Απτά

σήκω βρε συ το βλέμμα να σε πάρω μία φωτογραφία της προκοπής.
να πάρεις καινούργιες παντόφλες. σκιστήκανε. δεν τις βλέπεις;
θα πάμε να πάρουμε. να σου πω την βόλτα; θα σηκώσεις βλέμμα;
να μαζέψεις τα ρούχα από την απλώστρα. δύο εβδομάδες τα έχεις έτσι.
να σταματήσεις να παίζεις με τα εσώρουχα. μα πώς ξετρυπώνεις μόνο αυτά;
ποιος ήταν στο τηλέφωνο;
θυμάσαι;
πώς θα μπορούσα να μην;
βλέμμα βρε συ.
άσε το τσιγάρο την ώρα που παίρνεις φωτογραφίες. έχουμε και τασάκια.
σκέφτομαι. τα πάντα. και τίποτα. μαζί.
αισθάνεσαι ακόμα;
πώς θα μπορούσα να μην;
πάμε αυλή; να αδειάζει το μυαλό.
στο βλέμμα. πάμε βόλτα;
πώς θα μπορούσαμε να μην;

Προπόσεις

και εκεί που περπατώ. ξέγνοιαστος. αμέριμνος. φαγωμένος. μέσα στον ήλιο. στην εξοχή. στον χωματόδρομο. την βόλτα. λίγο πριν επιστρέψω. να χαμογελάσω. την καλησπέρα. να ανάψω το κεράκι. στριφογυρίζοντας ήχοι. λέξεων. σκέψεων. στο μυαλό. τόσο ίδιοι. τόσο διαφορετικοί. στο πέρασμα των χρόνων.

γεμάτη η πλατεία. πολύς κόσμος.
όχι εδώ. θα τρομάξουν τα παιδιά.
τι κάνεις; πώς τα περνάς;
δικό σου; πόσο είναι; να σου ζήσει.
χρόνια και ζαμάνια.
χάθηκες.
πάχυνες.
αδυνάτισες.
πώς μεγάλωσες.
άλλαξες το μαλλί;
δεν κατεβαίνεις καλοκαίρια;
η δουλειά;
παντρεύτηκες;
χώρισες;
παιδιά;
κάνα αισθηματάκι;
μην φοβάσαι τους κρότους. κρύψου πίσω μου.
πρόσεχε με την λαμπάδα. μην καεί κάνα φρύδι.
κανείς δεν κάθεται στην μέση;
κοίτα. αααα. οοοο.
φτου σου παιδάκι μου.
αυτοί ποιοι είναι; σοβαρά; πωπω.
επ. οπ. όλα καλά;
εσύ ποιανού είσαι;
το είπε; και πέντε είναι.
και τρία δείχνει το δικό μου.
λαμπάδα δεν έχεις;
ό, τι επιθυμείς.
αναστήθηκε;
βρε συ καμπάνες ακούς; τώρα τις θυμηθήκανε;
να ανάψω λίγο γιατί το δικό μου έσβησε;
πώς να σπάσω το κεφάλι; το μυαλό είναι το καλύτερο. νάτο. το κατάφερα.
φάτο εσύ που το έχεις ανάγκη.
εγώ; εσύ. εμένα περισσεύει.
και του χρόνου.
να είμαστε καλά.
με υγεία.
αγάπη.
και όλοι.

