2009/08/28

Μπλουζάκια

θα πάω τελικά σήμερα. καλά όχι πως σε νοιάζει και ιδιαίτερα. και ούτε πως θα αλλάξει και κάτι δραστικά. μα θα πάω.
μισό να δω αν έχει μείνει κανένα μαύρο μπλουζάκι. πόσο περίεργα μοιάζει να συμπεριφερόμαστε μερικές φορές. μικρότεροι σκουραίνουμε τα αυθόρμητα χαμόγελα με δάκρυα. και μαύρα ρούχα. και όσο μεγαλώνουμε φωτίζουμε την θλίψη μας με χαμόγελα. και πολύχρωμα ρούχα. ένα τζιν θα φορέσω. και ένα μπλουζάκι. πράσινο.
θα πάω σήμερα. στο σύνταγμα. να περπατήσω. και να κάτσω. λίγο. για τα καμένα. δεν με νοιάζει αν είναι του συστήματος του αντί συστήματος του αριστερά του δεξιά του πάνω του κάτω του πέρα του δώθε του μέσου του άκρου. αν έχει καπέλο σκούφο σάλιο μαλλιά κρανίο γυμνό. δεν με νοιάζει καθόλου. θα πάω. με μπλουζάκι πράσινο. και μπλε και θαλασσί και κόκκινο και πορτοκαλί και κίτρινο και καφέ και μωβ και ροζ. μπλουζάκια πολλά στην ντουλάπα. χρώμα πολύ. πολύ χρώμα και στους τοίχους. μεγαλώνω. το πράσινο θα φορέσω. έχει ζέστη ακόμα. δεν γίνεται όλα να τα φορέσω. το πράσινο. και μην πάει το μυαλό σου σε συμβολισμούς αυθαίρετους. ούτε καν συμβολισμούς. το πράσινο.
για το πράσινο χρώμα. που γίνεται μαύρο. γκρι. καφέ. και χάνεται στο μπλε. για το πράσινο χρώμα του βασιλικού. που εμφανίστηκε ξαφνικά. και πάλι. σαν άρχιζα να ποτίζω την γλάστρα. την έχεις δει. στο πριν. έβαζα βασιλικό. πράσινο ευωδιαστό το καλοκαίρι. που γινόταν καφέ. ανύπαρκτος τον χειμώνα. την άνοιξη έβαζα καινούργιον. μέχρι να γίνει καφέ τον χειμώνα. και ανύπαρκτος. και σταμάτησα. την άφησα την γλάστρα. απλά να υπάρχει στο τραπέζι. ξεράθηκε και το χώμα. σκέφτηκα να την πετάξω. μα θυμήθηκα πως δεν πετάω πράγματα. και ειδικά γλάστρες. με θλίβουν τόσο οι πεταμένες γλάστρες.
και έσπασε ένα κλαδί. από ένα μπούζι. είναι ευαίσθητα αυτά. δεν έχουν σκληρά κλαδιά. ήταν τόσο ζωντανό. δεν είχε θέση μαζί με τα φύλλα τα ξερά σε μία σακούλα μέσα. τρύπησα το χώμα. και το έβαλα μέσα. και ένα ποτήρι νερό. καθημερινά. και ρίζωσε. την έχεις δει. στο πριν. και άνοιξε το χώμα. να εμφανιστεί κάτι. πράσινο. μα τι ήταν αυτό; μα ναι. ο βασιλικός. που υπήρχε ακόμα. ξεχασμένος ανύπαρκτος σε ξεραμένο χώμα. και μεγαλώνει. με ένα ποτήρι νερό. και μία θύμηση της ύπαρξής του. θυμίζοντάς μου. την διάρκεια. μίας αναπνοής.
θα πάω σήμερα.
για τον βασιλικό τον πράσινο.
που μου έμαθε πώς κάτι το ελάχιστο δίνει ζωή.
που μου θύμισε πως κάτι το ελάχιστο μοιάζει να είναι η ζωή. για μία σκιά σε ένα πνευμόνι.
που απλά ένα ποτήρι νερό είναι αρκετό. να του δώσει χαμόγελο. να χαμογελάσει. στην σωτηρία της αναπνοή του. στην διάρκεια μίας ζωής. στο ελάχιστο της ύπαρξής μας.
θα πάω σήμερα.
ένα τζιν θα φορέσω.
και ένα μπλουζάκι.
χρωματιστό.
πολύχρωμο.

69 σχόλια:

apos είπε...

καλέ μου basnia. Να πας. Μακάρι να βγει κάτι αυτή τη φορά. Κάτι πιο ουσιαστικό.
Σαν χτες, μου φαίνεται εκείνο το απόγευμα του 2007 που έβγαινα από το μετρό μαζί με εκατοντάδες άλλους «μαύρους». Και πέρασαν 2 χρόνια. Ή καλύτερα 315.000 στρέμματα.

(δεν θα ξαναπάω όμως)

mahler76 είπε...

καλέ τίποτα δεν θα βγεί, δεν πιστεύω κάν πως θα έχει κόσμο. Απλά μετά θα πάμε για καφέ. Η αντίδραση να φανεί στις κάλπες σύντροφοι.

Roadartist είπε...

:))

Πράσινο βάλε, αρκεί να μην είναι λαχανί.. :)) Δυστυχώς και οι δύο προ-γράφοντες νομίζω πως έχουνε δίκιο. Αλλά, μου αρέσει που είσαι όπως είσαι, γιατί αν δεν ήσουν αυτός που είσαι, δε θα σου έγραφα τώρα αυτά που γράφω..Έλαβες το Email για την σημερινή απόφαση για τα χυτά ε? Άμεσα.. σαν να μην έγινε τίποτα τις προηγούμενες μέρες εκεί.. Καλό βράδυ!

Giota Houliara είπε...

πηγαινε...καλο βραδυ

ikor είπε...

Είναι βέβαιο ότι γι' αυτό που ενσαρκώνεις εσύ και βγαίνει απ' τα κείμενά σου πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα.

Είναι (δυστυχώς) εξίσου βέβαιο ότι αύριο δεν θα ιδρώσει τ' αυτί κανενός εκ των σημερινών υπευθύνων. Μπορεί μάλιστα να τους δεις δίπλα σου να κλαίνε για τα καμένα. Και να βρίζουν τους εμπρηστές!

Που οι ίδιοι όπλισαν. Γιατί οι ίδιοι χρειάζονται. Και σήμερα και χθες. Ελπίζω όμως όχι και αύριο!

jacki είπε...

