2009/11/10

Συναντήσεις

λέξεις αμέτρητες στο μυαλό να περνάνε. εικόνες αμέτρητες στο βλέμμα να περνάνε. και κάθε χιλιοστό μίας εικόνας λέξεις αμέτρητες να δημιουργεί. και κάθε χιλιοστό μίας λέξης φωνές αμέτρητες να δημιουργεί. μυαλού. και απλά χαμόγελο να σχηματίζεται. ένα. ίσως δύο. και περισσότερα. ίδια. διαφορετικά. χαμόγελο ζωγραφίζω. ένα. και έξω βγαίνω. βράδια. ημέρες. σε μία πόλη που φωτάκια γεμίζει. με φίλους. γνωστούς. λιγότερο γνωστούς. άγνωστους. περισσότερο άγνωστους. χαμογελώντας. καλά λέγοντας. τι απαντάς στο καλά είσαι; καλά είμαι. τι να λέμε τώρα. και αν δεν είμαι. ο καθένας με τα δικά του καλά και κακά φορτωμένος. και το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι να χαμογελάς. και χαμογελώ. να σκεπάσει το μυαλό τις εικόνες τις αμέτρητες. τις λέξεις τις αμέτρητες. των ημερών των τελευταίων. των βραδιών των τελευταίων.

χαμογελώντας. στου μυαλού τις φωνές. και την επόμενη φορά που θα με δεις. μην με ρωτήσεις. χαμογέλα και εσύ. καλά είμαστε. ανάμεσα σε πράξεις ληξιαρχικές. πιστοποιητικά εγγύτερων συγγενών. που ετέρων συγγενών το άκουσα. και είναι εκείνα τα δευτερόλεπτα που σκέφτεσαι αν γράφεται με ε ή με αι. και είναι και τα δευτερόλεπτα που ακολουθούν συνειδητοποιώντας ότι θα το πεις να στο δώσουν. δεν θα το γράψεις. και τα υγρά χαρτομάντιλα που μοιράζουν. και αναρωτιέσαι αν για φαγητό πάμε. και βλέπεις τους γύρω σου να σκουπίζουν τα χέρια τους. από το χώμα που ρίχνουν. και την συσκευασία του χαρτομάντιλου παρατηρώντας. να γελάσεις σου έρχεται. να εκραγεί το μυαλό. στις σκέψεις όλες. όνομα και συσκευασία. στο χαρτομάντιλο όλο. να μην ξεχνιόμαστε ποιος το έφτιαξε. και φωνή να ακούγεται. την γραβάτα να λύσουν. και σκέφτεσαι πως αν τολμήσουν να την βγάλουν θα την φέρεις κολάρο. ήταν και ο ίδιος που χαρτομάντιλα μοίραζε. τόση ώρα την αναζητούσα.
και αυτός ο καφές. αυτός ο καφές. ο καφές εκείνος. βασιλάκη. βασιλάκη. δύναμη. δύναμη. να τους προσέχεις. να σε προσέχεις. φτου σου παλικάρι μου. φτου και βγαίνω; καμία κοπελίτσα; πότε θα γίνεις πατέρας; και μάνα μαζί. και τα δάχτυλα να σου χαϊδεύουν. βάλε λίγη δύναμη βρε συ. διαφορετικά καθόλου μην το κάνεις. την πλάτη χτύπα.

και κάθε φορά που επιστρέφω το χαμόγελο ακουμπώ. και στον μόμπυ. που στα μάτια κοιτά.
βυθιζόμενος. σε όλα αυτά που έγιναν. που γίνονται. που πρέπει να γίνουν.
σε ήχους νέους. παλαιότερους. νεότερους. συνδυάζοντας. λέξεις. εικόνες. γράμματα. καταστάσεις. μεταφέροντας. διακόπτοντας. συνδρομές. λογαριασμούς. ανακαλύπτοντας. θυμίζοντας. ίσως και θυμώνοντας. χαμογελώντας. δακρύζοντας. χαμογελώντας.

κάθε φορά που τον θάνατο ξαφνικά συναντάς να ζήσεις ονειρεύεσαι. να προλάβεις. να δεις. να πεις. να σιωπήσεις. να ακούσεις. να αγγίξεις. να απομονωθείς. να μοιράσεις. να μοιραστείς. να γελάσεις. να χαμογελάσεις. να κλάψεις. να χαμογελάσεις.
ίσως ποτέ να μην προλάβουμε. ίσως πάντα να ονειρευόμαστε.

κάθε φορά


85 σχόλια:

karkinos7 είπε...

κάθε φορά που τον θάνατο ξαφνικά συναντάς να ζήσεις ονειρεύεσαι. να προλάβεις. να δεις. να πεις. να σιωπήσεις. να ακούσεις. να αγγίξεις. να απομονωθείς. να μοιράσεις. να μοιραστείς. να γελάσεις. να χαμογελάσεις. να κλάψεις. να χαμογελάσεις.

Που πρόλαβες,
που προλαβένεις,
που θα προλάβεις.
Που ονειρεύτηκες,
που ονειρεύεσαι,
Που θα ονειρευτείς.

Γιατί ζείς!
Το δίδαγμα σπουδαίο!
Την Καλησπέρα μου!
Την Καληνύχτα μου!

ruth_less είπε...

Κι εγώ στην ίδια φράση θα σταθώ, όπως πιο πάνω... που όσο πιο έντονα τον μυρίσουμε να περνά από δίπλα μας, τόσο πιο έντονη η επιθυμία για Ζωή και ότι την κάνει να είναι Ζωή... Ζήσε καλέ μου basnia... Καλό βράδυ νάχεις.

Hfaistiwnas είπε...

Όλοι θα περάσουμε από αυτό το σημείο.. σκέψεων και το άλλο το πιο θλιβερό..
Στιγμές που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, πρέπει να είμαστε εκεί να μας έχουν και να τους έχουμε..
Να είμαστε καλά και να χαμογελάμε..
γενικά .. και αόριστα..

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σταλαγματιά είπε...

Είναι οι στιγμές που μέσα στον πόνο σου ξυπνά και η οργή.
Για εκείνους τους παρόντες απόντες,για την συνειδητοποίηση του ποιοι πραγματικά σε νιώθουν και ποιοι απλά σου πιάνουν το χέρι.
Πόσος κόπος χρειάζεται να το σφίξεις τουλάχιστον, ούτε αυτό;

Λυπάμαι για την απώλεια σου Βασίλη...ότι κι αν πω θα είναι λίγο μα σε νιώθω και θέλω να το ξέρεις....

lena_zip είπε...

τι απαντάς στο καλά είσαι; καλά είμαι. τι να λέμε τώρα. και αν δεν είμαι. ο καθένας με τα δικά του καλά και κακά φορτωμένος. και το μόνο που θέλεις να κάνεις είναι να χαμογελάς. και χαμογελώ.

Ελπίζω τα χαρτομάντηλα να ήταν τουλάχιστον zewa και όχι always.