σκοντάφτω. σε βλέμμα. σε χαμόγελο.
στην μέση του πουθενά.
κοντοστέκομαι. κοιτώ.
ευθεία. αριστερά. δεξιά. κάτω. πάνω.
χαμογελώ.
βρε μόμπυ;
το βλέπεις και εσύ;

Μεγάλες Ημέρες

αθόρυβα
ουσιαστικά
για ένα χαμόγελο

μοιάζει
να ξεθωριάζουν
τα αληθινά

μοιάζει;

θόρυβος
πολύς

φωνές
μυαλών

σε ένα τραπέζι
που όλο και γερνά
μέχρι να μείνουν

ψίθυροι
ψυχών

πεθύμησα
θόρυβο
μα μοιάζει
να μην

αντέχονται
οι φωνές

οι ανούσιες

απλά

τα βλέμματα
βυθισμένα
σε μία ανάσταση

βλέπεις;
αγγίζεις;
ακούς;

τον ψίθυρο
τα βλέμματα

πλησιάζεις

για μία

αθόρυβα

μετά
τον θόρυβο
της ησυχίας
ξεθωριάζοντας
στην σιωπή
την μελαγχολία

μεγάλων ημερών

με φωνή
βυθισμένη
στην
μία ανάσταση

αγάπης

και ενός
χαμόγελου

αληθινού

άσε
τα δάκρυα
να κυλήσουν

θυμήσου

ό, τι
δεν είναι
δίπλα σου

στο τραπέζι
που γερνά

χαμογέλα
σε αυτούς
που είναι
δίπλα
σου

σε
ό, τι
θα

σαν παιδί
γεμάτο αγάπη
της μίας ανάστασης

που πλησιάζει

Πληρότητες

σαν να
και να μην πρόλαβες
σαν να
και να μην προλαβαίνεις
ήχους
λέξεις
εικόνες
βλέμματα
σώματα
κίνηση
ψίθυρους
βλέμματα
αυτονόητα
ήχοι
ψυχής
σαν αυτούς που ξέρεις ότι θα λατρέψεις
μα ξέρεις ότι δεν θα προλάβεις να γνωρίσεις
εικόνες
στο όνειρο
και δεν προλαβαίνουν το βλέμμα
σκέψεις
στο μυαλό
και δεν προλαβαίνουν τα πλήκτρα
λέξεις
στην σκέψη
και δεν προλαβαίνουν την γλώσσα
βλέμμα
στα μάτια
και δεν προλαβαίνουν την εικόνα
σαν να αγαπάς
και δεν πρόλαβες
στάσου
χαμογέλα
προσπέρνα
δες
και όταν προσπερνάς
άγγιξε το βλέμμα
μίλα
άκου
σαν να προλάβεις
να αγαπάς

