2008/08/19

Πευκοβελόνες

σαν ήχους αυτών. που έχεις μεγαλώσει μαζί. που σαν να κατασκευάζουν ήχους. δικούς σου. που περιμένεις πώς και πώς να δημιουργήσουν νέους. ήχοι που σε είχαν ζήσει στο πριν. τους είχες ζήσει. είχες αγγίξει πάνω τους. είχαν αγγίξει πάνω σου. άφηνες το μυαλό. το κορμί. την ψυχή. ζωγράφιζες τον ρυθμό τους. ρυθμό σου. και υπάρχουν στιγμές σιωπής. στιγμές που απλά σιωπούν. να ηχούν. να δημιουργούν. ακόμα και να συνυπάρχουν. μα έχεις τους ήχους τους ήδη. αυτούς που έχεις αγγίξει. ταξιδέψει. αφεθεί. γιατί μερικά πράγματα είναι πάντα. είναι για πάντα. όσο υπάρχουν τα μέσα, είναι για πάντα. στο πριν, στο τώρα, στο μετά.
και επανέρχονται, μετά καιρό. και αγωνιάς. να ακούσεις τι έχουν να σου πουν. μετά τόσο καιρό σιωπής. και πώς να χωρέσουν όλη αυτή την σιωπή, σε σαράντα, σε σαράντα εννιά, σε πενήντα οχτώ, σε εβδομήντα τέσσερα, σε ογδόντα. και ματώνεις δάχτυλα. να ξεκολλήσεις αυτές τις μισητές ταινίες ασφαλείας. την μισητή τιμή που την κολλάνε πάνω στις λέξεις των ήχων. τα μισητά διαφημιστικά. περιέχει αυτό, περιέχει το άλλο. μα γράφει μέσα τι περιέχει.
είναι σαν νέο σιντί. από αυτούς. τους αγαπημένους. που έχουν κατασκευάσει τόσους ήχους. που είχες αγγίξει πάνω τους. που είχαν αγγίξει πάνω σου. που ό,τι εξώφυλλο και να έχει, που μπορεί να σε γοητεύσει, μπορεί να σε απογοητεύσει, το απογυμνώνεις από όλα τα μισητά αυτοκόλλητα, που πολλές φορές κάποιοι αυθαίρετα κολλάνε όπου να 'ναι. και μένει και η κόλλα μετά. και κολλάει και το περιτύλιγμα. μα η ουσία είναι ο ήχος.
και στον ήχο ακόμα προσπαθείς να καταλάβεις τι σε συνεπαίρνει τόσο. η μουσική; οι λέξεις; η έκφραση; ο συνδυασμός όλων αυτών; υπάρχουν ήχοι που σε αγγίζουν οι λέξεις, όχι τόσο ο ρυθμός. που ο ρυθμός σε ταξιδεύει τόσο, όχι όσο οι λέξεις. που δεν περιέχουν καν λέξεις. και όμως βυθίζεσαι. με το πρώτο κιόλας άκουσμα.
και επανέρχονται, μετά καιρό. και αγωνιάς. να ακούσεις τι έχουν να σου πουν. μετά τόσο καιρό σιωπής. και είναι σαν να ψάχνεις. τα του πριν στο μετά. τα του τώρα στο πριν. τα του μετά στο τώρα. και ξέρεις ότι καταστάσεις αλλάζουν. εκφράσεις διαφοροποιούνται. ήχοι εξελίσσονται. λέξεις εξελίσσονται. μεγαλώνεις. μαζί. προσθέτεις οπτικές. αφαιρείς οπτικές. ακολουθείς διαδρομές. αφήνεις διαδρομές. άλλοτε συνειδητά. άλλοτε ενστικτωδώς. άλλοτε. μα ξέρεις ότι η ουσία σχεδόν παραμένει η ίδια. από τότε που συνειδητοποιείς την ουσία. από τότε που σε αγγίζει η ουσία.
όσα περιτυλίγματα και να προστεθούν. όσα και να αφαιρεθούν. όσο καλλιτεχνικό εξώφυλλο και να έχει. όσο και απλό να έχει. όσες αυτοκόλλητες ταινίες και να βάλουν κάποιοι. όσο κόπο και να κάνεις να ανοίξεις ένα σιντί. τον ήχο αναζητάς.
και συνειδητοποιείς γιατί σε είχαν αγγίξει στο πριν. γιατί σε αγγίζουν στο τώρα. ακόμα και μετά τόσο καιρό σιωπής. γιατί εκφράζουν την ουσία. είτε με διαφοροποιημένα μέσα. αυτή που τόσα χρόνια σε άγγιξε από τον πρώτο ήχο. τι και αν άκουσες και ήχους που προσπέρασες. ή σε προσπέρασαν. το αποτέλεσμα μετράει. αυτό το άγγιγμα. γιατί τα πράγματα μοιάζουν απλά. ή είναι ή δεν είναι. έτσι απλά. ή σε αγγίζουν ή δεν σε αγγίζουν. ή γίνονται απόσπασμα σου ή όχι.