Α στο καλό σου... και μετά μου λες μόνο από γέλια να...

lena_zip είπε...

Αυτόν τον ήχο τον έχεις ξαναβάλει έτσι;
Τι μου θύμησες τώρα;!

musicbug είπε...

Telika apo synitheia apantame polles fores otan mas rwtane an eimaste kala. Sxedon aytomata vgenei. Ayta pou perigrafeis taxw zisei ki egw opote se katalavenw apolyta! Keep smiling boy kai think positive! Akoma kai mesa apo to thanato mporeis na vreis zwi.
Kali vdomada

Appelsinpigen είπε...

και παλι απο κατι θλιβερο διαβαζοντάς σε αντλώ δύναμη και ενεργεια...

μακαρι να φερνεις ολα αυτα στο μυαλο σου καθε φορα που θα σκεφτεσαι πίσω....

ειδικα οι τελευταιες γραμμες σου κρυβουν ολοι την ουσια...

καλο σου βραδυ Βασίλη...

Μάγισσα Κίρκη είπε...

Ελπίζω να είσαι έστω λίγο κάπως πιο ψύχραιμος. Ξέρω πως πονάς και είναι δύσκολο.Αλλά σημασία έχει ότι ζεις και η ζωή πάει παρακάτω γιατί σου φυλάει χαρές που δεν είσαι σε θέση να σκεφτείς τώρα.
Εύχομαι όχι απλά τα καλύτερα για σένα από δω και πέρα, αλλά τα πιο ευτυχισμένα!
Τα φιλιά μου!!!

logia είπε...

...εγώ "καλά" απαντούσα Βασίλη...
όταν έφυγε ο μπαμπάς...
και με ρωτούσαν οι γειτόνισσες...

"τι κάνει ο μπαμπάς;"

"καλά" έλεγα εγώ "ευχαριστώ"

όσο για τα χαρτιά και τους γραφειοκράτες...
οριζόντια ή κάθετη με ρωτούσαν... για τη συγγένεια... και γω δεν ήξερα... και έψαχνα στα βιβλία των μαθηματικών...
16 ήμουν...

σε φιλώ

και σου χαμογελώ

όπως πάντα

Ανώνυμος είπε...

Πόσες λέξεις-φράσεις-λόγια υπάρχουν για να μπαίνουν μπροστά, ώστε ν΄απαλύνουν τον πόνο..;
..Δε θα τα βάλω μπροστά..ένα βλέμμα μου θα ΄ναι κρυμμένο, να σε προσέχει..να προσέχεις...
:-)..

Unknown είπε...

υπομονή

Ath

nikos είπε...

Απολύτως ανθρώπινη ανάγκη η επιθυμία για περισσότερη ζωή. Ειδικά κάτι τέτοιες ώρες. Προφανώς και δεν θα προλάβουμε. Αλλά μην πάψεις ποτέ να ονειρεύεσαι. Και νομίζω, για όλα τα άλλα, αυτά τα δύσκολα που έζησες και ζεις αυτές τις μέρες, έχεις βρει μόνος σου τα κατάλληλα φάρμακα : χαμόγελο και μόμπυ. Ξέχνα τους όσο μπορείς. Ξέχνα τα όσο μπορείς. Και βγες και λίγο. Και μίλα. Και ζήσε. Τόση αγάπη εδώ μέσα σε περιβάλλει. Μην την αρνηθείς. Ειδικά κάτι τέτοιες ώρες.
Καλημέρα

sstamoul είπε...

Ίσως δεν αρμόζει σε μένα (τόσο καινούρια εδώ) να κάνω σχόλιο (γι' αυτό και δεν έγραψα κάτι στην προηγούμενη ανάρτησή σου που τόσο με συγκίνησε). Αλλά διάβασα αυτό που γράφει ο nikos παραπάνω: "τόση αγάπη εδώ μέσα σε περιβάλλει"... Και σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι καλό να ξέρεις πόση είναι...
...

manetarius είπε...

Δεν λέω τίποτα.. αφήνω μόνο ένα χαμόγελο και μια σφιχτή αγκαλιά!
:)

Ioulita είπε...

Πέρασα για ένα χαμόγελο.

Ανώνυμος είπε...

Ζωγραφιζω ενα χαμογελο να σου δωσω για εφεδρικο..να τα σκεπασεις ολα..και ανοιγω τα αυτια μου σε αυτο που παιζει.. Καλημερα..

Λi είπε...

Τόσο που σ’ έσφιξα αγκαλιάζοντάς σε … να σου μετέδωσα πιστεύω δύναμη… αγάπη… και σκέψεις θετικές…

Μ’ όλη τη δύναμη καρδιάς και μυαλού το έκανα!

Αν κάποιος διαβάσει «προσεκτικά» την παραπάνω κατάθεσή σου… αυτό που τελικά θα του μείνει… είναι πραγματικά ανεκτίμητο…

Πάρε φιλί και αγκαλιά τιγρένια.. αληθινή…

Ταχυδρόμος! είπε...

Μήπως να ανέβεις το ΣΚ προς τα πάνω; Καλημέρα κούκλε.

kariatida62 είπε...

H τελευταία σου παράγραφος τα λέει όλα!!!
Βασίλη μου ότι φάμε, ότι πιούμε...και ότι καζαντίσουμε!(για να μην το πω στην μαλλιαρή)

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Διαβάζω και μου'ρχονται οι εικόνες του φίλου μου πριν 1,5 μήνα για τον ίδιο λόγο.Έτσι όταν επέστρεψε πήραμε τον σκύλο του και κάναμε μια μεγάλη βόλτα στο πάρκο και οι μόνες λέξεις που ακουγόντουσαν ήταν για τον σκύλο.Μετά ετοίμασα τα αγαπημένα του φαγητά και φάγαμε σιωπηλά μέχρι που μίλησε κ εκείνος.....ελπίζω να έχεις κάποιον κοντά σου που να ακούει την σιωπή σου...εκτός απ'τον Μόμπυ που καταλαβαίνει τα πάντα!

Φιλιά :)

One Happy Dot είπε...

κράτα εκείνο το χαμογελώντας...μεγαλύτερη δύναμη θέλει να χαμογελάσεις παρά να κλάψεις, το ξέρεις πια! Φιλί...και αγκαλιά από εκείνες τις σφιχτές εξω από το μέγαρο...!

Matriga είπε...

Bασίλη, πέρασα να δω τι κάνεις και ξαφνικά συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το μεγαλείο ενός ανθρώπου που πονάει. Σε θαυμάζω και σου χαμογελώ γλυκά :))

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Να είσαι καλά να τον θυμάσαι, αυτο μόνο, τίποτα άλλο
Τα υπόλοιπα θα σου συνιστούσα να μη τα ψάχνεις, κανεις ποτέ δεν τα έψαξε και να βρήκε έστω και τη πιο μικρη άκρη

Μια γλυκιά καλημέρα!

