σιωπή

αντικριστά. και φοβόμουν. φοβόμουν πολύ. την σύγκρουση. ήταν τόση η ταχύτητα. παραπάνω από φως. και να πάγωνε η εικόνα και να θρυψαλιαζόμασταν ξαφνικά. και να σμπαραλιαζόμασταν και να εκσφενδονιζόμασταν μακριά. και να αγγιζόμασταν και να χάναμε την ισορροπία και να τσακιζόμασταν σαν ω διπλανά και μακριά. και να στροβιλιζόμασταν και να εξατμιζόμασταν στο μπλε του ουρανού. ό,τι και να ερχόταν. δεν με ένοιαζε, ειλικρινά. ένοιωθα τόσο μαγικά. τόσο μαγεμένα την διαδρομή. και το τρέξιμο μαζί. σιωπή

δεν ξέρω. όλα. όλα γίνανε. όλα αυτά μαζί. λίγο από όλα. και όλα αυτά μαζί. η ανάσα σου είναι ακόμη εδώ. σκεπασμένη από το πάπλωμα. τα πλήκτρα να μην κάνουν θόρυβο προσπαθώ. γλυκιά αισθάνομαι μελαγχολία. την σκοτεινιά που ένοιωσα παράνοια της ματιάς σου. την έχω κρύψει αυτή την ματιά. την δική μου. στα σωθικά μου. την σκοτεινιά προσπάθησα να σκεπάσω. με το νανούρισμα στο γουργουρητό της κοιλιάς σου. να βουλιάξω τις αδυναμίες σου στις δικές μου. με το νανούρισμα στο γουργουρητό της κοιλιάς μου. τα πλήκτρα να μην κάνουν θόρυβο προσπαθώ. και το μυαλό. σιωπή

δεν ξέρω. μπορεί να είναι και η πανσέληνος. όσο φωτεινή και ήρεμη. τόσο σκοτεινή. η πανσέληνός σου είναι ακόμη εδώ. σκορπισμένη στο σεντόνι. το μυαλό να μην κάνει θόρυβο προσπαθώ. εξαντλημένος αισθάνομαι. σκορπισμένος στα διάσπαρτα του σεντονιού. δεν μπορώ να σκεφτώ. αντικριστά. ακόμα. πάντα θα 'μαστε αντικριστά. τρέξαμε. λαχανιαστήκαμε. λιώσαμε διάφανα ο ένας μες στον άλλον. διαπεραστήκαμε διάφανα ο ένας απ' τον άλλον. ύλη γινόμαστε ξανά. σε κοιτώ. με κοιτάς. να ακουμπήσω κάπου μια ηρεμία προσπάθησα. να την φυσήξω στην πνοή σου. σιωπή

δεν ξέρω. αποκαμωμένος νοιώθω. αδύναμος. κενός. χωρίς ενέργεια πλέον. την απορρόφησε το ταξίδι αυτό. πόση κούραση. να κουλουριαστώ θέλω. να ξεκουραστώ. να πάρω τις βαθιές ανάσες που ξέχασα στην διάρκεια του τρεχαλητού. χαμογελώ. αγάπησα το ταξίδι αυτό. αυτό που κάναμε μαζί. αυτό που θα κάνεις. αυτό που θα κάνω. μου 'χες ψιθυρίσει ότι είχες χάσει τα δικά σου. τα ανθρωπάκια τα χρωματιστά. κράτα αυτό που έπαιζα μικρός. κράτα αυτό που ήμουνα μικρός. κράτα αυτό που ένοιωσα ότι ήμουνα εσύ. ένα ανθρωπάκι μπλε. είναι ακόμη εδώ. στην βαλίτσα σου μέσα. σιωπή

δεν ξέρω. είχες τον μαύρο τον στυλό. τον μπλε εγώ. και ζωγραφίσαμε. γραμμές. κάθετες. παράλληλες. στρογγυλές. μουντζούρες. μα είναι στο δικό μας το χαρτί. με τα δικά μας τα στυλό. σχίζω το μισό χαρτί. το ανθρωπάκι το μπλε να τυλίξω. στην βαλίτσα σου μέσα. και το άλλο μισό, στο συρτάρι μου να το φυλάξω. να το δω μετά από καιρό. να κατανοήσω. τις γραμμές. τις κάθετες. τις παράλληλες. τις στρογγυλές. τις μουντζούρες. είσαι ακόμα εδώ. και δεν μπορώ να σκεφτώ. αισθάνομαι μόνο. σιωπή

δεν ξέρω. δεν είναι η πανσέληνος. δεν είσαι εσύ. δεν είμαι 'γω. δεν είναι οι κύκλοι σου οι αρχικοί. δεν είναι οι κύκλοι μου οι τελικοί. δεν είναι τα στυλό. δεν είναι οι γραμμές. οι κάθετες. οι παράλληλες. οι στρογγυλές. οι μουντζουρωμένες. δεν είναι τα μαθηματικά. δεν είναι η απόσταση. δεν είναι ο χρόνος. δεν είναι οι σκοτεινιές στις ματιές. δεν είναι οι λέξεις. δεν ξέρω. είμαι εγώ. είσαι εσύ. είναι το σκίτσο. είναι η σιωπή. είναι που είσαι ακόμα εδώ. δεν ξέρω. σιωπή

δεν ξέρω. τα πλήκτρα να μην κάνουν θόρυβο προσπαθώ. το μυαλό να μην κάνει θόρυβο προσπαθώ. σκεπασμένος στο πάπλωμα. να σε κοιτάξω έρχομαι. να σε ξυπνήσω. να ξυπνήσω και 'γω. να πιούμε καφέ. να καπνίσουμε μαζί. την σιωπή

δεν ξέρω. τα 'ξερα σχεδόν όλα από την αρχή. τα 'ξερες σχεδόν όλα και συ. θελήσαμε να μάθουμε. αυτό το δεν ξέρω. αυτή την σιωπή. πώς είναι να γουργουρίζεσαι. πώς είναι να νανουρίζεσαι. πώς είναι να λιώνεσαι. πώς είναι να χύνεσαι. πώς είναι να ονειρεύεσαι. πώς είναι να ξυπνιέσαι. μα ξέρουμε και οι δυο. δεν είναι σιωπή πια αυτό. ερωτεύτηκα το ταξίδι αυτό. αγάπησα εσένα στο ταξίδι αυτό. σ' αγαπώ και τώρα που σε χαιρετώ. που σου χαμογελώ καλό ταξίδι. σ' ευχαριστώ. που έγινε το μαγεμένο ταξίδι αυτό. πραγματικό. απτό. με τον όποιον προορισμό. θα σ' αγαπώ. τις φορές που θα αφουγκράζομαι το ταξίδι αυτό. και ας σωπαίνω. ξέρω. δεν είναι σιωπή πια αυτό. στο μίλησα. στην βόλτα. είσαι πολύ πιο δυνατός. θα το καταλάβεις πιο μετά. νοιώθω και 'γω πιο δυνατός. αρχίζω και το καταλαβαίνω. στον στροβιλισμό. που δεν τον μετανιώνω στιγμή. ξέρεις. δεν είναι σιωπή πια αυτό. το μίλησες. στο χαρτάκι του καπνού