δεν τον άκουσα τον θόρυβο. έλειπα. τον ένοιωσα αργότερα. σαν γύρισα σπίτι. καιρό μετά που έφυγες. δεν θέλανε να διακόψω. αυτό που λένε χρέος στην πατρίδα. ίσως καλύτερα. ίσως χειρότερα. ποτέ δεν ξέρεις με τις υποθέσεις. παρά μόνο με την αλήθεια των στιγμών. στην ίδια τους την διάρκεια. βγήκα στην βεράντα. σαν να έλειπαν γλάστρες. και αυτή η μία. σκέφτηκα να ρωτήσω. μα έλειπες ήδη εσύ. πόση σημασία μπορεί να έχει μία γλάστρα. δεν τον άκουσα τον θόρυβο. τον ένοιωσα αργότερα. σαν γύρισα σπίτι. καιρό μετά που έφυγες. το είδα στην άκρη της αυλής. χωρίς την γλάστρα. στο χώμα. σκέφτηκα πώς την κατεβάσανε κάτω. την θυμόμουνα βαριά. και μεγάλη. θυμήθηκα πόση χαρά ένοιωσες όταν την τακτοποίησες στην βεράντα. χαμόγελο ικανοποίησης. από αυτά που δικαιώνουν την όποια εξάντληση. σαν την κουβαλούσες δέκα και τετράγωνα. ανηφόρα δρόμο. με τα πόδια. στα χέρια. και δύο ορόφους μετά. σκαλί σκαλί. έλειπα όταν την έφερες. απλά την είδα στην γωνιά της. το είδες το γιούκα μου; αναφώνησες μπαινοβγαίνοντας στην βεράντα. και δεν με άφηνες να διαβάσω. και να απομονωθώ στους ήχους. σε παρατηρούσα. σκεφτόμενος. πόση σημασία μπορεί να έχει μία γλάστρα.
τον ένοιωσα τον θόρυβο. ένα βράδυ που άνοιξες την πόρτα. είδες το γιούκα του; ψιθύρισες. χαμήλωσα τους ήχους. έβγαλε και άλλον κορμό. και άρχισες να μιλάς. καιρό μετά που έφυγε. για λεπτομέρειες που ήθελα να ρωτήσω. μα φοβόμουν. να μην σε κάνω να θυμάσαι. την σημασία που μπορεί να έχει μία γλάστρα. και ανάμεσα στα χαμόγελα και στα δάκρυα σε είδα. να την μετακινείς. αυτήν την βαριά. την μεγάλη. μόνη σου. εσύ που φώναζες τον τάκη να τις μετακινεί. χαμογέλασες αναρωτώντας πού την βρήκα την δύναμη; πώς την σήκωσα; την πέταξες από την βεράντα. στην αυλή κάτω. γεμίζοντας κραυγές τον θόρυβο. που κάνει μία γλάστρα σαν γίνεται κομμάτια. πόση σημασία μπορεί να έχει μία γλάστρα.
τον ένοιωσα τον θόρυβο. ένα πρωί. που με συνάντησες στην αυλή. να παρατηρώ το γιούκα του. ανθισμένο. με καμπάνες μικρές. άσπρες. την πέταξα την γλάστρα χαμογέλασες. κομμάτια είχε γίνει. και το χώμα διαλύθηκε στα κομμάτια. πώς την σήκωσε η μάνα σου; μα ούτε ένα φύλλο δεν έσπασε. το φύτεψα εδώ. είδες πόσο μεγάλωσε; ένοιωθα τον θόρυβο. των φωνών. πρωί. βράδυ. μέρες ολόκληρες. σαν πριόνισε έναν κορμό. που θα εμπόδιζε το αμάξι. να το παρκάρει στην αυλή. ίσως καλύτερα. ίσως χειρότερα. ποτέ δεν ξέρεις με τις υποθέσεις. παρά μόνο με την αλήθεια των στιγμών. στην ίδια τους την διάρκεια. θέλησα να φωνάζω και εγώ. να σταματήσουν τις φωνές. για μία γλάστρα. που έγινε κομμάτια. μα δεν. δυνάμωνα τους ήχους.
νοιώθω την αύρα. κάθε φορά που τα παρατηρώ. κομμάτια που γίνανε κορμοί. που δεν χωράνε πλέον στα όρια μιας εικόνας. είναι και άλλα γιούκα. δίπλα. παραδίπλα. τις κατεβάσανε κάτω στην αυλή. γλάστρες μικρότερες. μα το δικό σου έχει γίνει το πιο μεγάλο. με τους περισσότερους κορμούς. και έχει ανθίσει τις περισσότερες φορές. και συνεχίζει. που δεν χωράνε πλέον στα όρια μιας εικόνας. νοιώθω την αύρα. κάθε φορά που το προσπερνώ. είναι το γιούκα σου. που είχες την δύναμη να το κουβαλήσεις τόσο ανηφόρα δρόμο. που βρήκε την δύναμη να το σηκώσει η μαμά. που βρήκε την δύναμη να το μεταφυτέψει ο μπαμπάς. για την σημασία που μπορεί να έχει μία γλάστρα. που δεν υπάρχει καν.