όπως οι πευκοβελόνες. αυτές που μοιάζουν μισητές. που γεμίζουν τα πάντα. γλάστρες, φυτά, χώμα, αυλές, μπαλκόνια, αυτοκίνητα. στα πιο απίθανα σημεία. που μαζεύονται όλες μαζί. που και να φυσά πολύ. αυτές εκεί. σαν κουβάρι. σε μια γωνιά. ή μεμονωμένες πάνω στα κλαδιά άλλων. που στα πολλά κουβάρια χάνεις την αίσθηση του εδάφους κάτω από τα πόδια σου. που, μερικές φορές, αλλού πατάς, αλλού βρίσκεσαι. που στιγμές το διασκεδάζεις. στιγμές εκνευρίζεσαι. στιγμές χαμογελάς. στιγμές μουρμουρίζεις. όσο ζεις κοντά σε πεύκα, θα υπάρχουν και πευκοβελόνες. στα αποσπάσματα σου. όσο υπάρχουν πεύκα, θα υπάρχουν και πευκοβελόνες. είτε τις μαζεύεις με τα χέρια, είτε με σκούπα, είτε δεν τις μαζεύεις, είτε φυσά, είτε δεν φυσά, είτε σε εκνευρίζουν, είτε τις παραβλέπεις, είτε τις προσπερνάς, είτε χαμογελάς, είτε διασκεδάζεις με αυτές, η ουσία είναι ότι θα μαζεύονται σε μια γωνιά της αυλής. στα φυτά πάνω. στους υαλοκαθαριστήρες του αμαξιού. όσο υπάρχει το πεύκο έξω από την αυλή. όσο υπάρχουν τα πεύκα στο πάρκο. και δεν είναι τόσο οι πευκοβελόνες η ουσία. όσο το πώς τις βλέπεις εσύ. γιατί όσο υπάρχουν πεύκα θα υπάρχουν πευκοβελόνες. όσο υπάρχουν μυαλά θα υπάρχουν ήχοι. λέξεις. ρυθμοί. όσο υπάρχουν τα μέσα θα φτάνουν σε σένα. και η ουσία είναι το πώς τα ζεις εσύ. πώς τα αφομοιώνεις. σε πριν. σε τώρα. σε μετά. σε μνήμη. σε πράξεις. σε όνειρα. σε αλήθειες. έτσι απλά

28 σχόλια:

tovenito είπε...

οι πευκοβελόνες μου θυμίζουν επιθεώρηση στο στρατό.
άντε να τις καθαρίσεις με χέρια ή με σκούπες ή ό,τι βρεις για να μην έρθει ο αστεράτος ή ο φλογάτος και δεν δει τη βιτρίνα καθαρή..
δεν αγαπώ πευκοβελόνες.
αγαπώ τα πεύκα. και τις λέξεις σε ήχους. με κερδίζει περισσότερο μία κατάλληλη λέξη συνήθως. για αυτό και είμαι περισσότερο του ελληνικού ή έστω του ιταλικού

Hfaistiwnas είπε...

Όσες διαδρομές και να πάρεις, όσες και να αφήσεις, κάτι θα μένει ίδιο από σένα.. Οπότε οι ήχοι.. εκέι που κρύβονται δεν τους κουνάς. τι μπορείς να κάνεις άλλωστε σε έναν σκληρό δίσκο που αποθηκεύει τα πάντα, ακόμη και αυτά που δεν θες να αποθηκεύσεις; Τίποτα.. απλά υπομένεις..

Υγ. Τι περίεργο βίντεο..τροαμκτικό θα έλεγα..

ProFyLaKtiKo είπε...

ήταν λίγο αγχωτικό το βίντεο όντως. ωραίο θέμα οι πευκοβελόνες. εγώ όταν τις βλέπω θυμάμαι την πλατεία του χωριού μου για κάποιο λόγο...

Roadartist είπε...

Απίστευτο πόσες σκεψεις μπορεις να κανεις με τις πευκοβελονες.. :)
Γαμάτο το βιντεάκι!! Καλημέρα, καλώς σε βρίσκω κ πάλι :)

BUTTERFLY είπε...

