!

Side21 είπε...

Πρέπει να βάζουμε χρώμα στη ζωή μας ...
Να μην μας νικήσει η πίεση του γκρίζου και του μαύρου !!!
Κι ο ένας να στηρίζει τον άλλον ...
Μόνο έτσι θα κρατηθούμε ορθοί σ' αυτούς τους ύπουλους καιρούς !!!

Άστρια είπε...

Όμως τί όμορφα είναι τα χρώματα στα λουλούδια σου...
Και τόσο χρώμα υπάρχει ευτυχώς ακόμα γύρω και μέσα μας, ας μην αφήνουμε το γκρίζο να μας γεμίσει.
Και μακάρι να έχουμε τη δύναμη να γράψουμε τους πιο όμορφους τίτλους, χωρίς ανάγκη για υστερόγραφα!

Λείπεις..
φιλιά πολλά
Καλό μήνα!!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Side21]
κράτα με να σε κρατώ. για οπουδήποτε. πόσο επίκαιρο πλέον.
μα όσο δυσκολευόμαστε τόσο νοιώθω πως ο καθένας μας κλείνεται και εγκλωβίζεται στον εαυτό του.
τουλάχιστον έξω έχει ακόμα άνοιξη.
πολύ καλό σου μήνα!

[Άστρια]
μου λείπω και μένα. έως πολύ στιγμές στιγμές.
και μετά από πολύ καιρό φύτεψα πάλι στην αυλή. τρεις πικροδάφνες. και μία λαντάνα.
πήρα επίτηδες μη ανθισμένες πικροδάφνες. έτσι για την έκπληξη. του χρώματος.
στην δύναμη. και στα χρώματα.
πολύ πολύ καλό σου μήνα! φιλιά πολλά!

ξωτικό είπε...

Βασίλη
άσε τους τίτλους και πιάσε τα πινέλα ,πριν κουλαθούμε τελείως και τυφλωθούμε ,και κουφαθούμε και μαραζώσουμε σαν τα εγκαταλελλημένα φυτούλια μας,που καταντήσαμε να τα κοιτάμε και να μην το πιστεύουμε πως συνεχίζουν ν'ανθίζουν,σχεδόν κοντέψαμε να τους κάνουμε μούτρα που τολμούν και συνεχίζουν παρά τη δική μας μαυρίλα .....τα ...αναίσθητα....
Λοιπόν βάλε ένα χεράκι να...ποτιστούμε .Λείπεις πολύ πως το λένε
Φιλί δυνατό !!!

ruth_less είπε...

basnia,
η εποχή αυτή έχει φέρει σε όλους ενοχές κι ας είμαστε αθώοι... ας πάψουμε να το δεχόμαστε αυτό. Πέραν της γενικής κρίσης ο καθένας περνάει τις προσωπικές λύπες και χαρές... στα blogs μάθαμε να τα μοιραζόμαστε, αυτό ήταν και το μυστικό μας όπλο. Πάντα κάποιοι θα σταθούν δίπλα μας να μοιραστούν και τη λύπη και τη χαρά μας... Πάντα σε θυμάμαι να χαίρεσαι με ένα νέο φυλλαράκι στη γλάστρα της αυλής σου. Μην το χάσεις αυτό καλέ μου. Στα μικρά να χαιρόμαστε και στα απλά... μέχρι να΄ρθουν τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα. Να μοιράζεσαι ΟΤΙ νοιώθεις... είναι μια λύτρωση όταν το μοιράζεσαι. Η λύπη λιγοστεύει και η χαρά πολλαπλασιάζεται, άσε που η χαρά είναι και μεταδοτική :) Νά'σαι γερός και θετικός. Φιλιά πολλά πολλά (ναι, μας έλειψες!)

b|a|s|n\i/a είπε...

[ξωτικό]
τουλάχιστον να μείνει ο καιρός αυτός. όσο το δυνατόν περισσότερο. μόλις γύρισα από έξω από την αυλή που ακόμα και τώρα είναι πολύχρωμη και ανθισμένη. αν μη τι άλλο ένα χαμόγελο μας το χαρίζει απλόχερα. να κρατήσει και αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο! :)
φιλί δυνατότερο!

[ruth_less]
αυτό που ακριβώς με απογοητεύει και με πληγώνει περισσότερο είναι πως μοιάζει να έχουμε χάσει τον τρόπο που στεκόμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον να μοιραστούμε και τις λύπες και τις χαρές. ο καθένας μας ίσως αισθάνεται πολύ περισσότερο αδύναμος από παλαιότερα, με όλα αυτά που τόσο μας έχουν βαρύνει, από οικονομικά μέχρι κοινωνικά, που το αίσθημα της αυτοσυντήρησης υπερισχύει. και δεν ξέρουμε τον κατάλληλο τρόπο αντίδρασης. αυτό το φτάνει. μέχρι εδώ. δεν πάει άλλο.
θέλω τόσο πολύ να βοηθήσω, και να βοηθηθώ από, τους άμεσα γύρω μου, οικογένεια, φίλους, μα τον περισσότερο καιρό αισθάνομαι τόσο αδύναμος να αντιμετωπίσω τα δικά μου προσωπικά, επαγγελματικά, κοινωνικά θέματα που μένει ελάχιστη δύναμη. και το μόνο που, ευτυχώς, ακόμα κάνουμε είναι να αντλούμε δύναμη από τα απλά τα καθημερινά τα αυτονόητα. εκεί είναι ίσως και το μυστικό. για τα μεγαλύτερα και στα σπουδαιότερα όντως.
καλά να είμαστε. και κάποτε θα τελειώσει όλο αυτό. δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό.
φιλιά σου πολλά πολλά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Αργω να περασω μερικες φορες απο το σπιτικο σου αλλα δεν ξεχνω ποτε να ερθω να μαθω νεα απο τους μπλοκοφιλους!!!!Να εισαι παντα καλα και καλη εβδομαδα να εχεις με υγεια.

b|a|s|n\i/a είπε...

[JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS]
να είσαι πάντα καλά φίλε μου!
καλή εβδομάδα!
πολύ καλό σου απόγευμα!