Να πας.. με όποιο μπλουζάκι.. Όλα σου πάνε.. Όλα τα χρώματα.
Και ο βασιλικός μυρίζει υπέροχα.
Να πας για εκείνα τα δεντράκια που πέθαναν χωρίς να το αποφασίσουν τα ίδια.
Θα έρθω κι εγώ.
Να πας.

Καληνύχτα.

Hfaistiwnas είπε...

Μήπως να πας καλύτερα γυμνός;;; χεχεχε! Όμορφα τη μεγάλωσες τη γλάστρα και το μπούζι έπιασε καλά..
Και όχι δεν πετάμε γλάστρες!!!!! Ακούς εκεί! Θα σε μαλώσω! :)

vague είπε...

Κι εγώ θα πάω.
Όχι επειδή πιστεύω ότι αυτό θα φέρει αλλαγή, αλλά επειδή ντρέπομαι που δεν πιστεύω πια ότι αυτό μπορεί να φέρει αλλαγή.

lena_zip είπε...

Μα θυμήθηκα πως δεν πετάω πράγματα, και ειδικά γλάστρες, με θλίβουν τόσο οι πεταμένες γλάστρες.

Μάλλον κάπου έχω χάσει την επικαιρότητα και δεν μπορώ να συμβαδίσω. Πάντως το απόγευμα το Σύνταγμα δεν είχε καθόλου κόσμο.

Τα φιλιά μου, τις καληνύχτες μου και την αγκαλιά μου, δικά σου.

Τσαλαπετεινός είπε...

Θα πάω κι εγώ με ανάλογες σκέψεις και αμφιβολίες κρατώντας δυνάμεις και οργή για το μέλλον. Μπορεί να κρατάω κι ένα κλαδάκι βασιλικό για να με αναγνωρίσεις στην περίπτωση που δεν προσέξεις το λοφίο.
Αν έχεις μπλουζάκι μπλε ίδιο με το φόντο του κειμένου, αυτό να βάλεις.

φιλιά

life_traveller είπε...

Καλό είναι να πηγαίνουμε. Κάπου. Οπουδήποτε. Να μη μένουμε στάσιμοι. Άδρανεις. Ακίνητοι. Αποχαυνωμένοι. Να είμαστε σε κίνηση. Με σκοπό. Χωρίς σκοπό. Αναζητώντας τον σκοπό. Γιατί η ζωή είναι κίνηση. Χρώμα. Δράση.

stella είπε...

θα στειλω τα ματ
χαχααχαχαχ
αχαχαχ

μωρακι μου ομορφο!
να πας,προσεχε μονο αυτο το παλιογατο τον μαλερ μην σε παρασύρει σε τπτ οργια,ειναι πονηρος!!

ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ είπε...

καλημερα , να πας αλλα προσεχε, ειπα κι εγω να παω αλλα το μετανιωσα, σκεφτηκα να παω με μια βαριοπουλα να σπασω τις βιλαρες που θα χτιστουν εκει αργοτερα την ωρα που οι κυριες θα παιρνουν το πρωινο τους διπλα στην πισινα, πιο πολλλα θα καταφερουμε αν κανουμε αυτο...φιλια να εισαι καλα , περιμενουμε νεα σου, προσεχε ε?

KaLLinaki είπε...

Μακάρι τελικά κάποτε να μάθουμε να δρούμε παρά να αντιδρούμε.
¨οταν δρας , πας να κάνεις μια κατάσταση καλύτερη. Όταν αντιδρας πρέπει πρώτα να διορθώσεις την κατάσταση και μετά να ελπίζεις πως θα την κάνεις και καλύτερη.
Όπως και να ,χει εσύ είσαι στο σωστό δρόμο σε σχέση με πάααρα πολλούς από εμάς που δεν κάνουμε τίποτα από τα 2....
Φιλιά :-)

ruth_less είπε...

Να πας καλέ μου... Να φορέσεις το πράσινο σου σε θύμιση όλου εκείνου του πράσινου που τώρα δεν υπάρχει πια... και για όσο έμεινε, να μην χαθεί. Να πας για σένα, για την συνείδηση σου που είναι ξύπνια και ζωντανή και αντιδρά και δεν δέχεται.

Να πας και για μας. Που είμαστε μακρυά. Φιλιά πολλά.

eirini είπε...

Βγει δεν βγει κάτι από όλο αυτό εσύ να πας! Και το πράσινο επιβάλλεται! Πράσινο, καταπράσινο, αυτό να βάλεις! Μακάρι να μπορούσε να καταπρασινίσει ξανά αυτός ο τόπος!
Αυτό που είπες για τις πεταμένες γλάστρες πολύ τρυφερό.

Καλημέρα φίλε μου!!!

Margo είπε...

Είναι αλήθεια η γη δε σταματά, από το τίποτα δίνει ζωή. Σε πείσμα όσων θέλουν να την αφανίσουν αναγεννάτε και ενίοτε εκδικείται.

Η πλειοψηφία δεν πιστεύει ότι η συγκέντρωση θα φέρει αποτέλεσμα όμως είναι κάτι.. στο σημείο που έχουμε φτάσει θα έπρεπε το κέντρο να είναι μονίμως κλειστό από κόσμο που διαμαρτύρεται για το δικαίωμα στη ζωή..

Καλημέρα Βασίλη!

BUTTERFLY είπε...

Καλημερα!
Αφου το νιωθεις, να το κανεις..
Εγω δεν το νιωθω φετος...ισως επειδη το ενιωσα πριν 2 χρονια και το εχω στη μνημη μου ολοζωντανο, αλλα χωρις συνεχεια...
Ισως γιατι δεν γουσταρω εγω να θρηνω τα χαμενα δαση και καποιοι να κοιτουν μεσα απο τις γριλλιες και να γελανε..ισως γιατι αυτη τη φορα θελω κατι πιο δραστικο..ισως γιατι θα ειχε νοημα για μενα αυτο αν γινοταν καθε βδομαδα, μεχρι να αλλαξει κατι, καθε εβδομαδα, με αμειωτη ενταση...

Θελω αν μπορεις το μεηλ για το χυτα που λεει η Roadartist...αν ισχυει θελω να το ανεβασω στο οικολογιο και παντου..να δουμε ξανα την ξεφτιλα...
Christinaleli@hotmail.com
Σε ευχαριστω...οχι μονο για το μεηλ, αλλα για τη φωνη της ευαισθησιας!

Appelsinpigen είπε...