51 σχόλια:
Καλησπέρα!!!
Ώστε έτσι το γιούκα σας ε;
Μόλις θυμήθηκα το άσμα από στόμα Αμαλλίας στο πάρα πέντε "το γιούκα μπαίνει μες το μάτι μου.."
λολολ
Όταν συνδιάζεις πράγματα με πρόσωπα νιώθεις τα πράγματα να έχουν πάρει κάτι από τα πρόσωπα.. και ζωντανεύουν..
Χρόνια πολλά γενικά!
«Πόση σημασία μπορεί να έχει μια γλάστρα» …τόση όση εμείς θέλουμε να τις δώσουμε…
«…που δεν υπάρχει καν» …όλα υπάρχουν φτάνει να το επιτρέψουμε εμείς να υπάρχουν!
Καλό δεκαπενταύγουστο! Χρόνια Πολλά
Τρέχοντας στη κορφή του λόφου, θα ανάψω κι ένα κερί στο εκκλησάκι για τις ερωτήσεις που δεν πρόλαβες να κάνεις, ανήμερα της Παναγιάς, απόψε, που κάποιοι κοιμησμένοι απο καιρο ήρθαν νυχτιάτικα να μας ξυπνήσουν μνήμες, που ποτέ δε θα σβηστούν...
(υπέροχο κείμενο)
Βασίλη, διαβάζω το κείμενό σου, και σκέφτομαι με χαμόγελο, πόσα είπαμε.
Θυμάσαι;
Δύσκολες οι γιορτές για μας που κάτι μας λείπει και που δεν έπρεπε να λείπει!
Δύσκολες οι γιορτές!
Ανάπαυση!
Καλημέρα
Κείμενο και μουσική... ΞΕΕΕΡΡΡΕΙΣ!!.... ...
Είχα θυμάμαι στο γραφείο ένα πολύ σπάνιο ψηλό παχύφυλλο κάκτο... Ήμουν ερωτευμένη με το φυτό αυτό...(και γενικότερα με τους κάκτους!!!)
Καταπράσινο και γεμάτο με δώρα-εκπλήξεις! Μικρά κόκκινα λουλουδάκια από εκεί που δεν το περίμενα... και μετά πάλι άδειο!.... Και μετά.....
Κάποια μέρα.. πάω και αυτό που αντικρίζω με κάνει να λυγίσω! Ο κάκτος μου έκλαιγε ασταμάτητα! Παντού κομμένα κλαδιά και ασπροδιάφανα δάκρυα στις άκρες του!!! Κόντεψα να τρελαθώ!!! Άρχισα και 'γω να κλαίω μαζί του! Αναρωτιόμουν τι να έγινε! Ποιος καθυστερημένος ανεγκέφαλος να του το έκανε αυτό! Τώρα πιά τον έχω πάρει σπίτι... Έχει πάρει ξανά τα πάνω του και μου χαρίζει ξανά τα δώρα του....
Δεν είναι μαγεία αυτό το δέσιμο με τα φυτά.....
Ξέρεις δεν είναι τυχαίο που μας χαρίζουν τόση ομορφιά και ευωδία... Όσο εμείς τους δίνουμε αγάπη... τόσο και αυτά αλληλεπιδρούν και χτίζεται αυτή η αναμεταξύ μας σχέση!....
Είμαι σίγουρη πως το ξέρεις καλά...
Μια πανέμορφη μέρα να έχεις πευκοκακτόνι μου!
Ν' ανθίζεις!
Να ευωδιάζεις!
Άπειρα λουλουδοτιγρένια φιλιά και αγκαλιές!!!
μικρά καθημερινά πράγματα, μεγάλης σημασίας στην πορεία της ζωής.
μικρά γεγονότα, που αγκιστρώνονται στον αυχένα και γιγαντώνονται, πλέκοντας μαξιλάρι για τις μνήμες, που μας κρατάνε ζωντανούς.
καλημέρα Βασίλη
Καλημέρα Basnia
Η ανάρτηση σου μου φέρνει δάκρυα
για κείνη που βρήκε δύναμη και κουβάλησε την γλάστρα
την μαμά και τον μπαμπά που μεταφύτευσαν κι εσένα που έχεις την δύναμη να γράψεις γι αυτό
Δύναμη να έχεις πάντα
για σένα κι όσους σε χρειάζονται
Μικρά καθημερινά πράγματα με τεράστια αξία για εμάς.
Ετσι και το γιούκα ήταν συνδεδεμένο με αναμνήσεις για σένα.