Margo είπε...

O κόσμος ο μακρινός στις χαρές και στις λύπες τα ίδια νιώθει θαρρείς, μόνο τα λόγια αλλάζει καμιά φορά μπερδεύεται, ξεχνιέται.. μα πόσοι έχουν την δυνατότητα να αφουγκραστούν καταθέσεις ψυχής όπως τούτη δω;
Σκέπτομαι αρκετή ώρα ακούγοντας και διαβάζοντας πώς να σου δώσω να καταλάβεις ότι νοερά είμαι εκεί κοντά από χθες που το έμαθα, όμως η αλήθεια είναι ότι εγώ πήρα από εσένα κουράγιο σε όσα κατακλύζουν το μυαλό μου. Χαμόγελα δάκρυα μπερδεμένα κάθε φορά.. σε φιλώ

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

"την επόμενη φορά που θα με δεις. μην με ρωτήσεις. χαμογέλα και εσύ. καλά είμαστε"

ΚΑΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ και ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ!!!

βασιλάκη είσαι ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
(υ.γ. να ετοιμάσω τα κάρβουνα;)

next_day είπε...

πάντα προλαβαίνεις και πάλι ονειρεύεσαι και πάντα θές κι άλλο...

με συκγίνησες...
δεν ξέρω το γιατί...

φιλί γλυκό από λίγα δάκρυα νωπό...

BUTTERFLY είπε...

Βασιλη μου, αφου μπορεις κι αυτο να το αντιμετωπιζεις με χαμογελο...εστω πικρο...δεν χρειαζεται να ονειρευεσαι να ζησεις, γιατι ζεις! Κι αγγιζεις και σωπαινεις και μιλας και ονειρευεσαι κι αγαπας και γελας και κλαις...
Φιλι γλυκο και στο Μομπυ αλλο ενα!

jf είπε...

Χαίρομαι για τη δύναμή σου!

Μερικοί είναι κατ' επίφαση 'ζωντανοί'...

thumbelina είπε...

Ωρες δύσκολες, το μόνο που θέλεις είναι λίγες στιγμές με τον εαυτό σου, να κλάψεις, να πενθήσεις, να θυμηθείς, να γελάσεις, να καταλάβεις... αλλά πρέπει να είσαι παρών ,να ακούς λόγια ανούσια από άνθρώπους που είναι δίπλα σου από υποχρέωση και όχι γιατί σε νιώθουν...και είναι και οι δικοί σου άνθρωποι που σε κοιτούν και δε μιλούν, καταλαβαίνουν το πόνο σου,πονούν και αυτοί μαζί σου, και εσύ παίρνεις δύναμη , να ζήσεις ονειρεύεσαι πιο δυνατά και πιο έντονα ,και έτσι πρέπει...
γλυκό φιλί...

Stratos είπε...

Φίλε Βασίλη, να χαμογελάς.

Σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεσαι πάντα να βρίσκεις το κουράγιο να χαμογελάς!

Να έχουμε ενα πολύ, πολύ όμορφο πρωινό! :)

Roadartist είπε...

Πότε θα γίνεις μάνα;;;; :)
Γιατί, τι θέλουν και ασχολούνται ρε πτσ μου όλοι με τις ζωές των άλλων; Και οι συγγενείς με το αν και πότε θα παντρευτεί ο καθένας; Τι αδιακρισία είναι αυτή; Πάντα μου την έδινε. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για τα ίδια. Ελεος πραγματικά!
Δεν χρειάζεται να χαμογελάμε με το ζόρι. Δεν χρειάζεται να χαμογελάμε αν δε το αισθανόμαστε. Άσε τις μέρες να πάρουν το πόνο μαζί τους.. Τα πιο αληθινά χαμόγελα είναι αυτά που έρχονται μετά από τον πόνο και το κλάμα. Να σε προσέχεις. Πολλά φιλιά.

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Ο τρόπος που έχουν οι άνθρωποι να ξορκίζουν την σκέπη του θανάτου στις κηδείες και τα μνημόσυνα είναι να πιέζουν τη ζωή να προχωράει. Κι εγώ αργά το κατάλαβα. Γι' αυτό και ρωτάνε τόσα πολλά, αν παντρεύτηκες, αν πάει καλά η δουλειά σου, γιατί φοβούνται και φοβούνται να ομολογήσουν ότι φοβούνται. Αν κλείσουν τα μάτια στην πραγματικότητα που εκτυλίσσεται δίπλα τους, νομίζουν ότι θα πάψει να ισχύει. Χαιρετισμούς Βασίλη!

Βάσσια είπε...

....
Το τι μπορούμε να ζήσουμε το
θυμόμαστε και το αναζητούμε,
όταν ο δρόμος στενέψει κι όταν
για κάποιους τελειώσει...
Έτσι είναι ο άνθρωπος, πρώτα
"μπουσουλάει" και μετά περπατάει.

Καλησπέρα Β.

b|a|s|n\i/a είπε...

ο πατέρας μου και η μητέρα μου είναι εδώ. και εύχομαι για χρόνια πολλά ακόμα.
ο λάμπης είναι ο μόνος αδελφός της μαμάς μου. και νονός μου. μέλος της άμεσης οικογένειάς μας.
δεν είχε δημιουργήσει άλλωστε δική του οικογένεια. ίσως καλύτερα. ίσως όχι. δεν ξέρω. ειλικρινά.
και έφυγε. έτσι ξαφνικά. σε τρεις μόλις μήνες. νέος. και είναι απερίγραπτο το συναίσθημα να συνειδητοποιείς ότι ένας άνθρωπος, που πάντα υπήρχε στην ζωή σου τόσο κοντά, χωρίς να έχει αρρωστήσει ποτέ μα ποτέ, να φεύγει.
έτσι ξαφνικά. καρκίνος είπανε. και πολύ επιθετικός είπανε. και τον νίκησε είπανε. έτσι ξαφνικά.

αισθάνομαι την ανάγκη ολόψυχα να σας ευχαριστήσω. και πάλι. και συνέχεια.
όλους σας. και έναν έναν ξεχωριστά.
άγνωστους. γνωστούς. φίλους. ανθρώπους με αλήθειες συναισθημάτων.
για όλα. τις λέξεις σας. τις σκέψεις σας. τα βλέμματά σας. τα χαμόγελά σας. τις αγκαλιές σας.

σας ευχαριστώ ολόψυχα όλους.

b|a|s|n\i/a είπε...

[gaykarkinos7]
πως. και πώς. σε όλα αυτά που όνειρα γίνονται. σε όλα αυτά που αλήθειες γίνονται. σε όλα τα πως. σε όλα τα πώς.
να ζούμε.

[ruth_less]
αμ πως. και πώς αλλιώς; :)

[Hfaistiwnas]
περάσαμε. περνάμε. θα περνάμε. μέχρι να μας περάσουν.
γενικά. ειδικά. αόριστα. οριστικά.