τα λουλουδια και τα δεντρα μας δινουν ζωή, Βασίλη μου!!!
Πώς σε καταλαβαίνω!!!

Σαν τον ταχυδρόμο μου, που αν κοπεί ένα τρυφερό κλαδάκι του, το βάζω στο νερό και ξαναφυτρώνει και ξαναδίνει ζωή!

Σαν τη φραουλίτσα που, που φέτος μου έδωσε όμορφες κατακόκκινες γλυκόξινες φράουλες!

Να σαι καλά και να πας!
Κι ότι μπλουζάκι θα φορέσεις, πολύχρωμο θα μοιάζει, έτσι που αγαπάς τη φύση είναι σα να έχεις το χρώμα μέσα σου!!!

τις καλημέρες μου!!!!

μ είπε...

Πάω στοίχημα ότι στο σπίτι του εμπρηστή δεν υπάρχει ούτε μία γλάστρα βασιλικού. ;)

Φυσικά και να πας. Φαντάσου να κατέβει 1 εκατομμύριο στους δρόμους. Θα ταρακουνήσει πολλούς.

Glayki είπε...

Αν ήθελες να πας καλά έκανες...
όμως έτσι και αλλιώς το χρέος σου ως άνθρωπος και ως πολίτης το κάνεις...
και με τα λουλουδάκια σου τα όμορφα
και με το σεβασμό σου απέναντι στο περιβάλλον!
Μπονζουρ!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Maria Tzirita είπε...

Πολύ καλά θα κάνεις, αφού έτσι το νιώθεις, να πας...

Unknown είπε...

καλέ πού θα πας χωρίς εμένα;

έρχομαι!

κοντά στο βασιλικό, άλλωστε, ποτίζεται κι η...γλάστρα :)

φιλιά βρόχινα...

nikos είπε...

Να πας. Αφού νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις. Όπως κατάλαβες από όλα τα προηγούμενα σχόλια, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος εδώ. Πράγματι ήταν όμορφα το 2007, μέσα στην όλη στενοχώρια γι' αυτό που είχε γίνει. Και πράγματι, μόνο αν κατέβαινε 1 εκατομμύριο στους δρόμους ίσως γινόταν κάτι. Αλλά τι το ψάχνεις; Όταν σε μια χώρα, σε καιρό ειρήνης, καίγονται ζωντανοί 77 άνθρωποι και μετά από μόλις 15 μέρες ο λαός της ξαναψηφίζει τους ίδιους (και τους μπλε και τους πράσινους), δεν περιμένεις 1 εκατομμύριο να κατέβει στους δρόμους. Βλέπεις, οι βίλες που κάηκαν ήταν και μπλε και πράσινες. Μόνο από τους νέους ίσως έρθει η ανατροπή.
Να πας. Αφού νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις. Ίσως τα πούμε εκεί.

manetarius είπε...

Να πας. κι ας μη βγει τιποτα. για τον βασιλικό σου. για τον εαυτό σου. για 'μας που δεν μπορούμε και που τόσο θέλουμε.

:)

mamma είπε...

Πήγες; πώς ήταν;

b|a|s|n\i/a είπε...

[apos]
κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ. και χάθηκε και μία ζωή πάλι. του πιλότου. δεν ξέρω τι θα βγει. πιθανό το παραμικρό. μα δεν νοιώθω ότι πρέπει να μένουμε αδρανείς. ίσως αυτό θέλουν. όποιοι και αν είναι αυτοί. και όσο έχω φωνή τουλάχιστον θα ψιθυρίζω. καλημέρα σου!

[mahler76]
πιστεύεις ότι θα φανεί καμία αντίδραση στις κάλπες; αισιόδοξος είσαι. πάμε και για ποτό μετά. μπορεί να φτάσει το λευκό το μαύρο το άκυρο το μουτζουρωμένο στο ογδόντα στο ενενήντα τα εκατό; να συνειδητοποιήσουν επιτέλους πόσο έχουμε κουραστεί; από τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια; τα τόσο άσχημα;

[Roadartist]
τι έχει το λαχανί; :)) είναι ένας τοίχος εδώ έντονο λαχανί και είναι πολύ ωραίο σαν χρώμα τελικά. πάει και με το λαχανιάζω. ;) ναι το σκέφτηκα από εδώ το σκέφτηκα από εκεί. όλα αυτά που σκεφτόμαστε όλοι μας φαντάζομαι μα δεν γίνεται να μην κατέβω. είναι και αυτό που τόσο εύστοχα αναφέρει η συνοδοιπόρος στο σχόλιό της.
το χυτά θα γινόταν ούτως ή άλλως. το οικτρό είναι που κάθε φορά καταστρέφεται τόση ζωή για κάτι που μοιάζει αναπόφευκτο.
καλημέρα σου! αν το αποφασίσεις, θα συναντηθούμε κατά τις έξι και μισή στην έξοδο μετρό μεγάλη βρετανία.
φιλιά πολλά!

[Γιώτα the gossip girl]
θα πάω. :) καλή σου μέρα!

[ikor]
δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι. δεν ξέρω και πότε θα αλλάξει. όλα αυτά που είναι να αλλάξουν και να ζούμε επιτέλους σαν άνθρωποι διεκδικώντας τα πλέον αυτονόητα. και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να διεκδικούμε αυτά που είναι παντελώς αυτονόητα. και δεν θα έπρεπε καν να μπαίναμε στην διαδικασία διεκδίκησης. γιατί είναι αυτονόητα.
από την άλλη δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω. δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε. το αύριο πάντα θα υπάρχει. ας πιστέψουμε στις ελπίδες που πεθαίνουν πάντα τελευταίες. χαμογελώντας. έστω και μελαγχολικά αισιόδοξα.
καλημέρα σου!

[jacki]
θα σε περιμένω. να πάμε μαζί. και για μία αγκαλιά. άντε βρε και περισσότερες. αφού είσαι εσύ. και αξίζεις πολύ περισσότερες. φιλιά σου πολλά. και περισσότερες αγκαλιές.

[Hfaistiwnas]
για να κλαίμε και να γελάμε;; :)) πρέπει να ερωτευτείς. είναι τελειωτικό. :))
το μπούζι ναι ρίζωσε! είδες πόσο μεγάλωσε; και όχι δεν πετάμε γλάστρες. ακόμα και τις πιο ξεραμένες. ποτέ δεν ξέρεις. τι μπορεί να στεριώσει. φιλιά σου πολλά!!