Καλό δεκαπενταύγουστο Βασιλάκη και όχι άλλες μελαγχολίες!!!
Θα το αφήσω ασχολίαστο αυτό το κείμενο, Βασιλάκο. Εύχομαι μόνο πολλή πρασινάδα στη ζωή και στα μάτια σου.
Φιλιά πολλά!
Υ.Γ. Η μουσική το κάτι άλλο. Όταν το πρωτοάκουσα από την Kate Bush, ήταν σήμα κατατεθέν μου για πολλά χρόνια...
καλη συνεχεια στο καλοκαιρο σου Μπας...
κι οντως, τα λουλουδια με τον ενα ή τον αλλο τρόπο σου θυμίζουν πράγματα.
σου χαρίζουν... :)
[Hfaistiwnas]
:)))) μα τι απίστευτη σειρά!! χαχα! άσε πόσες φορές έχουν ματώσει τα χέρια από τα φύλλα του γιούκα. πολύ κοφτερά βρε παιδί μου. και σήμερα μόλις γέμισα γρατσουνιές. είπα να το καθαρίσω από αυτά που λυγίζουν προς τα κάτω και με το πέρασμα του χρόνου ξεραίνονται. δυναμώνουν τα υπόλοιπα και ψηλώνει. μα δεν με φτάνει η σκάλα πλέον.
τα πάντα παίρνουν κάτι από κάτι.
χρόνια πολλά και γενικά και ειδικά και καλά και με υγεία και με αγάπη και φιλιά πολλά!
[korallenia]
τόση όσο καταλαβαίνουμε την αξία και την σημασία που έχει για άλλους. ακόμα και το πιο απλό.
όλα υπάρχουν. υπήρχαν. και θα υπάρχουν.
καλό σου δεκαπενταύγουστο! χρόνια καλά και πολλά και γεμάτα!
["Αισθηματική ηλικία"]
(και) σε μία αυλή. με ένα γλυκό αίσθημα ασφάλειας. που συγχρονίστηκε. και πάλι. με μία αυλή άλλη. που όταν βραδιάζει ανάβουν κεριά και φανάρια. ;)
να 'σαι πάντα καλά!
[Tonia]
με ένα χαμόγελο. θυμάμαι. με ένα χαμόγελο στα δύσκολα. που μοιάζει να γίνονται ευκολότερα. στο πέρασμα του χρόνου. θυμάμαι. να θυμάσαι. να χαμογελάς. στα εύκολα. κυρίως στα δύσκολα. καλησπέρα!
[tiger_lilious]
αααααααρρρρρρργγγγγγγγκκκκκκκκ!!
όλο λέω να ασχοληθώ με τους κάκτους και όλο δεν. είναι μάλλον που δεν υπάρχει πλέον περισσευούμενος χώρος στην αυλή. είναι σε μία αυλή εδώ στην γειτονιά, που όσες φορές περνώ στέκομαι και τον παρατηρώ, ένας κάκτος απίστευτος! κοντά στα τρία μέτρα. αμέτρητοι κορμοί. ακόμα περισσότερα λουλούδια τώρα. απίστευτος!
είχα πάρει ένα παχύφυλλο και το είχα βάλει στο χώμα. μα δεν άντεξε τα χιόνια του 2008. ίσως ποτιζόταν πολύ μαζί με τα άλλα. το πιάνει και ο αέρας εκεί πολύ. δεν ξέρω. με αποχαιρέτησε και το αποχαιρέτησα. έβαλα έναν προύνο στην θέση του.
είχα πάρει και ένα παχύφυλλο καφέ πορτοκαλί. πολύ όμορφο. σε γλάστρα. μεγάλωνε, μεγάλωνε μέχρι που μία μέρα είπε να μικρύνει. και αποχαιρέτησε και αυτό. έβαλα μπούζι στην θέση του. η τρίτη ίσως να είναι και τυχερότερη. :)
φιλιά πολλά πολλά και πολλά! στις ευωδιές. στα άνθη. στους κάκτους. στα χαμόγελα. στις αγκαλιές τις αληθινές.
φιλιαααααααααααααααααάάά!
[logia]
το πριν είναι στο τώρα μας για το μετά μας. με τα μικρά. με τα μεγάλα. τα εύκολα. τα δύσκολα. τα χαμογελαστά. τα δακρυστά. τα όλα για όλα. στο πάντα του τώρα. πολύ καλησπέρα σου!
[Greek Rose]
είναι μερικά πράγματα που δύσκολα εξηγούνται μερικές φορές. μόλις διάβασα το για κείνη και πήγα να σου χαμογελάσω για κείνον. και ήρθε η επεξήγηση του μπλογκοδαίμονα :) το ίδιο ακριβώς δευτερόλεπτο. ;)
να χαμογελάς στα δάκρυα. να δακρύζεις όποτε το αισθάνεσαι. και να χαμογελάς στα δάκρυα.