[Μπάτλερ]
με μία σφουγγαρίστρα ξεχνιόμαστε.
η αλήθεια είναι ότι ο μόμπυ τις τελευταίες μέρες είναι εντυπωσιακά υπερκινητικός.
πέρα δώθε στον διάδρομο και από φωνή γαύγισμα.
σε ευχαριστώ πολύ. (και) που μου ανακάλυψες τους Mono.

[Σταλαγματιά]
να νοιώθουμε. με αλήθειες συναισθημάτων.
καλησπέρα σου.

[lena_zip]
α να χαθείς βρε. με έκανες και σκουπίστηκα.

[lena_zip]
τι σου θύμησα; ότι και να είναι οι Sigur Ros το έκαναν. με το αδιανόητο άσμα τους.
καλά θυμάσαι. στο Να Είσαι Εδώ ακουγόταν. ίσως να μην είναι τυχαίο το επανακούειν.
απλά ένωσα και το α δ ι α ν ό η τ ο επίσης απόσπασμα από τους Mono. μετά τους Sigur Ros. ένα συγκλονιστικό απόσπασμα από ένα δεκαπεντάλεπτο άσμα.

[musicbug]
λίγο πολύ όλοι τα έχουμε ζήσει. όλοι θα τα ζήσουμε.
όλοι να ζήσουμε. μόνο ζωή μπορείς να αντλήσεις μέσα από τον θάνατο.
καλή εβδομάδα.

[Christine, the Elf]
η ουσία είναι (και) στην αλήθεια των συναισθημάτων.

[Μάγισσα Κίρκη]
προχωρά η ζωή. και περπατάμε μαζί της. με όλα τα δύσκολα. τα εύκολα. τα δυσκολότερα. τα ευκολότερα. για αυτές τις φυλαγμένες χαρές που φανερές να γίνονται.
καλό σου απόγευμα.

[logia]
πλησιάζει ο δέκατος έκτος ιανουάριος.
ακόμα σταματά η σκέψη για δευτερόλεπτα στην ερώτηση αδέλφια έχεις;
έχω. είχα. έφυγε.
με χαμόγελο. πάντα.

b|a|s|n\i/a είπε...

[new-girl-on-the-blog]
σε βλέπω :)

[Ath]
και επιμονή. στα όνειρα. τα αληθινά.

[nikos]
πήγα προχθές στα κεπ. σε ένα νεοσύστατο γραφείο. η κοπέλα, που ήταν εξυπηρετικότατη και ευγενέστατη, δεν γνώριζε αν μπορεί το γραφείο τους να δώσει πιστοποιητικό εγγύτερων συγγενών. που κάπου το είχα ακούσει εγγυτέρων. εξού και το ετέρων. παίρνει τηλέφωνο έναν συνάδελφο από άλλο γραφείο και αρχίζει "ένας κύριος που έχει πεθάνει θέλει ένα πιστοποιητικό...". όχι ακόμα καρδιά μου.

[sstamoul]
είναι καλό να ξέρεις. είναι καλό να νοιώθεις. είναι καλό να χαμογελάς.
καλησπέρα σου.

[manetarius]
πάχυνες! :) μην είναι πολύ σφιχτή. το παιδί! ;)

[Ioulita]
και ένα ακόμα :)

[spacepuke]
άνοιξέ τα παντελώς. αυτιά. ψυχή. καρδιά. μέχρι το τέλος.
καλησπέρα σου.

[tiger_lilious]
μερικές αγκαλιές είναι ανεκτίμητες.
άκουσε Mono (Japan). μερικά τους άσματα είναι αριστουργηματικά!

[Ταχυδρόμος!]
κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό. καλησπέρα σου.

[kariatida62]
να το πεις. μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα.

[Και λοιπόν;E allora?]
τα αγαπημένα φαγητά του σκύλου ή του φίλου;
ο μόμπυ πάντως φρικασέ δεν τρώει. ;)
σε ευχαριστώ πολύ. φιλιά.

b|a|s|n\i/a είπε...

[One Happy Dot]
το ξέρεις. αν και δεν ξέρεις αν θες να ξέρεις. μα ξέρεις.
και οι αγκαλιές οι σφιχτές είναι από εκείνα που ξέρεις και θες να ξέρεις πως ξέρεις.

[matriga]
γλυκαίνει το χαμόγελο. με τον χρόνο. καλησπέρα σου.

[Ρίκη Ματαλλιωτάκη]
όλα μέσα στην ζωή είναι. και όλα έξω από αυτήν. τα αληθινότερα όλα αυτά που ζούμε να είναι.

[Margo]
κάθε φορά. σαν πρώτη φορά. σαν πρώτο δάκρυ. σαν πρώτο χαμόγελο. κάθε φορά.
σε αισθάνθηκα. σε αισθάνομαι. να 'μαστε πάντα καλά.

[ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ]
καλά να είμαστε. να (παρα)χαμογελάμε.
υπερβάλεις. ε εντάξει. καλό παιδί. :)
φιλιά σου.

[next_day]
στο πάντα του τώρα. στην διάρκεια της κάθε στιγμής.

[BUTTERFLY]
ζούμε. εύκολα. δύσκολα. με χαμόγελα. δύσκολα. εύκολα. αληθινά να είναι.
φιλί. και άλλο ένα. και από τους δύο.

[JamanFou]
να χαίρεσαι να με χαρώ να χαρούμε στο βουνό. και στην θάλασσα. και στην πεδιάδα. και παντού.
κατά το κράτα με.

[thumbelina]
έτσι πρέπει ναι. δύναμη να έχουμε. για τους ανθρώπους που μένουν. χωρίς να ξέρουμε πάντα πώς και τι.

[Stratos]
κάπου υπάρχει κρυμμένη κάποια δεξαμενή κουράγιου. δεν μπορεί να μην.
με χαμόγελο. για ένα όμορφο απόγευμα. αν και βροχερό.

[Roadartist]
πότε; πες μου πότε; μάναααα!

[Κοκκινοσκουφίτσα]
σοκαριζόμαστε. στο άκουσμα το πρώτο. και καθώς τα λεπτά περνούν. σαν να γελάμε. και γελάμε. μην θέλοντας να αφήσουμε να φοβηθούμε. και αφηνόμαστε. να φοβόμαστε. χαμογελώντας. κλαίγοντας. χαμογελώντας. απασχολώντας το μυαλό μας με άλλα. διάφορα. διαφορετικά. και σαν ξεχνιόμαστε. δεν ζούμε. κλαίγοντας για ζωές που δεν ζήσανε (;). και χαμογελάμε. να ζήσουμε.
σε ευχαριστώ τόσο.

[Βάσσια]
τρέχουμε τώρα.
φιλιά σου. καλησπέρα.