"και δεν είναι τόσο οι πευκοβελόνες η ουσία. όσο το πώς τις βλέπεις εσύ. γιατί όσο υπάρχουν πεύκα θα υπάρχουν πευκοβελόνες. όσο υπάρχουν μυαλά θα υπάρχουν ήχοι. λέξεις. ρυθμοί. όσο υπάρχουν τα μέσα θα φτάνουν σε σένα. και η ουσία είναι το πώς τα ζεις εσύ. πώς τα αφομοιώνεις. σε πριν. σε τώρα. σε μετά. σε μνήμη. σε πράξεις. σε όνειρα. σε αλήθειες. έτσι απλά"

Τελικα ολα ειναι ακριβως οπως τα αντιλαμβανομαστε η τα αντιλαμβανομαστε οπως θα θελαμε να ειναι; Και στην ουσια, εχει καμια σημασια;

kat. είπε...

οι πευκοβελόνες εμένα πάντως δεν μου θυμίζουν τίποτα.. ίσως ένα τσίμπημα! μπα.. ούτε και αυτό!
είναι κακό λοιπόν που για μένα οι πευκοβελόνες είναι μόνο "πευκοβελόνες";
τι να πω;;

Όναρ είπε...

Από το καινούριο cd που θα "ανοίξεις" ως τις πευκοβελόνες που θα "πατήσεις" δεν υπάρχει και τόσο μεγάλη απόσταση τελικά..ιστορίες καθημερινής ύπαρξης..Καλησπέρες κοντινές..

b|a|s|n\i/a είπε...

[tovene592]
και αν δεν υπήρχαν πεύκα, δεν θα υπήρχαν πευκοβελόνες.

[Hfaistiwnas]
και πιστεύεις
τρομακτικό δεν θα το έλεγα.
θα το έλεγα αδιανόητο!

[ProFyLaKtiKo]
μάλλον επειδή είχε πεύκα.
και μάλλον επειδή κάτι έχεις συνδυάσει ;)

[Roadartist]
είναι! καλησπέρες πολλές!
ανανεωμένη και φρέσκια. έτσι!

[BUTTERFLY]
ενδεχομένως είναι και θέμα οπτικής.
εξαρτάται την οπτική.

[kat.]
μα όχι βέβαια.
ο καθείς με την οπτική του!

[Όναρ]
δεν υπάρχει όντως. βρίσκω και μέσα στο σπίτι. ευτυχώς δεν έχω βρει ακόμα κάνα σιντί στην αυλή. καλησπέρες χίλιες και κάτι, λέμε!

fractal είπε...

Φίλε είμαι το fractal. Αλητεύοντας πέρασα από τη γειτονιά σου. Είδα φως και μπήκα. Όμορφο το σπιτικό σου. Να είσαι καλά.

toymaker είπε...

Τίποτα δεν είναι απλό...πέρα από την αρχή και το τέλος... και τίποτα δεν είναι ακίνδυνο...ούτε και οι πευκοβελόνες...

b|a|s|n\i/a είπε...

[fractal]
χάρηκα! μπάσνια. καλά έκανες. να 'σαι καλά!

[toymaker]
όλα σύνθετα και όλα απλά
από την αρχή μέχρι το τέλος
αν πιστεύουμε στο πεπερασμένο

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Και ευτυχώς που υπάρχουν...
Δείγμα ζωής κοντά σου, δίπλα σου....μέσα σου..... και μας....
΄Αλλες τυχαίνει να μας τσιμπήσουν, πονέσουν ή και ματώσουν, κι άλλες όχι.
Και ποιό το κακό; ας μαζεύουμε, ας σαρώνουμε... δεν πειράζει..

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Οι πευκοβελόνες μου φέρνουν στο μυαλό το σπίτι μας στην Μυτιλήνη. Απέναντι είχε ένα πευκοδάσος. Πάντα στα πρωτοβρόχια πήγαινα εκεί για να μυρίσω και να πιάσω τις βρεγμένες πευκοβελόνες.

b|a|s|n\i/a είπε...

[ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ]
αν υποψιαστώ ότι θα βήξω και θα εκτοξεύονται πευκοβελόνες από το στόμα...οϊμέ! :)
όχι, δεν πειράζει.
είναι το πώς τις βλέπεις, ανά στιγμές.
φιλιά πευκοβελονάτα!
με αυτές τις καλές

[PAVLOS]
ωραία η μυρωδιά αυτή.
αν και δεν ξέρω αν συγκρίνεται.
ειδικά που σχεδόν όλα τα πεύκα της αθήνας έχουν γεμίσει με αυτό το άσπρο, σαν βαμβάκι

Unknown είπε...

ο ήχος που βγαίνει πατώντας πευκοβελόνες που είναι πεσμένες καιρό στο έδαφος...χρρτσσσ....

...ο ήχος που βγαίνει πατώντας πευκοβελόνες φρέσκιες...αχχχχ...

...ο ήχος που βγαίνει ακούγοντας τη σιωπή σου...ωωχχχχ....

...ο ήχος της βροχής μου πάνω στο τζάμι σου...ςςςςς....