με δύναμη. και χαμόγελο. πολύ καλό σου απόγευμα!
[bear]
μελαγχολική αισιοδοξία! ;) και το γιούκα είναι εδώ. αγέρωχο. δυνατό. πανύψηλο. σαν να ακουμπά τον ουρανό. και όλο μεγαλώνει. θυμίζοντας αυτήν ακριβώς την αξία που κρύβουν και φανερώνουν μικρά καθημερινά πράγματα.
καλό σου απόγευμα! φιλιά!
[Μπάτλερ]
στην θεσσαλονίκη έφτασε η χάρη του; :P
παρακαλώ! ευχαριστώ για το τι; ευχαριστώ εγώ. για το έτσι.
σήμερα το καθάρισα. και γρατζουνίστηκα παντού. ε καλά σχεδόν παντού.
χαλάλι το σκαλί σκαλί. πέρασε από την αυλή και δεν σκέφτηκε να το αφήσει. ;)
να έρθεις να το δεις. και με τα μάτια σου. έχει γίνει το ομορφότερο από όλα. πάντα ήταν.
να 'σαι πάντα καλά! φιλιά πολλά!
[aa]
και ολίγον από μπλε. :)
μαζί με το wuthering heights!! τι άσματα και τα δύο!!
φιλιά σου πολλά! πανέμορφα να περνάς!
και υποψιάζομαι, ακόμα διακοπές;; :))
[Greek Rose]
;)) φιλιά πολλά και στον δαίμονα! :))
να 'σαι πάντα καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα! φιλιά!
[Christine, the Elf]
σου χαρίζουν. σου μοιράζουν. τους μοιράζεις. σχέση αλληλεπίδρασης.
καλό σου καλοκαίρι! τώρα αρχίζει! :)
Τι να κάνω με τριγυρνάει ο δαίμονας των blog
και μιας και διάβασες την επεξήγηση
το διέγραψα για να αποφύγω τυχόν στοχοποίηση απο τον δαίμονα:))))
Λέω να πάω κι απο τον οφθαλμίατρο μια βόλτα:))))
πολλά φιλιά!
[Greek Rose]
ναι βρε. τι το διέγραψες; :))
μην τον φοβάσαι τον δαίμονα. δεν είσαι μόνη.
ένα χαμόγελο όλοι μαζί και πάει από εκεί που ήρθε. και ακόμα παραπέρα!
:))) φιλιά πολλά!
Τι θα ήμασταν χωρίς μνήμη;
Ποτέ δεν ξέρεις με τις υποθέσεις.
τι κι αν δεν υπάρχει πια;
υπήρξε
και θα συνεχίσει να...
με όποιον τρόπο
μέσα μας...
Χμμμ.....δύσκολες μέρες για δύσκολες απουσίες.
τρυπάει το γιούκα, τρυπάει
[Συνοδοιπορος]
παρά μόνο με την αλήθεια των στιγμών. στην ίδια τους την διάρκεια.
και μερικές στιγμές μένουν παντοτινές. στην διάρκεια του χρόνου.
καλώς ήρθες! καλημέρα σου!
[anima]
έξω μας. δίπλα μας. σε μία αυλή. που μεγαλώνει. σαν να ακουμπά γη. αγγίζοντας ουρανό.
φιλί!
[7Demons]
με ένα γιούκα ξεχνιέμαι.
σε αυτήν ακριβώς την ρευστότητα του χρόνου που τυγχάνει στον καθένα μας. ;)
[Aντώνης]
και είναι από τα πιο ανθεκτικά. στο κρύο. στο χιόνι. στον καύσωνα. στον αέρα. και γίνεται δέντρο ολόκληρο. σαν βρει χώμα να απλώσει ρίζες. κλαδεύω τα φύλλα που φτάνω. να δυναμώσουν της κορυφής. και εκεί που ανθίζει χωρίζεται ο κορμός στα δύο. και συνεχίζει.
καλημέρα σου!
ομορφα τα γιουκα , ειδικα οταν εχουν αυτο το σπανιο ανθος ειναι μαγικα , και θελουν ελαχιστη περιποιηση , μονο αγαπη , την νοιωνουν, πολλες καλημερες .
πρώτη φορά ανατρίχιασα για ένα γιούκα... κι ας έχω και γω παρελθόν με αυτά, πάντα να ανθίζει, και να σου θυμίζει...
... μνημες... απο τη μια και απο την αλλη κολλησα με το τραγουδι,ειναι απο τα λατρεμενα μου.
Πού τη βρήκε τη δύναμη η μαμά να το μετακινήσει...
Και ο μπαμπάς να το μεταφυτέψει...
Κι' εσύ να γράψεις γι' αυτό...
Πώς να μη θεριέψει το γιούκα!