M. είπε...

Τι χρώμα έχει η λύπη; Μας νοιάζει; Αποθέματα δύναμης.Κουραγιου, ναι.Πριν ένα μήνα έζησα την ίδια ακριβώς απώλεια. Βασίλη.Ξέρω.Είναι όλα εδώ. Κι εμείς και τα χαμόγελα και όσα μας κληροδότησαν σε πλούτο ψυχής.Σε γέλια.Χαμόγελα.Λύπες. Το πάντα είναι αυτήν εδώ την στιγμή, για πάντα.Χορεύουμε μαζί με τις στιγμές.Τις αλήθειες ;)
Μια μεγάλη αγκαλιά από μένα.Και πολλά βροχερά χαμόγελα.

efhbos είπε...

Δυσκολες ωρες οι τελευταιες...
Υπηρχε μια σιωπη...
Ισως τοτε ηταν που προσπαθουσες να καλυψεις τον πονο σου.
Ελπιζω να τα καταφερες!

Καλο μεσημερι!

Matriga είπε...

Βασίλη, χαίρομαι που είναι καλά ο πατέρας και λυπάμαι για το θείο σου. Να είσαστε καλά να τον θυμάστε...
Τα κοχυλένια φιλιά μου :)

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

καλά διαβάζω σε σχόλια ότι είσαι πηγή κουράγιου και τρυφερότητας για όλους μας... Εγώ σε ευχαριστώ ακόμη περισσότερο. Καλό σου απόγευμα!

mermyblue είπε...

Βασίλη
άλλη μια καλησπέρα και όσα χαμόγελα θέλεις. είμαστε κοντά.
και είμαστε καλά
και όσοι αγαπάμε μέσα από εμάς ζουν για πάντα (αν το "πάντα" είναι η διάρκεια της δικής μας ζωής)
σε φιλώ

Άιναφετς είπε...

Από καιρό το έχω αποφασίσει, η ίδια και η κοντινή μου οικογένεια: Δεν θέλω κηδείες, παπάδες, καφέδες, υγρά χαρτομάντιλα και αυτός ο ήχος...ντουπ, το χώμα που πέφτει στο φέρετρο και το "γραβατωμένο", σώμα από κάτω...θέλω να με κάψουν, μαθαίνω ότι "ο φούρνος" ετοιμάζεται.

Unknown είπε...

μια αστραπή η ζωή...

...μα προλαβαίνουμε, που έλεγε κι ο Καζαντζάκης...

ο καθένας μας ας κάνει ότι είναι αρκετό γι' αυτόν και για τους γύρω του. ούτως ή άλλως, κλάμα και γέλιο εναλλάσσονται...

φιλιά βρόχινα...

επί λέξει είπε...

Συναντήσεις... που δίνουν ...απαντήσεις ή και όχι. Ας αλλάξουμε το αυθάδικο ν σε ρέον ρ. Συναρτήσεις. Ή και την πολλά υποσχόμενη πρόθεση σε μια απαιτητική κατά τα άλλα. Εξαρτήσεις. Αυτές σίγουρα δε δίνουν απαντήσεις...Δεν πειράζει, όμως. Τι να τις κάνεις, όταν υπάρχει το εξ-;

Πολλά φιλιά, Βασιλάκο!

lena_zip είπε...

Αυτό το απόσπασμα από τους Mono το έχεις ξαναβάλει;
Σε βάζω τώρα να ψάχνεις, αλλά θέλω να σιγουρευτώ αν το έχω συνδέσει σωστά! Νομίζω πάντως ότι ήταν ένα βράδυ που έπινα gin με λεμόνι και πάγο.
Από πού σκουπίστηκες;

leondokardos είπε...

Βασίλη, καμιά φορά το να φεύγει κανείς έτσι ξαφνικά είναι καλύτερο για εκείνον, αλλά πολύ άγριο για αυτούς που μένουν. Έχω αντιμετωπίσει τον θάνατο πολύ δικών μου ανθρώπων στη ζωή μου,ξαφνικούς,φυσικούς, αλλά και τελείως απρόσμενους. Και εμπρός σε τέτοιες καταστάσεις, ίσως καμιά φορά σβήνουν τα όνειρα, ή αντίθετα σε κυριεύει η αγωνία να ζήσεις κιάλο, δε τα έχεις δει ακόμα όλα. Όλα ανθρώπινα φίλε μου.

BLUEPRINTS είπε...

η απώλεια όσο μοναδικά βιώνεται από τον καθένα άλλο τόσο αξεπέραστη είναι για τους ανθρώπους που αγαπάς, δύσκολη, πολύ δύσκολη, τις καλησπέρες και τα φιλιά μου

pandora είπε...

ο θάνατος... είναι ένα μικρό στόπ...
όμως πεισματικά αρνούμαι να πιστέψω ότι όσα αφήνουν, χνάρια οι οι άνθρωποι, πίσω τους, ότι χάνονται. Όπως κι ότι σε κάνει να θυσιάζεις αυτό το υπέρτατο αγαθό που λέγεται "ζωή" για κάποιον που αγαπάς, μένει για πάντα στα συννεφα.. στα αστέρια που λιώνουν... στην εντροπία του σύμπαντος.

Δεν ξέρω αν βοηθάνε εδώ τα "επικούρεια επιχειρήματα"

Να ζήσεις και να τον θυμάσαι όσο μπορείς...

Καλό βράδυ...

ξωτικό είπε...

έρχομαι φεύγω ξανάρχομαι, χαρτομάντηλλα δίνω παίρνω,
να είμαι εδώ γύρω θέλω ,
να το νοιώθεις,
και να σου σφίγγω το χέρι πολυυυυυ δυνατά και ζεστά .
(πως και πόσο απίστευτα το σιχαίνομαι αυτό το χλιαρό μπλιαααααααααααααχ)
κι ένα χάδι στον γλύκα .

b|a|s|n\i/a είπε...

[Myriam]
στους χορούς μας. με τις αλήθειες μας. στις στιγμές μας. τις παντοτινές.
αγκαλιά σε αγκαλιά. χαμόγελο με χαμόγελο.

[efhbos]
δύσκολες ώρες οι τελευταίες. δύσκολες οι προηγούμενες. δύσκολες και οι επόμενες.
γεμίζοντας στιγμές ζωής. σε πακέτα. δύο δωμάτια και ένας διάδρομος να αδειάσουν.
καλό σου βράδυ.

[matriga]
να είμαστε πάντα καλά.
να είσαι πάντα καλά. σε ευχαριστώ. φιλιά σου.

[Κοκκινοσκουφίτσα]
η πηγή πηγή δεν έχει. σαν την τιμή.
να 'σαι πάντα καλά. καλό σου βράδυ.

[mermyblue]
πάντα. στο πάντα του τώρα. στο πάντα του μετά. στο πάντα των στιγμών του πάντα.
και πάντα να είμαστε καλά. σου χαμογελώ. με φιλί.

[Άιναφετς]
το έχω σκεφτεί τόσες φορές. μα είναι όλοι εκεί. και αυτοί που απέμειναν εκεί θα πάνε.
το ήξερες ότι το φέρετρο λιώνει; εξαφανίζεται; και είναι και ακριβό.
τώρα θα μου πεις και ζωές λιώνουν. εξαφανίζονται. και είναι ανεκτίμητες.
αφχ.