[Συνοδοιπορος]
πόσο μα πόσο εύστοχη!! έτσι ακριβώς.
έλα να κάτσουμε μαζί. και να χαμογελάσουμε.

[lena_zip]
με θλίβουν τόσο οι πεταμένες γλάστρες. είχα βρει ένα δεντράκι. μάλλον κερασιά πρέπει να είναι. το φθινόπωρο που είχαν κιτρινίσει τα φύλλα του και το είχαν πετάξει στα σκουπίδια. ίσως νόμιζαν ότι ξεράθηκε. το πήρα και το έβαλα σε γλάστρα. και όταν ήρθα εδώ που μένω τώρα σε χώμα. και μεγαλώνει μαζί με τους προύνους.
σήμερα είναι. παρασκευή. στις εφτά το απόγευμα. στην πλατεία συντάγματος. συγκέντρωση για τα καμένα. για μία ακόμα φορά.
φιλιά σου πολλά! καλημέρα! χαμογελαστή!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Τσαλαπετεινός]
έχω! μα είναι άπλυτο. δεν έβαλα πλυντήριο αυτή την εβδομάδα. :)
θα σε δω. θα αναζητώ το κλαδί. και το λοφίο. και θα φοράω ένα μπλουζάκι πράσινο.
θα συναντηθούμε κατά τις έξι και μισή στην έξοδο μετρό μεγάλη βρετανία. ίσως σε δω να πετάς εκεί γύρω.
καλημέρα σου!

[life_traveller]
γιατί η ζωή είναι κίνηση. και είναι τόσο ελάχιστη. και πάντα συμβαίνουν γεγονότα που σου θυμίζουν πόσο μικρή είναι. και ας χάνουμε τον δρόμο πολλές φορές. και ας δυσκολευόμαστε να αναπνέουμε. το θέμα είναι να περπατάμε. έστω και λαχανιάζοντας.
καλή σου μέρα!

[spy_force]
:))) θα έχει και ένστολους;
σκέφτομαι να πάρω και τον μόμπυ μαζί. έτσι να κρατά τις ισορροπίες με τα γατιά. :))
φιλιά! καλημέρα!

[ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΠΟΔΗ]
μία σκεφτόμουνα να πάω. μία να μην. μα αισθάνομαι να πάω.
δεν με νοιάζουν οι βίλες πλέον. ειλικρινά. ας χτίσουν ότι θέλουν να χτίσουν. και όπου θέλουν. με νοιάζει που για μερικά οικόπεδα καταστρέφεται τόσο ζωή. σε μέρη που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να χτιστεί κάτι. δεν ξέρω τι με νοιάζει πλέον. καλημέρα σου!

[KaLLinaki]
μοιάζει τόσο κρίμα. να δρούμε και να αντιδρούμε για τα πλέον αυτονόητα. δεν ξέρω αν είμαι σε λάθος δρόμο σε σωστό δρόμο σε δρόμο καν. θέλω να ζούμε με τα αυτονόητα. τα απλά. τόσο απλά.
φιλιά πολλά!

[ruth_less]
και το μπλε. και το θαλασσί. και το κόκκινο. και το πορτοκαλί. και το κίτρινο. και το καφέ. και το μωβ. και το ροζ. και τα χρώματα όλα. να 'σαι πάντα καλά. καλημέρα! φιλιά πολλά!

[eirini]
η φύση έχει δύναμη. εμείς δεν καταλαβαίνουμε και συνέχεια ξεχνάμε την δύναμή της. και ό, τι και να κάνουμε είμαστε τόσο μικροί και τόσο αδύναμοι μπροστά στην δύναμή της. και πάντα ξεχνάμε την δύναμή της. ίσως και αυτή την δική μας.
καλή σου μέρα! φιλιά πολλά πολλά!

[Margo]
ξεχνάμε να παρατηρούμε. (και) την δύναμη της φύσης. ξεχνάμε να θυμόμαστε. (και) αυτά που νοιώθουμε. ξεχνάμε να διεκδικούμε. (και) τα αυτονόητα. και θέλω να θυμάμαι. ακόμα και αυτά που με πληγώνουν.
καλή σου μέρα! φιλιά!

[BUTTERFLY]
στο έστειλα. είναι απλά ότι δόθηκε η έγκριση να συνεχιστούν οι εργασίες. που ούτως ή άλλως θα γινότανε. μα είναι οικτρό να εξαφανίζεται τόση μα τόση ζωή για κάτι που ούτως ή άλλως θα γινότανε. απλά οικτρό. δεν ξέρω τι νοιώθω. και τι μπορώ πλέον να νοιώσω. μα νοιώθω να πάω. και πάλι.
να 'σαι πάντα καλά! καλημέρα σου. φιλιά!

b|a|s|n\i/a είπε...

[Christine, the Elf]
είμαστε τόσο παράξενοι μερικές φορές οι άνθρωποι. ό, τι μας δίνει ζωή το παλεύουμε να το εξαφανίσουμε. και όταν φτάσουμε στο σημείο να χάνετε η ζωή μας, παλεύουμε για όλα αυτά που έχουμε εξαφανίσει.
να 'σαι πάντα καλά! με ζωή χαμογελαστή. καλημέρες πολλές!

[Μάνος]
να πάμε να φυτέψουμε κισσούς. και ας τον πνίξουν.
εκατομμύριο; εδώ δεν πήγαμε τόσοι που χαθήκαν τόσο άδικα τόσες πολλές ζωές το 2007.
πόσο μάλλον τώρα.
καλημέρες πολλές!

[TO ΓΛΑΥΚ]
σήμερα είναι το απόγευμα. δεν ξέρω αν είναι θέμα χρέους ή όχι. το αισθάνομαι αυτονόητο. πλέον.
καλημέρα σου!

[Μπάτλερ]
τώρα πας για ύπνο; ξημέρωσε! ή είναι χάριν του λόγου; :)
άσε τα καντήλια στην ησυχία τους. σε ένα χαλί να πέσουν αντέχουμε άλλες φωτιές;;
το μαύρο σαν χρώμα πένθους ποτέ μου δεν το συμπάθησα. δεν έχει χρώμα το πένθος. ή μοιάζει πολύχρωμο;
δεν ξέρω. ας το μετατρέψουν σε ό, τι θέλουν. δεν με νοιάζει πλέον.

[Maria Tzirita]
έτσι νοιώθω. και αυτό θα κάνω. καλημέρα σου!