Πώς να μη γίνει μεγαλύτερο από όλα τα άλλα!
Αγάπη... και θύμηση... και αγάπη...
Αυτό έχει στις ρίζες του.
Την αγάπη αυτού που το κουβάλησε τόση ανηφόρα δρόμο και τη δική σας.
Και έχει και το χαμόγελο...
Αυτό που βλέπω στη φωτογραφία του avatar. :)
τα βρήκα ξερά όταν γύρισα...
...και την αυλή ανακατωμένη...
μήπως μέσα μας μένει τίποτα που να μην γίνεται άνω κάτω;
κι έξω μας το ίδιο. κι έξω μας...
φιλιά...
...βρόχινα...
[ΙΜΕΡΟΣ]
δεν είναι φοβερό το άνθος; σαν μικρές άσπρες καμπάνες. και εκεί που βγαίνει το άνθος χωρίζεται ο κορμός στα δύο και συνεχίζει να μεγαλώνει. καλημέρα σου!
[BLUEPRINTS]
πάντα εδώ είναι. και θα είναι. και πάντα να ανθίζουν όλα αυτά που μας κάνουν να ανατριχιάζουμε. κάνοντάς μας να χαμογελάμε. στο πέρασμα του χρόνου. καλημέρα σου!
[Γιώτα the gossip girl]
άσμα ασμάτων! running up that hill. και η διασκευή των placebo από τις πιο εμπνευσμένες!
καλημέρα σου! καλώς ήρθες!
[Lilith]
δέντρο ολόκληρο! πώς να μην θεριέψει; είναι το γιούκα. του.
και είναι το μόνο με δύο κορμούς. και σχηματίζει και τρίτον. ξεπερνά ήδη τον πρώτο όροφο. και συνεχίζει. και πρέπει να πάρω μεγαλύτερη σκάλα. τους ψηλότερους κορμούς δεν τους φτάνω πλέον. για το κλάδεμα των φύλλων που ξεραίνονται.
πώς να μην.
να 'σαι πάντα καλά! με χαμόγελο! :)
[Νεράιδα της βροχής]
νεραϊδόνι!! επέστρεψες!!
ξεράθηκαν τα γιούκα; και είναι από τα πιο ανθεκτικά φυτά!
εμ βέβαια! όταν ξεπορτίζεις τρεις ολόκληρες εβδομάδες τι να σου κάνουν και αυτά;
λίγο νερό θέλουν. πότισέ τα. και θα πάρουν τα πάνω τους. καθάρισέ τα από τα ξερά. και θα πάρουν τα πάνω τους.
κάνουν γερές ρίζες αυτά. κορμούς ολόκληρους στο χώμα μέσα. και ότι έχει γερές ρίζες μην το φοβάσαι.
και ας ανακατεύεται το έξω μας. θα μεγαλώσει και θα ανθίσει και πάλι. αρκεί να το προσέξεις. και να του αφιερώσεις λίγη αγάπη.
φιλιά φραγκόσυκα με φως φακού!
Ιδιαίτερα με τα λευκά σαν καμπάνες άνθη του είναι πανέμορφο! Φιλιά πολλά και χαμόγελα.
Ένα σποράκι τόσο δα,
φύλλα και κορμό
μέσα χωρά.
(ποιηματάκι από την εποχή της αθωότητας... τότε που μέλλον και παρελθόν δεν υπήρχαν παρά μόνο η αλήθεια των στιγμών)
Εδώ που σε "ακούω".
Στο γραφείο,
εδώ,
δεν υπάρχει ήχος.
"Ακούω" μόνο
τις λέξεις σου,
και τον θόρυβο της γλάστρας, σπάζωντας, στο μυαλό μου.
Τις λέξεις σου μόνο
ακούω.
Με φωνή που σου έχει
φτιάξει το μυαλό,
από το κρυμμένο χαμόγελο,
από τις ρυτίδες στην άκρη
του ματιού
που χαμογελάει.
Όχι.
Ήχος εδώ, δεν υπάρχει.
Μόνο τις λέξεις σου ακούω,
μια γλάστρα που έσπασε,
και το γιούκα όπως μιλάει
στον άνεμο.
Γιατί ήχος εδώ,
ευτυχώς,
δεν υπάρχει.
Στον ήχο. τις λέξεις. το γιούκα σου. της. στον ήχο. ταξίδεψες. μας όλους με μια γλάστρα. μια εικόνα. ένα φιλί μια αγκαλιά. ένα πότισαμ. φιλί στομ κορμό. καλησπέρα.