[Νεράιδα της βροχής]
ο τσιφόρος το ξέρει;

[επί λέξει]
το κολλάς σε ένα σίγμα;
φιλιά σου.
σε ευχαριστώ πολύ.

[lena_zip]
την κυριακή το βράδυ. στην προηγούμενη. κοστούμι.
φρέσκο λεμόνι;
η ζέβα κάνει την διαφορά πάντα.

[leondokardos]
στην προκειμένη ίσως καλύτερα. μα ποτέ δεν ξέρουμε. τουλάχιστον δεν ταλαιπωρήθηκε πολύ. με επίπονες θεραπείες. μα ποτέ δεν ξέρουμε.
όλα ανθρώπινα είναι. και όλα στην ζωή μέσα. και πέρα από αυτήν. κάθε απώλεια δικών μας ανθρώπων πονά. περισσότερο αυτές που δεν ακολουθούν την όποια λογική σειρά της ζωής.
να είμαστε πάντα καλά. να θυμόμαστε. να χαμογελάμε. να ζούμε.

[BLUEPRINTS]
δύσκολα. στα δύσκολα να χαμογελάμε αληθινότερα.
καλησπέρα σου. φιλιά.

[pandora]
ο θάνατος είναι ένα μικρό σοκ. και μεγάλο. και όσο περισσότερο ή λιγότερο έχουμε εξοικειωθεί με αυτόν θα παραμένει οδυνηρός. ίσως γιατί βιώνουμε το πάντα της απώλειας. και το ελάχιστο του πάντα της ζωής (μας).
καλό σου βράδυ.

[ξωτικό]
έτσι. δυνατά. ζεστά. χαμογελαστά.
και κουνήματα ουράς.
καλησπέρα σου.

k είπε...

οι κηδείες τον μεσογειακών λαών έχουν αυτήν την υπερβολή. αυτό το χώνομαι εκεί που δε με σπέρνουν. αυτό το βασιλάκη. είναι σουρεάλ με κάποιο τρόπο. καταλαβαίνω όμως το θυμό και το κλαψίγελο που σου δημιουργούν.
διαφορετική ανάγνωση της ζωής μετά από τον αποχωρισμό. να θυμηθώ να ονειρεύομαι. αγκαλιά και φιλί.

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Μόλις ο κουρνιαχτός κατακαθίσει - και χρόνος σ' αυτό δεν μπαίνει - ένα μεγάλο ευχαριστώ βγαίνει από μέσα μας για τα πλάσματα που αγαπήσαμε και φύγανε.
Για όλα όσα μας έδωσαν ενώ ήταν κοντά μας και για όλα όσα μας δίδαξαν με το φευγιό τους.

Καλό σου βράδυ!

καλημέρα είπε...

Η τελευταία σου φραση, "ίσως πάντα να ονειρευόμαστε.
κάθε φορά" Ευτυχώς.

Υ.Γ. Είναι περίεργο πόσο μπορείς να γελάσεις, σαρκαστικά, ειρωνικά, μπορεί και νευρικά, εμένα μου έχει συμβεί, σε κηδεία πολυαγαπημένου σου προσώπου. Το σώμα σου και η ψυχή σου το ζητάνε, έτσι νομίζω. Όπως και το να καταγράφεις τα παντα, λεπτομέρειες που σε άλλη περιπτώση δεν θα πρόσεχες ποτέ. Είναι η τελευταία εγγραφή της εσω τανίας σου με τον αγαπημένο παρόντα σώματι; Μπορεί να είναι κι αυτό, δεν ξέρω...

stella είπε...

ενα φιλι στο μαγουλο,τρυφερο σαν χαρτομαντιλο!
οποτε θες ελα ,εγς θα σε ποεριμενς φιλε μου!
φιλια.

Νικόλας K. είπε...

Μερικές φορές σε αυτές τις συναντήσεις υπάρχει θλίψη, αμηχανία, δεν ξέρεις τι να πεις, τι να κάνεις, θυμάσαι τις στιγμές… μπερδεύεσαι… ξεχνιέσαι, γελάς, μετανιώνεις που δεν μίλησες όταν έπρεπε,
Πάντα να ονειρευόμαστε, αλλιώς δεν θα υπάρχουμε…
Καλό ξημέρωμα!

lena_zip είπε...

Ναι φρέσκο λεμόνι και όχι lime αγαπημένε μου κύριε b|a|s|n\i/a!!!!!
Αααα ναι σωστά. Τώρα θυμήθηκα γιατί μου τρυπούσε τ' αυτιά!
Δε σου τελείωσαν τα zewa; Delica δοκίμασες;

marianaonice είπε...

...κάθε φορά που τον θάνατο ξαφνικά συναντάς να ζήσεις ονειρεύεσαι...

Ο Επίκουρος είπε ότι το θάνατο δεν θα τον γνωρίσουμε ποτέ, γιατί όταν θα τον συναντήσουμε θα έχουμε πεθάνει...

Τα ποστάκια σου έχουν ψυχή και αλήθεια...

Καλό ξημέρωμα Βασίλη μου.
:))

quartier libre είπε...

@
χθεσινό συμβάν :

με κάλεσαν σε μιά συγκέντρωση, την ερχόμενη Δευτέρα.
"θέλουμε, είπαν, να φέρεις οπωσδήποτε μαζί και τον πατέρα σου"

τους κοίταζα κεραυνοβολημένη...

"δεν γίνεται !", τους λέω...

τους κοίταζα κεραυνοβολημένους...

manetarius είπε...

:)

b|a|s|n\i/a είπε...

[kayadesigner]
άμυνες όλα. ίσως και επίθεση. σε όλο αυτό που μοιάζει να στερεί από το αύριο συναισθήματα και όλα αυτά που ζήσαμε στο χθες. να δείξουμε ότι δυνατοί είμαστε. δυνατοί στα όνειρα που θυμόμαστε να κάνουμε αλήθειες.
σε ευχαριστώ πολύ. καλημέρα σου.

[Μια φορα κι εναν τρελο...]
αμέτρητα συναισθήματα εναλλάσσονται. κάθε ώρα. κάθε στιγμή. κάθε μέρα. κάθε βράδυ.
καλημέρα σου.

[καλημέρα]
έχεις όμορφο όνομα. γεμίζει η έκφρασή σου. καλημέρα καλημέρα!
τα πάντα καταγράφονται. και εικόνες, λέξεις έρχονται στην μνήμη σε χρόνο ανύποπτο.

[spy_force]
να 'σαι πάντα μα πάντα καλά. και να μην ξεχνάς να χαμογελάς!

[Νικόλας K.]
πάντα να ονειρευόμαστε. πάντα να ζούμε. στο πάντα του τώρα. στην διάρκεια του μετά.
καλή σου μέρα.