[Νεράιδα της βροχής]
άρχισε να ετοιμάζεσαι από τώρα. :))
σε περιμένω! φιλιά αντάμωσης ποτισμένα.

[nikos]
αν το ένα εκατομμύριο κόσμος έβαζε στις αυλές και τα μπαλκόνια του από ένα μόνο δεντράκι θα είχαμε ένα εκατομμύρια δέντρα. αν μόνο αυτό. καλημέρα σου!

[manetarius]
για όλα αυτά. σε όλα αυτά. για όλα τα αυτονόητα που ατυχώς μόνο αυτονόητα δεν μοιάζουν πλέον.
φιλιά σου πολλά μανιταράκι!

[mamma]
θα πάω. σήμερα είναι. παρασκευή. το απόγευμα. στις εφτά. στο σύνταγμα. καλημέρα σου!

mamma είπε...

Ααα, ξέρεις γιατί μπερδεύτηκα. Πήγαινα χτες στη ομοιοπαθητικό μου και δεν κατάφερα να φτάσω γιατί γινόνταν πορεία στο κέντρο. Και υπέθεσα ότι ήταν αυτή που αναφέρεις. ΟΚ, ενημέρωσέ μας γιατί εγώ δεν θα κατέβω (κρίση άσθματος και απογοήτευσης μαζί).

Hfaistiwnas είπε...

Ο έρωτας είναι που θα μας φάει... τελειωτικά...

mahler76 είπε...

όχι δεν περιμένω να φανεί στις κάλπες, απλά λέω πως εκεί θα έπρεπε να φανεί.

Ανώνυμος είπε...

Να πας και ας μην βγει τίποτα... σημασία έχει να είσαι παρόν ... και να έχει άποψη... και να το παλέψεις... γιατί τα μικρά είναι δίνουν ζωή...

Καλημέρεςςςςς

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

θα τα πούμε λοιπόν εκεί

thamnos είπε...

κάπως, ίσως, μπορεί.
το τελευταίο που μας έμεινε έιναι να πιστεύουμε πως κάτι θα αλλάξει, κάτι θα μας ξαναγεμίσει τη χαμένη χαρά μας.

Μακάρι.

Υάδα είπε...

Ίσως μέσα από τα χρώματα φωτιστεί το γκρίζο των περιοχών εκείνων που έχασαν για πάντα το πράσινό τους... αυτό το πράσινο της ζωής και του αύριο...

Να πας και να φορέσεις το πιο έντονο πράσινο που μπορείς

Καλημέρα :-)

Ταχυδρόμος! είπε...

Μας ανατρίχιασες πρωϊνιάτικο..

Greek Rose είπε...

Basnia χαίρομαι που τέτοιες πρωτοβουλίες βρίσκουν ανταπόκριση
Και βέβαια να πάς αφού μπορείς
Άσχετα αν βγαίνει κάτι η φωνή μας πρέπει να υψωθεί
να δώσουμε το μήνυμα
και να ελπίσουμε πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι παραπάνω απο την συμμετοχή μας σε διαμαρτυρίες

lena_zip είπε...

Basnia ήρθα να μοιραστώ μαζί σου κάτι που είδα σήμερα και με στεναχώρησε. Είδα δίπλα σε έναν κάδο σκουπιδιών 2 παιδικά παιχνίδια. Ένα κουνιστό αλογάκι και ένα αντίστοιχο παιχνίδι που είχε το σχήμα λουλουδιού. Πραγματικά στεναχωρήθηκα και ευχήθηκα να περάσει κάποιος να τα πάρει πριν περάσει το σκουπιδιάρικο.
Τα παιδικά παιχνίδια είναι για να τα έχουν παιδιά και δεν πρέπει να πετιούνται. Μτ τι καρδιά; Απορώ γιατί δεν τα χαρίζουν σε κάποιο άλλο παιδί που θα τα χαρεί πραγματικά.
Συγγνώμη που σου έγραψα σχετικά άσχετα αλλά θυμήθηκα που το είχες αναφέρει σε σχόλιό σου.
Καλημέρα σου Basnia.

b|a|s|n\i/a είπε...

[mamma]
το άσθμα ξεπερνιέται και περαστικό να είναι. η απογοήτευση δυσκολότερα. μα και αυτή περαστική να είναι. και απλά τις περισσότερες φορές χρειάζεται μόνο ένα ελάχιστο αυτονόητο. (και) ένα χαμόγελο. :)
να 'σαι πάντα καλά!

[Hfaistiwnas]
λαλήσι λαλήσι επιστροφή στην φύση. κατά το λα λα λα λα. με την καλή την έννοια.

[mahler76]
δεν περιμένω τίποτα πλέον. ό, τι μπορώ να το σώζω θα το κάνω. και ας μην σωθώ.
τι ώρα είναι; πρέπει και να ξυριστώ, να καθαριστώ, να βολτάρω και τον μόμπυ. :)

[ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ]
μικρή είναι η ζωή η ίδια. καλησπέρεςςςςςςςςςςςςς!

["Αισθηματική ηλικία"]
θα τα πούμε σήμερα. για το σήμερα. και το αύριο.

[thamnos]
ας αρχίσουμε απλά να παρατηρούμε. και να θυμόμαστε αυτά που θέλουν μερικοί να ξεχνάμε. ακόμα και το αυτονόητο ενός χαμόγελου.

[Υάδα]
η φύση θα γίνει πολύχρωμη και πάλι. έχει την δύναμη. λίγο μόνο χρώμα να πάρουμε από τα χρώματά της θα είμαστε ομορφότεροι άνθρωποι. καλησπέρα! :)

[Ταχυδρόμος!]
αναπνέετε διαφορετικό αέρα εκεί πάνω; δεκατέσσερα και δώδεκα πρωινιάτικο; :)))

[Greek Rose]
δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο όλον. μα ένα δέντρο σε μία αυλή μέσα και έξω από αυτήν μπορούμε να φροντίσουμε. καλησπέρα σου!

[lena_zip]
τι ζητάς συγγνώμη βρε; καθόλου άσχετα. ίσα ίσα!
ξεχνάμε να μοιράζουμε. και να μοιραζόμαστε. και πολλές φορές ακόμα και τα πιο απλά. ένα χαμόγελο. ένα ποτήρι νερό. μία καλημέρα. μία καλησπέρα. μία καληνύχτα. καλησπέρα σου! :)

ξωτικό είπε...

ακριβώς όπως τα είπες τα νοιώθω .θα συνταχθώ και μ'αυτα του συνοδοιπόρου και θα πάρω κι εγώ ένα κλωνί βασιλικού

nikos είπε...