Ένα ..ζωντανό δημιούργημα όπως τα φυτά μας κάνει πολλές φορές να τα συνδέουμε με κάτι που υπάρχει πάντα στη ψυχή και στις αναμνήσεις μας.Έχουμε μια ζαρντινιέρα έξω απο το μαγαζί και ο Δημήτρης πάντα φυτεύει λουλούδια, θυμάμαι τη λύπη του όταν του έκλεψαν ολόκληρη την αμπαρόριζα του και ακολουθώντας τα ίχνη απο το χώμα τη βρήκε πεταμένη κάπου ..φάνηκε βαρύ το κουβάλημα της στο κλέφτη..την έφερε και έκανε προσπάθειες να τη ζωντανέψει φυτεύοντας την ξανά.. έβαλε συρματόπλεγμα μετά και στη γαρδένια του μη τυχών καιο του την πάρουν.Στον οικογενειακό μας τάφο φύτρωσαν μόνοι τους ιάκυνθοι,κάθε φορά περισσότεροι απλώνονταισε όλο το χώρο βγαίνουν κάθε χρόνο και είναι σαν ένα μόνιμο στόλισμα της φύσης στα αγαπημένα μας πρόσωπα που έφυγαν.Τυχαίο; ποιός ξέρει...
Τελικά κάποια πράγματα, πόσο μάλλον ζωντανοί οργανισμοί μας ενώνουν με ένα δεσμό σχεδόν αόρατο... με στιγμές, με ανθρώπους. Και όταν κάτι από τα δύο φεύγει, μένει το άλλο για να μας θυμίζει στιγμές..
Το τραγούδι σου είναι υπέροχο...
Καλό σου βράδυ :-)
Οι γλάστρες είναι κάτι σαν τη ψυχή!
Άπαξ και ξεριζώσεις μία...ξεριζώνεις κομμάτι του εαυτού σου!
Αχ βρε ευαισθητέ μου...
Τι μαγικό τρόπο έχεις..
να ακουμπάς την καρδιά μου???
Για μένα ήταν γιασεμί...
που ξεράθηκε...
και.. ξαφνικά... συνήλθε....
και δάκρυσα...
Τι κι αν η ύλη χάνεται; Υπάρχει η ψυχή η ευγενική πάντα ζωντάνη και ξάγρυπνη. Κυρίως ξάγρυπνη.
PLACEBO!!!
ΔΥΟ ΡΙΦΡΕς για την εισαγωγη ..
και δυο φορες θα σου το πω
καμια φορα
τα ανθη που αγαπαμε
ακομα κι οταν πια αυτοι που τα φεραν ακομα κι αυθαιρετα μια μερα γιορτης στο σπιτιμας
η αυτα που λιμπιστηκαμε
και αποενα χλωρο κλαρι μεταφυτευσαμε στον κηπο του καλουκαι του κακου μας
καμια φορα αυτα τα ανθη
αν τα αφουγκραστεις τη νυχτα
θα σου ψιθυρισουν αναμνησεις
ακομα και απο οσους πια δεν υπαρχουν
που φυγαν
αφησαν ομως πισω τους τον σπορο
κι ειλικρινα
νομιζω πως δεν υπαρχει πιο ευγενικο και "μελλοντικο δωρο"
Βασιλη μου!
Πόση "αναστάτωση" έφερε..ένα γιούκα!
Πόσες αναμνήσεις ανα-σύρθηκαν με ή χωρίς λόγο!
(Με) Πόση χαρά θυμήθηκες!
Ποια λύπη "κλείδωσε" την ελπίδα..!
Φροντίδα..προστασία..για όλα τα έμψυχα...
Καλημέρα, Βασίλη :-)
[fritz]
το τρομερό είναι πώς χωρίζεται ο κορμός εκεί που βγάζει το άνθος και προχωρά. :)
φιλιά πολλά. και χαμόγελα περισσότερα.
[Το λαγωνικό]
όλες οι εποχές αθωότητας να είναι. με αλήθεια στιγμών. το πριν και το μετά πάντα (να) υπάρχει στο τώρα.
[Το λαγωνικό]
φαίνονται οι ρυτίδες ε; πού να τις δεις και από κοντά. :)
τον άκουσες τον ήχο; από τα πιο άσματα ασμάτων. και η διασκευή των placebo απόλυτα εμπνευσμένη!
ακούμε. πάντα (να) ακούμε. και χωρίς ήχο. κοιτώντας τον στα μάτια.
καλημέρα σου!
[Ταχυδρόμος!]
του χαμογέλασα και χαιρετίσματα. από τον ταχυδρόμο με τα πολλά οοοοοοο.
μεγειές το όνομα. με το ο και ο. ;))
καλημέρα σου!
[αχτίδα]
ευωδιάζουν τόσο όμορφα οι υάκινθοι. το πάσχα πρόπερσι μου κλέψανε έναν από τους υάκινθους. έναν μπλε που μόλις είχε βγει και μύριζε απίστευτα. από μία γλάστρα στην μεριά του δρόμου. τον ξεριζώσανε με την ρίζα και τον πήραν ολόκληρο. εκνευρίστηκα απίστευτα. είχα βάλει πολλούς τότε πρώτη χρονιά και κάθε χρόνο βγαίνουν πλέον. εκνευρίστηκα που δεν με ρωτήσανε. πιθανό κάποια κυρία που πήγαινε εκκλησία. τον μύρισε, της άρεσε, μπήκε στην αυλή, τον πήρε. και είχα μόλις ποτίσει. ήταν μεγάλη παρασκευή. αν το ζητούσε θα της τον έδινα.