[lena_zip]
έτσι έτσι αγαπητή γυαλιζοβλεπούσα.
ζέβα πάντα λέμε. για την διαφορά.

[marianaonice]
ψυχή και αλήθεια και συναισθήματα και αλήθειες συναισθημάτων να έχουμε. κάθε στιγμή.
καλημέρα σου.

[quartier libre]
να τους κοιτάς χαμογελαστή και χαμογελασμένη.

[manetarius]
:))

Φως στα όνειρα είπε...

εγώ τώρα αν ζητήσω ΄ΧΊΛΙΑ συγγνώμη για την παρανόηση,φτάνει;

Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ που ήσουν τόσο ευγενικός..

Ανώνυμος είπε...

Βασίλη μου,
κάθε που τον θάνατο συναντώ...
σκέφτομαι απλά πόσα δεν πρόλαβα να ζήσω...και πόσα θα στανατήσω πια να ονειρευομαι.

Το χαμόγελό σου είναι μάθημα ζωής για μένα.

Να το ξέρεις.

Τα φιλιά μου και μια αγκαλιά. Μου είχες λείψει.

Lilith είπε...

Εγώ χαίρομαι που γύρισες.
Η απουσία σου αφήνει κενό.
Τον θάνατο δεν θα τον καταλάβω ποτέ...
Ή μάλλον... τον καταλαβαίνω πολύ καλά, δεν μπορώ όμως να τον δεχτώ.
Μπορώ να δεχτώ τον δικό μου, αλλά όχι των άλλων γύρω μου.
Καμιά φορά εκεί που κάθομαι, κάνω τη σκέψη ότι όσο μεγαλώνω θα τον συναντώ όλο και πιο πολύ μπροστά μου.
Συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό που είπε ο Μπάτλερ. Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι ελληνορθόδοξοι τον θάνατο είναι απλά... λάθος!
Και μας παίρνουν και όλους στο λαιμό τους!
Πεθαίνει κάποιος και αντί να σκεφτείς τις όμορφες στιγμές που πέρασες μαζί του και να χαμογελάσεις ίσως με τη σκέψη ότι πήγε κάπου καλύτερα, σκέφτεσαι την απόλυτη ΦΡΙΚΗ που θα περάσεις στην κηδεία! Τους θεατρινισμούς και τα μοιρολόγια που μόνο σκοπό τους έχουν να σε κρατήσουν όσο πιο κοντά γίνεται στον θάνατο και όχι στη ζωή!
Ο θάνατος - πιο πολύ απ' όλα τα πράγματα σ' αυτόν τον κόσμο - πιστεύω ότι χρειάζεται αξιοπρέπεια.

Χαίρομαι που γύρισες...
Χαμογέλα... μη σε βλέπει ο Μόμπυ έτσι. :)

Φιλιά πολλά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ξέρω οτι περνάς δύσκολη φάση, ξέρω οτι ο θάνατος ξυπνά αναμνήσεις, νοιώθω το διδυμάκι να απομονώνεται, θάνατος και απώλεια υπάρχει και σε άλλα πράγματα, σταματάς για λίγο, προχωράς για λίγο, θυμάσαι και κλαις, θυμάσαι και σηκώνεις το κεφάλι, πάλι προχωράς, θάβεις τα άθαφτα και βάζεις το συναίσθημα στο ντουλάπι, μόνος ,μόνη ,όχι δεν το δέχομαι μα κλείνω το συρτάρι και τη πόρτα απο το ντουλάπι, όσο μπορώ πιο βαθειά όσο και αν η φωνή μέσα μου μου λέει ..δεν θέλω να τα θάψω..θάνατος υπάρχει καλέ μου σε κάθε πράγμα που σου λείπει..μικρό η μεγάλο, συναίσθημα ή ύλη..σηκώνεις το κεφάλι..προχωράς, έτσι πρέπει όταν τα πρέεπει οφείλουν να είναι πιο δυνατά απο τα θέλω. Σε φιλώ και σ' αγαπώ καλέ μου φίλε

Glayki είπε...

κάποια περίοδο...έχανα συνέχεια με διαφορά εξαμήνων ανθρωπους..είχα φρικάρει!
δεν το άφησα να με νικήσει...
ο καθένας ζει στο dna μας..στο είπα ξανά...
τα τυπικά απλά είναι κουραστικές και βαρετες διαδικασίες....
power βρε παιδί...
δεν παλεύεται αλλιώς η ζωή!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Ευριδίκη]
γιατί να ζητήσεις συγγνώμη; ο παραμικρός λόγος δεν χρειάζεται.
σε ευχαριστώ εγώ για τις λέξεις σου. καλημέρα σου.

[Tonia]
ποτέ δεν προλαβαίνουμε. και πάντα να ζούμε.
με ζωγραφιστά χαμόγελα. με αληθινά χαμόγελα. να ζούμε.
φιλιά σου. καλημέρα σου.

[Lilith]
εδώ είμαστε. μαζί με τον μόμπυ. περιμένει την βόλτα του.
αυτή η σκέψη. που όσο μεγαλώνουμε όλο και θα τον συναντούμε μπροστά μας.
να είναι τουλάχιστον όλοι οι επόμενοι σε αυτό που λέμε λογική σειρά της ζωής. αν υπάρχει λογική σειρά. στην ζωή.
σε ευχαριστώ πολύ. καλημέρα σου.

[αχτίδα]
χθες γύρισα από το σπίτι του λάμπη. ένα σπίτι που πήγαινα πολύ συχνά τους τελευταίους μήνες. πηγαίνοντας πράγματα στον λάμπη που χρειαζόταν στο νοσοκομείο. και κάθε φορά σκεφτόμουν τόσα πολλά. και κάθε φορά είχα την ελπίδα ότι θα επιστρέφαμε μαζί. ένα δυάρι είναι. με εκατοντάδες συρτάρια. βιβλιοθήκες δύο. και ανοίγοντας το κάθε συρτάρι στέκομαι ώρα αμέτρητη. έτοιμος να εκραγεί το μυαλό. επιβεβαιώνοντας. ανακαλύπτοντας συναισθήματα. τρόπο ζωής.
επιστρέφοντας εδώ κάθε φορά παρατηρώ τις βιβλιοθήκες μου. αμέτρητα μικροαντικείμενα. το κάθε ένα με την δική του συναισθηματική αξία. για μένα. και μάλλον παθαίνω πανικό. τι θα απογίνουν όλα αυτά. αν ο όποιος μπει στο σπίτι μπορέσει να καταλάβει. πώς έζησα, τι, γιατί. χρόνια πάρα πολλά μετά ελπίζω. χιλιάδες μικροαντικείμενα.
ανακαλύπτω πορτοφόλια παλιά. αναπτήρες παλιούς. σιντί. χαρτάκια. αφιερώσεις. μικροαντικείμενα. σπίτι του λάμπη. και δεν ξέρω τι να πετάξω. τι να κρατήσω. τι να χαρίσω. τι να ανακυκλώσω. σκέφτομαι εικόνες ποιος να του χάρισε τι. αν τα πήρε ο ίδιος. πότε. και δεν ξέρω πώς να τα χειριστώ. τόσο άχαρος αυτός ο ρόλος. και τόσο δύσκολος. ένα σπίτι που πρέπει να αδειάσει. που έμενε εκεί τουλάχιστον τα τελευταία είκοσι χρόνια.
ίσως να καταλαβαίνω περισσότερο την μητέρα μου. το δωμάτιο του αδελφού μου στο πατρικό είναι εκεί. ακριβώς όπως το άφησε. χρόνια μετά. όλα είναι όπως τα άφησε ο τάκης. μα όλα. και τα ξεσκονίζει ευλαβικά. κάθε φορά.
αυτά. χαμόγελο. και προχωράμε. στην κάθε στιγμή. φιλιά σου πολλά.

