2019/05/25

25052019


ήρθαν τα παιδιά χθες / και ψήσανε / και φάγαμε / και ήπιαμε / και κάναμε θόρυβο / και μιλούσαμε / και γελούσαμε
και έσπασα και ένα πιάτο / από το σερβίτσιο το καλό / και τους ευχαρίστησα / και πάλι / για όλα
χωρίς αυτούς και λίγους ακόμα δεν ξέρω πού θα ήμουνα πώς θα ήμουνα πόσο θα ήμουνα
το μόνο που ξέρω είναι πως για τα επόμενα ακόμα τόσα χρόνια και λίγα ακόμα να βυθίζομαι στα χρώματα / στους ήχους
εύγε μπεστ εφ εμ / και μελωδία / σε κάθε τοίχο εδώ / σε κάθε πλακάκι / στο δέρμα
ζωγραφίζω το ταβάνι τώρα / της κουζίνας το ταβάνι στο τώρα
και είπα να κάνω ένα διάλειμμα / και μπύρες ήπια / και την κάβα των τριάντα χρόνων πίνω
ανάμεσα στα χρώματα / ανάμεσα στις σκιές από τους προβολείς στο σκοτάδι / τι θέα ! / ανάμεσα στους χορούς / εύγε δις και πολλάκις μπεστ εφ εμ / και μελωδία
και κέρασα ένα προφιτερόλ του αρτοποιητή / την βιργινία δίπλα / για το ντάμπα ντούμπα που ακούγεται δίπλα / σαν χορεύω με ήχους δυνατούς / ακουστικά ασύρματα να πάρω
ζωγραφίζω το ταβάνι / του τώρα / και είπα να κάνω ένα διάλειμμα / με τον κολντ στριμ γκαρντ / και κόκα κόλα / και σε σκέφτηκα / σας σκέφτομαι
και πόσο θα ήθελα την έκφρασή σου να αποτυπώσω
σαν έβλεπες την κουζίνα την όλη του τώρα
και νόμιζα πως στο μπαούλο κάτω θα έβρισκα το νυφικό σου
μα ανακάλυψα παπούτσια παιδικά / που να σας το εκμυστηρευτώ νομίζω δυσκολεύτηκα πολύ να το διαχειριστώ / δικά μου; / του τάκη; / και το άλλο ζευγάρι από το καθένα πού να είναι;
ζωγραφίζω το ταβάνι τώρα / με μένα / με μπεστ εφ εμ / με τον κολντ στριμ γκαρντ / και με κόκα κόλα / και με της σοφίας την πορτοκαλόπιτα
ζωγραφίζω κάθε ταβάνι τώρα / κάθε τοίχο / κάθε πλακάκι / το δέρμα
το γεμίζω με χρώμα / με μένα
και σας χαμογελώ / και σας ευχαριστώ / για όλα
χωρίς εσάς δεν ξέρω πού θα ήμουνα / πώς θα ήμουνα / πόσο θα ήμουνα
ζωγραφίζω το ταβάνι τώρα / και είπα να κάνω ένα διάλειμμα
ζωγραφίζω το ταβάνι τώρα / και χορεύω / και χαμογελάω / στο άνθισε και φέτος το δεντράκι σου / αχ / αυτό το αχ
απέναντι / με τα φύλλα τα κόκκινα / και τώρα το βράδυ στις σκιές / του κολντ άις δέκα βατ λεντ φωτοκύτταρου προβολέα
και φώτισα / αυτή του τάκη / τη γιούκα / αυτή που λέμε / την γιούκα / αυτή του τάκη / του αχ
και την αυτήν την μανώλια / την αυτή του παππού την αχ
που δέρμα γινήκανε τα αχ τα αυτά
τα αυτά τα αχ / τα ημερομηνιακά / τα κουζινικά / τα καθημερινά
ζωγραφίζω κάθε ταβάνι τώρα
ζωγραφίζω κάθε ταβάνι της κουζίνας τώρα
και μένα / και θα περιμένω
να ζωγραφίσω μέχρι / κάθε ταβάνι / κάθε τοίχο / το δέρμα / κάθε μένα
να χαράξει / να αλλάξει το χρώμα στο χάραμα
και να ξεκουραστώ / αχ να ξεκουραστώ / από κάθε καθημερινά τα όλα τα αχ
από κάθε πρακτικά τα όλα τα αχ / από κάθε ισοπεδωτικά τα όλα / τα αχ
ζωγραφίζω τώρα / και χορεύω / και χαμο/γελώ
και είπα να κάνω ένα διάλειμμα / να σας χαμογελάσω / να σας μοιράσω τα όλα
και αυτά τα αχ / που όπως λέει και η λίνα με την ελευθερία ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη
και να σας ευχαριστήσω για όλα
να σας τα νοιώσω όλα
να σας τα χορέψω όλα
να σας τα ακούσω όλα
να σας τα εκφράσω όλα
να σας τα χρωματίσω όλα
να σας πω φιλιά πολλά
στα όλα