Δίκιο έχεις. Αυτό που έγραψα όμως δεν αφορά μόνο το περιβάλλον. Αφορά όλη την καθημερινότητά μας. Αφορά έναν λαό που δεν έχει καμία κοινωνική συνείδηση. Που ικανοποιείται να λέει ότι ζει μεταξύ Μέσης Ανατολής και Ευρώπης. Που τον νοιάζει μόνο η πάρτη του, μόνο το σήμερα. Anyway...

Lilith είπε...

Είδες τι γίνεται... when you don't give up on something..!!!
Έχω κι' εγώ βασιλικούς!
Πολλούς! Και κάθε χειμώνα που ξεραίνονται, πέφτει ο σπόρος κάτω και τον επόμενο χρόνο ξαναφυτρώνει μόνος του! :)

"όσο έχω φωνή τουλάχιστον θα ψιθυρίζω"

Κι' εγώ το πιστεύω αυτό, αν και πάντα φροντίζουν οι κυνικοί που βρίσκονται γύρω μου να με απογοητεύουν...
Μπορεί ο ψίθυρος να μην είναι κραυγή, αλλά σε κάποιο αυτί θα φτάσει!

Marianthi Christofidou είπε...

Καλησπέρα! Κι εγώ θα πάω σήμερα, για τον βασιλικό σου και για όλα εκείνα που θεωρούμε νεκρά, αλλα τελικά μόνο νεκρά δεν είναι... παλεύουν. Απλά αυτή τη φορά, αυτή τη διαμαρτυρία την αισθάνομαι διαφορετικά, ίσως γιατί πια δεν αρκεί μια απλή διαμαρτυρία, αλλά μία σοβαρή πράξη.

Θα τα πούμε εκεί!

roadartist είπε...

..αμάν..να με φάς αμέσως.. ούτε ένα αστειάκι για το χρωματάκι??? ΟΚ βάλε λαχανί!!.. Όσον αφορά το Χυτά υπήρχε μεγάλη αντίδραση από τους κατοίκους της περιοχής.. Το γνωρίζω το θέμα από κοντά.. το βασικό τους επιχείρημα ήταν το δάσος..τώρα δύσκολο να αντισταθούν.. Σε φιλώ!

anima είπε...

Γι΄αυτά
Και για τόσα ακόμη

Πήγες...

Κράμα είπε...

Ελπίζω να έβαλες το κιτρινάκι να φωτίσει τις ματάρες σου.
Το ροζ θα σε σκοτώσει, με κόκκινο θα είσαι σα πασχαλιά και το μαύρο με ψυχοπλακώνει.

Φιλιά Βασιλούκωωωωω μου

Κράμα είπε...

Τσίμπα βραβείο τώρα, αλλά αν δεν κάνεις κι εσύ βραβευση είναι και το τελευταίο σου!
Μουατςςςςςςςςς

ο ’’μικρός’’ πρίγκιπας είπε...

μην ξεχνάς ότι το πράσινο είναι το χρώμα της αισιοδοξίας...

b|a|s|n\i/a είπε...

[ξωτικό]
"όχι επειδή πιστεύω ότι αυτό θα φέρει αλλαγή, αλλά επειδή ντρέπομαι που δεν πιστεύω πια ότι αυτό μπορεί να φέρει αλλαγή."
νομίζω δεν πιστεύω πια. μα δεν ξέρω. δεν ξέρω αν πρέπει να ντραπώ για αυτό.
το κλωνάρι βασιλικό βάλτο σε μία γλάστρα. να ριζώσει. και να το προσέχεις. στην αυλή σου. στο μπαλκόνι σου.
καλώς ήρθες!

[nikos]
ικανοποιούμαι να ζω και μεταξύ πειραιά και μαραθώνα. αρκεί να μπορώ να αναπνέω.

[Lilith]
εντάξει ψιθυρίσαμε. και ας μην έφτασε σε κανένα αυτί. τους πήρε ο αέρας τους ψίθυρους.
μου έκανε τρομερή εντύπωση. καθώς την συγκεκριμένη γλάστρα είχα να την ποτίσω κοντά δύο χρόνια. και ούτε βρέχεται. την πότισα μόλις. και σαν να ένοιωσα περισσότερο ασφαλής. καλό σου βράδυ!

[Manani Pitsidou]
ήταν εκ των πραγμάτων πολύ διαφορετική. και ίσως πάρα πολύ απλή.
δεν περίμενα ότι θα είχε τον κόσμο του 2007 προφανώς. μα τόσο λίγο όχι δεν το περίμενα.
μας μοιράσανε και φυλλάδια. και από το ύπατο συμβούλιο ελλήνων εθνικών.
από την πόλη έρχομαι και στις γυμνές κορυφές γελάνε οι θεοί μας όλοι.
καλό σου βράδυ!

[roadartist]
μα είναι λαχανί ο ένας τοίχος εδώ! αααα! μπλουζάκι λες; ωχ! λαχανί δεν έχω πλάκα πλάκα. :))
για όλα τα υπόλοιπα ό, τι και να λέμε ό, τι και να μην λέμε αυτά που είναι να γίνουν θα γίνουν.
άσε να ξημερώσει. κουράστηκα. πολύ. φιλιά σου πολλά πολλά!!

[anima]
και που πήγα;
και πού πήγα;
στο ποτό μετά δεν μπορώ να πω. όμορφα ήταν.

[Εβιτα]
τι έχει το ροζ και σκοτώνει;
σαν ξεθωριασμένη πασχαλιά.
φιλιάαααααααααααααα!

[Εβιτα]
βραβεύω την εβίτα που αξίζει όλα τα βραβεία. και ακόμα περισσότερα. :))
σματς! και σμουτς! να 'σαι πάντα καλά να μας βραβεύεις και να σε ευχαριστούμε ολόψυχα!

[ο ’’μικρός’’ πρίγκιπας]
της μελαγχολικής αισιοδοξίας ποιο χρώμα είναι;

ο ’’μικρός’’ πρίγκιπας είπε...

εδω με πιάνεις αδιάβαστο....

Λi είπε...

Πήγες...
Πήγαν...
Δεν πήγα...
Ήθελα.
Ήθελα?...
Δεν ξέρω...
Θα μπορούσα όμως...
Αλλά...

Πόσο μου αρέσει ο τόπος μου...
Δείχνει να "αντέχει" ακόμη...
Να σου επιτρέπει να φοράς και πράσινο... αλλά και ΜΑΥΡΟ! ΝΑι... Χωρίς τύψεις και ενοχές...
Λυπημένες ίσως θύμησες ναι... αλλά όχι "καμένες"!...