τα πάντα συνδέονται με κάτι που υπάρχει πάντα στην ψυχή και τις αναμνήσεις μας.
είναι και μία κερασιά εδώ στην αυλή. την είχα βρει πριν χρόνια στα σκουπίδια πεταμένη. μισοξεραμένη. χωρίς την γλάστρα. με χώμα ακόμα στις ρίζες. ποιος ξέρει πώς και γιατί την πέταξε. ποτέ δεν ξέρεις με τις υποθέσεις. την πήρα και την έβαλα σε μία. και αργότερα εδώ στο χώμα. ανάμεσα στους προύνους. έχει γίνει δέντρο ολόκληρο. και κάθε φορά που την αντικρίζω σαν να μου χαμογελά.
[Υάδα]
παρατηρώντας την φύση διδασκόμαστε πολλά. ακόμα και να ξεραθούν μερικά από τον καύσωνα, από τον χιονιά, σαν έχουν ρίζες δυνατές και λίγη φροντίδα ανθίζουν και πάλι. ειδικά αυτά με τον δεσμό τον σχεδόν αόρατο.
καλή σου μέρα!
[glaykidarling]
και μερικές έχουν τόσο βαθιές ρίζες!
καλημέρα! φιλιά!
[aKanonisti]
να σου χαμογελάσει
εδώ είμαι
και θα είμαι
πάντα θα είμαι
πότε ανθισμένο
πότε λιγότερο ανθισμένο
μα πάντα εδώ
φιλιά σου πολλά!
[lena_zip]
και κυρίως αληθινή. με μια ευγένεια. στην αλήθεια των στιγμών.
καλημέρα σου!
[Talisker]
δυο φορές το διάβασα το ριφρές να συνειδητοποιήσω την λέξη ριφρές :)
αυτοί που φεύγουν. είτε ξαφνικά. είτε λιγότερο ξαφνικά. αφήνουν (σ)το πριν.
και πολλές φορές αφηνόμαστε στο πριν του μετά στο τώρα.
αφουγκράζοντας την νύχτα την μέρα την κάθε ώρα σε όλα αυτά.
κάθομαι και παρατηρώ μερικές φορές τα φυτά στην αυλή. και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ακριβώς εκείνο το δευτερόλεπτο που προχωρά ένα κλαδί ένα εκατοστό. που ανοίγει ένα άνθος. που ανθίζει ένα κλαδί. το δευτερόλεπτο εκείνο.
καλή σου μέρα! φιλιά!
[new-girl-on-the-blog]
όση ελπίδα και να κλειδώνεται από μία λύπη πάντα (να) βρίσκει τον δρόμο της σε ένα χαμόγελο. σε ένα άνθος.
καλημέρα σου! :)
Λένε ότι τα φυτά με τα σπαθωτά φύλλα δεν φέρνουν γούρι. Για σένα αυτό το γιούκα ακούγεται σαν φυλαχτό, κι ας σου ματώνει τα χέρια όταν πας ν' ασχοληθείς μαζί του, κι ας συννεφιάζει γλυκά τη σκέψη σου όταν το αναλογίζεσαι.
Θυμάσαι που σου είχα πει πολύ παληά ότι μου έκλεψαν απο το γραφείο έναν μεγάλο benjamin; μου έκλεψαν μετά από κάποιους μήνες και ένα σπαθίφυλλο πολλών ετών αγαπημένο, (του είχε δοθεί και όνομα). Ένα σχετικά φτηνό λουλούδι που είχε όμως για μένα αξία. Ξέρεις γιατί το έκλεψαν; Ήταν σε ακριβή κεραμική γλάστρα. Ναι, το φαντάζεσαι; Το έκλεψαν για την γλάστρα!
Ένα καλό βράδυ να έχεις, να ακούς μικρούς αγαπημένους θορύβους και να θυμάσαι, είναι όμορφο να θυμάσαι:))
Πολύ όμορφο κείμενο....
Μου θύμισε ότι μας γεμίζουν όσα κάνουμε δικά μας. Όταν ένα γιούκα γίνει το Γιούκα μας, η ζωή μετατρέπεται σε Ζωή μας.
Μ' άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος γραφής..
Λένε ότι είναι κακό φενκ σούι...μα τόοοσο ;)
Ναι είμαι διακοπές αλλά παντού μπορεί να τρυπώσει το dailyscene!