[TO ΓΛΑΥΚ]
δύναμη λέμε. και χαμόγελο δυνατότερο βρε παιδί. μπονζούρ!

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Αυτό το κάθε φορά, τόσο λατρεμένο και τόσο μισητό ταυτόχρονα!

Ephemeron είπε...

"...ίσως ποτέ να μην προλάβουμε. ίσως πάντα να ονειρευόμαστε."

Καλυτερα να ονειρευομαστε απο το να ζουμε μια ζωη γεματη μισος...
Καλυτερα να ονειρευομαστε απο το να φτασουμε καπου που τελικα δεν μας κάνει ή δεν το θελουμε...

Ανώνυμος είπε...

και την επόμενη φορά που θα με δεις. μην με ρωτήσεις. χαμογέλα και εσύ. ....
Φιλιά ;)

b|a|s|n\i/a είπε...

[ΠΑΥΛΟΣ]
κάθε φορά!

[Ephemeron]
καλύτερα να ζούμε μια ζωή γεμάτη χαρά και αγάπη και υγεία φτάνοντας (σ)την αλήθεια των ονείρων μας.

[dailyscene]
και χαμόγελα :)

Unknown είπε...

Καλημέρα

Καλό πρωινό

Ένα Κλικ είναι η ζωή
Έτσι απλά!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κι όμως ενώ κάθε φορά λες να αλλάξεις…σαν περάσουν οι μέρες…γυρίζεις και πάλι στα παλιά…στα χωρίς ουσία, στα χαλαρά…και ξεχνάς να αλλάξεις…

Συναντήσεις με περισσότερα χαμόγελα Βασίλη μου!

Να έχεις ένα όμορφο σ/κ!

Πολλά φιλιά!

Υάδα είπε...

Η ζωή συνεχίζεται κι εμείς καλούμαστε να κολυμπάμε στα βαθιά..
Πονάμε, πιάνουμε πάτο, μα συνεχίζουμε.
Αυτός είναι ο σκοπός μας.

Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου Βασίλη μου

Να είσαι καλά :-)

Ανώνυμος είπε...

πολλές φορές η συμβατότητα είναι καταφύγιο και για γεγονότα που συγκλονίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη.


(άρχισα να διαβάζω όλες τις απαντήσεις σου στην προσπάθειά μου να καταλάβω τι ακριβώς έγινε)

maika είπε...

..μερικά χαμόγελα κι απο μένα..σε περίπτωση που ξεμείνεις σπάσε τον κουμπαρά...πρέπει να έχεις μαζέψει μπόλικα!
..μακάρι να προλάβουμε λοιπόν!¨
:)

b|a|s|n\i/a είπε...

[Sailor]
και ακόμα πιο απλά!
καλησπέρα σου!

[korallenia]
συναντήσεις με αλήθειες συναισθημάτων.
καλησπέρα σου.

[Υάδα]
κολυμπάμε. περπατάμε. στα βαθειά. στους πάτους. σε θάλασσες. σε ουρανούς.
να 'μαστε πάντα καλά. καλό σου βράδυ.

[ηλιογράφος]
μερικές στιγμές αναλαμβάνουμε ρόλους που ποτέ μας δεν φανταζόμασταν.
καλό σου βράδυ.

[maika]
να προλάβουμε όσα προλάβουμε (και) με χαμόγελο.
καλησπέρα σου! με κάνεις και χαμογελώ κάθε φορά που επιστρέφεις εδώ. να 'σαι πάντα καλά!

marianaonice είπε...

Κι εγώ διάβασα όλα σου τα σχόλια σχεδόν για να καταλάβω ότι κάποιος έλειψε από τη ζωή σου, πρόσφατα...
Οι συναντήσεις με το θάνατο τελικά στη ζωή μας είναι αναπόφευκτες...
Χαμόγελο και συνεχίζουμε...
:))

b|a|s|n\i/a είπε...

[marianaonice]
αναπόφευκτες είναι.
τουλάχιστον να είναι αναμενόμενες.
σε αυτό που λέμε λογική σειρά της ζωής.
χαμόγελο. συνεχιζόμενο.

Άστρια είπε...

Βασίλη, ήρθα αργά, όταν είχες πάει σε άλλη ανάρτηση, αλλά δεν μπορούσα να μην αφήσω σχόλιο εδώ.

Τα χαρτομάντηλα είναι γι΄αυτό, για να παίρνουν τα δάκρυα και να φεύγουν.
Εσύ να κρατήσεις όλα τα όμορφα και σ΄αυτά να γυρνάς να θυμάσαι. Είναι η πραγματική κληρονομιά, ο αληθινός πλούτος που αφήνουν πίσω τους όσοι αγαπάμε όταν φεύγουν.

Και είδα το τριαντάφυλλο που άνοιξε και μου χάρισες, και μπλέ, παραμένει πολύ όμορφο!
Να είσαι καλά:)

b|a|s|n\i/a είπε...

[Άστρια]
πήρα ένα κερί σήμερα από το σπίτι. με ένα τριαντάφυλλο. το έχω εδώ απέναντί μου. αναμμένο. να φωτίζεται. και να φωτίζει.
τα όμορφα με όλα τα χρώματα όμορφα παραμένουν.
να 'σαι πάντα καλά.

kariatida62 είπε...

Συγνώμη ΒΑΣΙΛΗ, εγώ που είμαι? Αφού είχα αφήσει μήνυμα εδώ!!! Μπα, πού στο καλό τόστειλα?
Δεν πειράζει, να δείς πώς το λές! Α΄ναι... φιλιά σου πολλά με αγάπη πολύ!

b|a|s|n\i/a είπε...

[kariatida62]
εδώ είσαι!
H τελευταία σου παράγραφος τα λέει όλα!!!
Βασίλη μου ότι φάμε, ότι πιούμε...και ότι καζαντίσουμε!(για να μην το πω στην μαλλιαρή)

μετά τον ταχυδρόμο!
να το πεις. και πάλι. μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα. :)
φιλιά σου περισσότερα.