Μικρόκοσμοι

ανοίγω. και κλείνω. τον ήχο. στις ειδήσεις. απλά εικόνες. να περνούν. στην άκρη του ματιού. να χαθώ. να βυθιστώ. στον μικρόκοσμο. σε έναν μικρόκοσμο. όπου τα πάντα. ή σχεδόν τα πάντα. να είναι ιδανικά. συναντώ. φίλους. γνωστούς. και μοιάζει να αισθάνομαι περίεργα. ευτυχής. σε ένα ευτυχισμένο. έστω και φαινομενικά. πλήθος. αποτραβιέμαι. σε μία γωνιά. και βυθίζομαι σε σκέψεις. στο μετά. στο πώς. τόσο κοντινά. και τόσο μακρινά. συνάντηση. πρόσφατη. με γνωστούς. πρώην συνάδελφους. κολλητούς. που μοιράσαμε, με τους περισσότερους, εφτά και πλέον χρόνια. από τις ζωές μας. καθημερινά. μία ολόκληρη ζωή. και είναι τα συναισθήματα περίεργα. σαν να μην πέρασε μία μέρα. σαν να μην άλλαξε το παραμικρό. και όμως έχουν αλλάξει τόσα. πολλά. δώδεκα. δώδεκα άτομα. γνωστοί. φίλοι. τρεις ακόμα στην παλιά δουλειά. δωδεκάωρα. δεκατετράωρα. έχοντας την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. του κάτι του σταθερού. του ονόματος μίας προϋπηρεσίας. απόλυτα ειδικευμένης. ανέχοντας. αντέχοντας. πλέον. καταστάσεις στο όνομα της όποιας κρίσης. η δουλειά να βγαίνει. ένα έσοδο να υπάρχει. μα τα ποσά δεν βγαίνουν. απλά δεν μπορεί να βγαίνουν. το τίμημα της ζωής που σπαταλάς μοιάζει ανεκτίμητο. απλά ανεκτίμητο. για εννιακόσια. και χίλια. ευρώ. σπαταλάς μία ζωή. προσπερνάς πράγματα. καταστάσεις. για υστεροφημίες άλλων. όλοι οι υπόλοιποι. ψάχνουν. ψάχνονται. αλλάζουν δουλειές. μέχρι να βρουν κάτι το ενδιαφέρον. το κοντά στο δημιουργικό. το κοντά στο αντικείμενό τους. άλλοι μόλις απολύθηκαν. από τις μετέπειτα δουλειές. και είναι τόσο περίεργα τα πράγματα. πασχίζεις να δείξεις έναν καλό εαυτό. τον καλύτερο. σε καταστάσεις. που αν και ξέρεις πλέον ότι έχουν ημερομηνία λήξης. απλά δεν την βλέπεις. και αν την βλέπεις. δεν θέλεις να την σκέφτεσαι. και δείχνεις τις ευαισθησίες σου. χαρίζεις ώρες ατέλειωτες. από ζωές. από χρόνια. και ξαφνικά μοιάζεις μετέωρος. χαρίζεις το ένα τέταρτο περίπου του μισθού σου. για ένσημα. για παροχές που δεν έχεις. για σύνταξη που δεν θα πάρεις. εργοδότες που εντυπωσιάζονται με βιογραφικά. μα καθόλου πρόθυμοι να τα εξαργυρώσουν. και ξέρεις ότι θα προσφέρουν οχτακόσια. εννιακόσια. χίλια. και αν. χάθηκα λίγο σε μικρές αγγελίες. η συντριπτική πλειοψηφία για νεαρές, νεαρούς. για πρακτική. εκμεταλλευόμενοι την πώρωση, τον παρορμητισμό της μετά εφηβικής ηλικίας βγαίνοντας σε αυτό που ονομάζουμε κοινωνία. δίνοντας ένα παραπάνω χαρτζιλίκι. για ένα σινεμά. έναν καφέ. ένα ποτό. που σκέφτεσαι πόσο έχουν πάει. και μοιάζει αδιανόητο. απλά αδιανόητο. και βλέπεις και τις παράλογες. τις χωρίς νόημα. τις μη αυτονόητες. νέος, νέα μέχρι εικοσιπέντε με δικό του μηχανάκι. δικό του αυτοκίνητο. με πέντε και δέκα χρόνια προϋπηρεσία. μα πώς; και όλοι μας σαν εγκλωβισμένοι. παρακολουθούμε μία κρίση. μία πλασματική κρίση. ως προς τα αίτιά της. μερικών που θέλουν να ελέγχουν τα πάντα. και το τραγικό ίσως είναι ότι μοιάζει να τα καταφέρνουν. δουλεύεις έναν ολόκληρο χρόνο για διακοπές μίας ανάσας. είκοσι δύο ημερών. και αν όντως πας διακοπές και τις είκοσι δύο ημέρες, και δη ενταύθα, θες μισθούς πέντε και έξι μηνών. και βάλε. κάπου. να ξεφύγω. δεν ξέρω. πού. πώς. κάπου. να ακουμπήσω ουρανό. να βυθιστώ σε θάλασσα. επιπλέοντας. πήγα πρόσφατα στην τράπεζα. σε μία τράπεζα. νεαροί ασφυκτικά στολισμένοι με γραβάτες. νεαρές στολισμένες σαν σάββατο βράδυ. με ύφος του μεγαλύτερου λειτουργήματος του κόσμου. σε κάνουν να αισθάνεσαι τόσο μοναδικά μοναδικός. και είσαι τόσο αναλώσιμα αναλώσιμος. απρόσωπος. μία γραβάτα. ένα ζευγάρι γόβες. μοιάζει σαν να τελειώνει. ο έρωτας. όταν όνειρα. κοινή ζωή. ξαφνικά γίνεται ένα αμήχανο καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα. όταν συναντιούνται βλέμματα τυχαία. που έχουν μοιράσει την ίδια την ζωή. για μία ζωή. και ξαφνικά απλά δεν έχεις κάτι να πεις. κάτι να σε αγγίξει. και αν έχεις. το βυθίζεις. το εγκλωβίζεις. το ελευθερώνεις. σε σιωπηλές σκέψεις. μα ξέρεις. ότι θα ερωτευτείς. και πάλι. αναζητάς. ένα βλέμμα. που θα σε παρασύρει. να το παρασύρεις. μέσα. έξω. σε μικρόκοσμο. διαφορετικό. όλα μοιάζουν τόσο διαφορετικά. τόσο ίδια. κάθεσαι. σε ένα σταυροδρόμι. και δεν ξέρεις. πού. να πας. πώς. να πας. πώς. να περπατήσεις. και βυθίζεσαι. χαμογελώντας. ναι μόμπυ. πάμε βόλτα. έχει ζέστη. και μυγάκια πολλά. και κουράζεσαι περισσότερο. σε κοιτώ. και χαμογελώ. γλυκά. είσαι στα δέκα. και είσαι μέσα στην καλή χαρά. τόσο ζωντανός. και με αγχώνεις. όταν κουράζεσαι περισσότερο. όταν λαχανιάζεις ευκολότερα. μοιάζεις τόσο μικρός. μα τόσο μεγάλος. σ' αγαπώ πολύ βρε συ. το ξέρεις. έτσι δεν είναι; αισθάνεσαι ανάλαφρα. χωρίς να έχεις κάνει κάτι το ιδιαίτερο. απλά κουνάς τα δάχτυλα. και πληκτρολογείς. σκέψεις. διάσπαρτες. που έρχονται στην άκρη του μυαλού. και ακουμπούν στο πληκτρολόγιο. σκορπίζοντας σε μία οθόνη. έτσι. χωρίς νόημα. κουράστηκα. με τα νοήματα. τα κρυφά. τα φανερά. όλα απλά. να είναι. και ξαφνικά νοιώθω πιο ανάλαφρα. χαμογελώ.