πέρασα για μια καλημέρα και σε βρήκα πάλι αγκαλιά με το γιούκα να κολυμπάς στα μάτια του μομπυ...
Όλα αξίζουν μικρά μεγάλα ανάλογα με τη αξία που εμείς τους δίνουμε... έτσι ήταν έτσι είναι έτσι θα ναι ... έχω στο παρελθόν "σώσει" πολλά πεταμένα γιούκα από τον δρόμο... έχουν μία περίεργη αντοχή στην ζωή και συνεπώς στην μνήμη...
Τι αξία έχει; όση και η μνήμη του...
[astria]
μία ακριβή κεραμική γλάστρα. ίσως χωρίς αξία. ή με την αξία που μπορεί να έχει ένα περιτύλιγμα.
να πάρεις πάλι ένα σπαθίφυλλο. σε μία πλαστική γλάστρα. και να του δώσεις (και) την αξία του προηγούμενου.
καλό σου απόγευμα! φιλιά πολλά!
[Neraida]
να 'σαι πάντα καλά! καλώς ήρθες!
που την γεμίζουμε (και) με όλα αυτά. σε όλα αυτά. που μας κάνουν να νοιώθουμε την αλήθεια των στιγμών.
καλησπέρα σου!
[dailyscene]
;)
πανέμορφα να περνάς. γεμίζοντας εικόνες χαμογελαστές. και ανεκτίμητες.
φιλιά πολλά!
[logia]
και καλά έκανες. και μόλις γυρίσαμε από την βόλτα. και μόλις παρατήρησα και τα γιούκα να αντιστέκονται στον αέρα που φυσά τόσο δυνατά σήμερα. μία πέρα. μία δώθε. μα πάντα δυνατά. αντέχουν αυτά. καλησπέρα σου! :)
[ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ]
και είναι και μερικές μνήμες που αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου. όπως και όσος περάσει.
και τα γιούκα είναι από τα πιο ανθεκτικά φυτά. αρκεί (και) να τα φροντίζεις λίγο.
πέρα από την μεταφορά της υπόθεσης μόλις συνειδητοποιώ ότι τις περισσότερες φορές που βλέπω πεταμένα στον δρόμο φυτά είναι γιούκα. ίσως επειδή οι ρίζες που αναπτύσσουν γίνονται κορμοί ολόκληροι και οι γλάστρες μοιάζουν μικρές να ανταπεξέλθουν. καλησπέρα σου!
[Spacie]
:)
Ζωές και θύμισες μπλέκουν με φόντο αύρες και ενέργειες φυτών .
Το γιούκα δεν τις μπορεί τις γλάστρες αν και τις αντέχει .... αν το βγάλεις θα ανακαλύψεις ολόκληρα μέτρα από ρίζες που τυλίγονται γύρω γύρω και ψάχνουν λίγο χώμα παραπάνω για να επιτελέσουν το έργο τους ...ίσως σας χρησιμοποίησε όλους για να έρθει η στιγμή της ελευθερίας :)
Καλό βράδυ Βασίλη μου ...ότι σε αγγίζει είναι μαγικό ...χαίρομαι που αφήνεις το συναίσθημα να σε τυλίγει .
[kryos]
οι ρίζες που κάνει στο χώμα γίνονται κορμοί ολόκληροι. το ανακάλυψα προσπαθώντας να φυτέψω κάτι άλλο κοντά του. σαν να μην θέλει τόσο κοντινή παρέα. απλά να στέκεται αγέρωχο. και ελεύθερο.
ό, τι αγγίζει. να αγγίζεται. έτσι μαγικά. και όμορφα.
όμορφο και καλό ξημέρωμα να έχεις!!
..το διαβάζω ξανά κ ξανά..
γιατί .. το γιατί νομίζω εύκολο να το νιώσεις.. να το καταλάβεις.. Πρώτη ανάρτηση σου που διαβάζω μετά από 3 εβδομάδες, και...
Και αισθάνομαι λίγο περίεργα.. Τα φιλιά μου Βασίλη μου..
[Roadartist]
έέέέέιιιιιιιι!! :)) γύρισες! έλειψες! μας έλειψες πολύ!
αυτά που όμορφα μοιάζουν να μην είναι, περαστικά να είναι. και να χαμογελάς. στα εύκολα. στα δύσκολα. περισσότερο στα δύσκολα. να αισθάνεσαι χαμογελαστή!
φιλιά πολλά πολλά!! τι καλά που είσαι πάλι εδώ! :)
Παράξενα είναι έτσι ανάποδα που προχωράω... Και εμφανίζονται άλλες εικόνες... και διαβάζω ένα καινούριο βιβλίο. και φτιάχνω μια νέα ιστορία...
[kayadesigner]
και έχουμε και δρόμο ακόμα να περπατήσουμε. και περισσότερες διαδρομές να ανακαλύψουμε.
Δημοσίευση σχολίου