Όλοι χώμα σε γλάστρα παλιά μοιάζουμε... που ότι κι αν μας "φυτέψουν"... πάντα ο παλιός-γνήσιος-καλός σπόρος παραμένει... και βγαίνει πάνω στην επιφάνεια τη σωστή στιγμή... για να μας θυμίσει κι αυτός...
Τι;...
Ότι....!
ΑΝΕΠΝΕΥΣΕ!
Πόσο βαθιά....
Τόσο ώστε να.......
ΦΦΦΦφφφφφφφφφφφφφφ..........

επί λέξει είπε...

Επειδή μου την είπες και τις δυο φορές για αυτό το καημένο μάτι, που τη μια ήθελε να αποδράσει και την άλλη ήταν "κλειστό" λόγω ανεπαρκούς αντίστασης στο εμπύρετο γίγνεσθαι και στο πρήξιμο-πόσο μ' αρέσει, όταν γράφω πομφόλυγες :))-δε θα σχολιάσω τίποτε άλλο, παρά μόνο την ικανοποίηση μου για το χρώμα που διάλεξες. Εύγε! Για όλα! (άντε επανήλθε η μεγαλοψυχία μου...)

Φιλιά πολλά και καταπράσινα, Βασιλάκο!

ξωτικό είπε...

τον βασιλικό μου τον ακούμπησα στα καμμένα κλαριά σαν μικρούλα ελπίδα και έφυγα πιο θλιμμένη απ'ότι πήγα...........πάντως δεν θα άντεχα τον εαυτό μου να μην είμαι εκεί.(βασιλικούς έχω 2 φουντωτούς)

logia είπε...

σε όποιο μπλογκ κι αν μπω
διαβάζω θα πάω
και γω μακρυά
εκείνη την ώρα ήθελα να βγώ στη θάλασσα και να φωνάξω
και γω μαζί σας
με ακούτε;
το μόνο που μπόρεσα να κάνω
ήταν να κορφολογήσω τον βασιλικό και να ρίξω τις άκρες του ψηλά στον αέρα
να φτάσουν ως έσας εκεί στην πλατεία
και πιο μακρυά εκεί στις μαυρισμένες ράχες

πήγες;
καλημέρα

BLUEPRINTS είπε...

να πας, για αυτό που νιώθεις, για το βασιλικό που ξαναγεννιέται εκεί που δεν το περιμένεις, για το πράσινο μπλουζάκι που θα φορέσεις, δεν πιστεύω πως γίνεται κάτι έτσι, αλλά να πας, για να αποδείξεις κάτι στον εαυτό σου (κι αυτό δεν έχει να κάνει με το πολύχρωμο της σκέψης σου...)

b|a|s|n\i/a είπε...

[ο ’’μικρός’’ πρίγκιπας]
:) μην ανησυχείς. θα βρούμε ένα.
πάντα πίστευα ότι η μόρφωση της γνώσης δεν αποκτάται μόνο με το διάβασμα.

[tiger_lilious]
και ότι εξακολουθεί να αναπνέει. όσο υπάρχει ακόμα και μόνο ένα ποτήρι νερό.
...........ιλιάαααααααααααααααααα!
ή το φφφφφφφφφ είναι από το φού; :)

[aa]
είναι αυτό που λέμε πομφολυγώδες σχόλιο; :))
υποτονθοριάζοντας σε καλημερίζω! ;)
μιλάμε εξέπληξα ακόμα και μένα τώρα :))
πήραν φωτιά τα λεξικά!
με το μπλουζάκι το πράσινο κοιμήθηκα. και ξύπνησα τσαλακωμένος. το μπλουζάκι δηλαδή.
πάω να το ανακατέψω με το μπλε του ουρανού και το καφέ των μισοξεραμένων πεύκων στο πάρκο ακολουθώντας το άσπρο μπεζ του μόμπυ. και μετά να καθίσουμε στην αυλή παρατηρώντας τα χρώματα.
περαστικά σου πολλά! φιλιά πολλά! πολύχρωμα!

[ξωτικό]
και είναι αυτές οι αν(τ)οχές που ζωγραφίζουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μας. έστω και θλιμμένο.
καλή σου μέρα. περισσότερο αληθινά χαμογελαστή!

[logia]
οι μαύρες οι ράχες θα γίνουν πολύχρωμες και πάλι. γνωρίζουν τον τρόπο. εμείς μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν ξέρουμε το παραμικρό. και δεν έχουμε καν την θέληση να μάθουμε. από το πώς ένα μαύρο γίνεται πολύχρωμο και πάλι.
πήγα ναι. και όπως είπε και το ξωτικό δεν θα άντεχα τον εαυτό μου να μην είμαι εκεί. έστω και (προσ)περνώντας όλα αυτά που ψιθυρίζουμε.
πολύ καλή σου μέρα!

[BLUEPRINTS]
δεν ξέρω αν γίνεται κάτι έτσι. ή θα γίνει. ή πότε θα γίνει. το παραμικρό δεν θα γίνει ίσως. και ποτέ δεν έγινε. και ποτέ δεν θα. και ίσως δεν με νοιάζει πλέον. ότι μπορώ να χρωματίζω θα το χρωματίζω. ίσως δεν χρειαζόμαστε άλλες αποδείξεις. μα ενδείξεις. πολύχρωμες. έστω και άχρωμες.
καλημέρα σου!

Global Greek είπε...

στην απλότητα κρύβεται η μαγεία της ζωής. Πόσο διαφορετικό φαίνεται το μπλόκ σου Βασίλη με την καταπράσινη φωτογραφία της γλάστρας, έδωσε χρώμα και χαμόγελο στην σελίδα σου. Την καλησπέρα μου, γύρισα και χαίρομαι που ολο αυτόν το καιρό δεν με "ξέχασες" :-))

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

να πας basniaki μου γλυκο!!!
εχουμε καταλαβει δα την αγαπη σου για τα φυτα και πολυ μου αρεσει πρεπει να σου πω...ειναι ζωντανα εμψυχα κι εσυ το νιωθεις...
τοσο ευαισθητος και γλυκος παντα...
να πας...και μη σε νοιαζει...
εσυ ξερεις γιατι πας...

σε φιλω νεραιδενια καλε μου!!!

Ανώνυμος είπε...