φιλιά βρόχινα...

dyosmaraki είπε...

Μνήμες μου ξύπνησες...Δεν μπορούσα να σκεφτώ πως μπορεί κανείς να πει τόσα πράγματα για τις πευκοβελόνες... Και όμως είναι αυτές που εάν τις έχεις ζήσει, σε έχουν συντροφεύσει από την παιδική σου ηλικία, σου ξυπνούν μνήμες...πολλές μνήμες....
Σου ξυπνούν συνειρμούς όπως είναι το θρόϊσμα που συνοδεύει τα πεύκα και φέρνει τις πευκοβελόνες στα χέρια σου, στα μαλλιά σου....Είναι τα τζιτζίκια, ο ήχος τους....Τελικά είναι η ύπαρξή σου όσα χρόνια και αν περάσουν...γιατί έτσι απλά είναι κομμάτι από σένα...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Τι όμορφες εικόνες ..όσο υπάρχουν πεύκα θα υπάρχουν πευκοβελόνες..οι ήχοι που κάποτε πέρασαν και ξαναέρχονται.Εγώ αυτές τις μέρες έχω κολήσει με ένα παλιό cd του Μηλιόκα και το ακούω ξανά και ξανά. Καλό ΣΚ

BLUEPRINTS είπε...

έχεις απόλυτο δίκαιο, το θέμα είναι πως αντιλαμβάνεσαι τις οποιεσδήποτε "βελόνες", τα ανοιχτά μυαλά φθίνουν ή όχι;
καλώς σε βρίσκω

Ανώνυμος είπε...

"σε μνήμη. σε πράξεις. σε όνειρα. σε αλήθειες. έτσι απλά"
μόνο που καμιά φορά είναι δυσκολο να αναγνωρίσεις απο πιο πεύκο έχει πεσει αυτή η "βελόνα".
ίσως είναι το διάβα για μια άλλη διάσταση.
καλημέρα..

b|a|s|n\i/a είπε...

[Νεράιδα της βροχής]
είναι η στιγμή να βγει ήχος από το βλέμμα. βλέμμα στο βλέμμα.
φιλιά ηχητικά κοιτώντας

[dyosmaraki]
έτσι απλά
όσο υπάρχουν πεύκα

[αχτίδα]
και όσο ζεις κοντά σε πεύκα.
και όσο ζεις με μνήμη, με πράξεις, με όνειρα, με αλήθειες.
πολύ καλό σουκού

[BLUEPRINTS]
όπως αντιλαμβάνεται κανείς το φθίνουν. και τα ίδια τα μυαλά.
;) καλώς όρισες πίσω. και στα νέα.

[WanteD]
είναι δύσκολο όντως να αναγνωρίσεις. και να αναγνωριστείς. μα έρχεται μία στιγμή που αισθάνεσαι αυτή την άλλη διάσταση. και θα την αφομοιώσεις. σε πριν. σε τώρα. σε μετά. κυρίως στο μετά.
καλησπέρες πολλές!

Unknown είπε...

στιγμή...

άδραξέ την τότε...

;)

φιλιά βρόχινα...

mahler76 είπε...

Εγώ για κάποιο περίεργο λόγο συμπαθώ πολύ τις πευκοβελόνες, έτσι όπως βρίσκονται στα πιο απίθανα σημεία και όλες μαζί σαν παρέα εφήβων σε σκασιαρχείο από το σχολείο.

mahler76 είπε...

και να μήν το ξεχάσω, σε ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα και το λίνκ στο τελευταίο μου πόστ. Αν βρώ χρόνο αυτές τις μέρες κάτι θα ανεβάσω. Καλό βράδυ.

b|a|s|n\i/a είπε...

[Νεράιδα της βροχής]
βλέμμα στο βλέμμα
απλωμένα χέρια
στιγμή αφής

[mahler76]
έκανες σκασιαρχείο από το σχολείο;
και πού κρυβόσουνα;
όλα καλά να πάνε.
και με την εξεταστική και κυρίως με τα θέματα υγείας.
φιλιά. πολύ καλό βράδυ.

the boy with the arab strap είπε...

πολυ ωραιο το κειμενο σου !!!!πολλες παιδικες αναμνησεις στα πευκοδαση ....πολλες νεανικες σε παραλιες με πευκα και πευκοβελονες....

b|a|s|n\i/a είπε...

[κρασι και νερο στα ονειρα μας]
με λίγο κρασί, λίγο νερό, και πολλά όνειρα ;)

the boy with the arab strap είπε...

put a dream to reality

b|a|s|n\i/a είπε...

[κρασι και νερο στα ονειρα μας]
και προσπάθησε να ζήσεις τα όνειρά σου, ναι, εύκολα και δύσκολα, μαζί