όπως χαμογέλασα. χαμογελώ. στην τέχνη. του δρόμου σου. σε σένα. που με κάλεσες. να σου μιλήσω για τέσσερις ήχους. που οι στίχοι τους περιγράφουν μία ιστορία. με νόημα. και συνέχισα. να χαμογελώ. σε σένα. να μιλήσω για ιστορίες μουσικής.
και είναι από τα νοήματα που δεν σε κουράζουν ποτέ. από τις ιστορίες. τις απλά. συγκλονιστικές. βυθίζεσαι. κάθε φορά. σαν την φορά. ένοιωθα ότι δύσκολα κάποιος ήχος θα με καθηλώσει. τόσο. και πάλι. από το πρώτο μόλις άκουσμα. και κάθε φορά. και μιλούν δεκατρείς ήχοι. και τέσσερις ακόμα. μπόνους. και νοιώθω. τόσο καθηλωμένος. τόσο βυθισμένος. σε αυτούς. τους απλά. αδιανόητους ήχους. είναι δύσκολες οι λέξεις. να περιγράψουν. όλα αυτά τα συναισθήματα. και ίσως οι λέξεις μοιάζουν περιττές. απλά. βυθίζεσαι. σε ήχους. με ιστορία. ιστορίες μικρόκοσμων. που γίνονται βίωμα. έγιναν. και του μικρόκοσμου. του μου.

'cause it's an actual fact, take a look at how we can prevail and not fail [Archive / Quiet Time]

http://www.archiveofficial.com/

πάμε μόμπυ