κάθε σπόρος κρύβει μέσα του την προοπτική πολλών καρπών, της ευωδίας ή της ομορφιάς......η του πασατέμπου. Όλα στο χέρι μας είναι :)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλά έκανες και πήγες για το πρασινο, για το χρώμα.
Εύχομαι και ευχήσου μου "το ελάχιστο"να μου χαρίσει το χαμόγελο που έχασα...
Είσαι καλή ψυχή και θα σε ακούσει

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

KitsosMitsos είπε...

Για πες πώς ήταν... Ενδιαφέρον θα έχει.

b|a|s|n\i/a είπε...

[Global Greek]
καλή επιστροφή στην καθημερινότητα. που απλή να είναι. και ομορφότερη από τότε που την άφησες.
στα απλά κρύβεται η μαγεία της ζωής. μόνο που μερικές φορές ξεχνάμε και την ίδια την ζωή.
καλημέρα σου!

[ΝΑΪΑΔΑ]
πήγα. και δεν με ένοιαζε. δεν με ένοιαζε τίποτα περισσότερο πλέον.
απλά που πήγα. και έχω την δυνατότητα να φροντίζω μερικές γλάστρες σε μία αυλή μικρή.
για τις ανάσες αυτές πήγα. και τα χρώματα. και θα πηγαίνω. έτσι απλά. στο τόσο απλά.
φιλιά σου πολλά! για μία μέρα καλή. όμορφη και γλυκιά. σαν και σένα.

[ηλιογράφος]
χθες, στην βόλτα μας στο πάρκο με τον μόμπυ, πέρα από το γεγονός ότι πλέον πατάμε σε ένα στρώμα από πευκοβελόνες που ένα τσιγάρο να πετάξει κάποιος θα γίνει παρανάλωμα, (προσ)περάσαμε (από) ένα παγκάκι με πέντε έξι μπουκάλια μπύρας άδεια, σακούλες φαγητού σκορπισμένες, κουτάκια από αναψυκτικά.
στην συνέχεια είδα την ανάρτησή σου της ασφυξίας. και χαμογέλασα.
καλημέρα σου!

[ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ]
το κάθε ελάχιστο να γίνεται μέγιστο ευτυχίας που να φωλιάζει στην ψυχή σου και να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό σου.
να 'σαι πάντα καλά!! πάντα! περαστικά όλα τα δύσκολα και όλα αυτά που μας κάνουν να χάνουμε το χαμόγελό μας.
φιλιά σου πολλά πολλά!! καλημέρα σου!!

[KitsosMitsos]
συντριπτικά λιγότερος κόσμος από την προηγούμενη φορά. περίμενα ότι προφανώς δεν θα είχε τόσο κόσμο. μα το τόσο συντριπτικά, ειδικά στην αρχή, με σόκαρε τολμώ να ομολογήσω. ίσως αντέχουμε και ανεχόμαστε πολύ περισσότερα πράγματα από ότι τελικά πιστεύουμε ότι μας ενοχλούνε. την προηγούμενη φορά που δυστυχώς καήκανε τόσες ανθρώπινες ζωές τόσο άδικα και για το τίποτα, και μοιάζει να μην άλλαξε το παραμικρό. πόσο μάλλον τώρα.
το ενδιαφέρον ίσως άρχισε όταν αρχίσανε να μας μοιράζουν φυλλάδια. και από το ύπατο συμβούλιο ελλήνων εθνικών. με ενημέρωσαν φίλοι ότι είναι αυτοί υποστηρίζουν το αρχείο δωδεκάθεο. μα τον δία χαμογέλασα και για τον φουκαριάρη απόλλωνα και τον ερμή και τους υπόλοιπους θεούς αποφάσισα να διασκεδάσω την θλίψη μου.
καλημέρα σου!

ProFyLaKtiKo είπε...

κάπου διάβασα πως ήταν πάλι μια αριστερή πορεία κατά τα γνωστά με συνθήματα κατά της αστυνομίας κοκ. πάντως καλά έκανες και πήγες, αφού το ήθελες..

karkinos7 είπε...

Τον βασιλικό σαν το ποτίσεις θα ανθίσει,σαν τον αφήσεις θα μαραθεί και θα νεκρώσει.

b|a|s|n\i/a είπε...

[ProFyLaKtiKo]
αριστερά του ποιου; του πέρα; και δεξιά του δώθε; δεν άκουσα κανένα. ίσως αργότερα σαν φύγαμε. μα δεν ξέρω.
καληνύχτα σου!

[gaykarkinos7]
και όμως. ακόμα και να τον νομίζεις νεκρό. σαν αρχίζεις να ποτίζεις και πάλι. θα ανθίσει. αρκεί να είχε ριζώσει.
πολύ καλό σου βράδυ!

dyosmaraki είπε...

Κι εγώ ήμουν μακρυά και δεν ήρθα...Και με πλημμύρισαν οι ενοχές...Γιατί κι εγώ θα σε ακολουθούσα...
Δεν ξέρω αν θα έβγαινε κάτι μα κι αν παραμείνει κανείς άπραγος τότε τι θα γίνει??? Θα μας καίνε κι εμείς θα υποκλινόμαστε????
Θα ερχόμουν για ακόμη έναν λόγο, επειδή κάποιοι προσπαθούν να πααξιώσουν κάθε προσπάθεια διαμαρτυρίας, γιατί κάποιοι σπέρνουν την απαισιοδοξία και απαξιώνουν κάθε προσπάθεια αντίδρασης....
Αραγε γιατί κάποιοι την πολέμησαν αυτή τη προσπάθεια??? Μήπως ήταν βαλτοί???? ...Τα κατάφεραν??? Δεν ξέρω...θα δείξει...
Δεν θέλω πάντως να πιστέψω κάτι τέτοιο...

b|a|s|n\i/a είπε...

[dyosmaraki]
διάβασα πολλά. και πριν. και μετά. μα δεν με νοιάζει. δεν θα άντεχα να μην πήγαινα. ενώ μπορούσα. δεν ξέρω τι βγήκε. νομίζω το παραμικρό δεν βγήκε. και ίσως δεν θα βγει ποτέ. δεν βγήκε την προηγούμενη φορά που χαθήκαν τόσο άδικα τόσες ζωές. πόσο μάλλον τώρα. από την ενοχή της απραξίας προτιμώ την ενοχή της πράξης. ακόμα και αυτής της ελάχιστης. και ας μοιάζει να καταντάει μερικές φορές γραφικό.
καλή σου μέρα! όμορφη! χαμογελαστή!